Divan-ü luğat-it tüRK

tarıqlıq_ka : darılıq. darı ambar.

tarıqlıq_ka : əkin ambarı.

tarıqmaq_ka : darıxmaq. daralmaq. sıxılmaq. sıxlaşmaq. - düşman gəlsə yer darıxar.

tarılmaq_ka : əkilmək.

tarılmaq_ka : darılmaq. 1. (bir nəsnə. ötəkisi içinə) dağılmaq. yayılmaq. 2. qol qol olub ayrılmaq. dağılmaq. açılmaq. yox olmaq. - tarılmasın türkünüm: dağılmasın millətim. 3. ayrılmaq. - tarılmış nə. 4. arılmaq_ka. qızmaq. 5. dərilmək. biçilmək. vurulmaq. <> urulmaq <> orulmaq_ka. 6. (birinə). qızmaq. qaqımaq: qaqumaq_ka.

tarımaq_ka : (əkin) əkmək. - tarığı tarıyan, dərən kim.

tarım_ka : 1. dərim. tar. qol. bölük. qollara ayrılmış nərsə. şö'bə. - çay tarımı: çay qolları. - yol tarımı. - tarımlı yollar. - tarım ilişgi: hər tərəfli, çox qollu bağlantı, irtibat. 2. seçgin. seçilmiş. təkinlərə (şazdalara) özəl bir ad. - altun tarım: xatun. şahın xanımı. 3. dağıtım. yayım.

tarımlamaq_ka: ırmağı bir adadan öbür adaya atlamaq.

tarımsınmaq_ka: əkin işləriylə uğraşıb hazırlanmaq.

tarınmaq_ka : əkinmək. əkin əkmək. - qışda tarıq tarınmaz: qışda darı əkilməz. - tarın tarınmaq: əkin əkinmək.

tarıtıqlı_ka: cüttçülüq edmək üzərə olan.

tarıtıqlıq_ka: cüttçlliq yapmaq işləyən.

tarıtıqsaq_ka: cüttçiliğə düşqün olan.

tarıtqa : tatırqa_ka. tarıtağ. 1. tirşə. 2. səpilənmiş ağ dəri.

tarıtqan_ka: əkincilik edən.

tarıtqu_ka : (əkin) əkəcək.

tarıtmaq_ka: ( r <> z ) tazıtmaq dəritmək. təzitmək_ka. tezitmək. tazıqdırmaq. qaçırmaq. ürkütütmək. 1. əkmək. əkinçilik edmək. əktirmək. - darı tarıtmaq.

tarqa_ka : talqa_ka. qoruq₁. qora. üzüm.

tarqaq_ka : taraq.

tarqıl_ka : tərgil. dərkli. dərik dərik. alaca, xət xət, rəh bə rəh olan - tarqıl yılxı. alaca heyvan.

tarla : - tarla sıçanı:kələkü_ka.

tarmaq_ka: daramaq. 1. nərsənin bütünlüyün, oluşun açıb ayırmaq. yaymaq. parçalamaq. dağıtmaq. - darıldı ölkə: tarılmış, parçalanmış topraq. - talanmış ölkə: yağmaya uğramış ölkə. 2. _ka. taramaq ayqıtı. yırtıcı heyvanların pənçəsi. 3. darmaq. qol. şaxa. 4. dağıtmaq. yaymaq. - ər suyun tardı. 5. qol. şəbəkə. - tarmaqların qoğşağı. 6. - tarıb qutar: dağıdıb qurtar.

tarmaqlanmaq_ka: tarmutlanmaq. 1. # dərməklənmək. qol qol, ayrı olan şeylərin dərilməsi, yığılması. - boy tarmaqlandı: hər yandan gəlib yığışdılar. 2. dırnaq, pəncə yiyəsi olmaq (quş). - quş balası tarmaqlandı. 3. qol qol olmaq (su). - su tarmaqlandı: qollara açıldı.

tarmamaq_ka: tirmalamaq.

tarmaşmaq_ka: tırmaşmaq. tirmalaşmaq. qaşnışmaq.

tarmat : 1. inşiab. 1. tarım. qol. şaqra. şaxa.

tarmatlanmaq_ka: tarmutlanmaq_ka. tarmaqlanmaq. 1. qollara ayrılmaq. şaxalanmaq. şaqralanmaq. inşiab edilmək. - tarmatlanmış ırmaq. 1. didilmək. dırnaqlanmaq. cırmaqlamaq. - tikən əllərimi tarmıqladı. - kim üzüvü tarmulayıb.

