Divan-ü luğat-it tüRK

tüzürmək : düzürmək. 1. tüzərmək_ka. düzərmək. düzəlmək. saflanmaq. hamarlanmaq. - yer tüzürdi. 2. düzərmək. ( ü <> a ) dazatmaq.

tüzüş : düzüş. bəkit. bəkiş. sağış. sağman (> saman). sahman. həncar.

tüzüşmək: tizişmək_ka. düzləşmək.

tüzüşmək: tüzəşmək. düzləmək.
u
u : udu. ud. uyqu.

u : {<> i. - düzün <> dizin. }- tuzun_ka <> tizin: elbaşı. kədxuda. - uzu <> izi: yana. tərəfə.

ubanmaq_ka : abanmaq. gizlənmək. - oğruya tay ubanma, görcək işdə yubanma.

uc : 1. son. zaval. - boyda nə uc var: elə zaval yoxdu. - ucu yox bir ağrıya düşdük. 2. türklərin qaləm yaptıqları bir ağac. - uc ağacı: qələmlik, çəliklik, iğdəlik kimi nələr düzəldilən ağac. 3. bir nəsnənin tükənməsi. bitməsi. ucu. qınar. kənar. - uc el: sınır. sınırdaki el. 4. sırt. arqa. uca.

uca : uca_ka. 1. ağız. hündür. asuq. ısuq. hündür. 2. incə. ulac. alça. yumuşaq xuylu. uslu. yüküm. həlim. bilən. 3. arxa.

ucalıq : turq_ka. boy. boyut.

ucalmaq : yüksəmək_ka. uzanmaq.

uclanmaq : 1. nərsənin ucu baş vermək, çıxmaq. 2. uclara ayrılmaq. inşiab olmaq. - partiya uclandı. - ölkə birliyi uclandı.

ucluq : (< uc). üçlük. kələk. tələ. üç dalın başın, dəmirlə birbirinə qovuşduraraq qurulan tələ.

ucruşmaq : uçruşmaq. içrişmək. biribirinə qoğuşmaq. quculaşmaq.

ucuq : uçuq. son. bitiş. - iş ucuğu.

ucuqmaq : <> uçuqmaq.

ucunmaq: utanmaq. yaçanmaq_ka. sıxılmaq.

ucuz : ucuz_ka. hor. alçaq. dəğərsiz. ərsov. yüngül. kiçik_ka. qısıq. əsgik. az. həqir. - ucuz kişi.

ucuzlamaq : xor, alçaq görmək. korlamaq. alçatmaq. təhqir edmək. - bəy onu ucuzladı.

ucuzlanmaq: ucuz bulmaq. ucuz saymaq.

ucuzluq : dəğərsizlik. kiçiklik. alçaqlıq. həqarət.

uçaq : cənnət.

uçan : gəmi. iki yelkənli gəmi.

uçat : ücrət. tər_ka. müzd.

uçatçı : tərçi_ka. muzdur.

uçqur : (şalvar) ilərsük_ka. igərşük. bağ. bənd. tizmə_ka.

uçqurmaq : quşqurmaq. uçutmaq.

uçmaq : uçqunmaq. öçmək. 1. gedmək. gedilmək. - ayrılmaq. qıraqlanmaq. düşmək. sönmək. yatmaq. - uçdu ərin öpgəsi. - tının uçsun: nəfəsin kəsilsin. - onu vurdu tinin uçurdu: vurub nəfəsin kəsdi. - od odğuc bilə uçurmaz: od alov bla sönməz. - od uçdu. - öpkəni uçur: hirsivi at. - tinin uçsun: 1. nəfəsin kəsilsin. 2. rəngin solusun. - göyə uç: havaya qalx. - quzu_ka uçurdu: yerə saldı. - ər atdan yerə uçdu. - otuq, otğuc ilə uçmaz: od, odu söndürməz. 2. uçmaq. cənnət.

uçruşmaq_ka: söndürmək. yatırtırmaq. - onun öpgəsin uçruşmaq gərək. - qızıb öpgəyib püsgürən, uçruşur bir gün.

uçruşmaq_ka: ucruşmaq. içrişmək. biribirinə qoğuşmaq. quculaşmaq.

uçuq_ka : 1. uçquq_ka. ingi. tumağu. soyux dəğmə. 2. ucuq. son. bitiş. - iş ucuğu.

