Divan-ü luğat-it tüRK

qudutrmaq : quşqutmaq. ürkütmək. sıçratmaq. sucıtmaq_ka. saçratmaq.

quf : kuf. yalqun_ka.

quğu : quğu quşu. qorday_ka.

quqrutmaq : qoqratmaq_ka.

ququ_ka : quğu quşu.

ququnluq_ka : qoğunluq_ka. qıvılcımlı, alovlı.

ququrmaq_ka : qavurmaq. qaqurmaq. qoğurmaq. qovurmaq.

qul : əbd. yükün. mürid. tabe'. bulaq. bulun. kölə. əsir. odalıq. - alqa bulaq: bağışlanmış kölə. - tanrı yükünləri: qulları. - qul yağı, it böri.

qulabuz_ka : qılavuz.

qulaç_ka : qulaç.

qulaçlamaq_ka: qulaçlamaq. qolları açıb ölçmək. - bu uruqnu qolaçla: bu ipi ölç.

qulaq : qulğaq. qulqaq. 1. bucaq. köşə. 2. quş ovlanan yer. 3. _6. güllə. (> qululə_fars). - qurşun qulaq. - çamır qulaq.
- qulağ dalına vurmaq: burbamaq_ka. burcutmaq. döndərib çöndərmək.
- qulaqlı: bucaqlı.
- qulaq don_ka: qolları (yenləri) qısa paltar. - qulaqa vurmaq: qulaqlamaq_ka.

qulaqlamaq_ka: qulaqa taxmaq.

qulavuz_ka : qılavuz. qulabuğ.

quldur : qulluq gözləyən. istəkli olan. kimsəni zorlayıb istəyin yerləştirmək.

quldurmaq : qulluq istəmək. istəmək.

qulıq : qulsıq_ka. qul, kölə, nökər qılıqlı. köləyə bənzər.

qulqaq_ka : qulaq. qulaq. qulhaq.

qulqırmaq_ka : istəyə yazmaq.

qulqırmaq_ka : qolqırmaq_ka. istəyəyazmaq.

qullanmaq : kullanmaq. suramaq_ka. sürəmək_ka. işlənmək. istifadə edmək.

qullə : qurqa. qarqa. qarğı. qoruğ. zirvə.

qulluq edmək: xitmət edmək. tapmaq.

qulluq : 1. əkət_ka. tapı. xidmət. 1. ağırlıq_ka. ağırlama. pəzirayi. - qulluq işləri qonaqçınındı. - ağır qulluq: möhtəşəm qulluq. 1. tapı. tapuq. xidmət.
- bir qulluq, bir tapuğ. hər nə istərsiz, tapızda durmuşuq.
- qulluq sevən: qulluqçu. tapuşqaq_ka.
- qulluq istəmək: quldurmaq. istəmək.

qulluqçu : 1. buyruq. işçi. - əl buyruğu: əl altı işçi. 2. tapuğçi. xidmətgüzar. pərəstişkar. 3. tapuşqaq_ka. qulluq sevən.

qulluqçu : tapuqsaq. qulluq, xitmət etməyi sevən.

qulmaq_ka : qulsamaq_ka. istəmək. rica edmək. - qulsıram, ərkiz var.

qulnaç : qulunlu, boylu, ikən qısraq. (# qısır qısraq: doğamayan at).

qulnaçı_ka : qulu, balası olan, boylu qısraq.

qulnamaq_ka : qulunlamaq. qısraq qulundı: at yavru doğurdu.

qulsamaq_ka : istəmək. - qulsıram, ərkiz var.

qulsıq_ka : qulıq. qul, kölə, nökər qılıqlı, sifətli. köləyə bənzər. - qulsıq ər_ka.

qulturmaq_ka: istətmək.

qulun_ka : tay.

qulunlamaq: qulnamaq_ka. qısraq yavru doğurmaq.

qulunmaq_ka: istəmək. rica edmək.

quluşmaq_ka : birbirindən istəmək. istəşmək.

quma urmaq_ka: birbirinə quvvətlə vurmaq.

qumaş : parça. turqu_ka.

qumbarı : kumbarı. komba. daşırqan. şişik.

qumğan_ka : kova. susıq_ka. gügüm. ibríq.

qumıtmaq : qomutmaq_kaş coşturmaq.

qum_ka : (< kom: şişik). 1. dalqa. su dalqası. 2. qum dənəsi.

