Divan-ü luğat-it tüRK



Yüklə 8,02 Mb.
səhifə18/66
tarix03.06.2018
ölçüsü8,02 Mb.
#52477
1   ...   14   15   16   17   18   19   20   21   ...   66

əsirqenməkka: əsirqeməkka. acınmaq. dartınmaq. tartınmaqka. yazıqlamaq. heyifsinmək. təssüf yemək. - o oğluna əsirgəndi. - o davarına əsirgəndi. - belə o öz elinə əsirgəndi. - əsirgənmə keçən günlərivin olduğuna, güvənginən bu gün əlində nə olduğuna. 1. götürülmək. götürür görünmək.

əsirqənən: qözətlika. gözətilən. sağlanan. qorunan.

əsiş : çəkiş. uzuş.

əsişməkka: 1. çəkişmək. uzuşmaq. genişlənib ilişgi, rabitə qurmaq. - ip əsişmək: ip açıb uzatmaq. 2. ip, bənzəri şeyləri çəkəmək, kərmək, uzatmaq.

əsitməkka: əsdirmək. uzatmaqka. yubatmaq. qecitmək. - nə qədər işi uzaldıb əsdirisən.

əsizka : əssizka. ısız. ıssız. isiz. yazıq. təssüf. hayıf. əfsus. diriğ.

əsqi : - əsgi üsgi (paltar): çöpərka. çöprə

əsqik : əsgik. kiçikka. qısıq. az. ucuz. dəğərsiz. həqir. - əsgik sözü qoyqıl: kiçik sözü buraxqıl.

əsqimək : obramaqka. opramaq. əprimək. gəvşəmək. kortalmaq. tazalığı, itiliyi gedmək.

əsqimiş : əsgimiş. obraqka. opraq. ovraq. oğraq. əzik üzük nə.

əsqirməkka : əsgimək.

əsqü : əsgüka. böyük ələk. qəlbir.

əsqürüqka: əsgürüqkaəsrüq. (< əsmək). kefli. sərxoş.

əsləmək: səlam vermək.

əslətmək: səlam yetitmək.

əslinməkka: aslınmaq. asmaq. bir nəyi bir nəyə taxmaq.

əsməkka : 1. səndələmək. sərilməkka. sarılmaq. sarsılmaq. yalpıb, ləpələnib düşəyazmaq. yeldirməkka. əstirmək. 2. qalburlayaraq savurmaq. yellənmək. - xərmən əsinmək: savurmaq. 3. əsinmək. uzanmaq. çəkilmək. - ip əsindi. - yaşamız əssin: uzansın. - əsnik ip: uzanan ip. 3. səpmək. saçmaq. - tarıq əsdi.

əsnək : gərik. sərgəkka. sərik, sallaq, sarnıq, səndələyən kimsə, nərsə. yelpək. oynaqka. pozlu ifadəli.

əsnəməkka: əsmək. əsnəmək.

əsnətməkka: əstirmək. əsnətmək.

əsnəyən: əsingən. kərilgən.

əsniyən : gərilən. gərgilən. gərinən. gərniyən. uzanan. çəkilən.

əsrəm : əsrim. coşqu. cəzbə. çarpıntı. vəcd. qanıt. həyəcan.

əsrik : 1. ərsək. ərsik. ərişmiş. yetsik. yetim. baliğ. 2. qanıtqan. daşqın. özündən çıxan.

əsrika : 1. əsdirmə, əvsəmə aracı. yaba. çatal çatal dəğnək. 2. nərsənin daranmış, dərinmiş, aralı, açıq durumu. - əsri butlu: apış. qıçları açıq, birbirində aralı. 1. asrı. təkir, ala boya. qaplan rəngi. - əsri yışıq: alaca, iki rəngli ip.

əsriləməkka : naxışlamaq. süsləmək.

əsrim : əsrəm. coşqu. cəzbə. çarpıntı. vəcd. qanıt. həyəcan.

əsrükka : əsrükka. əsgürükka. sarhoş. (< əsmək). kefli. - əsrük azıq: ayıq kefli. - əsqürüq.

əssizka : əsiz. ısız. ıssız. isiz. yazıq. təssüf. hayıf. əfsus. diriğ.

