Divan-ü luğat-it tüRK

qarıclamaq: qarşatmaq_ka. ölçmək.

qarı_ka : 1. (< qarılamaq: (qar: kar: əl). ölçmək). qarış. ölçü. əndazə. - 2. arşın. 3. yaşlı. qoca. - qar ər: qoca kişi.

qarıqdaş qap_ka: anası qarnında, cocuğun bulunduğu torba.

qarıqmaq_ka: qardan qöz qamaşmaq.

qarılamaq_ka: 1. qarışlamaq. boylamaq. arşınlamaq. ölçmək. - işləri qarıla, sonra yarıla. 2. yaşlı saymaq. 3. qocaltmaq. 4. qarlamaq. - tüpi qarı qarıladı: qarı küləklədi.

qarıldatmaq : gəritmək_ka. havlatmaq. hürdürmək. bavıllatmaq₆. səsin çıxarmaq.

qarılı : ölçülü.

qarılmaq_ka: qatılmaq. qarışmaq. - olar birbirinə qarılıb qatılar.

qarımaq_ka: qocalmaq. yaşlanmaq. qocamaq.

qarımsınmaq_ka: qərq olmaq. boğulmaq.

qarın : naxalis. qarışmışı olan (# arın: xalis). - arın qarın: xalis naxalis.

qarınca_ka: qarınçaq.

qarınçaq_ka: qarınca. qarınça.

qarındaş_ka: qardaş.

qarın_ka : - qarın atmaq_ka: heyvan boğazlandıqtan sonra, işqəmbəsinə nişan alınaraq oq atılır. vuran adam ətindən bir parça alaraq götürür.

qarınqulu : qarnaq_ka. qarnaqu. qarınpa. qarınlı. - qarnaq ər: qarnaqu ər: qoca yəkə qarınlı kişi.

qarınlamaq_ka: qarına vurmaq.

qarınpa : qarnaq_ka. qarnaqu. qarınqulu. qarınlı. soxlu. soxul. həris. - qarnaq ər: qarnaqu ər: qoca yəkə qarınlı kişi.

qarınpalıq: soxluq. hərislik.

qarısın : qarızan_ka. qarısın. çox qocamış kişi.

qarış : qaraş. 1. qarı_ka. ölçü. 2. _ka. yarış. çəkiş. imtihan. üz üzə durma. 3. _ka. duruş. muqavimət. - qarış qoyun: muqavimət edin. - kiçik uluq duruşmaz, qırqı sunqır qarışmaz: qırqı sunqura muqavimət edəmməz. 4. paya pay. 5. _ka. yünlü qumaş.

qarışamaz: qarışmaz. duruşamaz. - kiçik uluq duruşmaz, qırqı sunqır qarışmaz: qarışamaz: qırqı sunqura muqavimət edəmməz.

qarışan : çalışan. işləyən.

qarışdırmaq: 1. qarturmaq. qardırmaq_ka. qarmaq_ka. bir şeyi bir şeylə iç içə qoymaq. 2. üz üzə qoymaq. qarşılaşdırmaq. yarışdırmaq.

qarışıq : 1. çalqaş. külbaş. yurbaş_ka. çalbaş. 2. kifir. qatut_ka. alağ. 3. avzurı. məxlut. - qarışıq iş: çalpaq_ka iş. 4. dəğişiq. aqtuq. ağduq_ka. aduq. adquq pozuq. bəlirsiz.

qarışıqlıq: sarmaş. bulğaş_ka. bulğaq. ürküş. ürküntü. ürkünç. qıyım_ka. qırqın. tezik. dehşət.

qarışqa : qarınca. çumalı_ka.

qarışlamaq_ka: (< qarış). qarşamaq. ölçmək. - bu büzüyü qarşat: bu bezi qarışla, ölç

qarışlıq : qarşaq_ka. bir qarışlıq qədər.