qumqan_ka : qumquma. tüng. su qabı.

qumquma : qumqan_ka. tüng. su qabı.

qumlaq_ka : sarmaşıq ot. dənizdə qum, şəpə tufan qoparan ot.

qummaq_ka : dalqalanmaq. - su qumdı.

qumrat : qurmat. gümrat. qurlu toplu. güclü. - qumrat ürək: güclü. ürəkli.

qumturmaq : 1. gölləndirmək. dalqurmaq. dalqalandırmaq. 2. köpütmək. şişirmək. - yel əsir suyu qumturur.

qumuq_ka : qomuq. at kübrəsi.

qunçə : bük. qonça. - bükdən ol yazıldı: qunçədən o açıldı. - qonçasından açıldı: bükündən ol yazıldı.

qunçələnmək: büqsüqlənmək_ka. qızlarda məmə tomurmaq.

qundıqu_ka : dövən. xərmən dövən.

qunduz qayrı_ka: qunduz taşağından yapılan bir ilac.

qunduz_ka : su qöpəyi.

qunğ_ka: qas. mahiçə. ədalə.

quni : qıni. qılı. qüni. güni. kimi. - nə qıni bir adamdı.

quni : qüni. güni. qıni. qılı. kimi. - yağmur quni qan saçar: yağış kimi qan tökər.

qupal₆ : kupal. yaxımsız. gobut. sasrıq. sassıq₆. sarsıq_ka.

qupzalmaq : qopsalmaq_ka. qopuz çalınmaq. qobzalmaq.

qupzamaq_ka: qopzamaq. qopuz çalmaq.

qupzaşmaq_ka: qopuz çalmaq.

qur : qur_ka. 1. qurr. doğal səs. - qur qur, qar qur edmək_ka: quruldamaq. - qarnım qarr qurr edir. 2. dərik. dərkə. dərəcə. rütbə. - uluğ qur: üstün dərcə. - alt qur: altın, aşağ dərcə. - mənim qurum: mənim dərcəm, çəkim. - orta qur. 1. quşaq. qurşaq. kəmər. - iç qur: iç qurşağı. uçqur. paltomun qurun itirdim. 1. quru. quruq. qura.
- qur qurmaq: qurşamaq. kəmərləmək.

qura : 1. tərbiyət. ədəb. - dilab açıq, pişiyin qurası nərdə. 2. - qura çəkmək: surplamaq. süriləmək_ka. surplamaq_ka.

quracaq : qurqu_ka. qurası_ka.

quraq : quruq. qarqaq_ka. kəkrək. suyu çəkilmiş. bitgisiz quru qırlar. çöl. qurqaq_ka. qurğaq. çoraq. şoraq. - qurğlıqdan arığlamaq: ölüm durumuna gəlmək. yutıqmaq: yutuqmaq_ka.

quraqlamaq: ( l <> t ) qurqatmaq. qurqadmaq_ka. qıtlıq olmaq. qurumaq.

quram_ka : 1. tərbiyətıi. müəddəb. - quram kişilər: ədəbli, düzənli adamlar. 2. iyeğağşi.
- quram kişilər olturdular: mərtəbə, aşama sırasına görə kişilər düzülüb oturdular.

qurarmaq_ka: qurtarmaq. qutqarmaq.

qurası_ka : quracaq.

quraş : məclis. iclas. - quraş quruldu.

qurcalamaq: qurdalamaq. qopurmaq_ka. yerindən qaldırmaq.

qurcalamaq: qurdalamaq. sonğramaq_ka. imalə olmaq. nərsənin qəbulunda çətinlik göstərmək. sözü ikircimləmək.

qurç_ka : qurs. qors. qatı, içi dolu, som, cıdamlı, dayanıqlı nəsnə. - qurç təmir: çəlik. - qurs ər. qurç ərən. - qurç ərən_ka: dayanıqlı, yiğit ər.

qurdalamaq: qurcalamaq. sonğramaq_ka. imalə olmaq. nərsənin qəbulunda çətinlik göstərmək. sözü ikircimləmək.

qurdalamaq:qopurmaq_ka. yerindən qaldırmaq. qurcalamaq.

qurdaşmaq_ka: sıralanmaq. məclis qurmaq.

qurəmək: kurəmək_ka. qaçmaq. - qul kürədi.

qurəş : çalış_ka. çalmaş. çəlmə. gürəş. güləş. gücəş.

qurğuçu: totiəçi.