əstirmək : bax > əstürməkka

əstürməkka : 1. uzatmaq. çəktirmək. gərdirmək. ilətirmək. - ipi əsdir. 2. kefləndirmək. 3. yellətmək. yeldirməkka. əsmək. savurmaq. ələkləmək. - qavuğ əstirmək: ələyib, kəpəklə unu ayırmaq.

əş : əşka 1. arxadaş. 2. düz. bir. müsavi. bərabər. - yat yağuq düz olmaz: yad yaxın bir değil. 3. qoşa. qoşka. cüt. tay. 4. qadın. xanım.

əşqəklənməkka: əşək yiyəsi olmaq.

əşqürtika: ipəkli. naqışlı çin qumaş

əşlikka : gənc qadından əşi bulunan kimsə. əşli. əş yiyəsi.

əşməkka : eşmək. (at haqqında) yorqa yürümək.

əştilməkka: eşitilmək.

əştürməkka: eşittirmək.

əşyəkka : eşək. əşqək.

ət palçığı: çuqubarıka: bota, güh, saxsı çamuru.

ət : ­­­­1. bədən. - ətim barsıdı: bədənim şişdi. - kişi əti, diriklə dadır: adam əti diri olurkən dadlıdır. - suyu yağlı su. qanaq. qayaq. qonaq. qıyaqka. - ət yapılmaq: ətləlməkka. - ət yerka: yumuşaq yer. ­­­­2. yumşaq. - ət yer: yuvaş topraq.

ətçi : qəssab.

ətək : aşağ. asraka. alt. dib. təmən (> damənfars). bitiş. oğruqka. uğruq. ovruq. sallaq. salış. yeng. yanqka. saqaka

ətək : salışka. sallaq. yeng.

ətiqməkka : etiqmək. edikmək. yetişmək. tombullaşmaq. böyümək.

ətiqməkka: etiqmək. edikmək. (cocüq) yetişmək. tombullaşmaq. böyümək.

ətir : yıparka. müşg.

ətişməkka: edişmək. barıştırmaq.

ətləlməkka : 1. ətdənmək. 2. mal heyvan kəsilib ətlik yapılmaq. sallaxlamaq.

ətləməkka: ətin bollamaq. ətə doldurmaq.

ətləməkka: ətlətmək. ətləndirmək. 1. mal heyvanı kəsib, ətlik yapmaq.

ətlənmək: yağrılanmaqka. yağlanmaq.

ətlənməkka: ətə dolmaq. şişmanlamaq. - arıx ətləndi.

ətlətməkka: kəstirip ət durumuna gətirtmək.

ətli canlı: baqlanka. şişək. baruq. - baqlan quzıka: yeni, səmiz quzu.

ətlikka : 1. ətli. şişman. - ətlik kişika. 2. kəsmək üçün becərilmiş heyvan. - ətlik qoyun. 2. ət yiyəsi olan. əti bol olan. - ətlik kişi: ətlnə dolqun. bodur kişi. - ətlik ölkə. 1. ət asılacaq çəngəl.

ətmək : etməkka. ( k <> t ) yeyiləcək əkmək. - ətməkçika: əkməkçi. - ətməklənməkka: əkmək yiyəsi olmaq.

ətrəkka : ataq. öznə. çəki. maraq. əlaqə. rəngi qızıla çalan sarı nə. bur.

ətsəməkka: canı ət istəmək.

ətsətməkka: ətə istək gətirtmək.

ətük : yatuq. 1. ka. ayaqqabı. - ətükün dartma: çıxarma. - su görmədən ətəyin dartma. - ətükçika: ayaqqabıçı. 2. ətək.
- yatuqun dart: ayaqqabın çıxart.

ətüklənməkka: etüklənməkka ayaqqabı. etiq yiyəsi olmaq.

ətyen : gövdə.

əv : əvka ev. əf. öv. üv. - ev qızı. ailə qızı.

əvədəmək: ivədəmək (< əvək). çabalamaq. qımıldamaq.

əvəkli : tələsik. əcələ.

əvət : əmət. evət. yəmətka. peki. yah. yəhka.

əvirib təvirmək: alt üst edib, yiyələnmək.

əvrən : girdə. kürə biçimində yapılan əkmək ocağı.

əvrişmək : evrişmək. 1. çevrişmək. dönüşmək. uğraşmaq. çabalaşmaq. bir işin üstünə düşmək. 2. bir şeyi alt üsd edmək, çevirmək.