tarmatmaq_ka: tırmalatmaq. tarmutmaq_ka. 1. dırnaqlanmaq. cırmaqlamaq. didmək. - tikən əllərimi tarmatdı. - kim üzüvü tarmatıb. 2. qollara ayrılmaq.

tarmut_ka : dərik tarıq (dərik: eniş. tarıq: yoqquş). eniş yoqquş dərə təpə. - dağ tarmıt keçdim: dərə təpə aşdım.

tarmutlanmaq_ka: bax > tarmatlanmaq

tartar_ka : qumruya bənzər bir quş.

tartıqçı_ka : çağrışçı. də'vətçi. - bəy dartığcısı.

tartıq_ka : dartıq. 1. çəkləməyə, bağlama yarar ip. bağ. hörkən. sarğı. 2. arayış. soraş. 3. məsləhət. 4. çağrış. ehzar. - bəy dartığı. 5. bilək. balaq. bələk. ərməğan.

tartılmaq_ka : dartılmaq. gərilmək, çəkilmək.

tartına : göyül istəyinə görə davranmaq. selfservis.

tartın_ka : dartın. 1. dartınan, sunulan, göndərilən pay, ərməğan. sovqət. 2. payıq. dartın. başqa bir yerdən gətirilən yeyəcək.

tartınmaq_ka: dartınmaq. 1. ərsünmək. arzulamaq. köysünmək. irməkmək. düşünmək. kim nəyi dartunur (nəyə dartunur) götürsün. 2. sunmaq. ərgizmək. ərməğan edmək. - sizə nə dartınım. 3. daşınmaq. daşımaq. götürmək. 4. acınmaq. götürülmək. götürür görünmək. 5. təzginmək_ka. tərkinmək. çalxanmaq. 6. əsirqenmək_kaəsirqemək_ka. acınmaq. yazıqlamaq. heyifsinmək. təssüf yemək. 7. özləmək. nərsiyə sarı çəkilmək. öykünmək. fikrində olmaq. - ata bala, birbirini dartındı. - qız oğlana dartındı. - sizin ürəyiz nəyə dartınır.

tartış : 1. buruşuq, çətin nərsə. neçə şeyin, tikənin birbirinə girməsi durumu. məsələ. 2. yapışıq. - tartış şeylər. 3. cəzb. çəkiiş. birbirinə qoşas. 4. dartışlı. cəzəbə. cəzəbəli. - dartış qız: duzlu qız. - dartış görüş: xoş mənzərə. 4. dərtiş. dəriş. açış. açılış. yarış. - sərgi dartışı. - işlərin dartışı. 5. dartış. ölçü. iqdam.

tartışlı : dartışlı. tartış. cəzəbə. cəzəbəli. - dartış qız: duzlu qız. - dartış görüş: xoş mənzərə.

tartışmaq_ka : dartışmaq. dirtişmək. 1. gərmək. açmaq. - ip dartışmaq: ip əğirmək. 2. gərməşmək. gərişmək_ka. girişmək. çəkişmək. birbirini çəkmək, cəzbedmək. nərsiyə qurşanmaq. 3. ağramın çəkmək. 4. çabalamq. qoğrulmaq. yanmaq. - çöldə qurd ulır, evdə itin bağrı dartışır_ka. 5. çəkiş bəkişə düşmək. tutub ötürmək. dartıb itmək (itələmək). - üz üzə gəldilər, tutuşub, yaxa saqqal dartışdılar. 6. didilmək. - yazıda böri ulasa, evdə it bağrı tartışur. 7. asınmaq_ka. əsinmək. asılaşmaq. çəkişmək. gərişmək.

tartmaq : 1. üğitmək_ka. öğütmək. - buğdanı tartmaq: ökitmək. 2. kərmək. gətirmək. almaq. çəkmək. uzatmaq. vermək. sunmaq. - ayaqqabıvı dartma. 3. cəzbətmək. 1. satmaq. - dartın dartdı: malı satdı, satışa qoydu. 1. çıxarmaq. - yatuqun dart: ayaqqabın çıxart.

tartu : dartu. tatru_ka. hər şeyin tərsi. başayaq. təsgəri.

tarul : darıl. 1. gədik. 2. tünel.

tarumaq: darumaq. daralmaq. - ev tarudi. - buşub tarumaq_ka: buqub, bıkıb darıxmaq: təngə gəlmək. bıqmaq.

