Divan-ü luğat-it tüRK

uysal : usal_ka. 1. qafil. qəfil. iş bilməyən. 2. uyaq. üzü yola. söz dinləyən. sözə baxan. yumşaq. 3. mədəni. ədəbli. 4. uyasuq. usayuq. qafil. 5. utanqaç. uyatsılıq. uyatsqıl_ka. uyaslıq. utanan. həyalı.

uytun : turab. yardımcı. yarav (> yavər). mavin.

uyu_ka : 1. arxa. dalı. - uyu varmaq: izləmək. dalsıcan gedmək. 2. mürüd. müqtədi. müqəllid. peyrov. 3. yum. yığın. təpə. - qum uyu. 3. üzücə. dalıca. sarı. arxasıca. - ərən qamuğ, artadı nələr uyu: hammı mal dalıca geddi. 4. ılış. iliş. həmrah. - bir özü iki ılışı, uyuşü, yoldaşı.

uyuq_ka : qafil. - uyuqluq_ka: qafillik.
- uyuq ot: yuxu davası. uyutan ot.
- uyuq usuq: bilən bilməyən.

uyuqluq_ka: kəmərli.

uyuqmaq_ka: ardına düşmək. qovalamaq.

uyulamaq_ka: uyulamaq_ka. 1. uymaq. dalsıcan gedmək. - ökli olan (ağlı olan) kötü yolu uyulamaz. 2. uymaq. umub dalıca düşmək. - mən sizi uyuladım: mən sizə uydum.

uyumaq : utımaq. udımaq.

uyumsuz: bacarıqsız. yöntəmsiz. uquvsuz.

uyur : uyuz_ka. yuxulu.

uyuş : tutaş. tutac. tutuş_ka. cürlaş. təvafüq.

uyuş : utuz_ka. uduz_ka.

uyuşmaq: utuşmaq_ka. uduşmaq_ka. udışmaq. uyuşmaq. qatılaçmaq. pıxtalanmaq.

uyuşmaq: utuşmaq_ka. uduşmaq_ka. udışmaq. uyuşmaq. qatılaçmaq. pıxtalanmaq.

uyuşmaq_ka : 1. yoğruşmaq. (maya) tutmaq. dolmaşmaq. bitmək. - yoğurt uyuşdu: yoğruşdu. 2. sarqmaq_ka. 3. yuğlaşmaq. qatılaşmaq. pıxtılaşmaq. uduşmaq. 4. qurlanmaq_ka. bərkimək. tutmaq. - yoğurt qurlandı. 5. yığmaq. - unu qaba uyuş. (# oyuşmaq: açmaq)

uyuşmazlıq : ixtlaf. döğüş. qaçış_ka.

uyut_ka : uqut. oğut. uğut. utanma. həya.

uyutluq_ka: uyqulut. uvqutlu. utanan. utanqaç. məhcub.

uyutma_ka: pənir. yaş pəynir. təzə peynir. - o uyutma uyutdu: o pənir çaldı.

uyutmaq: yatqurmaq_ka. yatırmaq.

uyutmaq_ka: - o uyutma_ka uyutdu: o pənir çaldı. - odu uyut: odu keçit, söndür.

uyutmaq_ka: 1. qatılaştırmaq. qatıtmaq. 2. peynir yapmaq. yoğurmaq. 3. söndürmək.

uyuz_ka : uyur. yuxulu.

uyuzlu : utuzluq_ka. uduzluq_ka.

uz : uz_ka. usda. çəpər. mahir. - uz kişi: əli uz, əli işə yaraşıqlı, udumlu kişi. - uz olsun düz olsun: bacarıqlı, doğru adam. - uzlu, düzlü, duzlu: çıxarlı, doğru, dadlı. - uz oğlan. - uz dilli. yorıq_ka.

uza : uza_ka uzaq. uzanmış keçmiş zaman. ötük. ütük. - uzağı bilgə ancaq aymış: o ötük bilgin böylə demiş. - ərdi uza ərənlər: yetdi ötük ərmişlər.

uzağı_ka : keçmiş. ötən. - uzağı biliklər: ötən bilginlər.

uzaq : uzaq_ka 1. uzun. əsgi. - uzaq iş: uzayan bitməyən iş. - uzaq barmaq: uzaq gedmək. yubanmaq. 2. bevax. gec. - uzaq qaldıq: gec qaldıq. - uzaqdı, dur ged: bevaxdı. - uzaqmadan gəldim. - uzaq gilıçmə: gec inkişaf. . 3. nəhayət. uzağı: nəhayətdə. - uzağı nə olacaq: nəhayətdə nə olacaq. 4. ıra. yıra. ıraq. 5. ayır. qıraq.