qarışmaq: qaraşmaq. 1. dolaşmaq. burbalmaq_ka. burulmaq. boymaşmaq_ka. açılmamaq. (ip kimi şeylər, işlər). 2. qarıqmaq_ka. qamaşmaq. qar ışığında gözün qarılması, büzülməsi, qıvrılması. 3. qaçaşmaq. korlaşmaq. hər işlək nəyin işindən qoyulması, qalması, kütləşməsi. - qurd dişi qarışdı: korlaşdı. yeməkdən durdu. - pıçağım qarışdı: kəsməz oldu. - qanunlar əsgimiş, qarışdı: işdən düşdü. 4. qırışmaq. təvşəlmək_ka. təvşülmək. dağılmaq. ufalanmaq. 5. gərişmək. qarşı qarşıya durmaq. qarşı qoymaq. duruşmaq. muqavimət göstərmək. - tanrı utru qarışma. - pis yollarda qarışma. - qara öyküyə qaraşmaq gərək. - yaşam içrə qaraşmalı, duruşmalı. 6. girişmək. tutuşmaq. ərmişmək. - yay qış bilə qarışdı, ərdəm yasın qurışdı. 7. qarşılaşmaq. üzləşmək. raslaşmaq. tuşlaşmaq. - o mənə yolda qarşdı. 9. ürpəşmək_ka. yoluşmaq. 8. burbalmaq_ka. burbaşmaq_ka. yubalmaq. yubanmaq_ka. toxunmaq. sataşmaq. ilişmək. qarvamaq_ka. 10. təvşəlmək. təvşülmək_ka. 11. burbalmaq. burulmaq. - işlərim burbaldı. 12. yürqenmək_ka. yörqəşmək. örtülmək. sarılmaq. birbirinə girmək. dolaşmaq.

qarışmamaq: qarşı qarşıya durmamaq. qarşı qoymamaq. muqavimət göstərməmək

qarıştırmaq_ka: 1. talqırmaq_ka. dalqırmaq_ka. üsyan edmək. 2. təvşətmək_ka. dağıtmaq. birbirinə vurmaq. 3. qeciktirmək. yap yup qılmaq. yubatmaq. yubılamaq. yuplamaq. burbatmaq_ka.

qarıt_ka : qırıx. dalaş. qaraş. qarış.

qarıtmaq: - özlək onu qarıtdı: zəmanə onu qocaldı.

qarıtmaq_ka: 1. qocatmaq. - oğul dərdi məni qarıtdı. - qarıtmasın arvad səni. 2. qocalmaq. - qarıtmıyasan səni.

qarızan_ka: qarısın. qarısın. çox qocamış kişi.

qarqa : - alaca qarqa. yalnız başı aq olan qarqa: yanğan_ka. - ala qarqa: çumquq_ka.

qarqaq tarmaq_ka : bir çeşit bitgi.

qarqaq_ka: 1. qarğış_ka. qarqış. lə'nət. 2. qaqraq_ka. suyu çəkilmiş. bitgisiz quru qırlar. çöl.

qarqalmaq_ka: lənətlənmək.

qarqamaq: qarğamaq. - o onu qarğadı arqadı: o onun pisliklərin sayaladı, axdardı: söküb tökdü. deşib dağıtdı.

qarqamaq_ka : lənət edmək. bəddua edmək. lənətləmək. (# alqamaq. arqamaq).

qarqamaq_ka: lənət edmək. kötülüğü sayıb tökmək.

qarqan : qarğan. peşman. - kor qarğan qaldım: kor peşman qaldım.

qarqanmaq_ka: qarğanmaq. kəndinə lənət edmək. peşman olmaq.

qarqaşmaq_ka: birbirinə lənət edmək.

qarqatmaq_ka: qarğıtmaq. qarğamaq_ka. qarqımaq. lənətlətmək. - yağın qarqatıldı: şeytan qarqandı.

qarqılaç_ka: qırlanqıç quşu. qarlıqaç.