tarunmaq_ka: darunmaq_kadarıxmaq. darqınmaq. canı sıxılmaq. usanmaq. sıxılmaq. yorulmaq. - işdən tarunma. - uzaqlığın tarunmasın götürən yetdi. - tarunmuş kişi: bıqmış, yorqun adam.

tarus_ka : çatı. şip₆. səqf.

taruslamaq_ka: çatı, dam yapmaq.

tarutmaq_ka: (< tartmaq: çəkmək). daraytmaq₆. daratmaq. darlaştırmaq. - evi daraldan qonaq olsun, qonağı daraldan dilin olmasın.

tas : tas_ka. təs. hər nəsnənin kötüsü, bayağısı.

tasağ : tasqa. yasqa. yasaq. şapalaq. silli.

tasalanmaq : təvinmək_ka. təğinmək_ka. dəğinmək. utanmaq. sıxılmaq.

tasal_ka : bax > talas_ka.

tasqa : tasağ. yasqa. yasaq. şapalaq. silli.

tasqamaq_ka : (<> taqsamaq: taq. vurmaq). toqatlamaq. silləmək. silliləmək. şapalaqlamaq.

tasqaşmaq_ka: toqatlaşmaq. yasqaşmaq (<> yaqsaşmaq). şapalaqlaşmaq. çırpışmaq.

tasqatmaq_ka: toqatlatmaq. döğmək. yasqaşmaq_ka. silliləşmək.

taş : taş_ka 1. dış. taşra. qurbət. geniş açıqlıq. yazı. yabancı yer. 2. taş. qaya. 3. dəş. ortaq, iştiraq, yaxınlıq göstərən ək. 4. dış. uzaq. uzana açıq yer. çöl.

taşaq_ka : taşqaq. ərkəklik ayqıtı.

taşıq : ( a <> e <> ə<> ı ) dəşik. deşik. dışıq. 1. daşıq. götür. hambal. 2. cırıq. yırtıq. 3. mənqul.

taşıqmaq_ka : dışıqmaq. dışarı, eşiyə çıxmaq. - evdən daşdıq: çıxdıq. - işdən daşqındıq: eşiyə salındıq.

taşılmaq: daşılmaq. dış düşmək. qərib düşmək. yadanmaq.

taşıma : daşıma. köçürmə. intiqal.

taşınan : taşıtqan_ka. taşıtan.

taşırqan : taşqıran. pıtqan. pıtran. bıtaq. bıtqan. patlaq, pıtlaq. domba. qalxan. qolma (> loqma). - taşırqan gözlü_ka: patlaq gözlü. qulma gözlü.

taşırqan: şişik. komba. kumbarı.

taşıt : daşıt. 1. ilət. nəqliyyə. 2. götürkə. götürgü_ka.

taşıtan : taşıtqan_ka. taşınan.

taşıtqan_ka : taşıtan. taşınan.

taşıtmaq_ka: 1. aşılamaq. öğrətmək. - tapar yolun daşıtdım: pul qazanmaq yolun öğrətdim. 2. daşmaq. yer dəğişmək.

taşqa : daşqıt.

taşqın : daşqın. qanıtqan. əsrik. özündən çıxan. - taşqın kimsə: bürqə kişi_ka. - daşqın kimsə: bürgə kişika. bir yerdə durmayan. zəvzək, yüngül adam.

taşqınlıq: qurquluq_ka. yeğnilik. yüngüllük. zəvzəkliq.

taşqırmaq: daşqırmaq. tuşqırmaq_ka. yetdirmək. çatdırmaq.

taşqıtmaq_ka: dışqıtmaq. çıxartmaq. ixrac edmək.

taşqu : daşqu. taşınabilən nə. mənqul mal.

taşlamaq_ka: daşlamaq. qurbətə gedmək. dışara çıxmaq.

taşlanmaq: daşlanmaq. 1. üznəmək_ka. üzə qalxmaq. - atıya üznəmə. 2. irmək_ka. irkmək. ürkmək. disginmək.

taşlanmış: daşlanmış. dışlanmış. başlağ_ka. başıboş. buraxılmış. salıverilmiş. boşaltılmış.

taşlatmaq_ka : daşlatmaq. 1. saçratmaq_ka. istəməksizin sıçratmaq. 2. dışraya yollamaq.

taşlı : çaqıllı: qorumluq_ka.