uçuqmaq: ucuqmaq. (ç <> z ) uzuqmaq_ka. 1. sonuna varmaq. sönmək. üzülmək. üzükmək. - odu uzut: uçut: üzüt: söndür. - çırax uçdu: yula uzdu: üzdü. söndü. keçdi. - onun qutu uçundu: üzündü. uzundu: söndü: yatdı. 2. bitmək. - iş uçuqdu. 2. çıxmaq. qırılmaq. sönmək.

uçun : için. səbəb bildirən bir ılgəc.

uçuran : uçurqan_ka.

uçurqan : uçuran.

uçurmaq_ka : üçürmək. 1. düşürmək. yıxmaq. söndürmək. yatıtmaq. soluğunu kəsmək. - atda uçurdu onu. söndürmək. 2. üsürmək. çatdırmaq. qalxıtmaq. - göylərə üsən ahım.

uçursamaq_ka: 1. uçurmaq istəmək. 2. qaçırtmaq. - ağır uyni uçursadım.

uçurum : yar. yaran. yarqan. çuxurdan.

uçutmaq : uçqurmaq. quşqurmaq.

ud:uy

udlatmaq_ka: utlatmaq_ka : uydurmaq. arxasına düşürmək.

ufalamaq_ka: övmək_ka. uvmaq. ovmaq. oğalamaq. ovalamaq.

ufalanmaq: uşalmaq_ka. üşəlmək_ka. oğulmaq. ovşamaq.

ufalanmaq: uvulmaq_ka. əzilmək.

ufalatmaq: uvşatmaq_ka. uşalamaq. uşatmaq. üşələmək. üşətmək_ka. uşalmaq. uşatmaq. uvşatmaq.

ufut bolmaq_ka: uvutlanmaq. utanmaq.

uxaq_ka : ügək. üzək. özək. meyvəlarin sıxılmış suyu.

ujeyrus : < uqey. oqey.

ujlanğ_ka : uclanğ. qaya kələri.

uq : uq_ka. çadırın üst yanındaki köşələrdən hər biri.

uqança_ka: oğanca. gücü yətincəyə qədər.

uqan_ka : hər şeyə qücü yetən. qadir. - uqan tənğri: gücü yetən tanrı.

uqar_ka : uğar. qarışığı olan nərsə. - uğar at: alnında ağ olan at.

uqarmaq : oqımaq_ka. oxımaq. uqımaq_ka. 1. qaytarmaq. qusmaq. - nə yedi oxudu. 2. açıqlamaq. soymaq. ifşa edmək. - gizlin işlər oldu uqar.

uqımaq_ka: oxımaq. qaytarmaq. qusmaq. - nə yedi oxudu.

uqlatmaq: (ulqat _{< met >} uğlat). ulqatmaq. uqlatmaq. ( d <> l ) ulqalmaq. uqlalmaq. çoxalmaq. böyümək. - oğlan uğlatdı: ulqaldı. böyüdü.

uqlıtmaq_ka : oğlıtmaq_ka. oklıtmaq_ka. ürətmək. çoğaltmaq. yığmaq. toplamaq. - davar oğlatan.

uqmaq_ka : oxumaq. anlamaq. qanmaq. - hammı öz işin uqsa, çətinlik qalxar. - bilgə kişi tavraq uqar: qıvraq, tez qanar.

uqra : uğra. 1. ged. var. - evə uğra. 2. oğur. qabaq. uğraş. uğur.

uqraq : oğraq. 1. oğraq. gediş. - işlərin uğraqı: gedişi. - bu uğraqla hara çatmaq istəyirsən. 2. pırosə. 3. çatılacaq yer. məqsəd. 4. çatmaq istəyi. istək. əzm. qəsd. 5. meyil. istək. hal. 6. oğraq. qəsd. məqsəd. - yandı ərin oğrağı: olsun ki qəsdindən döndü.

uqraq : oğraq_ka. oğruq. ovruq. dağ yamacı. dərənin dönəməci.

uqraq : uğraq. oğraq. çox, tutçi, həmişə gedilən yer. patuq.

uqraq : uğraq_ka. oğraq_ka. oğruq. ovruq. dağ yamacı. dərənin dönəməci· -

uqraqlanmaq_ka: oqrağlanmaq. oğraq qılığına girmək.

uqraqlı_ka: uğraqlı. 1. istəkli. uğramaq, çatmaq istəkli. 2. meyilli. - siz bu ikisindən birinə, hançına uğraqlısız. - uğraq qalmadı daha. - mən sənə uğraqlı, sən mənə uğraqlı. 3. hallı durumlu.

uqraqlıq_ka: oqraqsıq_ka. uğramaqlı olan.