qarqımaq: qarqamaq_ka.

qarqınamaq: qarqanamaq_ka.

qarqırlıq: qayırlıq_ka. daş kimi bərk, təprik çöllük.

qarqış_ka : qarğış_ka. 1. qarqaq. lənət. bəddua. - tanrı qarqışı onun üzə: allah lə'nət eləsin. 2. lə'nətlənmiş. - qarqış kişi. lənətlənmiş adam.

qarqışlamaq: qarqamaq_ka. lə'nətləmək.

qarqışmaq: qarqaşmaq_ka.

qarqman: sərkər_ka. sərkar. yol kəsən. haydut. oğru.

qarqu_ka : qarqa. qarğı. qoruğ. qurqa(qullə). qarquy_ka. baru. dağ təpələrinə minarə biçlmində yapılan yapı olup düşman gəldiği zaman hərkəsin yaraq hazır olması üçün üzərində od yaxılır. minarə.

qarquy_ka: qırquy. qırqı. doğan quşu. laçın. çağrı_ka. ovçu quşu. atmaca quşu. - çibək qarquy. yavay, ası, dəli doğan. atmacaya bənzər bir quş.

qarlamaq_ka: qar yağmaq. - bulut qarladı. - hava qarladı. - qarlamış dağlar.

qarlanmaq_ka: qarlanmaq. qar yağmaq.

qarlatmaq_ka : qar yağdırmaq.

qarlıq : qarşılıq. dəğiş. əvəz.

qarlıqaç_ka: qırlanqıç.

qarma qarışıq: dolaşıq (ip). qazanğqu.

qarma_ka : yağma. talan taraq₆. qapmaq. qarət.

qarmaq_ka: 1. qərq olmaq. cumub batmaq. tutulmaq. girlənmək. - suya qar: suya batır. - işə qardıq: işə batdıq. 2. qayırmaq. məşqul olmaq. ilşinmək. - nə iş qarırsız. 3. hər nəyin qalxıb, daşıb axması. - su arxdan qardı. - gözündən su qardı. - yağış yağıb sular qardı. 4. bir şeyi bir şeylə qarıştırmaq. qatmaq. 5. qarıqmaq. 6. boğazda su durmaq. qərqərə edmək. su bir yerdə durmaq.

qarmaqlamaq: qarvamaq_ka. çəngəmək. əl ilə tutmaq.

qarmalamaq_ka: yağmalamaq. yağma edmək. qapmaq.

qarmalaşmaq_ka: yağmalaşmaq.

qarmaşmaq_ka: yağmaşmaq. qapışmaq.

qarnaq_ka : qarnaqu. qarınpa. qarınqulu. qarınlı. - qarnaq ər: qarnaqu ər: qoca yəkə qarınlı kişi.

qarnaqu: qarnaq_ka. qarınpa. qarınqulu. qarınlı. - qarnaq ər: qarnaqu ər: qoca yəkə qarınlı kişi.

qarpız : bükən_ka.

qars qars_ka: əl çırpmaqdan çıxan səs. - qars qars aya yapmaq: əl ayalarını birbirinə vuraraq səs çıxarmaq.

qarsaq_ka : bozqır tülküsi. dərisindən gözəl kürk yapılan bir heyvan.

qarsımaq: 1. büzmək. sıxmaq. 2. əllənib həllənmək. - qız qarsundi: büzdi: oynadı.

qars_ka : sarq. sarqı. (dəvə, qoyun tükündən yapılan çulqa).

qarslamaq: qarçamaq_ka. qatılaşmaq. qursamaq.

qarşaq_ka: genlik. paltarınin, donun genliyi. - onun qarşağın gör: onun paltarının genliyin gör.

qarşamaq_ka: (< qarış). qarışlamaq. ölçmək. - bu büzüyü qarşat: bu bezi qarışla, ölç

qarşatmaq_ka: ölçtürmək. qarışlatmaq.