taşlıq : quruqsaq_ka. qurqursaq_ka.

taşmaq : 1. iltəmək_ka. aparmaq. 2. qarmaq_ka. 3. qurqulanmaq_ka. taşqınlıq, yeğnilik etmək.

taşra_ka : dışarı.

taşuq_ka : daşqu. taşınabilən nə. mənqul mal.

taşumaq_ka: taşımaq. çıxarıp atmaq. qovmaq.

taşutmaq_ka: daşıtmaq.

tat tavqaç_ka: fars türk.

tat : tad. dad. məzə. ləzzət. - ilkin ye, dadın de.

tat : tat_ka. 1. tut. qılınc. bənzəri şeylərin üzərinə çökən pas. 2. yabancı, müslüman olmayan fars.

tata_ka : tada_ka tata. on adımlıq olan yer parçası.

tatıq_ka : dadıq_ka. dadlı. ləzzətli. - tatıq talıq_ka.

tatıqlamaq : tacıqlamaq. tazıqlamaq. birini fars sanmaq.

tatıqlanmaq_ka: dadlanmaq.

tatıqlıq_ka : dadlı.

tatıqmaq_ka : tadıqmaq. dadıqmaq. 1. paslanmaq. tutuqmaq. 2. tat, dad, ləzzət almaq

tatıqmaq_ka : tatlaşmaq. farslaşmaq.

tatıqsamaq_ka: canı dadlı istəmək.

tatılmaq_ka : dadılmaq. dadına baxılmaq.

tatımaq_ka : dadımaq. 1. tat, ləzzət almaq. - yedik işdik dadıdıq. - yemədən dadın aldıq. 2. adlanmaq. dadı çıxmaq. ləzzət vermək. - aş ağıxda dadır: ləzzət verir. - kişi əti, diriklə dadır: adam əti diri olurkən dadlıdır.

tatın_ka : (1 < dadın. dartın. 2 < 1. tanıt. tanınmış, bəllənmiş) 1. dartılmalı, satılmalı mal. olduğun görsətməli nə. dağar. - dartın dartan utanmaz: varın verən utanmaz. 2. tanıt. tanınmış. bollu. çoxul. - tatınlıq: bolluq. şirinlik. - tatındı süt ürünü: sütün bol hasılı. - tatınlıq işləri: nərsəni bollatmaq işləri. - tatındı süt_ka: bol süt.

tatır_ka : qatır, qıraç, iti, bərk, qaba olan nərsə. - tatırlıq yer_ka: tatrıq yer: bozqır.

tatırqa_ka : tarıtqa. tarıtağ. tirşə1. səpilənmiş ağ dəri.

tatıtmaq : dadılmaq. tadına təsir edmək. tat vermək.

tatqanmaq_ka: dadlı bulmaq. tat almaq.

tatlamaq_ka : fars, farsçı saymaq.

tatlandırmaq: suçıtmək. süçıtmək_ka. iyiləştirmək.

tatlanmaq: tadlanmaq. dadlanmaq. sucınmaq_ka. sucunmaq. gözəlləşmək. dadını tapmaq. ləzzətlənmək. hər bir şəyin dadı, məzəsi, tamı ətqilənib dəğişirsə böylə dəyilir. dadlı olmaq. məzələnmək. süçışmək_ka. süçimək_ka. süçüşmək. suçuşmaq.

tatlaşmaq_ka: tatıqmaq_ka. farslaşmaq. farsca qonuşmaq. sümlüşmək_ka. somluşmaq_ka. yad dildə danışmaq.

tatlı : dadlı. 1. suçun. ləzztli. 2. duzun. yumşaq. - duzunluğun qayıştım: qolayca davrandım.

tatlıq_ka : dadlı.

tatmaq : tadmaq (< dartmaq). çəkmək.

tatru_ka : dartu. hər şeyin tərsi. başayaq. təsgəri.

tatrulmaq_ka: tatrulmaq. dartulmaq. çevrilmək. tərs olmaq. kötü olmaq. kötüləşmək.

tatruşmaq_ka : dartuşmaq. birbirinə tattırmaq.

tatsız : tadsız. yılınçqa_ka. tuzu, yağı olmayan yemək.

tatu_ka : tadu_ka. özük. təb'. təbiət. nərsənin iç oluşu.

tatun_ka : tadun_ka. 1. bir yaşındaki bizov. 2. tosunğ. iki yaşında olan sığır.