uqraqsıq_ka: oqraqlıq_ka. uğraq dəğərli olan.

uqraquçı_ka: uğrayan. uğrayıcı.

uqralmaq: oğralmaq. yoluxmaq. keçmək. çatmaq. - bu yerlərə uğralın. - uğraldığın çağda çox keməyib.

uqramaq : yügrəmək. yügürmək. - öpkəm gəlib uqradım: ofgələnib yügürdüm.

uqramaq_ka: oğramaq_ka. 1. uğramaq. 2. kişnəmək. xomurdanmaq.

uqramsınmaq: uğramsınmaq. meyilllənmək. nərsiyə çəkilmək, dartılmaq.

uqramsınmaq_ka: uğrarı yazmaq (görünmək).

uqranılmaq_ka: uğralmaq_ka.

uqraş : uğraş. oğraş. qabağa çıxan, gələn. - oğraşın iyi olsun.

uqraşmaq_ka : oqraşmaq_ka. oğraşmaq_ka. 1. uğraşmaq. üzbəüz olmaq. - iki yağı uğraşdı. 2. oxraşmaq. oxruşmaq. çağrışmaq. - quşlar birbirlərin oqruşdular. - sevgililər birbirni oqruşdular. 3. oxraşmaq. oxruşmaq. çağrışmaq. - quşlar birbirlərin oqruşdular. - sevgililər birbirni oqruşdular.

uqratacı_ka: oğratacı_ka. uğrayan. uğrayıcı· oqrağı dilək, niyət.

uqratmaq: oğratmaq_ka. oğraştırmaq. uğraştırmaq. 1. göndərmək. - bunu ora oğrat. - oğrattığız şeylər dərdə dəymədi. - uğratmaqla bitmir işlər, yerində, gərək olur kişilər. 2. oyalamaq. uyalamaq. məşqul edmək.

uqrayan: uğrayan. oqraqan_ka - yar diyarına uğrayan yollar.

uqrəş : uğrəş. oqraş. işlik. işə qoyulmuş. məşqul. məful.

uqru : - uğur bolsa, uğru doğar.

uqruq_ka : oqruq. ovruq. 1. nərsənin oğulan, açılan, yaxud bükülən, bağlanan, əklənən, birləşən yeri. boğum. buruq. - qəmiklərin oğruqu. - dağ oğruqu: dağ beli. 2. axıq, əğrik yer. - dağ oğruqu: örüş. dağ yamacı. 3. ətək. bitiş. - çaylar dağın başından, oğruqundan axar. 4. kəmənt.

uqsamaq_ka: oxsamaq. mənimsəmək. anlamaq istəmək. - işin püfün oxsamalıyıq. - uqsamadan açılmaz. - bir işi, sözü oxsamaq: bilsəmək. bilmək istəmək.

uqsar : öqsər. oqsar. övsər. avsar. (< oq. uq. ov. av). yığan. toplayan. cəmləyən. başılıq edən. (> əfsər_fars).

uqturmaq_ka : oqturmaq. oxturmaq. anlatmaq. - sözün nədi oxtur görüm. - öz söznü işarəylə oxturdu. -

uqu_ka : oku. oxu. anlayı.

uqulcuq_ka : oğulcuq. yatın₄. balalıq. oğulduruq. balayatıq. balayatqı. uşaqlıq₂. analıq₇. tuxumluq. ana rahmi.

uqul_ka : uğul. oğul. cocuq. uşaq. gənc.

uqulmaq_ka: oxulmaq. bilinmək. bəllənmək. bəldəlmək. anlaşılmaq. - sözün içi, çindən oxulldu.

uqumaq: oxumaq. üzə, yuxarı çıxarmaq. bildirmək. bəllətmək. bəldirmək. anlatmaq. sindirmək. sinitmək.