əvrülmək : evrilmək. çevrilmək. 1. dolanmaq. yönəlinən yerdən çevrilmək. 2. dönmək. çönmək. uğramaq. gedmək.

əvsəməkka : ­­­­1. ivmək. tərkişmək. tələsmək. dalsamaq. əcələ edmək (istəmək). ­­­­1. qeybətləmək. birini pisləmək. qodulamaq. - o sözünü ona əvsədi.

əvsinmək : evi bənimsəmək. kəndi evi saymaq.

əvürmək : çevirmək. evirmək. döndürmək. altını üstünə gətirmək. - o məni işdən əvirdi. - dolu qabı əvir yerə.

əvüsqü : savurma ayqıtı.

əvüşmək : savurmaq. - əvşürqən: - əvşürqən təvürgən: əvürgən təvürgən evirip çevirən. qüc işləri başaran.

əyəkü : əyəği. hər heyvanın əyəğisi. əyə qəmiği. qaburqa. yan. çadırın yanı. - əyəkü yer : dağın ortası. - əyəqü: - onun əyəkü artdı: onu qabırqası genəlib: təmbəlləşib.

əyər : ( z <> y <> d <> ğ ) ədər. əğər. yəhər. əyərka.

əyərlik : köçə. yəhər taxdası.

əyin : yinka. gövdə. bədən. üz. - yin başına bax sən: əyin başına bir bax.

əykərmək: əğilib əğləlib durmaq, bəkləmək. - əykərməzib ox atar: durmadan ox atar.

əyku : əzku. ayqu. iyi. gözəl. yaxşıqlı. - artut aldın, anunqıl\\ əyku tavar uğurluq: sovqat aldın isə, onun çalısında (əvəzinə) yaxı bir şey hazırla. - yalınquq oğlı yoqazur, əyku adı qalır.

əykülük : eykülük. ədqülükka. edqülük. iyilik.

əyqilik : əyqülük. eyqülük. - baxqıl ona əyqülüqün, ağzın gülə: iyiliklə bax ona, gülər üzlü.

əyqu : ayqu. əyku. eyqu. iyi. gözəl. yaxşıqlı.

əyqül : əyku. iyku. iyi. - əp əyku: çox yaxşı. behzad

əyqülük : bax > əyqil. eyqülük.

əylə : eylə. ayla. öylə. öcür. - əylə yap: əylə qılqıl.

əyləşmə: sürcəkka. sürcüqka. sürüc. qonaqlıq. toplantı.

əymenməkka: utanmaq. çəkinmək.

əyri : qınqıru. çəp.

əzdirmək: əzgərməkka. qiymət vermək. dəğərləmək. qədir vermək. qorumaq. ərziş vermək.
- əzdirmə əzgərən tanrı: əzgərən, əsirgəyən tanrı.
- mənə qarşı əzdirmə: əzgərmədi: əsirgəmədi: rəhm, sayqı göstərmədi.
- onun sözün əzdirmə: əzgərmədi. əsirgəmədi. dəğərləmədi.
- bu istək, bu həvəs nəyidiki onu əzdirin: əzgərdin.
- alçaqları əzdirmə: əzgirmə.
- yavuz nəyi əzdirmə: əzgirmə: ucaltma.

əzə : əçə. əkə. buyüq qız qardəş.

əzərgəməkka: azargəməkka. izərgəmək. izləmək. axtarmaq. taptalamaq. - it geyiki əzərdi: it ovu izlədi.

əzərka : ( z <> y <> d <> ğ ) əyər. ədər. ğər. yəhər.

əzərləməkka : 1. izləmək. 2. iyələnmək.

əzgərka : əsirgə > ərziş. dəğər. qiymət.

əzgərməkka: əsirgəmək. dayanmaq. dözmək. saxlanmaq. - avın görcək, əzgərməzib ox atar. 2. əzdirmək. qiymət vermək. dəğərləmək. qədir vermək. qorumaq. ərziş vermək.
- əzgərən tanrı: əsirgəyən tanrı.
- mənə qarşı əzgərmədi: əsirgəmədi: rəhm, sayqı göstərmədi.
- onun sözün əzgərmədi.
- bu istək, bu həvəs nəyidiki onu əzgərdin.
- alçaqları əzgirmə. - yavuz nəyi əzdirmə: əzgirmə: ucaltma.