qurğuluq_ka: yeğnilik. yüngüllük. daşqınlıq. zəvzəklik.

qurı_ka : çevrə. ətraf. mihit.

qurıqu_ka : qurumaq üzərə olan nəsnə. quruyacaq zaman

qurın : kəmər. qurulan. mahasirə. kəmər. - qurun yazmaq: bir şeyin qoruğun açmaq.

qurınmaq_ka: qurunmaq. qurulanmaq.

qurışmaq_ka: quruşmaq. quruşmaq.

qurıtqan_ka: qurutan.

qurqaq_ka: quraq.

qurqalır_ka: quruyan. qurmaq üzərə bulunan.

qurqalmaq_ka: quraqlamaq. qıtlıq olmaq.

qurqamaq_ka : qurumaq.

qurqatmaq: quraqlamaq.

qurqi : 1. qurluq. hazırlıq. 2. totiə.

qurqıra : başı boş, hər gələ dolanan. aavara.

qurqırmaq_ka: qurumaq.

qurqırmaq_ka: zəvzəklik edmək. yeğnilik edmək.

qurquçı_ka: qurucu.

qurqu_ka : quruğ. beyni quru. axmaq. səfeh. yeğni kişi.

qurqulanmaq_ka: taşqınlıq, yeğnilik, yüngüllük edmək. səfehləmək.

qurquşum: yapışdırmağa, qovuşdurmağa yarar nərsə. löhüm. sığzıq_ka.

qurlamaq_ka: gurlamaq. 1. nərsiyə quşaq, kəmər, bellik yapmaq, bağlamaq, tikmək. - palto, don, oyluq qurlamaq. 2. qürlənmək_ka. kürlənmək_ka.

qurlanmaq_ka: 1. qürsmək_ka. qursmaq. kürsəmək. gürsəmək. şişmək. təxmir olmaq. 2. bərkimək. uyuşmaq. tutmaq. - yoğurt qurlandı. 3. turşamaq. acımaq. tutmaq. qatılaşmaq. qoyulaşmaq. mayalanmaq. əkşimək. - qımız qurlandı. - qatıq qurlandı. 3. qurmaq. tikilmək. qurşanmaq. - yapı qurlanmaq. işlərimiz qurlandı. - yay qurlandı. 4. güclənmək. güc tapmaq. bərkimək. - qurlanmış dəmirə, qurç dəmir (polad) deyilir. 5. gursmaq. gürsəmək. kürsəmək. şişmək. təxmir olmaq. mayalanmaq. qanlanmaq. ətlənmək.

qurlaşmaq : döğrə qurub oturmaq. - quraş qurlaşdılar: yığva qurdular.

qurluq_ka : 1. qorluq. meş. qımız qabı. 1. quruqluq. cehiz. ləvazim.

qurmaq : 1. əğlətmək. əğirmək. yığmaq. - malın əğlətib, nə günə çıxdın sən. 2. kərmək. toplamaq. 3. himayə edmək.

qurman_ka: kiş qurman_ka. 1. qədələç. sadaq. yaylıq. yasıq_ka. ox yay qabı. 2. qurşan. belivi bağla. 3. yükün. tapın. amadə baş.

qurmat : qumrat. gümrat. qurlu toplu. güclü. - qurmat ürək: güclü. ürəkli. - qurmat dayan el dayağı.

qurmış_ka: qurulu.

qurralmaq: boynamaq_ka. qururlanmaq. böbürlənmək. məğrur olmaq. dikbaşlanmaq.

qurramaq: gəritmək. qarıldatmaq. boş boş danışmaq. şişirmək. - çoxda gurrama: gəritmə.

qurs : qurç_ka. qors. 1. qatı, içi dolu, som, cıdamlı, dayanıqlı nəsnə. - qurç təmir: çəlik. - qurs ər. qurs ərən. 1. gürs. şişik. qabır. maya.

qursaq : polad. bolad. bulad. dolmuş. bərkimiş.

qursamaq: qarçamaq_ka. qarslamaq. qatılaşmaq.

qursatmaq : qurmaq. türçitmək_ka. törçütmək. durçutmaq. durcıtmaq. dirsətmək. başlatmaq. girşitmək. işə salmaq. bərpa edmək.

qursatmaq: türçıtmaq_ka. . bərpa edmək.

qursmaq : qürsmək_ka. gürsəmək. kürsəmək. gurlanmaq. şişmək. təxmir olmaq.