uqur : uğur. oqur_ka. oğur. 1. çağ. - bu uğur, qurd uluğu: indi ulamağ çağıdı (qur kimi). 2. bərəkət. devlət. xeyir. - uğur yol. - uğurlu kölə: qutluq teqin_ka. 3. şans. bəxd. - yava eyi qoşulsa, uğur qeyrət tökülər. - uğur bolsa, oğru doğar. - uqurluq ış_ka: oğurluq ış_ka. uğurlu ış_ka. {1. vaxtında, yerində yapılan. 2. qarşılıq, əvaz olan}. 4. hazır. - uğur çağı: hazırlıq zamanı. - uğür qılınmaq: tərtip edilmək. qoşulmaq_ka. hazırlanmaq. 5. imkan. fürsət. bir işdə imkan. fırsat. uyqun. oyqun. kölgə. kömək. devlət. bəxd. uğur. bərəkət. devlət. - oqur bolmaq_ka: yol uğurlu, xeyirli olmaq. - bəy uğrunda işim yetildi: işim alındı. - oqur bulmaq_ka: firsət, şans tapmaq. - uğur ərməs: uyqun çağ deyil. - uğur bulsan oğurla. 5. dəğiş. qarşılıq. əvəz. - buna uğur: buna əvəz. - bu ona uğur ola bilməz: bu ona dəğiş, əvəz ola bilməz. - uğurunda beş tümən ver: əvəzində. 6. vaxt. zaman. - gün batan uğur. - uğur ərməs: vaxdı deyil. 7. darı, buğda kimi tüm yemlik dənələrə verilən ad. - uğurluq: əkin ambarı. uğurluq ər: mal davarlı kişi. 8. var dövlət. 9. tan. tanğ_ka. fürsət. 10. qabaq. uğraş. uğra. oğur.

uqurlamaq : uğurlamaq. oğurlamaq_ka. 1. çağına, zamanına çatmaq. qarşı qarşıya durmaq. - uğurlanmış nənğ: çağı çatmış şey. 2. nərsəni açıb bollatmaq. - gəlişmə yolların uğurlamaq: açıb saflamaq. 3. bağışlamaq. ərməğan edmək. - uğurlanmış at. 4. uğur xeyir diləmək. yarqamaq. arqamaq_ka. alqışlamaq. 5. doğru çağında, vaxtında, uyqun durumda yapmaq. - işləri uğurladıq: gəriyi kimi yapmaq. - kim işini uğurladı, apardı: işini çağında (uyuqunda, menasib çağında) gördü qurtuldu. 6. çalmaq. hırsızlıq edmək. çağın tapıb işin yapmaq. - uğur bulsan oğurla. - uğur bolsa, oğru doğar. 7. gizlətmək. - başıvı oğurla.

uqurlanmaq: uğurlanmaq. oğurlanmaq. varlanmaq. bəyilmək. uğurlu olmaq. uyqunlanmaq. yağlı bərəkətli olmaq. - yol uğurlandı. - iş uğurlandı.

uqurlu : uğurlu. tüşə. düşə. şans.

uqurluq : uğurluq. 1. çalısında. əvəzinə. - artut aldın, anunqıl\\ əyku tavar uğurluq: sovqat aldın isə, onun çalısında (əvəzinə) yaxı bir şey hazırla. 2. ehsan. muyanlıq_ka. xeyirxahlıq. - uğurluq bolmaq_ka: oğurlu bolmaq. sırasında, yerində olmaq. - uqurluq iş_ka: uğurluq iş_ka. oğurlu iş_ka. {1. vaxtında, yerində yapılan. 2. qarşılıq. əvəzlıq olan iş}.

uqurluq : uğurluq.

uqurma : uğurma. təgirmək_ka. dəvə köçəbəsi.

uquş : uğuş. oğuş. 1. qohum. - uğuşlar yığıldılar. 2. soy. tayfa. el. - hançı oğuşdandı: hançı soydandı. 3. ağıllı. fikili. bilik. zirək. - öğuşlu ər: bilgin, zirək kişi.

uquşlanmaq: uğuşlanmaq_ka. oquşlanmaq_ka. uquşlanmaq_ka. tayfa tırıq yiyəsi olmaq. ellənmək.

uquşlu_ka: oğuşlu. qohumlu. tayfalı. elli. - uğuşlu kişi: tayfa tırıqlı ər.

uquşluq_ka: anlayış. qanış. öğrəniş. biliş.

uquşmaq_ka: oxuşmaq. anlamaq. - yağının işin oxuşub, saldırıya keçdilər. - oxuyub, oxuşmadan iş bitməz.

uqut_ka : uğut. 1. yoğrulmuş, yoğunlanmış, qatlaşmış, qatışmış nərsə. xəmir. 2. oğut. uyut. həya. 3. içgi yapılan bir çeşit xəmir.

uquvsuz : bacarıqsız. udumsuz. yöntəmsiz.

ul : ul_ka ol. kök. dək. bek. bey. pey. təməl. him. - ev ulı. - dam ulı: duvar himi. - yaşam ulı. - ulun sökdü, evin yaxdı. - ulun bilsə, yolun bilər. -

ula : ula_ka . 1. qırda. bəlgə. əlamət. 2. iz. əlamət. - ula olsa yol azmaz, biliq olsa söz yazmaz. 3. çat. ged. dəğ. - ora bir ula gəl. - yağuq ulamaq: sileyi rəhm edmək.