əzgi : ( z <> y ) eyqi. rəhmət. səna. hörmət.

əzik : 1. üzük. obraqka. opraq. ovraq. oğraq. əsgimiş nə. 2. uzunlamasına yarıq, cırıq, üzük.

əzilməkka: soğulmaqka. oğulmaq. yazılmaq. açılmaq. yençilməkka. incinmək. uvulmaqka. ufalanmaq. - duz soxuldu.

əzitmək : uzunluğuna yirmək, yırtmaq.

əziz : səvük. sevikka. sevgili. . məhbub.

əzizləmək: ullamaq. saymaq. sayınlamaq. hörmət qoymaq.

əzkülük : ədqülük. edqülük. eykülük. iyiiiq.

əzqərmək: ezqirmək. edqərmək. edqirmək. edmək. dəğər vermək. saymaq. işləmək.

əzqi : əzgi. xoş. - əzgi savıq: xoş söhbət.

əzqil : əzgil. eygilika. rəhm olunan. rəhmətlik. iyili. eyili. yaxcıl.

əzmək : qazımaq. sıyırmaq.

f
fındıqlı : qosıqlıqka.

fınqırmaq : sümgürmək. yinğitməkka. yenğitməkka. yinğ atmaq.

fırlandırmaq: yumqalamaq. qəltəkləmək.

fırlanmaq: təzginməkka. tərkinmək. dönəmək. çönmək.

fırlatmaq: tavratmaqka. çevirmək. devirmək.

fırtıq : yenğka. yinğka. sümüq. burun suyu. - fırtıqlı: yendəki.

fırtıqlı : sümüklü. yinğdəküka. yieğdəküka. (cocuqlara bununla sövülür).

fısıldamaq: pıçıldamaq. sufsamaqka. sufşamaq. şuvşamaq. çıvıldamaq. cıvıldamaq.

fışqa çalmaq: sıqırmaqka. ıslıq çalmaq.

fışqa : huştaq6. sıqır. sığır. sığrış.

fışqı : tödriçka. pasqal. pas. tötrüç. aşqal. zibil.

fışqırmaq : qaynamaq. yuşulmaq. çoğramaq. qoğuşlamaq.

fürxan : burxan. büt. sənəm. - furhan evi : büt evi. bütxanə.
h
haça : azrı. ayrı. - haça ağac: azrı ağac: ayrısı, ayrıntısı olan ağac. - qorxmuş quş, qır il azrı ağac üzə qonmazka.

halqa : bağan. toqa. boyunluq. boyun bağ. toqqa. qılada. - altun bağan. altın halqa. - halqalı : toqqalı. - halqalı qayış: bağanlıq toqalı qayış.

hamı : - hamı millət: el qamu: el hamı: el hamısı. kişi barca.

hanki : hayu. qayu. qanuka.

hansı : hanı. qanu. xayu. qayuka.

harda : qayuda. handa. qanda. qayda.

harın : həşəri həyvan. - harın at: öqüş yılxıka.

havlatmaq : gəritməkka. qarıldatmaq. hürdürmək. bavıllatmaq6. səsin çıxarmaq.

hay küy : haykırış. qıqırışka. qıylaş. hay küyəş. urı qığıka.

hay küyəş : hay küy. haykırış. qıqırışka. qıylaş.

haydi : məka !. yallah.

hayqırış : hay küyəş. hay küy. qıqırışka. qıylaş.

hayqırmaq : qıqramaq. qaqırmaq. - bir içəlim hayqralım.

heç heç : hoş hoş. qulaqlı dirilərdən, özən, diqqət istənilməyi andıran söz.

heç : yox. - heç saydıq: yoqqa sandıq. dəyər verməmək.

həmişə : tutaşı. peyvəsdə

hər : təqməka. dəğmə. - təqmə kişi öz olmaz\\ yadla yağuq düz olmaz. - hər zaman: təvgənka. hər vax.

həşəri : tosunka. - tosun tay. - həşəri həyvan. harın at: öqüş yılxıka.

həşərlik : isizlikka. ısızlıq. ıssızlıq. yamanlıq. kötülük.

həşti : qapı ağzında olan həşti. ilka.

