Divan-ü luğat-it tüRK

tüləmək_ka : tülgəmək. tükünü tökmək. - at tülədi.

tüləş : tüdəş_ka. türəş. qıldaş. bir türdən, qıldan, qılıqdan, cinsdən olan. birbirinə bənzəyən, oxşaş.

tülətmək_ka: dölətmək. 1. quzulatmaq. doğurtmaq. 1. yükün açdırmaq. ödətmək.

tülfir : tülvir_ka. qəlin odası tülü. örtü, pərdə.

tülük_ka : 1. tüklü. - tülük yatım: içi tük döşək, yayqı. 2. tü_ka. boya. rəng. - nə tülük atdı o. 3. tür. türlük. qılıq. qıl. xuy. təhər. qılıq. davraş. rəfdar. - ağır tülüklü kişi. - nə tülük kişidi. 3. tükün boyası. tükə ilişik (mərbut) nərsələr. - bu at nə tülük: bu atın rəngi (tükünün rəngi) nə?. 4. məxməlli. məxməri. - tülük yasım: tüklü, pürüzlü, döşək.
- tülüq yadım_ka: tüklü yayqı, halı.
- tülüq ərüq_ka: aftalı.
- tülkü üzümü: şuqlu_ka.

tülüş : türüş. türdəş. qıldış. qılış. xuydaş. iki nəyin birbirinə çəkişi, oxşaşı, tutarı. həmcins. - tülüş kişilər.

tülvir_ka : tülfir. qəlin odası tülü. örtü, pərdə.

tüm : tüm_ka. düm. tum. "teyxa. bütün. tinik₆" anlamında, söz bərkidici ilgəc. - tüm qara. - tüm doru. düm ağ. - tüm tüz: düm düz. suvlanğ_ka. düz. samqaf. dalı budağı olmayan ağac. qıvırcıq olmayıb düz olan saç.

tümək_ka : bağlamaq. - tü ağzın. - qapını tü.

tümən_ka : hər nəyi çoxu. - tümən türlük sözlədi: bollu, qollu nərsədən qonuşdu. hər qıl sözlər, türlü tümən sözlədi. - tümən tümən. bək çox. - tümən minq: min kərə min. - tümən minğ yarmaq: bir milyon para.

tümiləmək_ka: 1. tümilənmək. timbildəmək. səkərək qoşmaq. 2. dobalaqlamaq.

tümrüq_ka : dümrük. qaval. çıldırma₆. dəf.

tümsə_ka : (uca hündür yer). tumas. tomas. minbər.

tümüləmək : qatıb qarışdırmaq. şıllaqlamaq.

tün : tün_ka. gecə. - tünlə belə basdıq: hicuma keçdik.

tünək : 1. daxili. şəxsi. xisusi. 2. tinlan. tınlan. zindan. qamağ₆. dusdax.

tünək_ka : tutsaq. türmə. həpisxana. zindan.

tünəmək_ka: gecələmək.

tünər : tünərik_ka. 1. qarnqulu yer. sin. qəbir. - tünərikə batmış: ölmüş. 2. <> toranıq.

tünərik_ka : tünər. 1. qarnqulu yer. qaranlıq. sin. qəbir. məzar. - tünərikə batmış: ölmüş. 2. <> toranıq.

tünərmək_ka : qaranlamaq. qararmaq. gecəlmək.

tünətmək_ka: qecələtmək.

tünq : tünğ. qumqan_ka. su qabı. qumquma.

tünqitmək: tünğitmək_ka. tünğütmək. 1. dönqitmək. tənqitmək. döndərmək. munqitmək. 2. əğmək. yuxarıya doğru yüksəltmək.

tünqlüq : tünğlüq_ka. pəncərə. ocaq. baca kimi evdəki dəliklər.

tünqşü : tünğşü_ka. tünğüş. tünüş (< tün). şəmdan.

tünqü : tünğü. tüngür_ka. dünür. düğün (< tüq). arvadın qatnaşıqları, tayfa tırığı.

tünqür : tüngür_ka. tüngü. dünür. düğün. (< tüq). arvadın qatnaşıqları, tayfa tırığı.

tünqürləmək_ka: tünğürləmək_ka. dünürləmək_. birini kəndinə dünür, qohum saymaq. dünürlüğə alı edmək.

tünqürlənmək_ka: tünğürlənmək_ka. kəndini birinə dünür salmaq.

