Divan-ü luğat-it tüRK

qərdiləmək : kərdiləmək. atızlanmaq_ka: toprağı evik, bəndlərə ayırmaq.

qərdirmək: gərdirmək. çöztürmək_ka. çəktirmək.

qərə : kərə. 1. qata_ka. dəfə. kəz. 1. qıya_ka. qaraltı. şəbəh.

qərək : gərək. tutmalı. tuturğu_ka. tutqur. tutraq. tutqar. vacib.

qərəki : kərəki. qaraqu_ka.

qərək_ka : gərək. gərgək. gərgil. 1. belə. - yağın ərsə gərək, yundağı təqir: at təzəyi düşmanın atınında olsa belə dəyir: yararlıdı, dərdə dəyir. 2. buxsat. icbar. lâzım. ihtiyac. - nə gərək_ka: nə gərək. (. <> g ) nərək: ceyiçün. nəyivə gərək. 3. olmalı. yaraşır. gözəl. yaxcı. - gərəkmü: öyləmi. yaxcımı.

qərəkləmək_ka: qaraqlamaq. yoqluğu dolayısıylə aramaq. araştırmaq. - siz nə gərəklisiz.

qərəklik : gərəklik. edu_ka. zərurət.

qərəkü : kərkü_ka. 1. çadır. - kök gördü kəriki üzdü: ağırlıq, çətinlik görüb, ev eşiyin üzüb (söküb) geddi. 2. qışlıq ev.

qərəkülənmək_ka: kərəkülənmək_ka çadırlanmaq. çadır edinmək. çadıra girmək.

qərəm : gərəm. qırım. (< kərmək: qazmaq). toprağı qazaraq oyunmuş yerlik. yerdola₆. izbə. padval. zerzəmi.

qərgilən: gərgilən. gərilən. gərinən. gərniyən. əsniyən. uzanan. çəkilən.

qəri : gəri. gərü_ka. qaru. doğru.

qərik : gərik_ka. gərgik. kərik. çərik. çarıq. yarıq. 1. gərnişlik. gərnəşik. 2. batruş_ka. bətrüş. quyuq. bərk. qəliz. (bərk xəmir, şorba, aş, palçıq). 3. gərim. örtük. 4. geniş.

qərilgən: gərilgən. əsingən. əsnəyən.

qərilgən_ka: gərilən. gərgilən. gərinən. gərniyən. əsniyən. uzanan. çəkilən. - gərgilən sözlər. - gərilgən dağlar.

qərilmək_ka: gərgilmək. 1. açılmaq. çəkilmək. 2. gərnəşib əsnəmək.

qərilmiş : gərilmiş. kərkük. açıq. yalaman.

qərim : gərim. gərik. örtük. duvarları örtən, qaplayan toxuma nəsnələr.

qərin : gərin. uzun.

qərinən : gərinən. gərilən. gərgilən. gərniyən. əsniyən. uzanan. çəkilən.

qəriş : gəriş. 1. dayanış. savaşta dayanma. muqavimət. 2. savaş. atış. 3. giriş. atın sırtı, beli, yelkəs₆, yağırnı. təpə. nərsənin şişik, topal olan bölümü. - dağ kərişi. - at gərişi: at yağrı. - kəriş yağrı, oğula qalar: atın kürək yarası oğula andıra qalır.

qərişmək: gərişmək. 1. gərgişmək. gərməşmək. dartışmaq. tartışmaq. savaşmaq. mücadilə edmək. - nəlik gərişdin: nəyə ki savaşdın. 2. uğraşmaq. çəkişmək. 3. asınmaq_ka. əsinmək. asılaşmaq. dartışmaq. çəkişmək. 4. qarışmaq. qaraşmaq. qarşı qarşıya durmaq. qarşı qoymaq. duruşmaq. muqavimət göstərmək. - tanrı utru qarışma. - pis yollarda qarışma. - qara öyküyə qaraşmaq gərək. - yaşam içrə qaraşmalı, duruşmalı. .

qəritmək_ka: gəritmək. qarıldatmaq. 1. bavıllatmaq₆. səsin çıxarmaq. havlatmaq. hürdürmək. - bəsdi iti gərildətmə. 2. ₆. boş boş danışmaq. gurramaq. şişirmək. - çoxda gəritmə.

qərjü : kərçü_ka. kərüç. qırıç. dənə. tüfəktə atılan yuvarlaq dənələr.