həvəh : soquka. soqqu. dibək.

heybə : bağ. boğ. boqka. buxça. boxtayka. boxtuy. büktay. (< buk. bük). xurcun. arçıka.

heyva : avya ( vy < met > yv ) ayva.

hıncli : gəklikka kinli.

hınçlaşmaq : kəktəşməkka. kəkləşmək. kin bağlamaq. cicikləşmək.

hırıldamaq : yırışmaqka. qülümsəmək. - ər yırışdı.

hızlanmaq : itiçmək. itişmək.

hica : ütük. üzük. hərf.

hiləci : ütrükka. kələkbaz. yalançı. ütücü adam.

him : im. ilmək. hər nəyin dibi, bəki, bərki. pey. kök. bəq. bək. bek. bey. təməl. ulka. ol. püf. - ilməyin bilir, gizlədir.

hirs : qaqıq. qaqış. qəzəb. acığ.

hirsləndirmək: qaqıtmaqka. qızışdırtmaq.

hirslənən: qurulqanka. qurulan. qızan. qaqan. qağan.

hirsli : ısrınka. tutuq. büzük. ısrımka. bədəxlaq.

hoblanmaq : pürkələnməkka. atılmaq.

hopmaq: öpmək. opmaq. içərmək. içmək.

hopum : opum. öpüm. höpüm. yudum. bir kərəlik yeyim, içim. - bir opum mun: bir udum sup.

horlanmaq : orlanmaq. hörlənmək. örlənmək. bəlirmək. çıxmaq. yüksəlmək.

hovlanmaq : ürülməkka. hürülmək. pülənmək. qabarmaq. üflənmək. yellənmək. şişmək. şişirilmək

höpüm : <> opum

höpürtmək : öpmək. sormaq. içəri çəkmək.

hörgü : hörgü. örgü. örtü. - işin örtüsün örgüsün açın.

hörkə : hörək. kültür.

hörkən : dartıqka. ip. bağ. sarqı.

hörlənmək : örlənmək. orlanmaq. horlanmaq. bəlirmək. çıxmaq. yüksəlmək. - ay qopup evlənib, ağ bulut hörlənib.

hörmək : qablamaq. sarutmaqka. sarıtmaq. sardırmaq. səritləmək. sarmaq.

hörüm : örum. urum. orum. hörüm. kəsim. dəsdə. - bir hörüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot

höyük : oyuqka hüyük. ürkü. qolçaq. mətərsək.

hurralamaq : urlamaq. hurra çəkmək.

huşlu : 1. osuq. oyuq. açıq könül. 2. ayıq. azıqka. başlı.

huşluq : huşluluq. uzuqluqka. usuqluq. oyaqlıq. usluq. (# uyqluq: qəfillik).

huştaq6 : fışqa.

hüccüləmək: üzükləmək. üjükləməkka.

hündür : ağız. uca. asuq. ısuq. uca.

hündür : şişik. dik. qomka. kom.

hünər : ərdəmka. fəzilət. ədəp. tərbiyə. - ərdəm başı dil.

hünər : uyluqka. sənət.

hürdürmək: gəritməkka. qarıldatmaq. havlatmaq. bavıllatmaq6. səsin çıxarmaq.

hürmək : ürmək. püləmək.

hürülmək: ürülməkka. hovlanmaq. pülənmək. qabarmaq. üflənmək. yellənmək. şişmək. şişirilmək

hüyük : höyük. oyuqka ürkü. qolçaq. mətərsək.

ı
ıçqınmaqka : açqınmaq. açılıb buraxmaq. qaçırmaq. əldən vermək, qoymaq, yelləmək. - yaxadakın yalayan, əlindəkin ıçqınur: qaçırır. - ovu ıçqındın, quşu ıçqınma: ovu əldən verdin, quşuvu əldən vermə.
- ər ıçqındı: 1. əldən qoydu. 2. açılıdı. bara qoydu. yazdaki suvlın izləyib, evdəki toyuğu ıçqınma.

ıq tutmaqka: hıçqırıq tutmaq. hıq tutmaq·.

ıqılacka : yolaq. yorqa. qılıqlı yatımlı, yaxcı uyqun olan nərsə. asil. yügrük at. - alp əri yavrıtma \\ ıqılac arxasın yoğrutma: yaxcı əri pisləmə, ayğır yağırın yaralama, incitmə. yolaq, minik verən atın belin incitmə.