tünqüş : tünğüş. tünğşü_ka. tünüş. (< tün). şəmdan.

tünqüşmək_ka: tünğüşmək_ka. baş əğmək. tünğütmək.

tünqütmək: tünğütmək. tünğitmək_ka. əğmək.

tünlə_ka : qecələyin.

tünmək : tonmaq_ka. donmaq. tunmaq_ka. tutulmaq. qapanmaq. tıxanmaq.

tünmək : tunmaq_ka. donmaq. tutulmaq. qapanmaq. tıxanmaq. - göy tündi: buğlandı. bulutlandı. - qapı tündü. - art tündü: gədik qapandı.

tünür : dünür. tüngür_ka. tüngü. düğün (< tüq). arvadın qatnaşıqları, tayfa tırığı.

tünürlər : dünürlər. qayınboyun. yaxınlar. tayfauruq. tayfatırıq.

tünüş : tünğşü_ka. tünğüş. (< tün). şəmdan.

tüp : tüp_ka tüb. dib. əsl. kök. dip. təməl. hərhanki bir şeyin əsli. kökü. insanın aslı·.

tüpçil_ka : tufan. ağır külək, yel. tipisi çox olan yer.

tüpən : şığırıb, fışqırıb təpən, dələn. - göy tüpən: göy dələn. - çərik tüpən: səf qıran, sındıran. - dəmir tüpən: dəmir dələn.

tüpi_ka : (< tüypi. tüpürmək). 1. tipi. külək. tufan. - qalın bulutu tüpi sürər: ağır yel ağır bulutu sürər. - tüpi odu yalturdi. 2. türpilmiş. kəsik. biçik. qıssa. güdə. - boyu tüpi ər: külə ər. 3. girdə mirdə. güdə. külə. - boyu tüpi kişi.

tüpirmək_ka: yel əsərək toprağı savurtmaq.

tüpkərmək_ka: dipləmək. kökdən incələmək. araştırmaq. izinə düşmək.

tüpləmək_ka: dipləmək. kökdən aramaq.

tüpləşmək_ka : dibləşmək. dipləşmək. dibin çıxarmaq. kökün araştırmaq. təhqiq edmək.

tüplətmək_ka: aratmaq. diblətmək. diplətmək. dibin çıxattırmaq. kökün araştıtmaq. təhqiq etdirmək.

tüpli_ka : əsalətl. - tüplü yıldızlı: asalətli. köklü.

tüplümək_ka: dəlmək. tüblümək.

tüplünmək_ka: dəlinmək. tübülmək. tüpülmək. - duvar tüplündü. - başım (bəxdim) çönüb tüplünür.

tüprətmək_ka : topratmaq. toprağın. dibləmək, dibin çıxartmaq. bir şeyi yerindən qurutmaq, yox edmək. topratmaq.

tüprətmək_ka : topratmaq_ka. töprətmək. 1. toprağın çıxartmaq. yeri qurutasıya dək otunu yeyib, toprağın çıxarmaq. 2. nərsəni dibləmək, dibin çıxartmaq. bir şeyi yerindən qurutmaq, yox edmək. topratmaq.

tüpü_ka : təpə. 1. başının üst yanı. - dağ tüpüsü. 2. baş kasası.

tüpüləmək_ka: təpələmək. təpəsinə vurmaq.

tüpülmək_ka : dəlinmək. tübülmək. tüplümək.

tüpün : tübün. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi. - tüpünlük tarıq_ka: sap samanı çox olan buğda.

tüpür : tozlu yel. tufan.

tüpürcək: 1. süzük. suzuq. ağız suyu. 2. tufanlı çətin durum.

tüpürmək_ka: 1. boşaltmaq. savurmaq. atmaq. - tatıq gözrə tikan tüprə: tatı gözündən vur. 2. tükürmək. sutmaq_ka. süzmək. süztürmək. suzımaq. sağurmaq. sudımaq. sudmaq. sutmaq. sutturmaq_ka. suğturmaq_ka. sağurmaq_ka. sutramaq. sudramaq. su atmaq. sağurmaq_ka. suztürmək. tükürmək. sutturmaq_ka. sotturmaq. sutmaq. suzmaq. sudramaq. su atmaq. 3. tufan əsmək. yel əsmək. - tutuşmasa düzəlməz, tüpürməsə açılmaz.