taturqan_ka : daddıran.

taturmaq_ka. : tattırmaq. daddırmaq. dadlanmaq. dadlı edmək. tam. məzə vermək. - duz aşı daddırur.

tav : tar. 1. sal. kələk. 2. tov. tavut. torta. 3. yaraq_ka. firsət. imkan.

tava : dava. 1. sava. savra. şifa. ilac. ot. - uyuq ot: yuxu davası. 2. _ka sac. 3. ılqın ağacı meyvəsi. 1. yün süməği.

tavar : davar. mülk. mal. - tamu qapısın açar tavar: para tamı qapısınada güc gələr.

tavarlıq_ka: 1. mal qoyulan yer. tavrıq. durdaq. qoyaq. xəznə. ambar. 2. mallı. mal yiyəsi.

tavarsaq_ka: mal səvər.

tavılquc_ka: tapılqu_ka. (> tabarxun). təpməyə, döğməyə yarar, yoğun çomaq. innab ağacından düzəlir.

tavılqu_ka: tapılquc_ka. (> tabarxun). təpməyə, döğməyə yarar, yoğun çomaq. innab ağacından düzəlir.

tavırmaq: tuvırmaq_ka. qaldırmaq. tikmək. - qulaq tuvırmaq: qulaq tikmək. atmaq. qulaq asmaq.

tavış_ka : bax > tavuş. duyqu. qımıldanma.

tavışqan_ka: tavşan.

tavışqanlaşmaq_ka: öndül olaraq tavşan qoyup yarış (mərc) edmək ·.

tavqac : - tapaç gömüş: keçmiş gənc.

tavqıl : tavluk_ka. toğlayan. toğlaçı. alcı. aldatıcı. aldamçı. hiləkar.

tavla : tövlə. axır. aran_ka.

tavlanmaq: tovlanmaq. kələk gəlmək. girlənmək.

tavluk_ka : tavqıl. toğlayan. toğlaçı. alcı. aldatıcı. aldamçı. hiləkar.

tavluklamək_ka: kələk gəlmək.

tavmaq_ka: təsarrüf edmək.

tavraq_ka : <> tabraq. <> qıvraq. çabuq. çalışqan. iti. bol. əcələ. tez. - bilgə kişi tavraq uqar: qıvraq, tez qanar. - tavraqın gəl: yeyin, tez gəl. - tavraqın işçi: çabıq işçi, ırqat. - tavraq tapan tavarın, çapar qılın tayaqın, çapqılqınən qayağın.

tavramaq_ka: davranmaq. böyümək. quvvətlənmək. tuvramaq.

tavrandırmaq: tavratmaq_ka. tullanmaq. tələsmək. əcələ edmək. əcələ ettirmək.

tavran_ka : tabran. kufu, süpəyi tovlamağa, sallamağa, yanlarında olan ip. tovlanmış, hörülmüş ip, uçqur, bağ.

tavranmaq: - soğuq davranmaq: surat asmaq. tumluqlanmaq_ka. donuqlanmaq.

tavranmaq_ka: davranmaq. qızqın, hızlı çabamaq.

tavraş : davraş. qılıq. tülük_ka. rəfdar. - ağır tülüklü kişi.

tavrat : itit. tələs. qaçıt. tez ol.

tavratan: 1. iti, yorqa gedən. 2. tələsdirən.

tavratası_ka: davrandıracaq. - tavratası yer. davrandıracaq yer.

tavratıqlı_ka: əcələ ettirən. işə başlatmaq üzərə olan.

tavratıqlıq : davrandırma. əcələ ettirən.

tavratıqsaq: əcələ ettirmək. davrandırmaq istəyən.

tavratıqsı : davrandırına. əcələçi.

tavratışmaq_ka: ivəmək. yürgüüşmək.

tavrat_ka : bax > tabraq.

tavratqan_ka: əcələ ettirən. davrandıran.

tavratquçı_ka: əcələ ettirən. davrandıran.

tavratqu_ka: davranılacaq. - tavratqu uğur: davranılacaq zaman.

tavratma_ka: davratma. davrandırma.

tavratmaq_ka : taqratmaq. təğrətmək. neçə şeyi birbirinə dəğdirmək. tapdalanıb birbirnə keçmək. 1. tullanmaq. tələsmək. əcələ edmək. əcələ ettirmək. davrandırmaq. - ər tavraddı: tələsdi. 2. şaşıb disginmək. çaşmaq. 3. ip eşmək, bükmək, əğirmək, qıvırmaq. - tavratmış yıp: qıvratılmış ip. 3. çevirmək. fırlatmaq. devirmək. - öylək günü tavratır: fələk (zəmanə) ruzgarı devirir.

