P = E x H
kadar enerji yayılmaktadır ve N noktasını içeren birim hacimden birim zamanda bir miktar enerji azalmaktadır, sonuç olarak atom çekirdeği çevresinde bütün bölgeler için bu böyledir. Atom çekirdeği çevresindeki elektrik ve manyetik enerjinin buna göre sürekli azalması ve tüm elementlerin atomlarının zamanla yok olmaları gerekmektedir. Sayısal değerler, elektron, yörüngesi üzerinde dönerse, enerjisinin çok kısa sürede tükeneceğini göstermektedir. Niehl Bohr kendisi bu duruma karşılık "atomun enerji yitirmemesi pustulatı"nı (dayatmasını) ortaya koymuştur.
SONUÇ: Atomların mevcut teoride tasarlandığı gibi var olmaları, yukarda anlatılan sebeplerden dolayı olası görülmemektedir. Bu modellerin, ancak kimyasal ve fiziksel ilişkilerin kavranabilmeleri için başvurulan sanal birer model olmaları söz konusudur.
Diğer taraftan, atomsal büyüklüklerin ölçüm değerleri de, ölçme tekniği öğretisi açısından, mümkün görülmemektedir. Bu husustaki çalışmamın sonuçları aşağıda verilmiştir:
1.2 ATOMSAL BÜYÜKLÜKLERİN ÖLÇÜLEBİLİRLİKLERİNİN TARTIŞILMASI :
Literatürde ve öğrenimde, elektron yükü, atom yarıçapı, proton kütlesi gibi çeşitli fiziksel büyüklükler, ölçüm değerleri olarak verilmektedir. Bu çalışmada, bu gibi ölçümlerin ölçme tekniği bilimi açısından mümkün olup olmayacağı tartışmaya sunulmaktadır.
Ölçmenin tarifi: (Hasan Önal /2/)
“Fiziksel büyüklüklerin birbirleriyle karşılaştırılıp, karşılaştırma sonucunun sayısal olarak değerlendirilmesine ölçme denir.“
Ölçme işleminde dış etkenler, sonuçların doğruluk derecesini etkiler. Ölçme esnasında, ölçme sisteminden veya aygıtlarından dolayı işleme giren harici enerjinin veya gücün (Wh veya Ph), ölçülecek nesnenin enerjisine veya gücüne (Wn veya Pn) oranı: „ bağıl etki derecesi (e)“dir
e = Wh / Wn veya e=Ph / Pn
ve ölçümün hassasiyetini belirtir. Ölçme işleminde değerlendirmenin yapıldığı son nokta, insan beynidir. Zihinsel karşılaştırmada temel unsur, beyinsel algılamadır. Beyinsel algılamada en hassas kanal gözdür. Şimdi görsel algılamanın alt sınırını saptayalım:
Dolunayın ışık enerji yoğunluğu 3x10-4 W/m2‘dir (/3/ S:76). Göz, Ay parlaklığındaki bir cismi algılamak için, yani bir süre baktıktan sonra, gözleri kapatarak, görülen cismi hayalde canlandırabilmek için, bu cisme bir kaç saniye bakmak gerekmektedir. Bu süreyi bir saniye mertebesinde alabiliriz. Gözbebeğinin giriş kesiti:
3x10-5 m2 mertebesindedir. Bundan böyle, görsel algılama için gerekli minimal enerji:10-8 Ws mertebesindedir.
Bundan böyle, ölçme işleminde gözün algılayabileceği minimal enerji mertebesel olarak:
Wömin = (3x10-4 W/m2)* ( 3x10-5 m2 ) = 10-8 Ws
dir. Atomsal olaylarda, ölçülmesi istenilen söz konusu enerjiler, verilere göre bir kaç elektronvolt
mertebesindedir. Yani ölçülecek nesnenin enerjisi Wn için
Wn = 1 eV
denklemi yazılabilir. Ölçüm düzeni ve ölçü aletleri ne kadar hassas olursa olsun en sonunda beynin algılayabileceği en küçük enerji değeri
Wömin = Wh + Wn = 10-8 Ws
mertebesindedir. Nesne enerjisi ve algılanabilecek ölçüm değeri arasındaki farkın, ölçüm düzeneğinden veya ölçüm aletlerinden takviye edilmesi gerekmektedir. Düzenek nekadar hassas olursa olsun, sonuçta bağıl etki derecesi astronomik değerler almaktadır. Yukardaki denklemlerden bağıl etkileme derecesi hesaplanırsa:
e = 10-8 Ws / 1e.V : = 1011 ( sonsuz olarak kabul edilebilecek mertebe)
ilişkisi çıkmaktadır.Yani ölçülecek olayın enerjisi, gözün algılayabileceği minimal enerjinin (onüzerionbir)‘de biridir , yani bağıl olarak sıfır olarak kabul edilebilir. Bu da atomik olayların ölçülmelerinin olanaksız olduğunu göstermektedir.
Bir başka görüş açısı:
Atomların ve parçacıklarının özel mikroskoplarla görülebildiği sanılmaktadır. Gözün algılaması için göz bebeğinden içeri giren gerekli ışık enerjisi, ay ışığı güç yoğunluğundan ve göz bebeğinin kesit alanından hareketle hesap edilirse
Pmin = 10-8 W
mertebesindedir. Bu ışık gücü, incelenmekte olan atom parçacığından yansıtılacaktır. Bu ışık, atom çekirdeğinin çapı söz konusu olduğunda, atom çekirdeğinden yansıtılacaktır. Çekirdeğin kesit yarıçapı (/3/,S:59)
Rç = 10-13 cm
olarak verilmektedir. Böylece çekirdeğin kesit alanı
Aç = 10-26 cm2
mertebesindedir. Gözün algılayabileceği enerjiyi yansıtabilmesi için atom çekirdeği üzerine verilmesi gereken ışık gücü yoğunluğu:
Pn = Pö / Aç = 10-8 W / 10-26 cm2 = 1014W/m2.
mertebesindedir. Diğer yandan güneşin parlaklığı
Pg = 103W/m2
olduğuna göre (/4/, S:35-36) çekirdeğe verilen ışığın, güneşe göre 1011 kat daha fazla parlak olması gerekmektedir. . Bu parlaklık elde edilemez ve barındırılamaz da.
Bundan böyle elektron yükü, proton kütlesi gibi atomsal verilerin ölçüm değerleri olarak kabulü olanaksız görülmektedir. Bunlar, belirli ön kabuller altında bazı ölçüm verilerinden türetilen teorik sanal veriler olarak kabul edilebilirler.
Mevcut atom teorisinin bir başka çıkmazı, Compton olayının açıklamasında görünmektedir. Bu husus aşağıda ele alınacaktır. Hakeza, Einstein görecelik teorisi de, yine aşağıda 3. bölümde gösterileceği gibi, genel fiziksel davranışa ters düştüğünden, temelden sakattır.
_____________________________________________________________________________
2. DENEL FİZİK SİSTEMATİĞİ TABLOSU (ACAR ÖNERİSİ)
Fiziksel olayların açıklanmasında, yukarda anlattığımız bunca sakıncalı duruma rağmen, dikkatlerin atom kavramında takılıp kalmasından dolayı, gerçek ilişkiler ihmal edilmiştir.
Biz bu çalışmamızda, fiziksel olayların gerçek ilişkilerini öne çıkarmayı amaçlıyoruz. Burada,
- kütle çekim dışında- enerji sistemlerdeki kullanılan enerji formüllerinin gösterdikleri analojiden hareket ettik:
Öteleme enerjisi: E=mv2/2 ; dönme enerjisi: E=I.2/2; elektrik enerjisi: E=CU2/2; .manyetik.enerji: Quzaryay enerjisi: E=.kslu2/2; döneryay.enerjisi: E=.ksty2/2
Çalışmamızda, alttaki basit enerji düzenekleri temel alınmıştır.
2.1. BASİT HOMOJEN ENERJİ DÜZENEKLERİ:
2.1.1-ÖTELEME SİSTEMİ
Şekil 2.1’de belirtildiği gibi, “Lo” uzunluğunda, “Ao” kesitinde “” yoğunluğunda, Vo hacminde, sağa, uzunluğu doğrultusunda “F” kuvveti etkisinde olup “a” ivmesi ve “v” hızıyla hareket eden silindirsel bir m kütlesi esas alınmıştır. Altta 2.2. bölümdeki tablolarda yer alan öteleme büyüklükleri arasındaki ilişkiler, bu şekildeki düzenekle gerçekleştirilmektedir.
Şekil 2.-1
2.1.2. DÖNME SİSTEMİ
Şekil 2.2’de belirtildiği gibi, “ro” yarıçapında “Ao” kesitinde, “” yoğunluğunda, Lo çember boyunda, Vo hacminde, “” açısal hızıyla kendi etrafında dönen simit biçimindeki kütle ele alınmıştır. Döndürme momenti, açısal hız ve açısal ivme şekilde belirtilen saat yönündedir. Simidin kesit yarıçapı, simit yarıçapına göre çok küçük alınmıştır. Simidin ortalama çember uzunluğu Lo=2ro ile bellidir. Altta 2.2. bölümdeki tablolarda yer alan dönme büyüklükleri arasındaki ilişkiler, bu şekildeki düzenekle gerçekleştirilmektedir.
Şekil.2.2
2.13. ELEKTRİK SİSTEMİ
Şekil 2.3’te belirtildiği gibi, Ao kesitinde, Lo mesafeli U gerilimli , dielektrik çarpanı olan, Vo hacminde, paralel plaka kondansatörü esas alınmıştır. Plakalara, birer sarımlı iki sargılı bir transformatörün çıkış uçlarından alınan U- gerilimi bağlanmıştır. Transformatör kontrol edilebilir bir emk- akım üreteci tarafından beslenmektedir. Besleme sargısının verdiği io besleme akımı, nüve içinde bir manyetik akısını oluşturmaktadır.
Besleme akımının değiştirilmesi ile manyetik akı da değişir. Bu değişimden dolayı
Transformatörün diğer sargısının uçlarında “U” gerilimi indüklenir. Bu gerilim, Trafo nüvesindeki akı'nın türevine eşittir. Dolayısıyla akı da, gerilimin zamana göre integrali için bir büyüklüktür. Kondansatör plakaları, U- geriliminin sebep olduğu i –akımıyla yüklenmektedir.
Altta 2.2. bölümdeki tablolarda yer alan elektriksel büyüklükler arasındaki ilişkiler, bu şekildeki düzenekle gerçekleştirilmektedir.
Şekil. 2.3
2.1.4. MANYETİZMA
Lo çember uzunluğunda , Ao kesitinde, permeabilitesi olan, Vo hacminde, simit şeklindeki bir manyetik çekirdeğe birer sarımlı iki sargılı bir trafo temel alınmıştır.
Sol, pirimer sargı uçlarına seri olarak bir kondansatör ve bir de kontrol edilebilen emk- akım üreteci bağlı olsun.
Sağ, diğer sargı açıktır ve uçları arasında uS gerilimi ölçülmektedir. Tek sarımlı primer sargıdan tüm akımı geçsin, manyetik çekirdek dışındaki alan göz ardı edilsin. Ayni şekilde, iletkenlerin
dirençleri de yok sayılsın Bu tüm akım: , kontrol edilebilen bir akım üreten emk- aygıtı ile sağlansın. Geçen akım, seri bağlı yükleçlerde biriktiğinden, bu biriken “tüm yük” elektrik akımının zamana göre integralini, yani “manyetik birikimi” verir. Simit çekirdeği çevreleyen ikinci bir spire bir gerilim ölçer bağlansın. Bu spirde ölçülen gerilimin manyetik iletkenliğe bölümü (tüm akımın, nın zamana göre ivmesini (‘ us/, yani manyetik ivmeyi verir. Altta 2.2. bölümdeki tablolarda yer alan manyetik büyüklükler arasındaki ilişkiler, bu şekildeki düzenekle gerçekleştirilmektedir.
2.1.5. UZARYAY DÜZENİ
Uzunluğu Lo, kesiti Ao, V0 hacminde, yay sabitesi k sl olan esneklik modülü E sl olan Ksl kuvvetiyle gerilip uzunluğu usl kadar değişen bir yay esas alındı. Altta 2.2. bölümdeki tablolarda yer alan uzaryay büyüklüklei arasındaki ilişkiler, bu şekildeki düzenekle gerçekleştirilmektedir.