tür : tor. tur: 1. ayrılmış tikələrin hər biri. tülük. türlük. qılıq. qıl. xuy. təhər. cür. çür. - nə tülük kişidi. - türpü: kəsən. ayıran. - çeşit. aryı olna nələr. - türmə: qıraqdan, başqalardan ayrılmış yer. - türpi: başqa, ayrı bir şeyin, başqası nəyə yapışması. 2. oyma. uyma. müqəllid. peyrov. 3. maavin. 4. dana. - turma: tırp. - turqun: çevrədən kəsilin, ayrılmış. birkə. - durqun su. - durqun el. - durqun: yığma. qıraq, ayrı olmayan nə. doğma. - turqu: ayrıq. pərdə. çəkinmə. həya. utanma. - turlaq: torlaq: cılız. ayrıq. arıq. - törpik: qırıb yolan. qoğra. qoğara. torağa.

türbünləmək: bunlanmaq_ka. tək tük edmək. nərsəni araştırmaq.

türçıtmaq_ka: durcıtmaq. durcutmaq. dirsətmək. başlatmaq. girşitmək. qursatmaq. işə salmaq. bərpa edmək.

türəş : tüdəş_ka. tüləş. qıldaş. bir türdən, qıldan, qılıqdan, cinsdən olan. birbirinə bənzəyən, oxşaş.

türgək_ka : torba. buxca.

türi_ka : türü. 1. kəkrə. 2. xuyu sərt olan.

türkək_ka : türkək_ka. türkəm. bürgək. buxca. - türkək yığmaq: buxca yığmaq, lülələmək.

türkəklənmək_ka: türkəklənmək_ka. dürkəklənmək_ka. dürüləmək. dürməkləmək. buxcaya sarılmaq.

türq : türk_ka. olqun. olquş. kamil. tam. bir şeyin ən güclü, sağlam durumu, çağı.
- türk güyəş odı: gün ortası.
- türk üzüm odı: üzümün olqunluq çağı.
- türk qora odı: qora pişən.
- türk igit. gənclik çağının ortasında, tam yetgin, güclü olan çağı.
- türksüz tat olmaz, börksüz baş olmaz.
- türk süsi atlandı.

türqəm : türkəm. türkək_ka. bürgək. buxca.

türqən : türkən. türkün. . 1. birini çevrəyən el, qohum, tanış. 2. qurum. təşgilat.

türqləmək: türkləmək_ka. türklərdən saymaq.

türqün : türkün. türkən. 1. birini çevrəyən el, qohum, tanış. 2. qurum. təşgilat. 3. törkün. tərkin. tərnik. tərnək_ka tirkin. millət

türqün : türkün_ka. dərgün. 1. toplaşma, yığışma yeri. elin toplaşan yeri. 2. dədəlik evi. - qız türkünə gəldi: qız dədəlik evinə gəldi.

türqünlənmək_ka: türkünlənmək_ka. kəndini bir yerdən saymaq. o yeri kəndinin sayıb oturmaq. malikiyyət duymaq. - qonağa üz versən, türkünər. - öz eviz kimi türkünün. türkünün. yad əsgər, toprağında türkünməsin.

türlük_ka : türlü. tülük. tür. cür. qılıq. qıl. xuy. təhər. - kaç türlük: neçə cürlük. - kaç türlük söz söylədilər: hər cürə söz dedilər. - dəğmə türlü çiçək yarıldı: hər cürə gül açıldı. - dəğmə türlük iğ iğlədi: hər cürə xəstəlik tutdtu.

türlünmək_ka : dürülmək. bükülmək. yığılmaq.

türman : (< türk: arın. xalis + man). çin. tey, lap arın, duru, xalis. düz. türkəsara. yaxcı. - türkman qızılı kültəsi: doğru, xalis qızıl parçası. - türkman qardaşım: qardaşlığında doğru olan. - türkman söz: doğru söz. - sözün türkmanı belədir ki. - türkman yol: doğru yol.

türmə :tünək_ka. tutsaq. həpisxana. zindan.

türmək_ka: dürmək. 1. damcı. toncu. donuc. danuc. tançu_ka. tıqım. tıxım. luqmə. tikə. udum. qalbuz_ka. 2. dürmək. burmaq. - bitik türmək: kitab bağlamaq.

türməkləmək: dürməkləmək. 1. talqışmaq_ka. bükmək. yüyələmək. lülələmək. 2. türüşmək_ka. tüqrüşmək. dürüşmək.

türpilmiş : tüpı. kəsik. biçik. qıssa. güdə.