qarşı : qaraş. 1. qarşut_ka. tərs. taba_ka. zidd. rəğmən. uyuşmazlıq. - sol sağa qaraş, bir ikiyə qarşı. - gün günün qarşısı. 2. tuş_ka. üzbə üz. muqabil. - bu yarışda mənim qarşım sən. 3. qaru. doğru. tərəf. səmt. - mənə qarşı: mənə doğru. mənə qaru. 4. saray. köşk. 5. əvaz. oqur_ka. ₆. õn. ara. orta. otra. utru. otru_ka. ortu. 6. hər şeyin qarşısı. hər şeyin vaxtı. sırası. çərik_ka. 7. otru_ka. - qarşı qarşıya: otru otruya. 8. yerinə. əvəzinə. - qarşı ona: onun yerinə. - qarşı mənə: mənim yerimə. - qarşı sizə: sizin yerinizə. 9. çərlik. çəril_ka. qarşılıq. 10. əleyh. ( # yarşı: ləh). - sən mən qarşısan, yarşısan. - iyiyə yarşı dur, kötüyə qarş. 11. qaru_ka. doğru.
- qarşı qoymaq. qarşı gəlmək. qarşılaşmaq. otruşmaq_ka.
- qarşı qoymaq istəmək.
- utrunmaq. otrunmaq.
- qarşı gəlmək. qaynamaq_ka. qəbuldan çəkinmək. sözünü rədd edmək.
- qarşı qarşıya durmamaq. qarşı qoymamaq. qarışmaqmaq. qarşı qarşıya durmamaq. qarşı qoymamaq. muqavimət göstərməmək.
- qarşı durmaq:qarşılaşmaq. təbləşmək_ka. təpləşmək_ka. muxalifət edmək. ziddinə, əleyhinə qalxışmaq. razılaşmamaq.
- qarşı qoymaq istəmək: utrunmaq_ka. otrunmaq. dayatmaq. yönəlmək.

qarşılamaq: taxsamaq. ödəmək. - bu taxsa onu taxsar: bu qarşıt, ödəş, onu ödər, qarşılar. buda onun əvəzinə.

qarşılanmaq: qarışmaq_ka. qarşı qoymaq. qarşı durmaq:

qarşılaşdırmaq: qarışdırmaq. yarışdırmaq.

qarşılaşmaq: 1. tuşnamaq_ka. qalxmaq. hərəkətə keçmək. 2. yönəlmək. tuşlanmaq_ka. tuçlanmaq_ka. otruşmaq. utruşmaq_ka. qarışmaq. üzləşmək. raslaşmaq.

qarşılaşmaq:yönləşmək_ka. tuşlanmaq_ka.

qarşılıq : 1. qarlıq. yanut_ka. oğurluq_ka. dəğiş. əvəz. bədəl. cəvab. 2. təkşüt_ka. taqşüt. dəğişit. əvəz. bədəl. 3. yanut_ka. əvaz. bədəl. qiymət. 4. ötgi_ka. əvəz. bədəl.

qarşımaq: edişmək. qılışmaq. qılınmaq.

qarşışmaq: qarşı qarşıya duruşmaq. qayqırışmaq. burşuşmaq. burcuşmaq.

qarşıt : qarşut_ka. 1. qaqıq. muxalifət. 2. zıt. mütəzad.

qarşu_ka : qarşı.

qarşut_ka : bax > qarşut_ka.

qart qurt_ka: səs. qars qurs. qarç qurç. qırç qarç. bildirən bir qəllmə. - barmaqları qart qur etdi: barmaqları qırsılladı, şaraq şaraq səs çıxardı. - qart qurt ətmaq_ka: çıtlamaq.

qart : (< kər). yara. - onun qartı qartaldı: onun yarası açıldı. - öz qatın qartan: öz yaravı bağla. ölçüvü aşma. öz işən bax.