qərkəs : kərkəs burqut₆. ilquş_ka.

qərkük : kərkük. gərilmiş. açıq. yalaman.

qərq edmək : qayqıtmaq. ( t < > q <> c ) tayıtmaq_ka. qayıtmaq. cayıtmaq. tayturmaq. taydırmaq. qaydırmaq. caydırmaq. dəngəsin pozmaq. yerindən edmək.

qərq olmaq : 1. qarmaq. cumub batmaq. qaruqmaq. girib dalmaq. 1. qarımsınmaq_ka. boğulmaq.

qərqəmək : kərqəmək. yaraşmaq.

qərqik : gərgik. gərik. gərnişlik. gərnəşik.

qərqi_ka : kərki_ka. dülqər kəsəri. kəsər.

qərlənmək : gərlənmək. (ç <> q ) çərlənmək. yağlanmaq. ətlənmək.

qərmə : kəmrə. kəsək. quru təzək: çalma.

qərmək : kərmək. gərmək_ka. 1. çəkib uzatmaq. 2. kərib kəsmək. qapatmaq, ürümək. qablamaq. - yollar kərildi. 3. toplamaq. qurmaq_ka.

qərmən : kərmən. kətman. qazma.

qərməşmək : dartışmaq. qərişmək_ka.

qərnəş : gərnəş. gərniş.

qərniş : gərniş. gərnəş.

qərniyən. : gərniyən. gərilən. gərgilən. gərinən. əsniyən. uzanan. çəkilən

qərpiç_ka : kərpiç. - pişik kərpiç.

qərşəkü : kərşəkü_ka. kürşək. kürək yağırı, yarası. - kərşəkü at_ka: kürşəkli at.

qərt ! : kərt !. izlə !. quşla !. nişanla !.

qərtəmək: alçaltmaq. əsgitmək. təhqiləmək.

qərtik : kərtük_ka. alçaq. əsgik. mühəqqər.

qərtil : kərtil. qartal_ka. ( < kərmək). 1. kəsilmiş. doğral. qiymə. qırıq qırıq olan. parçalanmış. - kərtil ət: qırtıl ət: qiymə ət. - kərtil kərtil: kəsik kəsik. parça parça. 2. ağlı qaralı, rəhbə rəh, alaca nərsə. - kərtil (qartal) qoy_ka: qır alaca qoyun.

qərtmək: kərtmək_ka. kərtik kərtmək. kəsək qoymaq. boqramaq. bükərmək. boqramaq_ka. doğramaq. kəsmək. kəsmək. qartamaq_ka. qırmaq. açmaq. qazmaq.

qərtük : kərtük_ka. kərit. kərtik. - kərtük kəmrüq_ka: kərmük kəmrük: kərüt kəmür: kəsik küsük. yartıq yırtıq. gədik.

qərtürmək : kərtürmək_ka. kərkürmək. qərdirmək. sərdirmək.

qərüç : kərüç. kərçü. qırıç. dənə.

qərü_ka : gəri. qaru. doğru.

qərüt : kərüt. - kərüt kəmür: kərtük kəmrüq_ka: kərmük kəmrük: kəsik küsük. yartıq yırtıq. gədik.

qəs : gəs. titiz_ka. kəkə. kəkrə.

qəs : gəs. türü_ka. kəkrə. buruşturan.

qəs : kəs_ka. kəsək. 1. kəssək. parça. 2. tikə. bölük. parça. - bir kəs: bir tikə. 3. kəsək. kəsik. çart_ka. tikim. tikə. tikü_ka. tikir. bölək. bölük. buçuq_ka. bıçuq_ka. parça. parsa.

qəsək : kəsək. kəs_ka. kəsik. tikim. tikə. tikü_ka. tikir. çart_ka. bölək. bölük. buçuq_ka. bıçuq_ka. parça. parsa. 1. kəsik. kəs. kəsik. parça. - kəsəklə qoğmaq: kəsləmək. 2. gədik. kərtük. kəmrük_ka.

qəsəl : kəsəl. 1. sökəl_ka. kəsil. iğlik. iğçil_ka. xəstə. 2. acıqlıq_ka. ağrı. dərd. man.

qəsik : kəsik. 1. buçuq_ka. bıçuq_ka. parsa. parça. . gədik. kərtük. kəmrük_ka. 2. kəsək. kəs. kəsik. parça. 3. kəsək. kəs_ka. çart_ka. parça. parsa. tikə. tikim. tikü_ka. tikir. bölək. bölük. buçuq_ka. bıçuq_ka. 4. parçalanmış hər şeyin yarısı. buçuq. bıçuq_ka. 5. tüpi. turpılmış. biçik. qıssa. güdə.

qəsik : kəsik. turpilmiş.

qəsil : kəsil kəsəl. sökəl_ka. iğlik. iğçil_ka. xəstə.

qəsiləcək: kəsiləcək. toxumluq.

qəsilqən: kəsilqən_ka. qırılan.

qəsilmə : kəsilmə. üzüqlük_ka.

qəsilmək: kəsilmək. kəslinmək_ka. qırqılmaq. qısaltılmaq. utrulmaq_ka. bıçılmaq_ka. büqülmək_ka. üzlükmək.

qəsim : kəsim. 1. biçim_ka. dilim. - bir kəsim ot: bir orum ot: bir oraqta çıxarılan ot. 2. örum. hörüm. urum. dəsdə. - bir örüm ot: bi kəsim ot. bir oraqta biçilən ot

qəsişmək: kəsişmək. ütrüşmək_ka. biçişmək. bıçışmaq. ayrışmaq.

qəsqin : kəsgin. 1. titrü_ka. didik. dik. acıq. 1. bilənmiş. yitik_ka.

qəsqü_ka : kəsəcək nəsnə.

qəsqüq_ka: kəskük. qısquc. həlqə. tuğ. tuğla. köpəyin boynuna keçirilən təsmə.

qəsləmək_ka: kəsəklə qoğmaq.

qəslik : kəslik. qıtlıq. yoxluq.

qəslinçü_ka: sarı kələr.

qəslinmək_ka : kəslinmək. qurtulmaq. bundan nəru kəslinir: bunda yana, sonra qurtulur.

qəslişmək_ka : kəslişmək_ka. kəsilip ayrılmaq.

qəsmək : kəsmək. 1. igəşmək_ka. əğələmək. yontmaq. tıraşlamaq. 2. kərtmək. qartamaq_ka. qırmaq. açmaq. qazmaq. 3. sıturmaq_ka. sımaq. qırmaq. tomurmaq. yamurmaq_ka. yığmaq. 4. biçmək. vurmaq. urmaq. ormaq_ka.

qəsmə_ka : kəsmə_ka. 1. enli kəsgin uclu ox təmrəni. 2. ensiz uzun nizə. 3. pərçəm. kakil. zülüf. 4. pərçəm. alna axan saç bölümü. - kəsmələrin kəstimiz.

qəsmələnmək_ka: kəsmələnmək_ka. kəsmə, pərçəm buraxmaq. kakilllənmək.

qəsmik : kəsmik. tübün. tüpün_ka. - qəsmikli: - tüpünlük tarıq_ka: kəsmikli buğda.

qəsrük : kəsrük. kəsürgə_ka. dağarcıq. xalta. xaral. qap.

qəstəm : kəstəm_ka. 1. _ka çağrılmamış qonağa verilən yeməksiz içgi, içməli. yeməksiz içgili qonaqlıq. 2. ayaq üstü, yüngül yeməkxana. (restarana qarşıt).

qəstər : kəstər_ka. saxsı qab.

qəstirmək: qıydırmaq. qırdırmaq: sıturmaq_ka. kəstürmək_ka.

qəstürmək_ka: kəstirmək.

qəsürgə_ka: kəsürgə_ka. kəsrük. qap. 1. dağarcıq. xalta. xaral. 2. qutu. sandıq. cə'bə. - yıparlıq kəsürgüdən yıpar gedər, iyi qalır.

qəsürgü : kəsürgə_ka. kəsrük. dağarcıq. xalta. xaral. qap.

qəş : kəş. yağsız, quru pənir. ayran süzməsi. süzmə_ka.

qəşqul : kəşqul < qapşularğaq: zayıf. әrköyün. armas: tarmas. ərincək.

qəşqül : kəşgül. çaşqal_ka. çanaq. çömlək.

qəşniz : gəşniz. sibüt_ka.

qəşür : kəşür. qizri_ka. gəzər. sarıq turma, tırp.

qəşür_ka : kəşür_ka. gəzər. gizri. sarıq turma, tırp.

qətdəmək : qətdəyib yığmaq. qadırmaq_ka. qayırmaq. - süsin qətdədi: qoşunun topladı.

qətən : kətən 1. - kətən tuxumı: yitim_ka. 2. qətən. qatan. zəhmət. mehnət. qınaq. sıxıntı. əzab. - kətən gördü, kərəki üzdü.

qətqi_ka : gətgi. gətik. gədik. dar incə bel. - gətik at: beli incə, yanı enli at.

qətləmək : büküşmək_ka. büqmək. qaytarmaq.

qətmək : gedmək. ( t < > y ) qəymək.

qətmək : kətmək_ka. qatmaq. geymək. - ər donun kətdi.

qətmən_ka: kətman. kərmən. qazma.

qətrəkeş: aqıtaç. arqaçıq_ka. tamıtac. damac.

qətü_ka. : gətü. gəytü. çolaq.

qəv : gəv. kəv. 1. açmaq işi. - kövrək, kövər: həzm olunan: nuş olunan. - sağ su: gəv kövrək, kövər (quvara) su. 2. yavaş. yumşaq. xəfif.

qəvçi_ka. : kəvçi. kəviç. ölçəv. ölçü qabı.

qəvək_ka : gəvək_ka. (burun, qulaq) daki qıqırdaq. gəmircik. quzruf.

qəvəl_ka : kəvəl. 1. yumşaq, uyuq qılıqlı. - kəvəl at: yorqa at. minik verən at. (> köhər). 1. kəvgi. boşluq. puçluq. zayıflıq.

qəvəlmək_ka: kəvəlmək. gəvşəmək. zayıflamaq. çeynənmək. - kəvəlməsin gücün sənin. - yava yağı, kül başıva ələnsin, gücün sənin kəvəlsin.

qəvər : kəvər. (gəvmək: çeynəmək). gənəlliklə ot alağa verilən addır. özəlliklə "soğzu" deyilən yeməli göy.

qəvəzə : - gəvəzəlik edmək: satulamaq_ka. faydasız söz söyləmək.

qəvəzə : gəvəzə. sözənqri_ka. əngə verən. danışqan. munqan_ka. mınğ mınğ edən. boş boğaz.

qəvəzəlik: - gəvəzəlik edmək: yanşatmaq. yanğşatmaq_ka.

qəvgi : kəvgi. kəvəl. boşluq. puçluq. zayıflıq.

qəviç : kəviç. kəvçi. ölçəv. ölçü qabı.

qəvik : 1. orunc_ka. urunc. ışıq. açaq. rüşvət. - qara bulutu yel açar, urun bilə il açar: rüşvət düğün açar. 2. kəvik. zayıf.

qəvilmək : kəvilmək. gəvəlmək. gəvşəmək. zayıflamaq. - kəvilməsin gücün sənin.

qəvir : kəvir (< qarqaq_ka. kəkrək. qaqraq). kəvilmiş, boşalmış yer. lüt.

qəvqək : kəvgək_ka. kəfgək_ka. pəltək. kəkəmə kimsə.

qəvqin : gəvgin_ka. gücsüz, boş gəvşək, yağsız doyurmayan bəsi, qıda. (# çivgin_ka). - gəvgin aş_ka. : doyurmayan, gücsüz aş.

qəvli : gəvli_ka. ırmaq ağzı.

qəvmək : kəvmək_ka. gəvələmək. qəvmək. gəvşətmək. çeynəmək. ağızda dolandırmaq. - ər sözün kəvdi: mız mız, mın mın elədi. - kimni qalı satqasa, gücün kəvər: kimə ki çatsa, yetsə, onun gücün alar.

qəvrək : gəvrək_ka. kəvrək_ka. yumuşaq. sust.

qəvrəmək: gəvrəmək. kəvrəmək. gəvşəmək. kəfrəmək. kövrəmək. kövrəmək_ka. küfrəmək. kəfrəmək. zayıflamaq.

qəvrətmək: kəvrətmək. gəvşətmək.

qəvrik_ka. : kəvrik_ka. kəfrik_ka. gürgən1, qırap₆ ağacı. qumluq yerdə bitən ağac.

qəvşenmək_ka: gəviş gətlrmək.

qəvşək_ka : kəvşək. gəvşək. küvşək. yumuşaq. sarıçqa. sürüşgən. sölpük. kəkəz. qorqaq. çanaq. çanaç_ka. qorxaq, təmbəl.

qəvşəklik: çanaqlıq_ka. kəkəzlik. pərişanlıq.

qəvşəlmək: yırışmaq_ka. quvvətsizləşmək.

qəvşəmək: gəvşəmək_ka. kəfrəmək. gəvrəmək. küfrəmək. kövrəmək_ka kilfrəmək_ka. kövrəmək. gəvilmək. gəvəlmək_ka. çözüləyazmaq. saçılmaq. sesinmək. saşlımaq. saşümək: saşılmək_ka. boşumaq_ka. zayıflamaq. obramaq_ka. opramaq. əprimək. əsqimək. kortalmaq. tazalığı, itiliyi gedmək. kövrəmək_ka. kəfrəmək. gəvrəmək. küfrəmək.

qəvşəngən_ka: gəviş gətirən. gənişçi.

qəvşətmək : gəvşətmək. qavşatmaq: kovşatmaq. boşaltmaq. qaçıtmaq. qaçırtmaq. sıçratmaq. qəbətmək. öldürmək. yox edmək. ayırmaq. açmaq. qoğşamaq_ka. oğşalamaq. yumşatmaq. gəvtürmək_ka. gəvşətmək. yurnuşatmaq. gəviş gətirtmək.

qəvtürmək_ka: gəvşətmək.

qəvürgən : gəvürgən_ka. gümürgən. güvürgən. dağ soğanı·. -

qəvüz : gəvüz. gəvüz. qavuz_ka. qazılmış, oğulmuş, qatıx, zibil, çôr çöp, tortu kimilərə verilən ad. - qavuz gidərən: arıdan. safi. saflayan.

qəy : qusıq_ka. qusu. qusma. qeytərmək. qeytəri. istifraq.

qəyçi : qayçı. qırqı. qıftu_ka. qıpıt. sındı. sındu_ka. bıçquç_ka.

qəyə : bax > qaya.

qəy_ka : qəd. bək. qayət. sağlam.

qəyüt : gəyüt. bax > geyüt.

qəz : kəz. gəz_ka. 1. qata_ka. kərə. dəfə. 2. qazaq. qazmaq. dibə yapışan bölük. qazmaq. - aşıc kəzi: qazan qazmağı.

qəzdirmək: gəzdirmək. gəzitmək_ka. dolandırmaq.

qəzək : gəzək. baz > gəzik yəzək_ka. öncü. (tilayədar).

qəzəkçi : gəzəkçi. yazıqçı. elçindən yazı pozu ilə uğraşıb, ara qatnaşlığı quran yazıcı, gəzici.

qəzəmək : gəzəmək. yəzəmək_ka. aramaq üzərə dolaşmaq.

qəzər_ka : gəzər. qizri_ka. kəşür. sarıq turma, tırp. havuc_1. . - kəşür. qizri. sarıq turma.

qəzik : gəzik_ka. gəzək. 1. gəzək. sıra. nöbət. - gəzikin bəklə, gedəni vellə. - mənim gəzikim indi. - gəziki gəlmədən verilməz, gəziki olmadan alınmaz (olum, ölüm). 2. ürək. batırlıq. cürət. cəsarət. - bu işdə sənə gəzik gərək. 3. sıtma. qızdırma. bezgək. titrəmə.

qəzil : kəzil. kəzlik_ka. kiçik bıçaq.

qəzinmək: gəzinmək. gəzişmək_ka. dolanmaq. dolaşmaq.

qəziş : gəziş. səyahət.

qəzişmək_ka : gəzişmək_ka. gəzinmək. dolanmaq. dolaşmaq. - bu dağlaraı birgə gəzişəlim.

qəzit : gəzit. görüş. dolanıb yerimək. tur.

qəzitmək_ka : gəzdirmək. dolandıaq.

qəzliq_ka: kəzlik_ka. kəzil. kiçik bıçaq.

qəzmə : gəzmə. gözçü. ayğaq₆. tutqaq_ka.

qəzmək_ka: gəzmək. dolaşmaq.

qəzürən : gəzürən. keçürən. keçqürqən. köçqürən. güzəşdə gedən. bağışlayan.

qəzürmək: qazurmaq. qayurmaq. gezirmək. geyirmək. (qazor_fars: geyimçi. paltarçı)

qı

qı : qı_ka - qu. sevgi bildirən bir söz. - atağı_ka. babacığım. babacan - bacığu: əziz bacı. - sevigu: çox istəklim. - qarıqu: arvad can. - bəbuq: bəbəyu: cocuqcik. - ağayu: qağam: ağam.

qıcıamaq_ka: qaşımaq.

qıcı_ka : xərdəl. aciko.

qıcılamaq_ka: qıdıqlamaq.

qıcılamaq_ka: qıdıqlamaq.

qıcımaq_ka: qıcınmaq_. qaşınmaq. qıcıqlanmaq. qıdıqlanmaq.

qıcınmaq: qıcımaq_ka. qaşınmaq.

qıcırdatmaq : qıqcıraq. birbirinə sürtmək, vurmaq, taxmaq. - dişlərivi qıqcırma. - pıçaq qıqcırmaq. - iki kişi qıqcırdı: birbirinə atıldı.

qıcıtmaq_ka: qaşıtmaq.

qıcurmaq_ka: qınamaq. ayıblamaq. başqasının qayqısından sevinc duymaq.

qıçqırmək_ka: iki qişiyi birbirinə qışqırtmaq. sürttürmək.

qıdıqlamaq: əmritmək_ka.

qıdışmaq: qıyışmaq. qıdığlamaq. qıyığılamaq. qırax qoymaq. tikmək. - börk qıdığlamaq: börkün qırağın bərkitmək.

qıdışmək: ( d < > c) giçimək_ka. qaşınmaq.

qıfçaqlamaq_ka: qıpçaq boyundan saymaq.

qıftu_ka : qırqı. qıpıt. sındı. sındu_ka. qəyçi. qayçı. bıçquç_ka.

qıftulamaq_ka: sındılamaq_ka. qırqılamaq. qırpımaq. qırpıtlamaq. qayçılamaq. biçqüləmək.

qıq : qığ. ən. in_ka. yin_ka. yin_ka. yen. pox. xıx. yin_ka. en. ən. qoyun pisliği, tərsi.

qıqcıraq: qıcırdatmaq. birbirinə sürtmək, vurmaq, taxmaq. - dişlərivi qıqcırma. - pıçaq qıqcırmaq. - iki kişi qıqcırdı: birbirinə atıldı.

qıqı : qığı. urı qığı_kaş hay küy. qürültü. hayqırı.

qıqı_ka. : qürültü.

qıqırdaq: əmirçqə_ka. gəmircik. quzruf. gəvək_ka.

qıqırış_ka : qıylaş. hay küyəş. hay küy. haykırış.

qıqırışmaq_ka: qıylaşmaq. hay küyəşmək. hayqırışmaq. - ərən qamuğ qıqrışdı: el tümü haykırışdı.

qıqırmaq_ka: yüksək səslə çağırmaq. bağırmaq. hayqırmaq.

qıq_ka. : kübrə.

qıqramaq: qaqırmaq. hayqırmaq. - bir içəlim qaqralım.

qıqrışmaq_ka: çaqrışmaq. bağrışmaq.

qıl : qılıq. tülük. tür. türlük. xuy. təhər.
- qıl quş_ka: ördəğə bənzər bir quş.
- qıl qudruq_ka: qıl quyruq. ördəyə bənzər bir quş.
- qıl quyruq: quyruğu çox, uzun tüklü qiş.

qılalmaq₆: qıla almaq. icra edmək.

qılavlamaq: qılavuzluq edmək. cilovlamaq. başlamaq_ka. başçılıq edmək.

qılavuz : tərgən_ka. tərxan. tarxan. iş başında olan. işbaş. usta qılavuz. yorçı_ka. yolçu. rəhbər. - qılavuzluq edmək: başlamaq. - qılavuzluq edmək: qılavlamaq. cilovlamaq. başlamaq_ka. başçılıq edmək.

qılçıq : qıldruq_ka.

qıldaş : tüdəş_ka. tüləş. türəş. bir türdən, qıldan, qılıqdan, cinsdən olan. birbirinə bənzəyən, oxşaş.

qıldış : qılış. xuydaş. tülüş. türüş. türdəş. iki nəyin birbirinə çəkişi, oxşaşı, tutarı. həmcins.

qıldruq_ka: qılçıq.

qılı : qılqu_ka. qılqı. yapış. qıni. quni. qüni. güni. kimi. - nə qıni bir adamdı.