Şekil 2.5
2.1.6. DÖNERYAY DÜZENİ
Uzunluğu Lo, kesiti Ao, ortalama yarıçapı ro, Vo hacminde, olan silindirik katman. Katman kalınlığı, silindir yarıçapına göre çok küçük, Alt tabanı sabit, üst tabanı, Kst döndürme kuvvetiyle veya Mst=Kst.ro: yay- döndürme momentine orantılı olarak y açısı kadar silindir ekseni etrafında burkuluyor. Kayma gerilimi t= Kst/Ao: kesit boyunca homojen kabul ediliyor, kayma modülü: Burkulma modülü : Gsl olsun. Şu ilişki geçerlidir:
Mst = G.ro2 Ao/Lo. y = kst y . ; (kst : Döneryay çarpanı)
Altta 2.2. bölümdeki tablolarda yer alan döneryay büyüklükleri arasındaki ilişkiler, bu şekildeki düzenekle gerçekleştirilmektedir.
Şekil 2.6
2.1.7- KÜTLE ÇEKİM (GRAVİTASYON) DÜZENİ
Noktasal iki elektrik yükü (Q1,Q2) arasındaki (FC) Coulomb kuvvetiyle, iki noktasal kütle (m1,m2) arasındaki (Fgr) gravitasyon kuvveti denklemleri analoji gösterir.
FC = Q1 Q2 / (4r2) - F gr = M1 M2 / d2 : Fgr = m1 m2 / (4grd2) ; gr4
Bu analojiden hareket edilerek, gravitasyon sabitesi yerine kütle çekim geçirgenlik çarpanı kavramı gr (4 tanımlanmış ve tablodaki gravitasyon enerji düzeni denklemleri türetilmiştir. Burada düzenek olarak, aralarında Lo mesafesi olan Ao alanlı, Vo hacimli iki paralel kütlesel plaka ve aralarındaki hacimde etkin gravitasyon sabitesi esas alınmıştır; kütleler birbirlerini çekmektedir ve farklı işaretli elektrik yüklü plaka-kondansatördeki durumdan analoji çekilerek altta 2.2. bölümdeki tablolardaki kavramlar türetilmiştir. Tablolarda yer alan gravitasyon büyüklükleri araındaki ilişkiler, bu şekildeki düzenekle gerçekleştirilmektedir.
Şekil. 2.7
2 .2 (ACAR) GENEL FİZİK SİSTEMATİĞİ DENKLEMLERİ
Yukarıdaki enerji sistemlerine ait mevcut eşitlikler arasındaki analojilere dayanarak Mevcut denklemlerden oluşan acar fizik denklemleri sistematiği tablosu tarafımdan düzenlenmiş ve altta 1.tabloda sunulmuştur.
Bu tabloda sütunlar, enerji sistemlerine ayrılmıştır. Satırlara ise, sistemlerin ayni matematiksel davranışı gösteren fiziksel kavramları yerleştirilmiştir. Tabloda kullanılan enerji sistemlerine ait çift harfli alt indisler, ingilizce terminolojiden alınmıştır
Burada çok geniş kapsamlı bir analoji ortaya çıkmıştır. Analojinin bu denli geniş kapsamlı olması, bu analojinin rastlantı olmadığını, analojiden öte, fiziksel zorunluluk olduğunu göstermektedir. Tablo 1.deki boş hücreler gölgelendirilmiştir.
Elementlerin Periyodik Tablosundaki bazı boşlukların sonradan keşfedilen elementlerle doldurulduğundan esinlenerek, bu boş hücrelerin tablo sistematiğine uygun olarak doldurulması için tarafımdan (mevcut terminolojide kullanılmayan) uygun yeni kavramlar önerilmiş, boşlukların doldurulduğu, kullanılan terimlerle birlikte önerilen yeni genel terimleri de içeren "denel acar fizik denklemleri sistematiği tablosu " düzenlenerek, bu çalışma kapsamında irdelenmeye sunulmuştur. Burada yasalardan ve matematiksel ilişkilerden hareket edilmiş ve genel tablo tamamlanmıştır. Henüz kullanılmayan kavramlar altta 2.3. bölümde açıklanmıştır. Önerilen yeni kavramlar 2. tabloda kalın puntalarla yazılmıştır. Bu gün şu anda kullanılmayan bu yeni büyüklüklerin araştırılması önerilir.