qartal_ka : (kərtil: kəsilmiş). 1. doğral. qiymə. qırıq qırıq olan. parçalanmış. - qartal ət: qırtıl ət: qiymə ət. - kərtil kərtil: kəsik kəsik. parça parça. 1. ağlı qaralı, rəhbə rəh, alaca nərsə. - qartal qoy_ka: qır alaca qoyun.

qartalmaq_ka : (< kərtilmək: kəsilmək). qırtalmaq. açılmaq. yarılmaq. yaranın başı qoparılmaq. azmaq. - onun qartı qartaldı: onun yarası açıldı. (# qatralmaq: bağlamaq).

qartalmaq_ka: qırsalmaq. qırtılmaq.

qartamaq_ka: qırmaq. kərtmək. kəsmək. açmaq. qazmaq. qaşımaq. (dırnaqlamaq. tırmalamaq₁). - bağrım başın qartadı: ürək yaramı açdı.

qartanmaq_ka: sağaltmaq.

qart_ka : 1. yara. yırtıq. - qart ər: qaba, pozuq, bədəxlaq kişi. 2. bədaxlaq. gobud. - qart ər_ka: xuysuz adam.

qartlanmaq : qadranmaq_ka. qızmaq. köpürmək:

qarturmaq_ka : qaçırmaq. neçə nəyi birbirinə qarıştırmaq, daldırmaq, tıxdırmaq, basmaq, batırmaq, sıçratmaq. - suyu boğazıma qarturdı: qaçıtdı. - onu suya qartur: batır. - qavuda yağ qartur: qat.

qaru : kərü_ka. 1. qarşı. - yavlaq dilli bəydən kərü, yalınqus dul yey: yava dilli bəydənsə, yalınqus dul yey. - yağı qarşu kiriş qurdum. 2. kəman. - qaru qaşlı: kaman qaşlı. 1. qarşı. qaru. gərü_ka. gəri. doğru.

qarud : qardu_ka. su üzərində üzən fındıq böyüklüğündə buz parçaları.

qaruqmaq : girib dalmaq. qərq olmaq. - su boğazıma qaruqdı: qaçdı.

qarvamaq_ka : 1. qaranlıqda, koruna, əl sürüb aramaq. 2. əl vurub tutmaq. 3. qarmaqlamaq. çəngəmək. əl ilə tutmaq. 4. axtarmaq. əl sürüb aramaq. qurdalayıb axtarmaq.

qarvanmaq_ka: arayıb ələ keçirmək, götürmək. qazanmaq.

qarvaşmaq_ka: əl ilə bir nəyi aramaq, tutsamaq.

qarvı_ka : incə. yayımsı. - qarvı qaşlı kişi. yay kimi incə qaşlı adam.

qas : qaz. 1. qasuq. qasıq. hər ağacın qabuqu. 2. sərtllq. qatılıq. 3. kis_ka. əş. qadın. - onun kisi. - o kisi aldı. 4. qunğ_ka. mahiçə. ədalə.

qasa : kasa. buqaç. bardaq. çönğək_ka. çönək. çömçə. qutu.

qasıb : kasıb. 1. solamuq_ka. solaq. çapaqay₆. yoxsul. 2. yoxsul. qırıl. qırqıl. 3. yavan. hər nəyin yüngülü. bacarıqsız. səfeh. 4. xapsı_ka. qapsı. qapas. kiçik qutu, qab. qabuc. hoqqa.

qası_ka : ağıl. - qası badım: ağıl düzədim, basdırdım.

qasıq : yamdu_ka.

qasıq_ka : qasuq. 1. qaz. qas. hər ağacın qabığı. 2. tuluq. 3. kavsuq. ağzın içi. 4. qavsuq. avurt. üz. 5. torba. 6. üz. surat. - qasıqlamaq_ka: silliləmək. şapalaqlamaq.

