Divan-ü luğat-it tüRK

saqır_ka : sağır. çaxır. 1. tunğu_ka. tuğnu. tuğun. kar. 1. sağır. gözə sərinmək, xayal kimi görünmək. 1. (saqqız kimi) bulaşan, yapışan nərsə. 1. söbü₁, qonus₆ biçimində çaxır, şərab qabı.

saqırqan_ka : sığırqan_ka. böyük sıçan. qəmə. gəmə.

saqırqu_ka : sağqur. kənə.

saqırlamaq : sağırlamaq. sağrılamaq. sağrıya vurmaq: köçükləmək_ka.

saqış : sağuş. sağış_ka. 1. sağınc. qussə qəm kədər. - qaçdı sağuş sevnəlim. 2. ılqım. sərab. - sağış sağıdı: səraba qapındı. - usuqmuşa, sağış qamu, su görünür. susamış. 3. samac. sanam. 4. xiyal. 5. sayış_ka sayma. sayış_ka sayma. 6. sağım. - bir saqım süt: bir sağışda sağılan süt. 7. saymaq işi. - ulduzları sağış içrə doğdu günüm. 8. sağış. nagirançılıq. 9. sağman. sahman(> saman). bəkit. bəkiş. düzüş. həncar.

saqıt : sağıt. sağın (ağlın) itirmiş. səfeh.
- sakit ər: tinər. dinər. dincər. dinc, rahat kişi.

saqıt : saıit. tək. - sakit ol: tək dur: sus.

saqız : saqqız. sağız. (< sax). 1. gizli şey. gizik. sirr. - saqqızın oğurladı. 2. sağsız. səfeh. ayaz. aylaz. 3. palçıq. çamur. yapışqan. - saqız topraq_ka: yapışqan topraq. 2. saqızan. saqqız. oğru. 2. yapışqan, yılım nərsə.

saqızan : saqız. saqqız. oğru.

saqızlı_ka : palçıqlı. çamurlu. yapışqan. bulaşıq. - saqızlı don.

saqqın : sağqın. sarqın. sağın. sarqıntı_ka. sarğıntı. sağrıntı. damla. çilə. silkinti₆.

saqqız : saqız. sağız. (< sax). 1. gizli şey. gizik. sirr. - saqqızın oğurladı. 1. saqızan. saqız. oğru.

saqqur : sağqur. saqırqu_ka. kənə.

saqlam : (dikişdə). yiki. ciqi_ka.

saqlam : sağlam_ka. bək_ka. bərk_ka. yarp_ka. - sağlam duruma qoymaq: pötürmək_ka. bütürmək. bitirmək.

saqlamaq: saxlamaq. 1. basurmaq_ka. bastırmaq. durdurmaq. ispat edmək. bütürmək. pötürmək_ka. dikətmək. bərkitmək. 2. bərkləmək_ka. qorumaq. 3. bəkləmək: bərkləmək_ka. 4. sinqdürmək. sinğdürmək_ka. sinğirmək. sinqürmək. sindirmək. həzmeddirmək.

saqlamlaşmaq: bəklənmək. bəküşmək. bəkişmək.

saqlamlaştırmaq: bəkitmək. bəkütmək. bərkitmək.

saqlanan: sağlanan. qözətli_ka. gözətilən. əsirqənən. qorunan.

saqlanmaq_ka: saxlanmaq. çəkinmək. tözmək. əsirgəmək. əzgərmək_ka. dayanmaq.

saqlaş : sağlaş. gizlən. qaçın.

saqlaşmaq_ka: saxlaçmaq. qizlənmək.

saqlayan: saxlayan basuran. basdıran. sır saxlayan. yapurqan_ka. yaşurqan. qizləyən. örtülü, gizli qoyan. (# yarupqan: açan. saçan).

saqlı : sağlı. bəküt_ka.

saqlıq_ka : sağlıq_ka. 1. dişi qoyun. sağmal. sağılan heyvan. 2. sanalı. sanaqlı₆. sayılı olan hər şey. 3. uyanıqlıq. 4. əsən. sağ. sağlam. 5. tatiı. iyi. təmiz. xalis. 6. sıcaq.

saqlıqlanmaq_ka: sağmal yiyəsi olmaq.