ulac : alça. incə. uca. yumuşaq xuylu. uslu. yüküm. həlim. bilən.

ulaq : ulaq_ka 1. vəslət. - ayrı düşdüm ulağından. 2. peyk. qasid. 3. yama. paltar yaması. 3. sələk. yumuş. yola. sam. saf.

ulaqa_ka : ulqa. savaş atı.

ulaqu : ulağu_ka. yamaqlıq. bir nəyə ulanan nəsnə.

ulan : 1. rəbt. vəsl. vasitə. 2. elçi. 3. davər.

ulanmaq_ka : vasitə olmaq.

ular_ka : yular. kəklik. - ularlıq_ka: kəklikli yer.

ulas qöz_ka: süzqün, xumar, yaxışıqlı qöz.

ulaşmaq_ka: əkləşmək. ulaşmaq. buluşmaq. bitişmək.

ulaşmış :yürqəyək.

ulaştırmaq: tapçurmaq_ka. tapşırmaq. təslim edmək.

ulat : bağla. yapla. vəsl elə. - ip ulat: ip at. ip bağla.

ulatmaq_ka: uzatmaq. çatdırmaq. - ipi ulat quyuya.

ulatu_ka : yanda, cibdə götürülən kiçik parça. dəsmal. - cib ulatu: cib dəsmalı. - əl ulatu: əl dəsmalı. - yan ulatu: yan dəsmalı.

uldanğ_ka: oldanğ. ayaqqabın altı, tabanı.

uldanğ_ka: oldanğ_ka. başmğın altı, dabanı.

ulıqu_ka : uluyacaq zaman.

ulımaq_ka: ulumaq.

ulınc_ka : qıvrımlı, əğri büğrü, büküntülü, dolaşıq nərsə. - ulınç yol_ka: qıvrımlı yol. büklü yol.

ulınmaq_ka: ulunmaq. usanmaq. bıqmaq. qıvrılmaq. doymaq. - bu işdən ulındım artıq. - qarın sancısından ulınub tolqandı: burulub bükülmək, qıvrılmaq.

ulışmaq_ka: ulaşmaq.

ulıtqan_ka : ulutan.

ulıtqan_ka: çox ulutan.

ulıtmaq : ulutmaq.

ulqa : ulaqa_ka. savaş atı.

ulqadmaq: ulqatmaq. böyümək. ululmaq.

ulqatmaq: (uğlat _{< met >} ulqat ). uqlatmaq. ( d <> l ) ulqalmaq. uqlalmaq. çoxalmaq. böyümək. - oğlan uğlatdı: ulqaldı. böyüdü.

ulqatmaq: böyütmək. - ölkənin sınırların ulqatın. - əkin evivi ulqat.

ulqatmaq_ka: böyümək. ulqadmaq.

ulqay : ulğay. bulğay. bədüq_ka. ( d < > y < > z ) bəyük. bayuq. böyük. ( d < > z ) bəzük.

ulqaytmaq: ulğaytmaq. bulğaytmaq. bədütmək_ka. ( y < > d < > z) bəyütmək. bəzütmək. bayutmaq. böyütmək. böyütmək. - uşaq ulqattı: böyüdü.

ullama : uluğlama. ağırlama. böyükləmə.

ullamaq : saymaq. sayınlamaq. əzizləmək. hörmət qoymaq.

ulma : ulma_ka 1. küzə. çanaq. çömlək. 2. olma. təsti. çanaq çömlək.

ulu : uluq_ka. böyük. yücə. - bilikligin uluğluqa dəğdim. - ər uluğ tindi: kişi için çəkdi, ağır nəfəs çəkdi.

uluq_ka : uluğ. 1. yuluq. yoluq. qacamış. əsqi. yıpraq. 2. böyük. ulu. yücə. - arıq uluq köçməsin. - uluq ay_ka: ilin "uluq oğlaq ay"dan sonra gələn bölümü. yaz ortası. - uluq oqlaq ay_ka: ilin "oğlaq ay"dan sonra gələn bölüm. oğlaqların böyüduğü çağ. 3. ağır. çətin. - uluğ tınığ: ağır nəfəs. - uluğ işlər. - uluğ yük: ağır məsuliyyət. 4. yaş. 5. atın omuzbaşı. 6. ağır. - o uluğ tındı: ağır nəfəs aldı.