uzaqlaşmaq: yırqamaq. yıramaq.

uzaqlaştırmaq: yıratmaq_ka. ıratmaq. ıraqlaşdırmaq.

uzaqlat : gidər.

uzaqlıq : uzunluq. ıraqlıq. yıraqlıq.

uzaqlıq_ka: yubanma. gecikmə. kütlük. işdə ağırlıq, yavaşlıq, ərincəklik. tə'xir.

uzamaq : sobımaq_ka. söbüləşmək. incəlmək.

uzan : ozan. aparan. utran. qalib. - yarış ozanları: aparanları. utranları. qalibləri.

uzanan : gərilən. gərgilən. gərinən. gərniyən. əsniyən. çəkilən.

uzanmaq: yolqunmaq_ka. sıyrılmaq.

uzanmaq_ka: 1. aşınmaq. təmdid olmaq. 2. əsinmək. əsmək_ka. çəkilmək. - ip əsindi. - yaşamız əssin: uzansın. - əsnik ip: uzanan ip. 3. uzaymaq. çözülmək_ka. ayrılmaq. sesinmək. saşlımaq. saşılmək_ka. saşülmək. sünmək. 4. yüksəmək_ka. ucalmaq.

uzatmaq_ka: 1. uzutmaq. uzandırmaq. açmaq. - yeşiyi uzad. - oğrun duzaq uzatdı: gizlin tələ qurdu. 2. yubatmaq. əsitmək_ka. qecitmək. - nə qədər işi uzaldıb əsdirisən. 3. ulatmaq_ka. çatdırmaq. 4 oxlatmaq_ka. dirətmək. 5. nərsəni aşınmaq. yubatmaq. geriyə salmaq. - işlər aşınır. - günü günə satıb aşındı.

uzaymaq: uzanmaq. çözülmək_ka. ayrılmaq. sesinmək. saşlımaq. saşılmək_ka. saşülmək. sünmək.

uzıtmaq : ( z <> y <> d <> ğ ) uyutmaq. udutmaq. uğutmaq. - uşağı uzut. - yoğurt uyutmaq: uğutmaq: çalmaq. düzəltmək. - uzutma (uyutma. udutma. uğutma) uzıtdı: pənir çalmaq. - od uzutmaq. uyutmaq. söndürmək.

uzqan_ka : uzqan. iləliləyən. - ozqan at_ka

uzqarmaq: ozqarmaq ( z <> y ) oyqarmaq. uyqarmaq. düşünmək. anlamaq. - o məni geyin oyqardı: o məni sonra başa düşdü. - işləmək biləkdən, oyqarmaq bilikdən.

uzqurmaq_ka : ( z <> y ) uyqurmaq. oyandırmaq. - məni uzqur: oyad.

uzlanmaq_ka: ustalaşmaq.

uzlaşmaq : taplaşmaq. tablaşmaq. razılaşmaq. - gəngəşli bilik, uzlaşır, gəngəşsizin öprəşür.

uzluq_ka : sənət.

uzmaq_ka : 1. udmaq. utmaq. ozmaq. başqasından iləri keçmək. - mən səni uzaram. - onun atı uzdı. 2. utmaq. ozmaq. osmaq. ötmək. keçmək. - onun atı ozdi.

uzman : yapın. yapqar. iş bilən. işin püfün qılığın bilən.

uznamaq_ka: üznəmək. ( < uz. uznamaq. uzaq gedmək. dik başlılıq edmək) (< üz. üzə durmaq. üz qırmaq) qarşı durmaq. söz dinləməmək. - oğul atıya uznadı.

uzraşmaq : utraşmaq. üzrəşmək. itiləşmək. - gəngəşli bilik utraşur, gəngəşsiz bilik opraşur.

uzuq : usuq. (< us: əğl). {( z <> y <> d <> ğ ) 1. uyut. udut. uğut. ( _{< met >} ) oğuz} oyaq. bilgin. ozuq_ka. utuq. ötük. iti olub qabaqlayan. (# uyuq: qafil). - uzuq ər: huşlu kişi. - uzuq könüllü ər: açıq könüllü kişi. 2. uyuq. uymuş. yatmış. - uyuq ər: yuxulu kişi. 3. uzaq gedən. yarışlar aparan. - uzuş at.