tavratmaq_ka: təprətmək_ka. qızdırmaq. təlbələmək. tələsdirmək.

tavrattacı : tavlanan. tovlanan. tələsən. əcələ edən. davrandıran.

tavrıq : davarlıq_ka. durdaq. qoyaq. xəznə. ambar.

tavşamaq : təvşəmək. buruşdurmaq. ilişdirmək.

tavul : bax > tövül_ka. tuğ. avda doğan quşu íçin çalınan davul.

tavus : tovuz. tovuz quş. qızquş_ka. qanatların açanda dəğişik boyalı, yələkli bir quş.

tavuş_ka : tavış. tapuş. çavış. 1. duyuş. duyqu. 2. sezgi. hiss. ehsas. 3. qımıltı. hərəkət. 4. səs.

tavuşlamaq: təpişləmək. qımıldanma. sezinmək. duyu, hərəkət bəlirtmək.

tavut : torta. tov. tav. tar.

tavuz : yunquş_ka.

tay : qoşa. qoş_ka. əş. cüt.
- tayın (dayçanın) at olmağı: atatmaq_ka. atlaşmaq.
- tay atattı.
- tay atatsa, at dinir, oğul ərəzsə ata dinir.

taya : daya. avurta_ka. süt nənə.

tayaq : dayaq. tikyə. dayanqaç. yasta. uyluq. hər nəyin dayancaq yeri. yolağu_ka. yoluğu. yoluq. dəstək.

tayaqlanmaq: dayaq, baston, dəstəklənmək.

tayaqu_ka : taş. təzək parçası.

tayamaq_ka: dayamaq. qoymaq. dayaq tikmək. yastamaq. bir yastıq yasta belimə, qoluma.

tayan : dayan. 1. dayan. turun_ka. durun. dirən. muqavimət. 2. e'timad. 3. tayan !: dayan !. ehtiyat !. həzər !. sağ !. sağın !. diqqət !. tək !. təkin !. çək !. çəkin !. gözlə !. sağ sağ !. alaqıl_ka !. ala_ka !: tələsmə !. yügürmə !. 4. tirəng. qoy. döz. toxda. dirəng. səbr.

tayancaq: dayancaq otru. baş yer. astana. başkənd. paytəxd. mərkəz. - ölkə otrusu: ölkənin başkəndi.

tayancaq: turuqlaq_ka. duraq. durqa. durqaq.

tayanğu : pərdəci. xanla elin elçisi.

tayanış : dayanış. gəriş_ka. muqavimət.

tayanmaq: dayanmaq. əsirgəmək. əzgərmək_ka. dözmək. saxlanmaq.

tayanmaq: dayanmaq. tiyinmək. 1. tüşlənmək_ka. bir gediş, yol arasında duraqlamaq, təvəqqüf edmək. 2. titinmək_ka. dirənmək. dik baxmaq. 3. dayanmaq. yolamaq_ka. dirənmək. - duvara yola.

tayanmış: yolalı_ka. söykənmiş.

tayatmaq: dayatmaq. utrunmaq_ka. otrunmaq. qarşı qoymaq istəmək. yönəlmək.

tayaz₂ : dayaz. səyrəm_ka. sığ₁. - səyrəm su: dayaz su.

taydaş : həmzad. uya qab.

taydırmaq : ( t < > q <> c ) tayıtmaq_ka. qayıtmaq. cayıtmaq. tayturmaq. qaydırmaq. caydırmaq. qayqıtmaq. qərq edmək. dəngəsin pozmaq. yerindən edmək.

tayıq : tayığ_ka. cayıq. cayan. caysıq. qayqın. zivən. zivgən. - tayıq yer: qayan yer.

tayılanmaq : dayılanmaq. tayuqlanmaq_ka. taquylanmaq. kibarlanmaq. taxınıb keçinmək.

tayışmaq: qaymaşmaq.

tayıtmaq_ka: ( t < > q <> c ) qayıtmaq. cayıtmaq. tayturmaq. taydırmaq. qaydırmaq. caydırmaq. qayqıtmaq. qərq edmək. dəngəsin pozmaq. yerindən edmək. - ol onu suda tayıtdı.