qasıqlamaq_ka: 1. yumruqlamaq. - onu dibin qasıqladıq: onu yerli dibli yumruqladıq, əzdik. 2. itəkləmək. itmək. qısıqlamaq.

qasınq_ka: bərk. sərt.

qasırqa : qasırqu_ka. qasqur. tufan.

qasırqu_ka: qasırqa. qasqur. tufan.

qasqur : qasırqu_ka. qasırqa. tufan.

qasnamaq_ka : titrəmək. qıstaşmaq. ürrpərmək. - dona düşdüm qasnyu. - kiridi boyun qasnayu. - soyuq onu qasnattı.

qasuq : qasıq. qas. qaz. ağac qabığı.

qasurqan: qasqurqan. qatqurqan. qaqqıldayan. qas qas, qah qah gülən. gülən. sevingən. çox öğünən. öğüngən. qüləyən.

qaş : 1. üstəm. yəhərlərə, kəmərlərə, toqqalara işlənən altın, gümüş bəzək. 2. ləkəsiz, süzük daş. 3. qöz üstəki qaş. 4. qıyı. qıraq. - dəniz qaşı. - dağ qaşı. - qaya qaşı. - yar qaşı: hoğuz, çay yanı. 5. qutsal daş. - kimin belə, qaş olsa, yaş yaxmaz: kimin ilə, qaş (qutsal daş) qaş olsa, ıldırım çarpmaz.

qaşaq_ka : qındıra otu.

qaşanğ_ka: qöləyə söğməkdə kullanılan bir söz. "alçaq" anlamınadır.

qaşanmaq_ka : (heyvan. at). işəmək.

qaşatmaq_ka : qarışlamaq. - bezi qarşat: qarışla.

qaşıq : qaşuq_ka. - qaşıqlıq buynuz: an boynuz: qaşıqlıq münğüz_ka. - qaşıq yiyəsi olmaq: qaşuqlanmaq_ka.

qaşımaq : əmrimək_ka.

qaşınma: qaşqıt.

qaşınmaq : tırmaşmaq_ka. tarmaşmaq.

qaşınmaq: 1. aşqınmaq_ka. aşınmaq. aşılanmaq. sürtülmək. 2. qıdışmək. ( d < > c) gıcımaq_ka.

qaşınmaq: əmrişmək_ka. dəri qarıncalanmaq.

qaşıtan : qaşıtqan.

qaşıtmaq_ka: qazıb, silib arıtlatmaq, təmizlətmək. sil süpür edmək.

qaşqa : başqıl_ka. başqal. başlaq. başıl. başı ağ. - qaşqa at_ka: pəçəli at. üzü ağ, gözlərinin çevrəsi qara olan at. - qaşqa qoy: başı ağ, başqa yerləri qara olan qoyun.

qaşqalaq_ka: ördəktən kiçik bir su quşu.

qaşqıt : qaşınma.

qaşlamaq : qaş, kərməç, bəd səd yapmaq. - çayı, su axının qaşlayın. - el axının qaşladılar. - qaşlanmış sular: evləkli sular.

qat : qad. 1. sərt. qos. qas_ka. qaz. - qatqı kişi. kimsəyə boyun əğməyən adam. - qat olmaq: qatılmaq. qurumaq. - dilim ağzımda qatdı: qurudu. 2. (qar) fırtınası. boran. tipi. 3. qət. lay. - ton qatı, parça qatı. 4. kərə. dəfə. - qaç qata sordum. - qat qadraq_ka: yan. yamac. - kaç qata verdin tavar: neçə dəfə mal itirdin. 5. yan. nəzd. - tanrı qatında. - bəy qatında. 6. bərəkət. - uma gəlsə qat gəlir. 1. qatıq. qatın. bədəxlaq.

qatağalamaq: qadağalamaq. tıtmaq_ka. tıdmaq. tıymaq. tutmaq. geri qoymaq. qadalamaq. mən' edmək.

qata_ka : kərə. dəfə. kəz.