saqmaq_ka : sağmaq. 1. tökmək. damızdırmaq. - ölüm onu qonaqladı, ağız içrə ağu sağdı. 2. saymaq. samaq. sanamaq. sanmaq. saymaq.

saqman : sağman. 1. saman. onul. onqul. 1. sağış. sağman(> saman). sahman. bəkit. bəkiş. düzüş. həncar.

saqnaqu : saqnaqu_ka. sağanqu. saxsılanmış, qurumuş qabaq, qavaq.

saqnışmaq : sağnışmaq. bəkişmək_ka. bəküşmək. gücləşmək. düzəşmək. cürləşmək

saqraq : sağraq_ka. sürəhi. içindən süzülən, sağılan qab.

saqraq₆ : sikrik. səkrik. atlaq. atılmaqla keçilən yer. səgək yer.

saqrı : sağrı. sağır. 1. köçük_ka. yan. yançaq. göt. 2. cıdamlı, qalın, davamlı dəri. hər şeyin qoğuşu, dərisi, qabığı. - yer saqrısı: yer sağırı: yer yayqısı yer üzü. - etüklük sağrı: ayağqabı yapmaya ayrılan dəri. - kişi sağırı üz_ka: adamın ən etgilənən dərisi üzündədir.

saqrıntı : sağrıntı. sarğıntı. sarqın. sağqın. sağın. damla. silkinti₆. - su sağrındı: su silkinti, çiləsi.

saqsılanmış: saxsılanmış. qurumuş. sağınqu.

saqturmaq_ka: sağdırmaq.

saqu : sağu_ka. saku. səkü_ka. 1. ölçək. peymanə. 2. tükan. 3. səki.

saqulamaq : sağulamaq_ka ölçəkləmək. ölçəklə ölçmək.

saqun : sağun. böyüklük onqunu, ləqəbi. duru, sağlam inli, iyi duyqulu kişi.

saqur : sağur. çağur. çaruq_ka. taxaq.

saqurmaq: sağurmaq. (yer dəğişmək. - içəri içmək: sormaq. - yaxud dışarı bıraxmaq: süzdürmək) 1. sutmaq_ka. süzmək. tükürmək. tüpürmək. sudımaq. suzımaq. sudmaq. sutmaq. suzmaq. sudramaq. su atmaq. tükürmək. tüpürmək. - qum su sağurdu. - ər su sağurdu. - göyə sağyrsa, üzə düşür. - göyə suzsa, üzə düşür. 2. suyu içirmək. suyu çəktirmək. suyunu sızdıraraq qurutmaq.

saqurmaq_ka: sağurmaq_ka. sutramaq. sudramaq. su atmaq. sudmaq. sutmaq. suztürmək. tükürmək. tüpürmək.

saquş : sağuş. sağış. sağınc. qussə qəm kədər. - qaçdı sağuş sevnəlim.

saquşan: sovuşqan_ka. sarılıq kəsəli. solucan üzündən olan sarılıq xəstəlığı.

saqyaq : sağ yaq: > sarıyağ. xalis, sadə, qatqısız, arın, təmiz yağ.

sal : sal_ka 1. im. işarə. - sala bəndəm: bir işariyə bəndəm. - səs sala gəlmədi səndən. 2. sala. xəbər. çatı. - salan gəlsə, gələrəm mən. 3. tar. tav. kələk. 1. sır. şir. yapışqan özdək. qabları sıramaqda işlənən boya.

salaq : salqa_ka. salqaş (> sərkəş_fars). salqan. asav. ası. vəhşi. - salqa at: qəm almaz. başı sərt. çamış at.

salan : salcuq_ka. saltuq. salsuq. sallayan. cuman. arslan. igid. - salcuq su başı_ka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.

salcuq sü başı_ka: salçuq xanlanın atası.

salcuq_ka: saltuq. salsuq. salan. sallayan. cuman. arslan. igid. - salcuq su başı_ka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.

salçı_ka : aşçı. aşpaz. - salçı pıçaq: aşçı (aşpaz) pıçağı.

saldırmaq: 1. çapturmaq_ka. üzərinə cummaq. 2. təprətmək_ka. - ər yağıya təprətdi: cumdu.

salxım : büşinçək_ka. büküncək.

salı : salı_ka. (< salmaq). çarpı (< çarpmaq). uru (< vurmaq). sarı (< sarmaq). 1. örtü. 1. işarə. - bir salı yetər bilənə, çomaq nədir kürkə geyənə. 2. iz. nişan. - (tanrım) hər yer sandan salı. 3. tə'sir. - söz var salı salmır, iş var iz buraxmır. salı salmaz, izi qalmaz. 4. rəmz. - salı bilməz baş verər. - salı bilməz işə qalır. 1. mala. sıva salmaq ayqıtı.

salıq : çapat. cərmə. tutu.

salım_ka : savaş. sataş. qavqa. - salımlı: davaçıl.

salımlaşmaq_ka: çarpışmaq. saldırişmaq. yaxalaşmaq.

salın : 1. sallaq. asılı. 2. döşək. salıncaq.

salıncaq: salın. döşək.

salındı : bax > salıntı.

salınqu_ka: salqu. salan, sallayan, atan, ayqıt. süpəng. sapan. çanqıl taşı atılan sapan. süpəng kimi, nərsə atmağa yarar arac.

salınqulamaq_ka: 1. yuxardan aşağı sarqmaq, sallamaq. 2. daşlamaq. - iti salınqula: daşla.

salınmaq_ka: sarqmaq.

salıntı_ka : 1. tullanmış. buraxılmış. atılan. çıxarılan. - salındı otunğ. sellərin gətirib qıyıya attığı odun. 2. ötürülmüş. başına. - salındı sular. - sanıldı arvad: qəhbə. (> səlitə_fars). 3. yan qırax qoyulmuş nərsə. - salındı işlər. - salındıyla uğraşma. 4. sulıntı. ərkəkin arxaya doğru salıverdiği saç. 5. sülinti_ka. baş arxası buraxılan saç. 6. atılan. çıxarılan. qoğulan. buraxılan nərsə. ərkəyin arxaya doğru salıverdiği saç. - salıntı otunğ. sellərin gətirib qıyıya attığı çör çöp, ağac odun. 7. sallanmış, asılmış nərsə. 8. sulındı. ənsəyə, ənsədən arxaya sallanan tel.

salış_ka : sallaq. ətək. yeng.

salışmaq: 1. bir nəyi çəkib dartmaq, salmaq, yendirmək. 2. sallaşmaq. silkişmək. birbirinə sallamaq. yaxalaşmaq. birbirini qürəştə sallamaq. - nə belə salışursuz. 3. işarətləşmək.

salıverilmiş : başlağ_ka. başıboş. buraxılmış. boşaltılmış. daşlanmış. dışlanmış.

salıvermə : boşuqu_ka.

salqa_ka : salaq. salqaş (> sərkəş_fars). salqan. asav. ası. vəhşi. - salqa at: qəm almaz. başı sərt. çamış at.

salqı : sanqı_ka. qığ. pislik. fəzlə. - quş salqı.

salqım : sarqım_ka. (soğuq günlərdə qar kimi yağan) çiğ. qırov.

salqu : salınqu_ka. süpəng kimi, nərsə atmağa yarar arac.

sallaq : salış_ka. ətək. yeng.

sallaq_ka : 1. salış. ətək. yeng. 2. əğri. yapır_ka. - yaprı qulaq: əğri, sallaq qulaq. 3. sərgək_ka. sərik, əsnək, sarnıq, səndələyən kimsə, nərsə.
- sallaqxana: əkdi_ka.

sallamaq_ka: sapımaq_ka. sapamaq. sapıtmaq_ka. təprətmək. ırqamaq_ka. yırqalamaq. yaymaq_ka. çalqamaq. qımıldatmaq. məyl edmək.

sallanan nə : ayaq. asaq.

sallatmaq: ügritmək_ka. yügritmək. yırqatmaq.

sallayan: salcuq_ka. saltuq. salsuq. salan. cuman. arslan. igid. - salcuq su başı_ka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.

sallayan: sapıtqan_ka.

sallı : imli. işarəli.

salma : turcaq. dirsək. giriş. başlanqıc.

salmaq_ka: 1. atmaq. işarə edmək. göndərmək. - ona bir barmaq salı yetər. - sən mənə saldın? : sən mənilənidin. 2. götürmək. çıxarmaq. istixrac edmək. - o mənə altun saldı. 3. toplamaq. toplu duruma gətirmək. 4. bükürmək. düşürmək. endirmək. - təğirin bükür: düşür. - təxdən bükürən: salan. 5. dalmaq. dallamaq. qalxmaq. yolmaq.

salsız : işarəsiz.

salsuq : salcuq_ka. saltuq. salan. sallayan. cuman. arslan. igid. - salcuq su başı_ka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.

saltuq : salcuq_ka. salsuq. salan. sallayan. cuman. arslan. igid. - salcuq su başı_ka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.

salturmaq_ka: saldırtmaq. sallatmaq. attırmaq. sallamayı buyurmaq. çıxarıp atmaq. geyimin ətəklərin, sallaqların, salışların dəprətmək. birin çəkib yerə sərmək, yıxmaq. - yel sel ağacı salturdi.

salvar : önlük_ka. oyluq.

sam : sələk. yumuş. ulaq. yola. saf.

samaq_ka : sağmaq. sanamaq. sanmaq. saymaq. - üzmək istəmək: çapsamaq_ka.

saman : (< saq). 1. sağman. onul. onqul. sağış. sahman. bəkit. bəkiş. düzüş. həncar. 2. gövük_ka.

samda_ka : ayağa qeyilən səndəl.

samduy_ka: ılıq yemək.

samlamaq_ka : sağaltmaq. əlac edmək.

samsıtmaq_ka: simsitmək. sinsitmək. sincitmək. incitmək.

samursaq: sarmusaq_ka. sarmısaq. sarımsaq.

samursaq_ka: sarımsaq. sarmusaq.

samurtuq_ka : (sam. sum. som). sumartıq. yumuq qarışıq. kələf. - samurtuq ış_ka: içindən çıxılamayan iş.

san : san_ka. 1. sayı. sayma. 2. itibar. 3. şumarə. nümrə.

sana : sanğa_ka. sanış. güman.

sanaç_ka : sağnaç. tuluğ. dağarcıq. xurcun.

sanamaq: saqmaq_ka. saymaq. samaq. sanmaq.

sanazmaq : sezinmək. sanmaq. sana yazmaq. hiss edmək.

sancaq : batraq_ka. bayraq. pərçəm. ucuna ipək sırıqlar sancılan, taxılan, batırılan neyzə, ağac. döyüşdə qoşun bəlgəsi, nişanı. - sancaqlı: bayraqlı. tuqlu_ka.

sancılmaq_ka: 1. sancıqmaq. basılmaq. batılmaq. yenilmək. sınmaq. - yağı sancqıdı. - qoşun sancıldı. ­2. saşılmaq. dürtülmək. soxulmaq. saplanmaq. taxılmaq. - bayraq, ələm sancıldı. - piçaq ağaca sancıldı. 3. toxunmaq. toxdanmamaq. çalınmaq.

sançışmaq_ka: 1. yaxalaşmaq. saplaşmaq. taxışmaq. birbirinə sancımaq. savaşmaq. 2. basılmaq. batılmaq. yenilmək. sınmaq. taxılıb qalmaq.

sandıq : qabırcaq_ka. qabqırcaq. tabut. ükək_ka. kəsürgə_ka. kəsrük. dağarcıq. qap. cə'bə.

sandırış_ka : sandruş. 1. çəkişmə. çəkiş bəkiş. savğaş. danışıq. qavqa. mücadilə. - sabanda sandırış olsa, örtgündə irtəş olmaz: sabanda (əkində. əkəndə. səpəndə) düşünən, dərəndə üşünüşməz. 2. sanrış. həzyan.

sandırışmaq_ka: sanrışmaq_ka. sanruşmaq. saçmalamaq. qavqa edmək.

sandrımaq: sanrımaq_ka. saçmalamaq.

sandrımaq_ka: sanrımaq. saçmalamaq.

sandrış_ka: sandrış. sandruş. çəkişmə.

sandruş: sandrış_ka. sandrış. çəkişmə.

sanduvac_ka: dadlı, şirin səsli. bülbül. - dadlı ötər sanduvac.

sanğa_ka : sanqa_ka sana.

sanıqmaq: sağınmaq. sanmaq. sanamaq. düşünmək. zənnətmək.

sanış : sana. səriş. güman

sanqaq_ka: çanqaq. çanaq. seqinq. sehin. səhng.

sanqamaq: sanğamaq. sağımaq_ka. xiyallanmaq. yuxu görmək.

sanqan_ka: sanğan_ka. dadı buruq olan.

sanqarmaq_ka: sanmq. saymaq. (bir şeydən saymaq. bir şeyə ilgətmək, nisbət edmək).

sanqaşmaq : sayqanmaq. öküşlənmək. ögüşlənmək.

sanq_ka : sanğ_ka. quş pisliği.

sanqlamaq_ka: sanğlamaq_ka. quş pisləmək.

sanqlatmaq : sanğlatmaq_ka. 1. tanlamq. tanqlatmaq. sanğlatmaq. şaşırtmaq. utandırmaq. 2. quş pislətmək.

sanlanmaq: çavlanmaq_ka. şöhrətlənmək. ünlənmək. ün yiyəsi olmaq.

sanmaq : saqmaq_ka. saymaq. samaq. sanamaq. sezinmək. sanazmaq. sana yazmaq. hiss edmək.

sanrımaq_ka: 1. sərimək. 2. həzyan demək. 3. sandrımaq_ka. saçmalamaq.

sanrış : sandırış. həzyan.

sanrışmaq_ka: sandırışmaq_ka. sanrışmaq_ka. sanruşmaq. saçmalamaq. qavqa edmək.

sanruşmaq: sandırışmaq_ka. sanrışmaq. qavqa edmək.

sanruşmaq_ka: 1. ağız ağıza verib danışmaq. gəpləşmək. 2. bir qonu üzərində olmayıb, hər gələ danışmaq. səfehləmək. həzyan demək. 2. saçmalamaq. sandırışmaq. sanrışmaq.

sansar : sarsal_ka. sarsal. samura bənzər bir heyvancıq·.

sap : 1. sıra. növbət. - sənin sapında mən keçdim. 2. qılınc, bıçaq sapı. 3. qalın. cehiz. gəlin gedən qıza qoşulan var davar.

sap : sap_ka. ( _{< met >} ) baz_ka. 1. yabancı. yat. sapaq. 1. boyun_ka. tutamaq. dəsdə.

sapaq : səpük. yenik_ka. yeğni. yüngül. xəfif.

sapamaq : sapımaq_ka. sallamaq. tərpətmək.

sapamq : səpəmək. saypamaq_ka. israf edmək.

sapan_ka : saban. səpən. 1. cüt, cütçü taxımı, əkinçilik ayqıtları. xış. 2. əkinçilik. 3. daş atan.
- sapanla sürmək: sabanlamaq_ka. dabanlamaq_ka. təpmək.

sapanlamaq: sabanlamaq_ka. şuxumlamaq.

sapat : rifu.

sapbal : balsap. sapdal. dalsap. saplaq. bəsbəl_ka. sap. bir tel sap. söküm.

sapdal : balsap. sapbal. dalsap. saplaq. bəsbəl_ka. sap. bir tel sap. söküm.

sapı : 1. səpi. təpi. hərəkət. təkan. 2. öhdə. məsuliyyət.

sapıq_ka : səpik. 1. çadırın açılıb bağlanan ətək bölümü. 2. çibək_ka. çıbaq_ka. çapaq. sıbaq. çapıq. iti. qırağu. ovçu.

sapıl : quyruq. həmrah. - qonaq sapılı. - ata sapılı ataş, ana sapılı anaç.

sapılmaq_ka : saplanmaq. nərsənin yanına taxılmaq, qatılmaq, qoşulmaq.

sapımaq_ka : sapamaq. sallamaq. tərpətmək.

sapınmaq_ka: sap kimi görünmək. saplamaq.

sapıtan : sapıtqan. quyruq sapıtan.

sapıtqan_ka : sallayan.

sapıtmaq_ka : sallamaq. təprətmək.

saplaq : sapbal. balsap. sapdal. dalsap. bəsbəl_ka. sap. tel. söküm.

saplamaq : təğmək. taxmaq_ka. taxmaq. əti şişə saplamaq. düzmək.

saplanmaq : sapınmaq_ka. üzərinə almaq. öhdələnmək.

saplatmaq_ka : sap taqtırmaq.

saplıq_ka : qılınc. bıçaq kimi şeylərə sap olmaya yarayan nəsnə.

sapmaq_ka : saplamaq. 1. ipliği iğnəyə keçirmək. sap taxmaq. - yiçi iğnə sapdı: dərzi sapladı. 2. bir şeyi sarmaq. buru, yığıb bağlamaq. - quş qantın sap. 3. cinsindən əksiq qalan bir şeyi başqasıylə tamamlamaq.