qurşaq_ka: quşaq. belbağ. bağ. urama. kəmər. - göy qurşağı: tel gögən.

qurşamaq_ka : yörgəmək. yörəmək. dolamaq. döğrəmək. çevrəmək. quşanmaq. quşağı bağlamaq.

qurşanmaq_ka: 1. girişmək. sarınmaq_ka. sarqınmaq_ka. 2. qızışmaq. güsərmək_ka.

qurşat ! : büküt ! mahasirələ !.

qurşatmaq_ka: qoşitmək_ka. quşatmaq. örtmək. qapamaq. quşaq quşatmaq. - bulut göyü quşatdı.

qurt : qurt_ka 1. solucan soyundan olan heyvanlar. 1. yırtıcı heyvanlardan olan qurt, böri.

qurtaq : qutat. qutaq. qaraçuxa. xoşbəx.

qurtanmaq: qurtlanmaq. (qurt + lan + maq)

qurtanmaq_ka: ( t <> l ) qurtlanmaq. (qurt + lan: bir nədən, şeydən olmaq). 1. bittən qaşınmaq. 2. qoyunlarda bit aramaq.

qurtqa_ka : 1. əlsiz. bacarıqsız. bacarmaz. bacarıqsız. 2. qocaqarı. - qurtqa büzik bilməs, yerim dar dər

qurtlamaq_ka : qurt çıxarmaq.

qurtulmaq: qutalmaq. qutulmaq.

qurtulmaq: yarıqsamaq. nəcat tapmaq.

qurtulmaq_ka : 1. doğurmaq. 2. qut bulmaq. qutulmaq.

qurtuluş: yarıq. nəcat.

qurturmaq_ka: qurdurmaq. toplatmaq.

quruh : 1. yarıq. yartım_ka. - bir yartım boyun: bir quruh xalq. 2. qonat_ka.

quruqjın_ka: qurşun. quşun.

quruq_ka : 1. (# dolu). quru. boş. ıssısız. lüt. - quruq ulma: boş küzəc. - on qab quruq, iki qab doludu. - quruq ev_ka: 1. içində kimsə bulunmayan ev. 2. boş, yaraqsız, qoşsuz, moblımansız, vəsayilsiz ev (# doluq ev: yaraqlı qo. lı, vəsayilli ev). 2. qarqaq_ka. suyu çəkilmiş. bitgisiz quru qırlar. çöl. 3. qurlara, dərcələrə uyar, ta'be' üzüm, devlət. 4. başı boş. səfeh.

quruqlamaq_ka: 1. qoruğlamaq. qilaflamaq. xəlfələmək. 2. qurutmaq.

quruqlanmaq_ka: quru bulmaq.

quruqluq: qurluq. cehiz. ləvazim.

quruqsaq_ka: qurqursaq_ka. 1. iç alat. mə'də. 2. quşlarda daşlıq.

quruqsımaq_ka: qurumaya üz tutmaq.

qurulan : qurulqan_ka. qızan. qağan. hirslənən.

quruldamaq: guruldamaq. anraşmaq. anqraşmaq. kükrəşmək.

qurulqan_ka: qurulan. qızan. qağan. hirslənən.

qurulmaq_ka : qurqulmaq. 1. dirçəlmək. hazırlanmaq. - qurulun gedək. 2. burulmaq. buruq buruq, büzük büzük olmaq. qat qat olmaq.

qurumaq:

qurumaq_ka: 1. arıqlamaq. duruqlamaq_ka. zayıflamaq. 2. qadıtmaq. qadırmaq_ka. - donluqda qadırmayasan. 3. qaqraşmaq_ka. azalmaq. suyun çəkilməsi. 4. qatılmaq. qat olmaq. - dilim ağzımda qatdı: qurudu. 5. topramaq_ka.

qurum_ka : qurun_ka. qurqum. 1. tüsdünün, sisin, dumanın nərsədə buraxan isi, nişanı. 2. türkün. türkən. təşgilat. 3. bitöv, bir tikə daş. tikmədaş. bitikdaş. bitikqaya. təxtəsəng. 4. lovhə. - qurumlu dağ: daşlı qəyəli dağ. 5. qaya. 6. mal davarın, hər nəsənin toplusu, bollusu.

qurumlu: qurqumlu. qurunluq_ka. 1. kövsə. kövəs. kövəz_ka. küfəz_ka. kibər. qattaq. kibrəli. 2. düdlü qaralı. 3. hisli tüslü. - qurumlunun üzü qara.