qataq : qadaq_ka. kanal. ırmaq.

qatalamaq: qadalamaq. qadağalamaq. tıtmaq_ka. : tıdmaq. tıymaq. tutmaq. geri qoymaq. mən' edmək.

qatan : kətən. qınaq. zəhmət. sıxıntı. əzab.

qatar : dalba dal. bir biri dalınca.

qatarı : qaytarı. qeytərilmiş. geyidən. - qatarı mallar: qeytərilən şeylər.

qatarqan_ka : qaytarqan. geri döndürmək işi olan.

qatarmaq_ka : qadarmaq. qaytarmaq_ka. qeytərmək. geri döndürmək. başqatmaq. çevirmək. - onu qatar. -

qataş : qardəş kimi yaxın olan hısım. qohum. .

qataşlıq : qadaşlıq_ka. qardaşlıq. qohumluq.

qatı : 1. sərt. sıxı. çaqruq_ka. bərk. qatqı. qatqı_ka. - qatı, içi dolu, som nəsnə: çəlik: qurç_ka. - qatı olan: obuz_ka. - qatı söz: sarsıq sözsarsıq_ka. - qatı şeyin gəvşəməsi: qoxşamaq_ka. - qatı olan nəsnə: idriq: iriq_ka. - qatı blr şey sərt blr şey üzərinə düşərək səs vermək: tonğ tunğ etmək_ka. 2. opuz_ka. obuz. şişik. çətin. qaba.

qatıq :

qatıq_ka : qatqı. 1. qadıq_ka. qatut_ka. qazıq. qayıq. ağactan oyulmuş nəsnə. 2. qasıq. qosıq. qatı. sərt. sıxı. quvvətli. 3. hərhanki bir nəsnəyə qatılan qatılan nəsnə. qat. qatı. sərt. - qatqı kişi. kimsəyə boyun əğməyən adam. 4. qat. qatın. bədəxlaq. (# yavaş: xoşəxlaq).

qatıqlamaq: munmaq_ka. saçmalamaq. artıqlamaq. çərənləmək. çetləmək. səfehləmək.

qatıqlıq : 1. fəlakət. 2. soysuz. qatıqlı. 3. çətinlik. - gəlsə qalı qatıqlıq, artar deyu sərin qıl: gəlsə belə çətinlik, keçər deynə, dözüm qıl.

qatılaçmaq : utuşmaq_ka. uduşmaq_ka. udışmaq. uyuşmaq. uyuşmaq. pıxtalanmaq. pıxtalanmaq.

qatılan : 1. iştirak edən. müştərək. 2. qoşulan. yol gedən. yola gedən.

qatılaşmaq_ka: qarçamaq_ka. qarslamaq. qursamaq. qaturmaq_ka. pişmək. bərkimək.

qatılaştırmaq: qatıtmaq. uyutmaq_ka. yoğurmaq.

qatılatmaq: qatırmaq₆. qatıtmaq₆. qurutmaq. dondurmaq. şişirmək.

qatılqan qarılqan_ka: qanı issi. tutuşan alışan.

qatılmaq_ka: qadılmaq_ka. 1. qadqılmaq. qəddəklənmək. qətlənmək. yığılmaq. - bu barçını, börkü qadıla. 2. qarılmaq. qarıştırılmaq. - olar birbirinə qarılıb qatılar. 3. ərkək qadın cüttləşmək. 4. qat olmaq. qurumaq. - dilim ağzımda qatdı: qurudu.

qatın : 1. qulluq yiyəsi. böyük, hörmətli, alicənab. həzrət. - qadın göğüslüğü: baqırdaq_ka. məmə qabı. lifcik. 2. qayın. dünür. qohum. qayın. qazın. 3. qat. qatıq. bədəxlaq.

qatınğ : qayınğ. qayın ağacı.

qatınmaq: qatqınmaq. qatlaşmaq. koplanmaq. gücənmək. güc göstərmək.