türtmək_ka : sürtmək. sıvamaq. çalmaq.

türtük : dürtük. türtüş. sürtük. sırtıq. yaxılıb sürtülən kimsə, nərsə.

türtülmək_ka : dürtülmək. ( t <> s ) sürtülmək. sürulmək. - kürküm ona türtülür.

türtünmək_ka : dürtünmək. sürünrnək. sürtünmək. - yarama yağ dürtün: sürt.

türtüş : türtük. dürtük. sürtük. sırtıq. yaxılıb sürtülən kimsə, nərsə.

türtüşmək_ka : dürtüşmək_ka. sürtüşmək. sürmək. - qoğuşa yağ dürtüş: dəriyə yağ sürt.

türü_ka : kəkrə. gəs. buruşturan.

türül : dürül. turba. durba. boru. yoğun lülə.

türülmək_ka : dürülmək. burulmaq. curlanmaq. düzəlmək. - bitik türüldü.

türümək_ka : toplanmaq. turmaq.

türünmək_ka: dürünmək. törünmək. törəmək. dürmək. bağlamaq. yazmaq. - o kitab türündü: kitab bağladı, yazdı. tədvin edmək.

türüst : dürüst. < > düzürt. bütün_ka. doğru. düz. səhih.

türüş : tülüş. türdəş. qıldış. qılış. xuydaş. iki nəyin birbirinə çəkişi, oxşaşı, tutarı. həmcins.

türüşmək_ka: tüqrüşmək. dürüşmək. dürməkləmək. - bitik türüşmək: tumar bürkmək.

türütmək_ka. : törütmək. törətmək. durutmaq. yaratmaq. düzəltmək. onarmaq. yonqamaq.

tüs tüs urmaq_ka: tap tap vurmaq.

tüsü_ka : tüşü (­1 < tüşmək: tuşlanmaq. uyğun, yarar gəlmək. 2 < düzümək: düz gəlmək, yanıt, qanıt vermək). 3 < tutsu. tutsumaq. tutmaq. duzu. 4 < tuzu. duzuqmaq: artut, ərməğan, vergi salmaq) asın. ilac. şifa. mənfəət. fayda.

tüsüqmək_ka: tusuqmaq. iyi gəlmək. yaraşmaq. faydası olmaq. - bu ot mənə tosuqtu.

tüsül : yararlı. asıq. faydalı.

tüsülmək_ka: tusu bolmaq_ka. yaramaq. fayda vermək. - yaramaq. fayda vermək.

tüş : tüş_ka düş. (düşmək). 1. əğlək. duraq. 2. düşərgə. yolçuluqda qonulacaq, dinləniləcək yer. 3. hotel. 4. - düş çağı { 1. günorta. 2. istirahat çağı. }. - tüş ödi_ka: qonulacaq zaman. quşluq vaxti. 5. düş. yuxu. - düş azması: yuxuda üz verən şeytanlıq. tüş görmək: tüşəmək_ka. 6. - tüş qılmaq_ka: enmək. toplanmaq. - tuş qılmaq. tilşlənmək. 7. düş. (dinlənmək üçün) düşmək, qonmaq işi. dincəlmə. ıstirahat. - tüşlük ödi_ka: düşmə, qonma, oturma, istirahat çağı. 8. _{< met >} şüt. düşmək, salınmaq. 9. in. il_ka. en. - atdan il.
- düşü azmaq: tüşəmək_ka. düş görmək. cinub olmaq.
- tüş yorıqı: yuxu yorma.

tüşə : düşə. 1. uğurlu. şanslı. 2. düşək. düşərgə. hotel. müsafirxana.

tüşək : 1. çırağ. şagird. işçi. 2. düşək. düşərgə. tüşə. düşə. hotel. müsafirxana.

tüşəkləmək : çırağlığa tutmaq. işçiliyə götürmək. istixdam edmək. xitmətə almaq.

tüşəqü : düşəqü. tuşaqu_ka. tuşaq_ka. döşəqu. gişən. köstək. bukağı. buxov.

tüşəmək_ka: 1. düş görmək. yuxu görmək. 2. cinub olmaq. düşü azmaq.

tüşgün : düşgün. 1. yetsik. yaşlı. qoca. 2. barıqlı_ka. yerikli. melli. əğimli. vurqun. məczub.

tüşgünlük : düşgünlük. düşüklük. düşün. basın. zə'f.