sapturmaq_ka: 1. ördürmək. yamatmaq. rifulamaq. 2. gəlin gedən qıza var cehiz, qalın qoşmaq.

sapuq : sapdan çıxmış. sapmış, tərpəşmiş. caymış taymış, çaşmış.

sar : ( a <> ə ) sər.

sar : sər. sarılı. çulqalı.

sarağan_ka : (< sarmaq: yığmaq). saran. xəsis. cimri. paxıllıq

saraqıc_ka : sarqıc. sarcıq. yaşmaq. başörtüsü. yaşmaq.

saraquclanmaq_ka: başörtüsü örtünmək.

saran : 1. saranq. sarınq. sarnaq. sarqın. (< sarınmaq: sarqınmaq: qurşanmaq). hər şeydə çoxluğu, aşırılığı göstərən söz. 2. _ka. (< sarmaq: yığmaq). sarğan. xəsis. cimri. paxıllıq. - nəyin tutar bəkləyu, özi yeməz, saranlığ ağlayu, altun yığar. malın saxlar, özü yeməz \\ çimrilikdən ağlaya ağlaya, qızıl toplar.

saranq : saran. sarınq. sarnaq. sarqın. (< sarınmaq: sarqınmaq: qurşanmaq). hər şeydə çoxluğu, aşırılığı göstərən söz.

saranlamaq_ka: paxıllıq, çimrilik edmək.

saranlıq_ka : paxıllıq. cimrilik.

sararmaq : sarqarmaq_ka

saray : qonuqluq_ka. qonaqlıq. toy yeri, otağı.

sarcıq : saraqıc_ka. sarqıc. başörtüsü. yaşmaq.

sardırmaq : sarlatmaq_ka.

sardırmaq : sarmatmaq_ka. səritmək.

sardırmaq : yörqətmək_ka:

sardırmaq_ka : sarutmaq_ka. sarıtmaq. səritləmək. sarmaq. qablamaq. hörmək. buxcalatmaq. çoğlatmaq_ka. çulqamaq.

sarı : - sarı yapmaq. sarıqlamaq_ka. sarılamaq.

sarı : (< sarmaq). çarpı (< çarpmaq). uru (< vurmaq). salı (< salmaq). örtü.

sarı turma: yer kökü.

sarıçaq : sarçqa_ka. 1. çəkirqə. 2. sarılıb sürüşgən. sölpük. - sırıçqa ər_ka: gəvşək. təmbəl adam. 3. yumuşaq. qorxaq. 3. çanaq. kəkəz.

sarıçqa_ka : sarçaq. 1. sırıçqa. çəkirqə. 2. sarılıb sürüşgən. sölpük. - sırıçqa ər_ka: gəvşək. təmbəl adam. 3. yumuşaq. qorxaq. 3. çanaq. kəkəz.

sarıq_ka : 1. sarı. sarı rəng. - sarıq kəzik_ka: sarılıq xəstəlığı. - sarıq ərük_ka: qeysi. - sarıq suv_ka: qarında toplanan sarı su. - sarıq turma_ka: həvic. kəşür. gəzər. gizri. 2. çərçov. boxca. 3. suvluq_ka. suluq. dəsmal. hovlə. 4. yeşim_ka. çaqşır. dizə baldıra sarılan, geyilən sarıq. 5. sarqı. çəkə. damcı.

sarıqlamaq_ka: sarılamaq. sarı yapmaq.

sarıqlıq_ka: 1. saılıq. sarıq surıq hərhanki bir sarı rəng. 2. sarılıq xəstəlığı olan.

sarıqmaq : kehəlmək. - ayağım sarıqdı. - ayağın çox sıxma, sarqırar.

sarılamaq : sarıqlamaq_ka. sarı yapmaq.

sarılı : sar. sər. çulqalı.

sarılıq : - sarılıq xəstəlığı: sarıq kəzik_ka. - sarılıq xəstəliyi olan: sarıqlıq_ka.

sarılqan : sarılıb sürüşgən. sarıçqa_ka

sarılmaq : 1. sərməlmək. burulmaq. burşulmaq. 2. sərtəlmək. sərt söz söyləmək. sərmək. sarmaq_ka. qızmaq. çıqışmaq.