Tabloların en solundaki sütunlarında, satır numaraları, tablo satırlarındaki kavramlara göre önerillen ortak kavram isimleri ve önerilen kavramlara alfabetik sıraya göre rümuzlar önerilmiştir. Soldan ikinci sütunlarda, satırlar arasındaki matematiksel ilişkiler verilmiştir. Tabloların üst satırında, enerji sistemlerinin isimleri, iki harfli rümuzlarının seçildiği ingilizce sözlükleri verilmiştir.
Önerilen “ortak isimler” ve rümuzları, koyu puntalarla 2. tabloya yerleştirilmişlerdir. . Önerilen eşdeğer kavramlara, alfabetik sıraya göre rümuzlar verilmiş ve tabloda koyu karakterli yazılmıştır. Kavramların mevcut kullanılan isimleri ve rümuzları yanında, öğrenmeyi çok kolay kılacak olan ortak isim ve rümuz önerileri de sistematiğe göre yazılmıştır (örneğin: : (genelde ) sığa :Dac : (ötelemede: kütle:m: öteleme sığası:Dtr :: atalet momenti : I: dönme (rotatif) sığa: Dro;: elektrik sığası:C: elekrtrik sığası:Del; manyetik iletkenlik değeri.: manyetik sığe:Dma ; uzar yay sabitesi: ksl : uzaryay sığası : Dsl, vs.
Rümuzların alt indisleri, uluslararasılık açısından ingilizce kelimelere uydurularak düzenlenmiştir. İkinci tabloda, tek sayfaya sığdırılması için, isimler kısaltılarak yazılmıştır
Bu ikinci tabloda, her sistem için ayrı kullanılan terminolojinin yanında, genelde kullanılabilecek ortak isimler önerilmiştir. Ne var ki, tabloya sığabilmeleri için, kısaltımlar yapılarak yazılmıştır. Fakat, mevcut bilinen- kullanılan isimler birinci tabloda, önerilen isimler de üçüncü tabloda kısaltılmaksızın yazılmıştır.
Üçüncü tabloda ise yalnızca önerilen isimler- genel terminoloji yer almaktadır.
Elementlerin Periyodik Tablosundaki bazı boşlukların sonradan keşfedilen elementlerle doldurulduğu gibi, bu gün şu anda kullanılmayan bu yeni büyüklüklerin araştırılması önerilir.
“Enerji” kelimesi, yunanca kökenli olup “iş” anlamı kapsamındadır yani “öteleme enerji sistemi” ilişkilerini belirtmektedir. Fakat bu kavram, tüm “enerji” sistemlerini kapsamaktadır ve doğada – şu anki bilgilerimize göre- değişmeyen- azalıp- çoğalmayan / ebedi olan / tek fiziksel büyüklük olan bu kavram için, doğanın özü anlamına gelen “ACUNÖZ” ismini ve detayda öteleme enerjisi: öteleme özü; elektrik enerjisi: elektrik özü v.s. şekilde kullanılmasını öneriyorum.
Bu hususlara “genel fizik denklemleri tablosu” bölümünde değinilecektir.
2.3. GENEL DENKLEM TABLOSUNDA ÖNERİLEN YENİ KAVRAMLAR
2.3.1. ÖTELEME
* Öteleme alan şiddeti: hızın, o noktadan geçen hız doğrultusundaki kütle uzunluğuna bölümü;
* Öteleme akı yoğunluğu: hıza dik birim kesite tekabül eden momentum,
* Öteleme geçirgenlik sayısı : öteleme akı yoğunluğunun, öteleme alan şiddetine bölümü.
* Öteleme etkileşim kuvveti: etkileşen iki sistemden birincisinin akım şiddetinin, ikincisinin momentumuna göre integrali.