tüşlənmək_ka : 1. bir gediş, yol arasında dayanmaq, duraqlamaq təvəqqüf edmək. - alqın tüşləndi. 2. enmək. toplanmaq. 3. tuş qılmaq. tüş qılmaq.

tüşlük_ka : düşülücək, qonulacaq, oturulacaq, istirahat, dəmalış₆ yeri, çağı, durumu.

tüşman : yağı. yağıq_ka. yağı. yavuq yağıq: qatı düşman. - düşmanlıq edən: yaxıtqan. yağıtqan.

tüşman : yağı_ka.

tüşmə : düşmə. inmə. ilmə_ka. enmə. - atdan ilmə.

tüşmək : 1. _{< met >} şütmək. enmək. ənmək. inmək. - qar düşür: inir. 1. düşmək. ilmək_ka enmək. inmək.

tüşrüm_ka: <> türşüm. tışrum. əğrilmiş ip yumağı.

tüşük_ka : düşük. 1. alçaq. arso_ka. dəğərsiz şey. 2. təmbəl. - tüşük kişi. 3. işdən qüçtən qalan. haylaz. düşqün.

tüşüklük: düşüklük. düşgünlük. düşün. basın. zə'f.

tüşün : düşün. düşgünlük. düşüklük. basın. zə'f.

tüşünmə !: düşünmə !. sağınma !. inama !. gümana düşmə !.

tüşünmə: düşünmə. gənqəş_ka. işlərdə danışma. görüşmə. tədbir.

tüşünmək­_ka : düşünmək. anlamaq. anmaq. oylamaq. ozlamaq. xatırlamaq. yadlamaq. düşünüb umaq_ka. anlamaq. oğqarmaq_ka. umnalmaq. güman edmək. ögünmək. döğünmək. fikirləşmək. sağınmaq. heyifsinmək.

tüşürqü_ka: tüşürgü_ka. düşən, qoğuşan, tökülən, ayrılan yer. - dəğirman tüşürgü: dəğirman suyunun çaya savağı, tökülən ağzı.

tüşürmək_ka: 1. tuşurmaq_ka. qavuşturmaq. tuşqurmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. raslatmaq. 2. bükürmək. endirmək. salmaq. endirmək. - təğirin bükür: düşür. - təxdən bükürən: salan

tütək : düdük. toqurqa_ka. doğurqa. toğurqa_ka. 1. toqqura. toqra. toqar. qamış. yüyə. lülə. 2. sıbızqu_ka. sıbuzqu. bir çeşit çalqı, tütək.

tütətmək_ka: tütitmək_ka. tütütmək. düdlətmək. tüstüləmək. duman çıxarmaq. salmaq.

tütitmək_ka : tütətmək. tütütmək. düdlətmək. tüstüləmək. duman çıxarmaq. salmaq.

tütqürmək_ka : tütürmək. saldırtmaq. qışqırtmaq.

tütləşmək: bulanmaq. yoğrunmaq. qatlaşmaq.

tütsük_ka : düdsük. kinic. qınıc. qınac. kinli. - dütsüq kişi: kin çağlayan, saxlayan kişi.

tütük : düdük. tütək. toqurqa_ka. qamış. yüyə. lülə. çaydan kimilərin əmziyi.

tütü_ka : türlü.

tütün_ka : duman.

tütünmək_ka: tutunmaq. duman tütmək.

tütürmək_ka: tütqürmək. saldırtmaq. qışqırtmaq.

tütüşmək : tutuşmaq_ka. birbirin yaxalayıb savaşmaq

tütüşmək_ka: qavqa edmək. tutuşmaq. çəkişmək. avı yaqalamağa yardım. . - tutuşmaq.

tüvək_ka : tüfək. < tüppək₆. toppaq₆. tüvgək. tüpməyə, püfləməyə yarar qamış arac. ağacın içini oyub, yaxud yaş ağacın dallarının soyulmuş qabığın burub lülələyib, içinə saçma, güləkçə qoyub ov ayqıtı. patlanqıç. - tüppəklə çümçük atıladıq.

tüvişmək :təvişmək_ka. taxışmaq. taxmaq. şişə ət düzmək.

tüvişmək_ka: təvişmək. tüqişmək. taxışmaq. şişə ət düzmək.

tüvşə : tüqşə. düğm. tamuc. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına. (> tuşə_fars: azıq).

tüvşəmək_ka: tüqşəmək. 1. düğmələnmək. tamuclanmaq. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına. 2. dənər dənər tərləmək.