qurumluq_ka: daşlı. çaxıllı.

qurunçı_ka: düdlə qurumla bulanmış, qaralmış nə.

qurun_ka : qurum. tüsdünün, sisin, dumanın nərsədə buraxan isi, nişanı.

qururlanmaq: boynamaq_ka. qurralmaq. böbürlənmək. məğrur olmaq. dikbaşlanmaq.

qururmaq_ka : qurumaya üz tutmaq.

quruşmaq_ka: gənəlliklə, yan yönlü qurumaq. qurutmaq işləmək.

qurut_ka : kəş. çökələk. qurut. quru yoğurt.

qurutmaq: ( r <> z ). quzutmaq_ka. (< qurmaq: düzəltmək. hazırlamaq). 1. qurmaq, təhrik işini görmək. bir şeyə doğru qızdırmaq, quşqurtmaq. qızdırmaq. qozutmaq. qalxızmaq. - boğaz quzutmaq: yeməğə iştahını sağatmaq, qətitmək. - o onun bağazını quzutdu: iştahlandırdı. 2. qatırmaq₆. qatıtmaq₆. qatılatmaq. dondurmaq. şişirmək.

qurutsamaq_ka: qurut istəmək.

qurvı_ka : girdə. yuvarlaq. dayrə. - qurvı çuvac_ka: yuvarlaq çadır.

qusıq_ka : qusu. qusma. qeytərmək. qeytəri. qəy. istifraq. - o qusıq tutdu.

qusıncıq_ka: qusunc. iğrənc.

qusqaç_ka : sərçə. səçə_ka. çıçalaq. quşqaç. çümçük. kiçik, qara çalan bir heyvancıq.

qusma : ötük_ka yanıq_ka. qəyy. bulantı.

qusmaq : 1. ögümək_ka. 2. yandrumaq_ka. yandurmaq_ka.

qussə : qəm kədər. sağuş. sağınc. kədər. bükünc_ka. - qussəli: puşaq_ka. buşaq. buşqan. içi sıxıntılı. tutuq. kədərli.

qusunc : qusıncıq_ka. iğrənc.

quş : turıqa_ka: turqa quşu. bir çeşit sərçə. - quş yuvası: uya_ka.
- quşun qanat çalması, uçması: dalbınmaq. çırpınmaq. talbınmaq. talpınmaq_ka. talpırmaq. talpışmaq.
- quş yavrusu: bala_ka.
- ürünğ quş: ağdoğan. - qaraquş: qartal.
- yunquş_ka: tavuz.
- ilquş_ka: kərkəs.
- dəvəquş. - qızquş: qanatların açanda dəğişik boyalı, yələkli bir quş. tavus.
- quş qaqası: tomşuq_ka. tumşuq.
- qöq tupulqan: qöq tubulqan_ka.

quşaq : qurşaq_ka. belbağ. bağ. urama. kəmər. - iç qur: iç qurşağı. uçqur. - quşaq quşanma.

quşatmaq: qöşitmək_ka. qurşatmaq. örtmək. qapamaq. - bulut göyü quşatdı.

quşatmaq: mandurmaq_ka. bandırmaq. batırmaq.

quşıq : kuşık_ka. ( 1 < küsmək: qırmaq. küsük. qısıq. 2 < qoşmaq. qoşuq: artırılmış, qurulmuş yer). 1. örtük. pərdə. 1. yapış. yapıncıq. bəkitiş.

quşıl_ka : atmaca.

quşqaç : sərçə. səçə_ka. çıçalaq. quşqaç. çümçük.

quşqanmaq : saqımaq_ka. sağımaq. görünmək. sezinmək. fikirləşmək.

quşqu : səziq. səzik_ka. sızıq. seziş. sezmə. çək. çəkə. güman. zənn.

quşqulu: quşlu. öşərgən_ka. uşqun. nigəran.

quşqun_ka: 1. uşqun. əkşi bir çeşit dağ otu. 2. heyvanların yediği təzə qamış. 3. ışqun_ka. uşqun_ka. qudurqun_ka. yəhərin qusqunu.

quşqurmaq : uçqurmaq. uçutmaq.

quşqutmaq : sıçratmaq. sucıtmaq_ka. saçratmaq. qudurtmaq. uşqurtmaq_ka. yügürtmək. - iti üstümə uşqurtdu: quşqurtdu ürkütmək. ürkütmək. qaldırmaq. ( q <> y ) qoğutmaq. qoqutmaq. quyutmaq_ka. qaçıtmaq. qızdırmaq.