uzuqluq_ka : usuqluq. oyaqlıq. usluq. huşluq. huşluluq. (# uyqluq: qəfillik).

uzuqmaq: (z <> ç ) uçuqmaq_ka. sonuna varmaq. sönmək. üzülmək. üzükmək. - odu uzut: uçut: üzüt: söndür. - çırax uçdu: uzdu. üzdü. söndü. keçdi.

uzun : 1. sivri nəsnə (yuvarlaq olmayan). subı. söbi_ka. 2. əsgi. uzaq. - uzaq ış. uzayan, bitməyən iş. - uzun qıssalınca, qıssanın canı üzülər. - uzun börk: suqarlaç börk_ka. - uzun çağ, ara, zaman: birtəm_ka. - uzun yol: əşgin_ka.

uzuna : yatı. yası. yazı. yatız. yatsı. - yatı yer.

uzunluq _ka: 1. boy. turum_ka. durum. 2. turum_ka. durum. boy. 3. uzaqlıq. ıraqlıq. yıraqlıq.

uzuş_ka : üzüş. özüş. 1. yarış. 2. yanba yan gedmək. yoldaş. yardaş. həmrah. 3. əsiş. çəkiş. rabit. rabitə.

uzuşmaq: özüşmək_ka. üzüşmək. 1. yarışmaq. - at uzuşmək. 2. yanba yan gedmək. yoldaşlıq, yardaşlıq edmək. həmrahlıq edmək. 3. əsişmək. çəkişmək. genişlənib ilişgi, rabitə qurmaq.

uzut : sibqət.

uzutqan_ka : 1. uzadan. uzaldan. - sözü uzatqan kişi: çox danışan. 2. sibqət tutan.

uzutmaq_ka: uzatmaq.


ü
übqüq_ka : ibik quşu. übüp.

übüp : übqüq_ka. ibik quşu.

üç : - üç küşəli: üçgül_ka. üçqən. müsəlləs.

üçqən : üçgül_ka. üç küşəli. müsəlləs.

üçqil_ka : üçgül_ka. üçgül_ka. üçqən. üç küşəli. müsəlləs.

üçqül_ka : üçgül_ka. üçgil_ka. üçqən. üç küşəli. müsəlləs.

üçlənmək_ka : 1. iki olub, birində artınmaq. üçlük qurmaq. 2. qoşuqun (ər arvadın) birinci uşağı olmaq. - bizim gəlin üçləndi. - üçlənmiyib hələ.

üçlük : (< üç). 1. ucluq. kələk. tələ. üç dalın başın, dəmirlə birbirinə qovuşduraraq qurulan tələ. 2. qoşuqun (ər arvadın) birinci uşağı. - üçlüyün havax olub.

üçüqmək_ka: üçükmək_ka. öçükmək_ka. səsi, soluğu, nəfəsi kəsilmək.

üçünç_ka : sayıda üçüncü.

üçürgən_ka : öçürgən_ka. söndürən.

üçürmək_ka: öçürmək_ka. söndürmək.

üdiq : ötiq_ka. ödiq_ka. səvqi.

üfləmək : (. <> p ) püfləmək. püləmək.

üflənmək: ürülmək_ka. hürülmək. hovlanmaq. pülənmək. qabarmaq. yellənmək. şişmək. şişirilmək

üfləyəcəğinə: ürküncə_ka. ürləyəcəğinə.

ühi : üki. quburğa_ka. bağırqa. boğurqa. bayquş. yapaqulaq_ka.

üki : ühi. quburğa_ka. bağırqa. boğurqa. bayquş. yapaqulaq_ka.

üqey : ügey. baldır_ka. - ögey qız: üvey qız. - üqey oğul: üvey oğul: baldır_ka oğul.

üqək : ügək. uxaq_ka. üzək. özək. meyvəlarin sıxılmış suyu.

üqək_ka : 1. tabut. sandıq. 2. duvar. topar.

üqək_ka : ükək_ka (. <> y ) yükək. 1. tabut. qabırcaq_ka. qabqırcaq. sandıq. 2. bürc. minarə.

üqəkləmək : ükəkləmək_ka (y <>. ) yükəkləmək_ka. qalaqlamaq. qalaq, qutu, sandıq yapmaq. bürc yapmaq.

üqəqli : ükəklik_ka. yükəkli. (< yük). yüklənmiş nə. - ükəkli tam_ka: barılı, minarəli duvar.

üqəqlik : ükəklik_ka. yükəklik. (< yük). yük qoymaq, sandıqlıq üçün ayrılan ağac.

üqər : ükər. ökər. yığan.

üqəy : qanğsıq_ka.

üqi : üki_ka ühi. bayquş. yapaqulaq.

üqimək_ka : oğmaq. dartmaq.

üqit_ka : üğit. uğıt. oğut. - üqitçi_ka: un öğütən kimsə.

üqit_ka : üğit. uğıt. oğut. - üqitçi_ka: un öğütən kimsə.

üqitmək_ka: üğitmək. öğütmək. dartmaq. - buğdanı üqitmək.

üqitsəmək_ka : öğütməyi, dartmağı düşünmək. - o tarıq öğütsiyir: o darı, dən öğütməyi istir.

üqmək : ükmək. ökmək. yığmaq. - pul ükmə, ərdəm ük, öcük ükmə, yardam ük.

üqrişmək_ka: ügritmək_ka (. <> y ) yügrişmək. yırqaşmaq. sallaşmaq. - beşik ügrəşmək.

üqritmək_ka: ügritmək_ka (. <> y ) yügritmək. yırqatmaq. sallatmaq. - beşik ügrətmək.

üqrük : ükrük. yüqrük. yüğrük. yügürgən_ka. iti gedən nə. - yügrük gediş.

üqrüş_ka : ügrüş_ka (. <> y ) yügrüş. yırqaş. sallaş.

üqüşmək_ka: ügüşmək. öğütmək işi.

üqütmək_ka : ügütmək <> öğütmək. oğunmaq. - buğda ügündü: oğundu.

ülə : payla. - yarmaq ülə.

üləmək : ülətmək_ka. dağıtmaq. yaymaq. üləştirmək. paylamaq. paytamaq. vermək.

üləşmək : bölüşmək. - üləşib bitişdilər.

üləştirilmiş. ülüklük_ka. paylanmış. dağıtılmış.

ülət_ka : bəxşiş. payaq. ehsan.

ülətmək_ka : üləmək. paylamaq. dağıtmaq. - yarmaq ülət çıqaya: para çatdır yoxsula.

ülkə : ülgə. bölkə. bölgə. bülgə. ölkə.

ülqə : ülkə. bölkə. bölgə. bülgə. ölkə. ülkə.

ülqü : ülgü 1. tuturğu_ka. tutqur. tutraq. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman. 2. örnək

ülqü : ülgü. - ülgü yapmaq: ədləmək_ka. edləmək_ka. eyləmək. dəğər vermək. önəmsəmək. əhəmmiyət vermək. təsir edmək.

ülü : < olu. yolü (< yolunmuş. ayrılmış). bölük. pay.

ülüq : ülük. ölük. pay. ox. nəsib. hissə.

ülüqlüq : ülüklük_ka. üləştirilmiş. paylanmış. dağıtılmış.

ülüş : ölüş. bölüş. paylaş. təqsim.

ümgük_ka : imik. əmzik. cocuxların təpəsində bulunan yumuşaq yer.

ümid : umunc_ka. umma. umut. - ümid vermək: umdurmaq. gözlətmə. - ümid edmək: umnalmaq_ka. ummaq. düşünmək. güman edmək. - ümidini kəsmək: tönqülmək_ka. vaz keçmək.

ümidvarlıq. : umınc. umunc. təvəqqü.

üm_ka : yum. şalvar. don. (yuman, örtən nəsnə)

ümüd : - ümüd kanı: umurday. güvənc.

ümütsizləmk: tonğulmaq_ka. donulmaq. olduğundan dönmək, qaytınmaq.

ün : səs. san. şan. kü_ka. küy. oxumaq. səs. tavış. - dadlı ünün quş ötər. - dadlı ün: xoş səs. - ünü batmış: səsi batmış. - ünün batsın.

ündəmək_ka: (d <> l ) ünləmək. çağırmaq.

ündəşmək : qoşulub birgə oxumaq. səs səsə vermək.

ündəşmək_ka: çağırışmaq.

ündış : sakin. səssiz.

ündış : ünsüz. səssiz.

ünqünmək: ünkünmək. iğrənmək. yiqrənmək. dikəlmək. qalxınmaq.

ünləmək: (d <> l ) ündəmək_ka. çağırmaq.

ünləmək: səsləmək. səs vermək. -

ünlənmək: çavlanmaq_ka. sanlanmaq. şöhrətlənmək. ünlənmək. ün yiyəsi olmaq.

ünsüz : ündış. səssiz.

üplənmək : öplənmək. yağmalanmaq.

üpləşmək : yağma edişmək. yağmalaşmaq. .

üplətmək_ka: öplətmək_ka. yağma edmək.

ürəmək : ütrəmək_ka. üdrəmək_ka. çoğalmaq.

ürətmək: uğlutmaq_ka. oğlutmaq_ka. çoğaltmaq.

ürkünc_ka: ürküntü. talqaş. dalquş. qalqal. qaçqıç.

ürqə : ürkə. ürkə. uraq. urqa_ka. yoğun hündür, yekə nərsə, ağac.

ürqəç_ka : ürkəç. ürqəş. 1. ürkəş. qoğqa. fitnə. (olan nəyi qoğlayıb, ıoğalayıb, oğb dağıtmaq). 1. qaçqın. tərsin. tərsən. 1. saş_ka. - saş at. - saş uşaq. 1. tizgək. tizək. tezgək. tələsik. tezək. qaçqan.

ürqəşmək : ürqəşmək. qoğqa qopmaq. fitnə çıxmaq.

ürqmək : ürkmək_ka. tizmək. tezinmək. tezgərmək. tizgirmək. qaçmaq.

ürqmək : ürkmək. irmək_ka. irkmək. daşlanmaq. disginmək.

ürqmək : ürqmək.

ürqü : ürkü. 1. höyük. oyuq_ka hüyük. qolçaq. mətərsək. 2. tezik. qorxu. vəlvələ.

ürqük : ürqük. balqın. quşuq.

ürqülmək_ka: ürkülmək. dalqaşıb, qorxub qaçrışmq.

ürqün : ürkün. ürküntü. qorxu. dehşət.

ürqünc : ürkünc_ka. ürküntü. ürküş. qıyım_ka. bulğaş_ka. bulğaq. qarışıqlıq. sarmaş. qırqın. tezik. dehşət. talqaş. qalqal. qaçqıç.

ürqüncə: ürküncə_ka. ürləyəcəğinə. üfləyəcəğinə.

ürqüntü : ürküntü_ka. balqın. balın. qopuş. bulğa. bəlva. təzki. tazıq_ka. ürkünc_ka. talqaş. dalquş. qalqal. qaçqıç. panik

ürqüntü :ürküntü_ka. ürküş. ürkünç. qıyım_ka. bulğaş_ka. bulğaq. qarışıqlıq. sarmaş. qırqın. tezik. dehşət.

ürqüş : ürküş. ürküntü. ürkünç. qıyım_ka. bulğaş_ka. bulğaq. qöçrüm_ka. belinləmə. təlaş. qarışıqlıq. sarmaş. qırqın. tezik. dehşət. qoquv. tazış. teziş. qovala qaşdı.

ürqüşmək: örküşmək.

ürqütmək: ürkütmək. kürətmək_ka. ötqgərmək. ütgərmək. qaçırtmaq. quşqutmaq. qudurtmaq. sıçratmaq. sucıtmaq_ka. saçratmaq. qaldırmaq. ( q <> y ) qoğutmaq. qoqutmaq. quyutmaq_ka. qaçıtmaq. qızdırmaq. quşqutmaq. qorxudub qaçıtmaq.

ürqütütmək: ürkütütmək. tazıtmaq. təzitmək_ka. tezitmək. tazıqdırmaq. qaçırmaq.

ürləyəcəğinə: ürküncə_ka. üfləyəcəğinə.

ürmək : hürmək. havlamaq. hovlamaq. püləmək. püfləmək. üfləmək. - odu ürlə: odu ür: püflə. .

ürnğək_ka : ürənğərk_. örnək. örüngk. örüngəri. qirəş. qirəç. gəc.

ürnğərmək_ka: ürüngərmək. örnəmək. örüngəmək. örüngərmək. ağarmaq.

ürpək : tüklər biz biz, miz miz şişmiş, qarışıq, buruşqan durm (> pərişan_ars)

ürpəkmək: 1. (tük) ürpərmək. ürpəşmək. orpalmaq. orpamaq_ka. örpəşmək. dağılmaq. - örpəlmək. 2. birbirinə qarşı qabarmaq. orpalmaq. örpəşmək.

ürpəmək : bax > ürpəkmək. : - yeynim ürpərdi: 1. canım acışdı. 2. tüklərim biz durdi.

ürpəşmək_ka : ürpəmək. orpamaq_ka. örpəşmək. (saç) dağılmaq. yoluşmaq. qarışmaq.

ürtəm : ütrəm. örtgün_ka. örqütün. biçin. dərim. örtəm. xərmən.

ürülqən_ka : urulqan. orulqan. şişən. qabaran.

ürülmək_ka: hürülmək. hovlanmaq. pülənmək. qabarmaq. üflənmək. yellənmək. şişmək. şişirilmək. - ər öpgəsindən ürüldü: yelləndi. az qala patladı. - tuluq ürüldü: yelləndi. şişdi. - odu urlə: pülə. püflə. - yalınquq ürülmüş tuluq ol, ağzı yazıb alqınur: insan tutluq kimidir, ağzı açılsa qapılır, alınır, boşalır.

ürülmüş: püflənib şişmək. şişmiş. - ürülmüş qab: dolub, tıxanıb, pülənmiş tuluq. - ürülmüş od: pülənib qızarmış od. - yalınquq, ürülmüş qab o, ağzı yazılıb alqınur_ka: insan püflənmiş qab kimidi, ağzı açılsa, tökülüb bitər.

ürüngərmək: ürnğərmək_ka. örnəmək. örüngəmək. örüngərmək. ağarmaq.

ürünq : örünğ. ağ olan nəsnə. ağ. bəyaz. dırnaq üzərində bulunan ağlıq. - tırınqaq ürünq: dırnaq ağlığı. - ürünğ qaraq: qöz ağı. - ürün quş: ürünğ quş. ağdoğan.

ürüşmək_ka : hürüşmək. havlaşmaq. hovlaşmaq. püfləşmək. üfləşmək. - od yandırıb ürüşdük.

üsqü : üstkü. üstki. üstlük(< üstlük). üsdən geyilən paltar. rupuş.

üsnəmək_ka: üznəmək. bənzəmək. oxşamaq.

üsnətmək_ka üznətmək. bənzətmək. oxşatmaq.

üst yuxar. yuxarı. ülya. (# quyu. aşağ. aşağı. alt. sufla)

üstək : üstəlik. artıq. çox. ziyadəlik. - mən üstək verdim.

üstələmək : 1. qapatmaq. basturmaq_ka. batsırmaq. bastırmaq. sındırmaq. 2. (ü <> i ) istələmək. üstün gəlmək. 3. üstərmək_ka. üstün gəlmək. basturmaq_ka. batsırmaq. bastırmaq. qapatmaq. sındırmaq. qələbə çalmaq. - sular üstəldi.

üstəlik : üstək. artıq. çox. ziyadə. - mən üstək verdim.

üstəlmək_ka: artmaq. çoğalmaq. artırılmaq.

üstəmək: istəmək. üstün düşmək.

üstəm_ka : qaş. yəhərlərə, kəmərlərə, toqqalara işlənən altın, gümüş bəzək.

üstər : üstəri. danmaq, inkar işi.

üstəri : üstər. danmaq, inkar işi.

üstərmək_ka: 1. üstələmək. üstün gəlmək. qələbə çalmaq. - yağı çərisin üstərdik. 2. danmaq. inkar edmək. - o hər nəyi üstərir.

üstki : üsgü. üstlük (< üstlük). üsdən geyilən paltar. rupuş.

üstlük : (< üstlük). üsgü. üstki. üsdən geyilən paltar. rupuş.

üstükmək : üstünə düşmək. istəmək. arzulamaq. - nədən bu işi üstəmirsin.

üstükmək: üstünə düşmək. istəmək. arzulamaq. - nədən bu işi üstəmirsin.

üstün gəlmək: üstələmək. üstərmək_ka. qələbə çalmaq.

üstünə süşmək: üstükmək. istəmək. arzulamaq. - nədən bu işi üstəmirsin.

üstün_ka : - andan üstün. ondan üstün.

üsürmək : uçurmaq. çatdırmaq. qalxıtmaq. - göylərə üsən ahım.

üsyan edmək: talqırmaq_ka. dalqırmaq_ka. qarıştırmaq.

üşələmək: uşalamaq. uşatmaq. uvşatmaq_ka. ufalatmaq.

üşəlmək_ka: 1. aranmaq. 2. ufalanmaq. uşalmaq. uvşalmaq. 1. uşalmaq_ka. ufalanmaq. oğulmaq. ovşamaq. 2. eşilmək. əndər döndər edmək. axtarmaq.