2.3.2. DÖNME
* Dönme akı yoğunluğu: birim kesitteki simidin açısal momentumu, veya birim kesite tekabül eden açısal momentum
* Dönme alan şiddeti: açısal hızın simit uzunluğuna bölümü
* Dönme geçirgenlik sayısı: dönme akı yoğunluğunun dönme alan şiddetine bölümü.
* Dönme etkileşim kuvveti: etkileşen iki sistemden birincisinin akım şiddetinin, ikincisinin momentumuna göre integrali.
2.3.3. ELEKTRİK
* Elektrik ivmesi: Öteleme sisteminde, hızın zamana göre türevi ivmeyi vermektedir. Buna eşdeğer olarak, elektrik sisteminde "elektrik ivmesi" tanımlandı: Tabloda, ötelemedeki "hız"a tekabül olan "U" geriliminin yani "U=(Q/C)" ibaresinin türevi, yani düzenekteki (i) akımının kapasiteye bölümü (i/C), elektrik ivmesini vermektedir.
* Elektriksel birikim: Öteleme sisteminde, hızın zamana göre integrali, "yol"u vermektedir. Tabloda bu satıra genel olarak "birikim" adı verilmiştir. (ötelemedeki "hız"a tekabül eden) "U" geriliminin integrali ki bu kavram, nüvedeki manyetik akıyı vermektedir, buna "elektriksel birikim" tanımı verildi.
* Elektrik etkileşim kuvveti: etkileşen iki sistemden birincisinin akım şiddetinin, ikincisinin momentumuna göre integrali.
2.3.4. MANYETİZMA
*Manyetik ivme: Öteleme sisteminde, hızın zamana göre türevi ivmeyi vermektedir. Buna eşdeğer olarak, manyetik sistemde de "manyetik ivme'yi" tanımladık: Tabloda, ötelemedeki "hız"a tekabül eden " tüm akımının" yani "=(/)" ibaresinin zamana göre türevi, yani (=q'=us/spin gerilimin manyetik iletkenlik değerine bölümü, manyetik ivmeyi vermektedir.
*Manyetik birikim: Öteleme sisteminde, hızın zamana göre integrali, "yol"u vermektedir Tabloda bu satıra genel olarak "birikim" adı verilmiştir. (ötelemedeki "hız"a tekabül olan) " tüm akımının" integrali , ki bu kavram, sistemdeki kondansatör plakalarında biriken Qt - elektrik tümyükünü vermektedir, buna "manyetik birikim" tanımı verildi.
* Manyetik etkileşim kuvveti: etkileşen iki sistemden birincisinin akım şiddetinin, ikincisinin momentumuna göre integrali.
2.3.5. UZARYAY
*Uzaryay aktörü: Kuvvetin zamansal türevi.
* Uzaryay ivmesi: yay uzamasının zamana göre türevi.
* Uzaryay birikimi: yay uzamanın zamana göre integrali.
* Uzaryay gücü: Yay enerjisinin zamana göre türevi. Bu kavramlar, hareketli uzaryay üzerinde fiziksel olarak gerçekleştirilebilir.
* Uzaryay etkileşim kuvveti: etkileşen iki sistemden birincisinin akım şiddetinin, ikincisinin momentumuna göre integrali.
Tablo:1: Mevcut denklemlerden oluşan acar fizik denklemleri sistematiği tablosu
-
|
.matematiksel
.ilişkiler
|
.öteleme
-transmi
.tting.tr.tr.
|
.dönme.
.rotating
.ro.ro.ro
|
.elektrik
.elec.trical
.el.el.
|
.manyetik
.magnetic
.ma.ma.
|
.uzaryay
.spring
.langthy
.sl.sl.
|
.döneryay
.springtor
.sional.st
.st.st
|
.gravitasyon.
gravi.tation
.gr.gr.gr
|
.acun
.öz
Aac-(1)
|
(4)(2)2
2
|
DacBac2
2
|
.öteleme
enerjisi
E=mv2/2
|
.dönmee
.nerjisi
:E=I.2/2
|
.elektrike
.nerjisi
E=CU2/2:
|
.manyetik
.enerji:
Q
|
.uzaryaye
.nerjisi
E=.kslu2/2
|
.döneryay
.enerjisi:
E=.ksty2/2
.