quşlaq_ka: quşların çox olduğu yerdir. quş avlanan yer. quş avlağı.

quşlaqlanmaq_ka: quş avlağı yapmaq.

quşlamaq₂: (quş qoymaq₂). (t <> q )₂ 1. tuşlamaq. nişanlamaq. umaclamaq. 2. quş avlamaq. quşlatmaq. quş tutmaq. quş avlamaq.

quşlu : quşqulu. öşərgən_ka. uşqun. nigəran.

quşluq_ka: quşluq vaxtl. qonulacaq çağ. tüş ödi_ka.

quşuq : balqın. balın. ürkük.

quşun_ka : quruqjın. qurşun.

qut : uğur. bəxd. dövlət. devlət. qıv_ka. quv. taleh. şans. səadət. qurtuluş.
- qut daşı: bəxd daşı.
- qut ulduzu: bəxd ulduzu.
- qut yazı: bəd yazısı. pitik.
- qut bəlgüsü.
- sürdü mənim qutumnu: apardı mənim xoşbəxlığımı, taleimi.
- uçan qutdan, gələn suçdan (qorxma).
- qut bəlgüsü bilik.
- qut !: boş ver. qutar.
- qınqır sözü qut ginən: tərsə, qızqın sözü boş ver.
- ərdəmsizdən qut çərtilir: bacaqsızdan bəxt üz döndərir.
- odum sönmüş qutum uçmuş.
- qut qovuq: mal dövlət.
- qut qovuq versə izim (iyim. iyəm. tanrım) quluna \\ gündə işi yüksəlibən yuqar ağar.
- qutum geddi, yavım qaldı.
- qutum uçdu.
- qutun varsa bularsın, varın varsa enərsin.
- qutlu qutsuz dənşdi: təngəşdi. xoşbəx bədbəx bərabərləşdi.
- qut bir quşdu, bir kəz qonar çiğninə.
- qut qapıdan girir, qurd qapıdan qaçır.
- qutsuz kişi, mutsuz kişi.
- qurdu görmək uğurdu, qurdun üzü qutdur.
- odsuz ol qutsuz olma. odsuz gəlin, qutsuz gəlin.
- paradan qutluq uman, qutsuz qalar.
- qut birlikdədir.
- qut, qut gətirər.
- qutsuz batağ əlində, qılınc çubuğa dönər.
- qutlu qutluya, yolsuz yolluya ərir.
- bardı ərən qonuq bulub qutqa saqar, qaldı alığ, oyuq görüb, evni yıxar: geddi (o) kişilər ki, qonaq tapanda, uğura, xeyrə, bərəkətə düşünür, qaldı (o kişilər ki) qara quranı qonaq sanıb, evini yıxar.
- öz qutuvu arada, qutlu kimi təpsəmə: qınama. - onun qutu uçundu.
- ulunu uluğlayan qut bulur.
- onun qutu uçundu: üzündü. uzundu: söndü: yatdı.
- qutqa saq: quta saq: uğra, uğura, xeyrə yor, düşün, aç, say, qıl.

qutaq : 1. qutal. qutat. qurtaq. qaraçuxa. xoşbəx. 2. yarıq. nəcat. - yarmaqı tapın, yarıq bulun: paravı işləd, qutaq, nəcat tapmaq üçün.

qutal_ka : qutlu. qutaq. qutat. qurtaq. qaraçuxa. xoşbəx. - qutal təkin: xoşbəx bəndə. - qutalbilgi: xoşbəxlik bilimi, yolu. - qutalyol: xoşbəxlik yolu. - qutal qadın. - qutal gəliş: qutlu gələcək. -

qutalmaq_ka : qutulmaq < qut + almaq. qut bulmaq. 1. bəxt bulmaq. qurtulmaq. (< qut + almaq). dincəlmək. xoşbəxd olmaq. - tanrı qutalsın. - kişi qutaldı: xoşbəd oldu. 2. bir yerdə, bir şeydən boşalmaq, buraxılmaq. nəcat tapmaq. - əmgəkdən qutalmaq.

qutanmaq_ka : 1. qutlu olmaq. ulu baylı olmaq. 2. güclənmək. 3. dəğərlənmək. işlənmək. faydalanmaq. istifadə edinmək.