uluqlama : uluğlama. ullama. ağırlama. böyükləmə.

uluqlamaq_ka: uluğlamaq. yücəltmək. ucaltmaq. böyükləmək. ağırlamaq. sayğamaq. hörmət qoymaq. - tanrı səni uluqlasın. - bəy məni uluqladı. - uluğnı uluğlayan qut bulur.

uluqlaşmaq: uluğlaşmaq. ağırlaşmaq. çətinləşmək. - sökəl tınığı uluğladı: xəstənin nəfəsi ağırlaşdı, artaqdı:

uluqluq_ka: uluğluq_ka. böyükluq. ululuq. irilik. yaşça qocalıq.

uluqsamaq_ka: uluğsamaq. bir şeyin böyüğünü istəmək. (# kiçiksəmək)

uluqu : uluğu. ulamağ çağı. - bu uğur, qurd uluğu: indi ulamağ çağıdı (qur kimi).

ululuq : 1. böyüklüq. - uluğluq tanqıriqa: böyüklük onundu. 2. əsgilik. köhnəlik. yaşlılıq.

ulun :

ulun : burul. buruq. - ulun iş: buruşuq iş. - ulun saç: fer saç. - ulun yol: buruqlu yol. - ulun boyun: dəvə boyun. 2. ox. pay. qurə çəkməkdə atılan ox.

ulunmaq: burulmaq. burxulmaq.

ulunmaq_ka: ulınmaq. 1. usanmaq. bıqmaq. 2. burulmaq. qıvrılmaq. dolanmaq.

ulus : sərik. sırıf. sərin. çınqıraq_ka. çınraq. çınqar. açıq.

uluş : oluş. uluş_ka. 1. buluş_ka. bölüş. əldə edilən. qazanc. tapış. pay. kar. 2. oluş. şəhir.

ulut : olut. 1. çağ. şişman. 2. güclü. quvvəli.

ulutan : ulıtqan_ka.

ulutmaq: burmaq. burqulamaq. - boynun ulut. - biləyim ulundu: burxuldu.

uluyacaq uğur: ulıqu_ka.

ulyan_ka : yeylən, qoxulu bir bitgi kökü.

um : yum. geyim. paltar. örtük. - yumləyu qaçdı: geyinib qaçdı. - um bolmaq_ka: qursaq pozulmaq. çox yeməkdən qursaq pozulmaq. bulanmaq·.

uma : umay. umqay. 1. gözlər. müntəzir. - qoyma uma: qoyma gözlər. - qaldım uma: gözlər qaldım. 2. ana. nənə. 3. qonaq. - uma gəlsə, qut gəlir. - gəlsə qalı, yarlıq bulub, yuncuq uma, gəldür, anıq bulmuş aşıq, tutma uma: gəlsə əgər, sevgi, ehsan güdərək, umaraq, yoxsul qonaq, gətir, hazır olan aşı, umdurma onu, gözlətmə onu.
- uma gəlsə qut gəlir.

umac : 1. amac. tapınc. hədəf. 2. istəkli. sevgi.

umacı : umduçı_ka. dilənçi.

umaclamaq : nişanlamaq. quşlamaq₂ (quş qoymaq₂) (t <> q )₂ tuşlamaq.

umaq_ka : 1. düşünmək. anlamaq. 2. xahiş. rica.

umaq_ka : 1. qudrəti olmaq. gücü yetmək. 2. geciktirmək.

uman : umduc. umdac. dilənçi. yolçu₂.

umay : uma. gözlər. müntəzir. - qoyma uma: qoyma gözlər. - qaldım uma: gözlər qaldım. -

umay_ka : cüt.

umda : istəyən. mütəqazi.

umdac : umduc. uman. dilənçi. yolçu₂.

umduc : umdac. uman. dilənçi. yolçu₂.

umduçı_ka: umacı. dilənçi.

umdu_ka : istək. dilək. tamah. xahiş. təvəqqü.

umdurmaq: gözlətmə. ümid vermək.

umdurmaq_ka: gözlətmək. bəklətmək.

umduru_ka : gözləyu. bəkləyu. gözü yolda. - qoydu məni umduru.

umınc : umunc. ümidvarlıq. təvəqqü.

umınc : umunc. ümidvarlıq. təvəqqü.

umqay : bax > uma.

umlamaq: yumlamaq. geyinmək. örtünmək. - yumləyu qaçdı: geyinib qaçdı. - çoğan oynar yumləyu: paltardan çoğan yarışı edmək.