tüyün : düyün. tüqün. düğün. tuqun. çimri. çinis. -

tüz : düz. 1. törü. tənik. insaf. həqq. - güc eldən girsə, düz tünlükdən çıxar: zor asdanadan girsə, düz bacadan (pəncərədən) qaçar. - düzlüyə biləkdə gərək, bilikdə gərək. 2. bütün_ka. doğru. dürüst. səhih. 3. əş. bir. bərabər. müsavi. - yat yağuq düz olmaz: yad yaxın bir değil. 4. asıl. kök. soy sop. el gün. - el tüz nətək: el oban necədir. 5. açıq yer. alanğ_ka. alan. anğıl. tüz_ka. hamar. - düz ova: alanğ yazı. 6. tüzər. düzər. yası_ka. yassı. yasul. yapır_ka. yapur. yapraq. yapruq. yapruş. qonu_ka. yuşan_ka. şumal. saf. hamar. yumşaq. tənik. - yüşən daş: şumal daş. 7. uzlu, düzlü, duzlu: çıxarlı, doğru, dadlı. 8. bir. bərabər. - beş ərəngə düz ərməz: beş barmaq bir olmaz. - düz yer: bir yer. 9. suvlanğ_ka. düm düz. samsaf. dalı budağı olmayan ağac. qıvırcıq olmayıb düz olan saç.
- düz qaya: üşəriq taş_ka. yüşərik.

tüzəlmək: düzəlmək qalxmaq (# üzəlmək: üzülmək. ölmək). 1. burulmaq. curlanmaq. türülmək_ka. dürülmək. - bitik türüldü. 2. düzəlmək. etilmək_ka. edilmək. düzəlmək. onğulmaq_ka. iyiləşmək. iyi olmaq. yapılmaq. yarpatmaq_ka. ayağa qalxmaq. sarpılıb böyümək. hazırlanmaq. 3. savmaq. savramaq_ka. sağalmaq. şifa tapmaq. 4. yenəlmək. yenətmək_ka. yeğnilmək. sağalmaq. - baş düzəldi: yenitdi: sağaldı.

tüzəltmək : düzəltmək. toxdatmaq. toqturmaq_ka.

tüzəltmək: düzəltmək. 1. bütürmək. bitirmək. doğrutmaq. 2. durutmaq. türütmək_ka. törütmək. törətmək. yaratmaq. onarmaq. yonqamaq. 3. qondqarmaq_ka. qöndqürmək_ka. qondarmaq. doğrultmaq. tikmək. yola qılavuzlamaq. iqrar ettirmək.

tüzər : düzər. düz. saf. hamar. düz. saf. hamar.

tüzərmək_ka : düzərmək. düzəlmək. tüzürmək. düzürmək. saflanmaq. hamarlanmaq. - yer tüzərdi.

tüzəşmək_ka: düzəşmək. 1. bəkişmək_ka. bəküşmək. gücləşmək. sağnışmaq. cürləşmək. 2. düzləmək. tüzüşmək.

tüzətmək_ka: toxumaq. sarımaq. - maşın toxumaq: düzəltmək.

tüzləmək: safatmaq. yapurtmaq_ka. hamartmaq.

tüzləşmək_ka : 1. tizişmək_ka. düzüşmək. 2. düzəlmək. rnüsaviləşmək. tüzlünmək. tüzülmək. 3. yapruşmaq_ka. hamarlaşmaq.

tüzlük : düzlük. dostluq. arxadaşlıq. kəndlik. kətlik. sədaqət.

tüzlünmək_ka : 1. düzlünmək ( a <> ü ) dazlanmaq. 2. tüzlinmək. tüzülmək.

tüzmək : 1. düzəltmək. hamarlamaq. - işə başlamadan yeri düzün. - toprağı düzüb əkdilər. 2. sıralamaq. sağmanlamaq. sahmanlamaq. - işlərimi düzüb yola çıxdım. - qocalıb daha öz işlərin düzmmir. - söz düzən: incə sözləri yığıb sıralayan. - inci düzən.

tüzüldürük : düzüldürük. tizildürüq_ka. bəzək üçün düzülən, taxılan taxılar.

tüzülmək: 1. tüzlinmək. tüzlünmək. düzəlmək. tərtip, tənzim edilmək. 2. birbiri yanında sıralmaq. arqaşmaq. cərgəşmək.