ıqlamaqka: ağlamaq. yığlamaq.

ıqlaşmaq. ağlaşmaq. sıxtaşmaq. bağrışmaq. kükrəşmək. : yıqlaşmaq. sıqtaşmaq. carlaşmaq.

ıqlaşmaqka: ağlaşmaq. yığlaşmaq. sığtaşmaq. carlaşmaq. sıxtaşmaq. bağrışmaq. kükrəşmək.

ıldurmaqka : endirmək. indirmək. buqurmaqka. - ağdıran kimdür, ıldıran kim.

ılıq : yılıqka.

ılımqaka : yazan. katib. alımqa.

ılınmaqka : ilinmək. ilişmək. tutulmaq. uğramaq. taxılmaq. - quş duzağa dən üçün ılınur.

ılıs : bax > iləs.

ılış : iliş. 1. dosd. yoldaş. 2. uyu. həmrah. - bir özü iki ılışı, uyuşü, yoldaşı.

ılışmaq : ilişməkka :

ılışmaqka: ilişmək. enişmək. ilgəkləşmək. yoldaşlıq edmək. çaltışmaq. asışmaq. qoşulmaq. qurşaşmaq. - bu yolda bizə ılışan yox. - gedən başda onunla ılışıb deddib, dönən başda tək qaldım.

ılıtmaqka: qızdırmaq. təb eləmək.

ılqım : ilərti. xiyal.

ılqım : sağışka. sərab. - sağış sağıdı: səraba qapındı.

ılqın : sağıqka. yalqın. sərab.

ılqın : yılqın. ilgin (< ilişmiş). alqın. qonuq. yolçu. müsafir.

ılmaq : yollanmaq. - qoyu ıldı: aşağ geddi.

ılpışmaq: yılpışmaqka. yapışmaq. ilgişmək. - nə mənə yılpışırsan.

ılsamaqka: ilsəmək. enmək istəmək. ensəmək.

ımqaka : imaq. qamı. xəznəçi. təhsildar.

ınğanka : inğən. dişi dəvə.

ınğramaqka: dəvə inləmək.

ınğranmaqka: inləmək.

ınğraşmaqka: inləşmək.

ınğratmaqka: inlətmək.

ınışmaqka: enişmək. inişmək.

ır : ırka. yırka. 1. qoşma. türkü. hava. musiqidə ırlama. qazəl. 2. ıra. yıra. ıraq. uzaq. 3. utanma. ar. ıra. ırra. ir.

ıra : ıraka utanma. ır. ir. ırra.

ıraq : ıra. yıra. uzaq. ayrı, ilgisiz düşən tanış, qohum.

ıraqlanmış: ısrıqka. qovuq. qopuq. dışlanmış (dişlənmiş). rədd olunmuş. məlun.

ıraqlaşdırmaq: yıratmaqka. ıratmaq. uzaqlaştırmaq.

ıraqlaşmaq: yıramaqka : yarımaq. yarılmaq. uzaqlaşmaq.

ıraqlıq : yıraqlıq. uzaqlıq. uzunluq.

ıramaq : ırqamaq. yıraqmaq. uzaqlaşmaq.

ıratmaq : yıratmaqka. ıraqlaşdırmaq. uzaqlaştırmaq.

ırqaqka : ilgək. çəngəl.

ırqaqka : irgək. çəngək. qullab.

ırqalmaqka: bax > irqalmaq. yırqalanmaq. sallanmaq.

ırqamaqka: yırqalamaq. sallamaq.

ırqanmaqka: yırqalanmaq·.

ırqaşmaqka: ırqalamaq.

ırqat : tutuq. işçi. əkir. əcir.

ırqatmaq: 1. ıratmaq. yıratmaqka. ıraqlaşdırmaq. uzaqlaştırmaq. 2. ırqalatmaq. yırqalatmaq. sallatmaq. silkəmk. - ağac yemişin ırqatdıq.

ırlanmaq: irlənmək. ır bulmqka. tər bulmaq. tərləmək. utanmaq. - bu işlərdən ırlamazmı. tərləməzmi:

ırmaq : üzüksu.

Yüklə 8,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   14   15   16   17   18   19   20   21   ...   66




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin