Divan-ü luğat-it tüRK

arqaşmaq: bax > irqişmək_ka. tirgəşmək. irkişmək_ka. irkəşmək. irtişmək. ərtişmək. yertişmək. yartışmaq. 1. qatarlanmaq. yığışmaq. düzülmək. 2. nərsənin ardına düşüb gedmək. bir şeyə yapışmaq. 3. itaət edmək. 4. yüklənmək. çatışmaq. - el yükün iyid arqaşar. - köməkləşib arabadan yükləri arqaşıb daşıdıq. 5. yanyana, sır sıra oturmaq. - arqaşları tərəziyə arqaştıdıq.

arqaşmaq_ka: arğaşmaq_ka. 1. yükləşməkdə. arxa arxaya gəlmək, çıxmaq. 2. cərgəşmək. birbiri yanında düzülmək.

arqaz : arğaz. arxacağ: qətrəkəş. axıtan. axıtqaç_ka.

arqıç : bax > arqış.

arqın_ka : arxadan daldan gələn. öbür. dalısı. gələn. gələcək. - arqın il: gələn il. - arqın arqın: dalba dal.

arqırmaq: arqurmaq_ka. yormaq. arqarmaq. boşaltmaq. açıtmaq.

arqış : 1. karvan. - ıraq yer savın, arqış gətirir: uzaq yerin sözünü, xəbərini, karvandan soruş. 2. arquç. arqıç. arquçi. xəbərçi. savçı. - devlət arquçı. 3. kağaz. məktub. 4. arvaş. arvış. böyü. ovsun.

arqu : iki daq arası. uçurum.

arquc : arğuc_ka. bax > arqış. aldatan. yalan. - arğuç ajun. yalancı, aldatıcı dünya.

arquçı_ka : bax > arqış. ortaç. ortancı. iki el ara işilşgi quran elçi. iki kişi arasında araç olan. dünürlər, qohumlar arasında gəlip gedən kişi.

arqu_ka : aruq. dərə.

arquq_ka : arğuq_ka. 1. aykırı. tərs. utanmaz. inad. - arquq kişi: salqaş (sərkeş). - arqun kişi: azad, özgür ər. 2. iki duvar, iki dirək arasına qoyulan ağac. 3. dikbaş. inad kişi.

arquqlanmaq_ka: dikbaşlılıq, utanmazlıq, həyəsızlıq, inad edmək.

arqulamaq_ka: arulamaq. aralamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq. araya keçmək. - iki el ara, arqulama !.

arqun_ka : 1. sıçan cinsindən, yarım arşın uzunluğunda bir heyvan. 2. arqun izi_ka: gələcək yıl. öbür yıl. - arqın izi. 3. yaban ayqır ilə evcil qısraqtan olan at.

arqurmaq_ka: arqarmaq 1. yormaq. arqırmaq. arqarmaq. boşaltmaq. açıtmaq. - qızlıq eli arğurub: bahalıq eli təngidib. 2. açmaq. - ara arqurmaq: ara açmaq.

arqurtmaq_ka: arqartmaq_ka. yorrmaq. arqurtmaq. - atı arqurtma.

arqurturmaq_ka: arqurtmaq. yordurmaq.

arquş : 1. arğuş_ka. dalıca çəkən. çəkici. aldatan. - arğuş qız. arğuş acun: yalan dünya. 2. - arquş!: nuş !. nuş olsun !. arsın !. arınsın !. sınsın !. sinsin !.

arquşlamaq: arğuşlamaq. irqlamaq. yırqılamaq. yırtamaq. fal açmaq. fala baxmaq.

arlanmaq : irlənmək. utanmaq. ir bolmaq.

armaq_ka : 1. yorulmaq. - ardım bitdim: yoluldum tükəndim. - ardım yoruldum. - ardım qaldım. 2. bıqmaq. bezmək. dərmansız qalmaq. - o qız ardı səni. 3. ( r <> l ) toğlamaq. tovlamaq. aldatmaq. - görək kim kimi ardacaq. - armaq taxmaq. armaq yuvmaq. - yağı məni ardı: toğladı. 4. utanmaq. 5. utanmaq. usanmaq. - alımlı görüb armadı: borclusun görməkdən utanmadı, usanmadı. 6. - armaq taxmaq_ka: kələk yapmaq, yuvmaq. aldatmaq. 7. - armaq yuvmaq_ka: kələk yapmaq. aldatmaq.

armaz : turan. duran. diri. yaşayan. canlı. ölməz. qalxan.

arnıc : ərinc_ka. utanmalı, arsıq nə.

arnuç : arınçu_ka. ərinçü_ka. suç. günah.

arpaqan_ka: arpaya bənzər başağı bulunan.

arpalamaq_ka: arpa vermək.

arpalanmaq_ka: arpa yiyəsi olmaq.

arpcuq : < arpa cuq < arpa suq < arpa suv: arpa suyu). pirvə.

arrıq_ka : bərk təmiz. - arrıq ney.

arsaq : alsaq.

arsal : arsıl. arsıq. ar_ka. al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural. - ar nə: arsal. arsıl. arsıq.

arsalıq : ( r <> l ) alsalıq. alaşalıq. alsalıq. bir yallı (yanlı) olmayıb ortada qalan. ərkək dişi. iki cinsli. ərlikdən kəsik. qısır.

arsal_ka : 1. ərkək dişi olan heyvan. 2. qumral. qonural. - ar. arsıl. arsiq. - arsal saç. qızıla çalar saç. qumral saç.

arsıq : ( r <> l ) alsıq. arsal. arsıl. 1. ar_ka. al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural. - ar nə: arsal. arsıl. arsıq. 2. aldaq. tovlaq. duzaq. yalan. tələ. 3. alsıq. aldaq. tovlaq. duzaq. yalan. tələ. 4. ərinc_ka. arnıc. utanmalı nə.

arsıq_ka : arsıl. qəhvəyi rəngi. qumral. qonural.

arsıqmaq: ( r <> l ) alsıqmaq. aldanmaq. tovlanmaq. yalanlamaq. yalan demək. - qız, arvad məni arsıqdı. - arsıma, düzün de. - arsıqmadan: aldamadan.

arsıl : arsal. arsıq. ar_ka. al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural. - ar nə: arsal. arsıl. arsıq.

arsın : arınsın. arquş. sınsın. sinsin. nuş. nuş olsun.

arsıncıq: yarsıncıq_ka. murdar. pis. iğrənç.

arsıtmaq: yarsıtmaq_ka. tiksindirmək. yormaq. irgəndirmək.

arsız : isiz. ısız. həyasız.

arslan : arslan. salcuq_ka. saltuq. salsuq. salan. sallayan. cuman. igid. - salcuq su başı_ka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.

arslanlayu_ka : arslan kimi. arslanımsı.

arso_ka : dəğərsiz şey. alçaq. düşük.

arşın : < yarşın (< yarmaq). ölçü. qarı_ka.

art : ard. 1. uca, arxalı, kürəkli yer. hündür dağ. gədik. boyun. ənsə. - art tundi: tümdi. gədik qarla bağlandı. - art yış: yoxuş eniş. 2. uyu. arxa. arqası sıra. mütəaqip. arxasında. üzündən. dolay. - art !: sikdir !. rədd ol !. çəkil !. 2. utım_ka. udım. uyım. arxa sıra. arxa. mütəaqib.

art : art_ka (1< yart: çapıq yer. 2 < artmış. hündür. yoxuş. qalın). gədik. boyun. bel. dağ beli. göğüş. döş. sinə. sırt. arxa. kürək. örüş. kövşən. (sarp yer. yoxuş. təpə). - art saç. arxa saç. ənsəyə düşən saç. - art qarlandı: örüşü qar bürüdü. - art aşıldı: dağ, təpə keçildi. - yük arttan aşrıldı: yük dağdan aşırıldı, ötgərdi. - boğac art: zor keçitli dağ sırtı. - art tündü: gədik qapandı. - ərməkügə, eşik art olur: təmbələ qapı dağ beli görünür.

artaq_ka : 1. pozulmuş. pozuq. qarışmış. çürük. - artaq beyin. - artaq düzün. 2. yasqaş. mundar. təmiz olmayan. - artaq para. 3. ağır. pis. pisəlmiş. kötüləşmiş. - sökəl tınığı artaq. - işlərimiz artaq: xəstənin nəfəsi ağırdı. - halım çox artaq. 4. artıq. ölçüdən, normadan çox olan. - yoqurqandan artuq ayaq ayaq kösülsə üşüyür. 5. müfrit. ifrat edən. 6. qarışıq. 7. əqəb mandə.

artam : dalı. son. axır. - artamını gözlə gilən işqə sürə: dalını düşünüb işə bağla.

artamaq_ka: artaşmaq. 1. pozulmaq. kötüləşmək. dəğişmək. xarablanmaq. - şey şüyüm qaldı artadı. - qocalığa ayıb yoxdu, artmasa əgər. - işi onun artaşıb. - artamış kopoğlu. 2. dalınca düşmək, gedmək. - ərən qamuğ, artadı nələr uyu: hammı mal dalıca geddi.

artan_ka : 1. ütrək_ka. üdrək_ka. az ikən artan şey. 2. pozan. pozucu. xarabkar.

artaşmaq_ka : bax > artamaq_ka. birbirinin üstünə çıxışmaq, üstəşmək. şuluqluq düşmək. qarışıb savaşmaq. pozuşmaq. - yalnıq için artaşdı: el birbirinə qarışdı.

artat_ka : pozuq. xarab.

artatmaq_ka: pozmaq. xarab edmək. - işi artatıb qoydu. - sağın artatma özün.

artıq_ka. : 1. göğüslük. peşgirə. 2. tay. yükün hər bir qolu. yüklətilən yükün bir dəngi. - on artıqlıq yük. - at üstündə, iki artıq ortasında oturdu. 3. üstək. üstəlik. çox. - mən üstək verdim. 4. fazla. ifrat. 5. əkiş. aşqal. zibil.

artıqlamaq: munmaq_ka. saçmalamaq. qatıqlamaq. səfehləmək.

artıl : nəqd. intiqad.

artıllamaq: artlamaq_ka. nəqd edmək.

artılmaq_ka: 1. yükləmək. binmək. ardılmaq. ardına düşüb çatmaq. üstə gəlmək. bir binit üzərinə başı bir tərəfə ayaqları bir tərəfa gəlmək üzərə heybə kimi ardılmaq. ərişilmək. - qaçsa dahi artulur: qaçsa belə yetilir, çatılır, tutulur. 2. qoyulmaq. çatılmaq. bərpa edinmək. 3. sallamaq. 4. minmək. - artıldılar at üzə. 2. qoyulmaq. - tayları ata artıl.

artın : arın, açıq, duru olan nərsə. billur. - artın üzük: taysız, əşsiz qadın. altın gövdəli qadın.

artınmaq_ka: yüklənmək. qoyunmaq. - yükü ata artın.

artırılmaq: artmaq. üstəlmək_ka. çoğalmaq.

artışmaq_ka: ərtişmək_ka. atışmaq. 1. yartışmaq. yarışmaq. musabiqə vermək. 2. qarışmaq. birbirinə atılmaq. 3. yardımlaşmaq. - o mənə artışdı. 4. ağışmaq. qoğuşmaq. - iki ölkə birbiriylə atışdı: ağışdı. 5. artamaq. yükləşmək. kürəyinə, çiğninə almq. - yarlaşıb artlaşdılar yükləri.

artqu : arıdan, təmizləyən arac. - darı arıtqu.

artlamaq_ka: 1. toxunmaq. dəğmək. sillə, yumruq, təpik atıb döğmək. 2. artıllamaq. intiqad, nəqd edmək.

artmaq_ka: 1. artırılmaq. üstənmək_ka. çoğalmaq. - onun əyəkü artdı: onu qabırqası genəlib: təmbəlləşib. 2. pozulmaq. xarablanmaq. - gəngəşli bilik artamaz. 3. öklimək_ka. çoğalmaq. böyümək. ütrəşmək_ka. üdrəşmək_ka.

arttı_ka : artmış. artırılmış. çoxalmış. - arttı nənğ_ka: artırılmış, çoxamış şey.

arttırmaq: öklütmək_ka. çoğaltmaq.

artuclanmaq_ka: ardıçlanmaq. ardıçdan çoxalmaı.

artuç_ka : ardıç.

artuq_ka : bax > artıq.

artuqlanmaq_ka: artuqlanmaq_ka. artıqlanmaq_ka aşırı gedmək. sırtılmaq. ifrat edmək. - adam atuqlanmaz: çəkin, həddin aşmaq.

arturmaq_ka: bax > artılmaq. 1. ifrat edmək. - siz arturursuz: ifrat edirsiz. 2. yarturmaq. qırağa qoymaq. bağışlamaq. göz örtmək. səfnəzər edmək. - mənim yazığım artıran tanrım. 3. yarqamaq. qəbul edmək. - tanrı artursun.

artut_ka : 1. soğqat. ərməğan. bələk. hidyə. - artut alıb anınıqıl, eyi tapar oğurluq: soğqat aldınsa, yaddan çıxarma, yaxcı mallar əvəzinə. :- artut aldın, anunqıl \\ əyku tavar uğurluq: sovqat aldın isə, onun çalısında (əvəzinə) yaxı bir şey hazırla. - bunu sizə artut edişdim: bunu sizə hidyə qıldım.

arubat_ka: təmrihindi. tamarin.

aruc : antırakt.

aruq : gərimə < aruqlamaq: boşaltma, açmaq, təmizləmək.

aruqa : arquqaq. aruqqa.

aruq_ka : aruğ_fars 1. arqu_ka. dərə. 2. arıq. yorqun. açılmış. 3. yazıq. qalmış. çarasız yaraqsız qalmış. xəsdə. - aruq ər. 4. tiniş. dincəliş. 5. fasilə. tətil. 5. boşaltma, açma, təmizləmə. (aruğ_fars: gərimə < aruqlamaq: boşaltma, açmaq, təmizləmək). 5. arıdan, təmizləyən arac. 1. düşərgə. hotel. dincəliş yeri.

aruqqa : aruqa. arquqaq. düşərgə. hotel. dincəliş yeri.

aruqlamaq_ka: dinlənmək. istirahat edmək. yuxlamaq. boşaltmaq. açmaq. təmizləmək. dəbbağlamaq. - dəri arıqlamaq. - gecə düşmüş ordu aruqladı.

aruqluq_ka: yorqunluq. - gəlsə umadüşüqil, dinsin onun aruqluq: qonaq gəlsə, yeləşdi onu, yorqunluqu gidərsin.

arulamaq: arqulamaq_ka. aralamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq. araya keçmək.

arumtun_ka : boya.

aruşmaq_ka: ərimək. ərüşmək_ka. ərişmək. ərimək.

arut_ka : 1. arta qalmış, artdan, keçəkdən, keşimişdən qalmış. əsgi. köhnə. - arut ot: əsgi ot. bildirdən qalmış quru ot. 2. quru. soluq. - arut ot köydü: od tutdu. - göyürdü arut ot: yandı quru ot.

arvalmaq_ka: böyülənmək. avsunlanmaq.

arvamaq_ka: böyüləmək. ovsunlamq.

arvaşmaq_ka: büyüləşmk.

arvat : avrad. uraqut_ka. qadın.

arvış_ka : büyü. ovsun.

arzılamaq: kösəmək. küysəmək.

arzu : say. istək. - arzu etmək: küysəmək _ka

arzulamaq: aşuqmaq_ka. bir şeyə yönəlmək. nərsəni sevmək. özləmək. istəmək. üstükmək. üstünə düşmək. yiyəsinmək. yeysəmək_ka. yeyikləmək. yerikləmək. yemək istəmək - nədən bu işi üstəmirsin.

asaq : ayaq. sallanan nə.

asaqlanmaq: ayaqlanmaq. ayağa ilişmək. əngəl olmaq.

asav : vəhşi. quduz_ka.

asayiş : ayış. əriş. ərinc ərinj. dinclik.

ası : (# qonuq: ram). 1. asıq. yar. yarı. kar. fayda. - yasın alda, asın (karın) ver. 1. çıxış. qazanc. fayda. 1. qudurqrn. opuz_ka. obuz. vəhşi. (# yumaş: ram. aram. evli).

asıc_ka : təncərə. çömlək. aşaç.

asıq_ka : asqı. qazanc. ası. yar. yarı. kar. fayda.

asıqlıq_ka: faydalı. qazanclı.

asılmaq_ka: 1. aslınmaq. taxılmaq. 2. əksilmək. 3. əsilmək. uzamaq. uzamaq. uzatılmaq.

asınmaq_ka: əsinmək. asılaşmaq. dartışmaq. çəkişmək. gərişmək. - at asındı.

asışmaq_ka: taxışmaq.

asqı : asıq_ka. qazanc. kar. fayda.

asqılı : asıqlıq_ka. faydalı. qazanclı.

asqırış : asruş.

aslınmaq: əslinmək_ka. asmaq. bir nəyi bir nəyə taxmaq.

aslınmaq_ka: asılmaq. taxılmaq.

asra_ka : alt. aşağ. aşağı. astın_ka. altın. ətək. dib. təmən (> damən_fars)

asrı_ka : əsri_ka. təkir, ala boya. qaplan rəngi. - əsri yışıq: alaca, iki rəngli ip. iki rəngli, xallı, yol yol nərsə. qaplan. qaplan kimi iki rəng nərsə. - asri yışıq: yol yol ip.

asrılmaq : 1. atrılmaq. açrılmaq. ayrılmaq. 2. asqırmaq.

asruş : asqırış.

ast : ast_ka soqaq. dara düdük yer.

astana : otru. dayancaq. baş yer. başkənd. paytəxd. mərkəz. - ölkə otrusu: ölkənin başkəndi.

astın_ka : asra_ka. altın. aşağı. alt.

asturmaq_ka: astırmaq.

asuq : ısuq. uca. hündür.

asurmaq_ka: aqsırmaq. asqırmaq.

asurtqu : asqırtan. aqsırtan. - asurtqu ot: asqırtan ot.

asurtquq_ka: anlayışlı. ağıllı.

asurtmaq_ka: aqsırtmaq.

aş : 1. aşınmış, yapışılmış, qoyulmuş, artırılmış nərsə. { - aşlamaq: yapışdırmaq. löhümləmək. - aşırmaq: içərmək. yemək. - aşıq: yapılmış. vurqun. - aşıq: (< aş). vitamin. artılıb, qoyulub gücləndirən nərsə. } 2. ləhim. - aşlamaq: ləhimləmək. - ayaq aşla. 3. yemək. azıq. xurək. çörək. - aşığ başqa qaqan: çörəyin başa çalan.

aşac_ka : aşıç_ka. əşic. təncərə. qablama. qab (yemək).

aşaqı : aşağı. asra_ka. astın_ka. altın. alt. qudı_ka. qodı_ka. aşağıya. arqası sıra.

aşaq_ka : aşağ. asra_ka. aşağı. alt. ətək. qoyi. alt. quyu. sufla (# yuxar. yuxarı. ülya). təmən (> damən_fars) - o dağdan qoyu endi.

aşaqlamaq_ka: aşağılamaq. kiçik saymaq. alçatmaq. - yağını aşaqlasan, başa çıxar.

aşamaq_ka: yemək. aş.

aşat : yemək, çörək vermək işi. qonaqlıq.

aşatmaq_ka: yeditmək. qablamaq. yemək, çörək vermək.

aşbar_ka : saman, kəpək, ot kimi şeylər qarıştırılıb, ıslatılıb, düzələn heyvan yemi.

aşçı : aşpaz. salçı_ka. - aşçı (aşpaz) pıçağı. salçı biçək:

aşgar : bəlqülük_ka. bəlli.

aşıb daşmaq: çoxalmaq. talqımaq.

aşıc : aşıç. 1. aşlıq, yemlik nərsə. yeməli. yağlı, dadlı nərsə. xurək. - aşıçlıq nəyimiz var. 1. qazan. qablama. : aşac. qazan, qablama. qab (yemək). təncərə. - toy aşıc: topraq təncərə. - yağsız aşıç. bir aşıc gətirdilər. - iki qoçınqar başı, bir aşıcda (qazanda) pişməz.

aşıclanmək_ka: qazan, qablama, təncərə yiyəsi olmaq.

aşıq_ka : aşuq_ka. 1. (< aş). vitamin. artılıb, qoyulub gücləndirən nərsə. 2. yaşıq. ışıq. sevinc. eşq. 3. yaşuq. başı yaşıran (örtən. qoruyan) örtük. başlıq. başuq. tulqa. dəmir börk. 4. biləyin burulub, dönməyini sağlayan fırlaq orta sümük.
- aşığın dik durması. böq. - aşıq qəmiğinə vurmaq·: aşuqlamaq.
- aşığın çuxur tərəfı yuxarı gəlmək: çiq turmaq_ka

aşılanmaq: aşınmaq. aşqınmaq_ka. qaşınmaq. sürtülüb qoğralanmaq.

aşılmaq_ka : aşulmaq_ka. örtülmək. örtünmək. geydirilmək. əşülmək. tökülmək. - yorqan aşılıb yatdı. - uşağı qalın aşıla. - üzüvə yorqan aşıl: çək.

aşımaq_ka: aşumaq_ka. aşırmaq. qoşmaq. örtmək. - ona yorqan aşı: sal.

aşın : 1. sibqət. yarıt. 2. təmdid.

aşınmaq_ka: aşunmaq. aşqınmaq_ka. 1. aşırı gedmək. artuqlanmaq_ka. çəkin, həddin aşmaq. ifrat edmək. 2. aşmaq. keçmək. yarıtmaq. yarıb keçmək. sibqət götürmək. 3. uzanmaq. təmdid olmaq. 4. nərsəni uzatmaq. yubatmaq. geriyə salmaq. - işlər aşınır. - günü günə satıb aşındı. 5. cürlənmək_ka. dəğərlənmək. faydalanmaq. 6. aşqınmaq_ka. aşılanmaq. qaşınmaq. sürtülmək.

aşırı gedmək: artuqlanmaq_ka. çəkin, həddin aşmaq.

aşırlanmaq : aşırı gedmək. artuqlanmaq_ka. sırtılmaq. ifrat edmək.

aşırmaq: sındırmaq. əğirmək. çevirmək. çöndərmək.

aşıtmaq_ka: aşutmaq_ka. aşütmək. örtəmək.

aş_ka : 1. kənət. bənd. 2. yemək. aş.

aşq : ütik_ka. üdiq_ka. ötik. özik. səvqi coşması. səvda. həsrət.

aşqal : əkiş. artıq. zibil. tödriç_ka. tötrüç. pasqal. pas. zibil. fışqı. yemək qalıntısı. çör çöp. çöpük: şöpik_ka.

aşqar : gözə çarpan. açıq.

aşqarmaq: aşmaq_ka. işə keçmək, atılmaq, başlamaq.

aşqınçı_ka: iti, çapqın çapar.

aşqın_ka : 1. ağnaq. ağqın. axan. engin. oğqun. 2. aşıb gedən. uzun yol.
- aşqın topraq: axan topraq.
- aşqın topraq_ka: axıp enən, oğqun topraq

aşlaqa_ka : aşlara. yeməklərə.

aşlalmaq_ka: qap kənətlənmək, bəndləmək.

aşlamaq_ka: qap kənətləmək, bəndləmək.

aşlatmaq : neçə nərsəni bir birinə kənətlətmək, kiritləmək, yapışdırmaq. - ayaq aşlat.

aşlıq_ka : aş evi. mətbəx. mütfaq. yemək liq· - tarıq.

aşmaq : taşmaq.

aşmaq_ka: 1. aşqarmaq. işə keçmək, atılmaq, başlamaq. - atlı aşadı: atlı saldırıya keçdi. 2. daşmaq. - qaynar aşıc aşdı: qazan qaynayıb daşdı. 3. axmaq. enmək. - axşam üzü dağdan aşdıq.
- arpasız at aşumaz, arxasız alp çərik sıyumaz

aşmayan: yanılmayan. yazmas_ka.

aşna olmaq: aşnaşmaq. bilişmək_ka. tanışmaq.

aşnaşmaq: aşna olmaq. bilişmək_ka. tanışmaq.

aşnu_ka : öncə. qabax. əvvəl. - mən ondan aşnu gəldim.

aşpaz : salçı_ka. aşçı. - aşpaz pıçağı: salçı biçək_ka.

aşrulmaq_ka: aşırılmaq. təpedən aşırılmaq·.

aşsamaq_ka: yüksəkliyi aşmağa yazmaq. yeməksəmək.

aşsamq : (aş <> ac) acsamaq. yeməksəmək. yemək istəmək.

aşsatmaq_ka : yeməyə yazıtmaq, arzulatmaq, istətmək.

aştal_ka : (< yaştal) ən yaş, yaşıl, gənc olan. - aştal oğul_ka: birinin ən son cocuğu. sonbeşik.

aşu_ka : qırmızı ət topraq.

aşuk_ka : (< aş. aşırmaq: örtmək. - yeşük. yaşuq). örtünməli, bürünməli nə. paltar. dışlıq, eşiklik geyimi.

aşuq_ka : bax > aşıq_ka. 1. yaşuq_ka. bürgü. örtü. yışıqlıq. başı yaşıran (örtən. qoruyan) örtük. başlıq. başuq. dəmir başlıq. tulqa. 2. topuq. topuq qəmiyi. ­­­­3. böyüklərin ölümündə məzarları üstünə sərilmək üzərə göndərilən ipək qumaş. bu qumaş sonra parçalanaraq yoxsullara dağıtılır.