|
|
.belirti
Bac-(2)
|
.d(3)
.d(4)
|
.dCac
.dDac
|
.hız:v :
|
.açısal
.hız:
|
.gerilim:U
|
.tümakım
: Q
|
.yayuzama
:u
|
.yaydönü:
Ψ
|
|
.akı
Cac-(3)
|
.d(1)
.d(2)
|
DacBac
|
.momen
.tum:
L1=.m.v.
|
.açısalmo
.mentum
H=I..
|
.eletrik
.yükü:
Q=CU:
|
.manyetik
.akı
:m=Q
|
.yaykuveti
:Ksl=
ku.u:.
|
.döndürme
.momennti
Mst=kstΨ
|
.kütle:m:
|
.sığa
Dac-(4)
|
.d2(1)
.d(2)2
|
.d2Aac
.dBac2
|
.kütle:m:
|
.ataletmo
.menti
: I
|
.elektrik
.sığası:
C=Ao/Lo
|
.manyetik
.iletkenlik
:=.A/L:
|
.uzaryay
.sabiti:
.ksl=
Esl.Ao/Lo
|
.döneryay
.sabit:
.kst=
Gro2Ao/Lo
|
|
.güç
Eac-(5)
|
.d(1)
.dto
|
GacBac
=Aac’
|
.öteleme
.gücü:
P=Fv=E’
|
.dönme
.gücü:P
=M'
|
.elektrik
.gücü
P=U.i=
E’
|
.manyetik
.güç
P=.usq=E’
|
|
|
|
.ivme
Fac-(6)
|
.d(2)
.dto
|
Bac’=
Gac/Dac
|
.ivme:a
=F/m:
|
.açısal
.ivme:
|
|
|
|
|
|
.aktör
Gac-(7)
|
.d(3)
.dto
|
Cac'=
DacFac
|
.kuvet:
F=LI'
=m.a::
|
.döndür
.memo
.menti
M=I
|
.elektrik
.akımı
:i= Q':
|
.spingeri
.limi:
.us=m'
|
|
|
|
.özyo
.ğun
.luğu
Hac
-(8)
|
.d(1)
.dVo
|
KacBac2
2
|
.ötelemee
.nerjiyo
.ğun.luğu
:etr=v2/2:.
|
.dönme
.enerji
.oğunluğu
.ero=
.d(E)/dVo
=ro22/2
|
.elektrik
.enerjiyo
.ğunluğu:
:eel=E/Vo
=DE/2.
|
.manyetik
.enerjiyo.
.ğunluğu
:ema=
BH/2:.
|
.uzaryaye
.nerjisi
.yoğunlu
.ğu..esl=
/2:.
|
|
|
.alan
.şid
.deti
Iac(9)
|
.d(2)
.dLo
|
.dBac
.dLo
|
|
|
.elektrik
.alanşid
.deti::E
=U/Lo
|
.manyetik
.alanşid
.deti:H=
Q/Lo:
|
.bağıluza
.ma:
.u/Lo
|
.bağıldön
.me:Y/Lo
=t/(Gro)
|
|
.akıyo
.ğun
.luğu
Jac(10)
|
.d(3)
dAo
|
.dCac
dAo
|
|
|
.deplas
.man:
D=Q/A
|
.manyetiki
.indüksiyon
B=m/Ao.
|
.çekme
.gerilimi:
=Ku/Ao
|
|
|
.özgül
.sığa
Kac-
|
.d(4)
.dVo
|
Dac/Vo
|
.yoğnluk
:
.m/Vo.:
|
|
.elektrik
.özgülsı
.ğası:ce=
C/Vo=/Lo2
|
.manyetik
.özgülsığa
.sı:cm=
/Vo=/Lo2
|
.uzaryay
.özgül
.sığası:
.cu=.ku/Vo
=Eu/Lo2
|
|
|
.geçir
.genlik
Lac-
(12)
|
(10)
(9)
|
KacLo2
|
|
|
.dielektri
.site
:D/E=
ceLo2
|
.permea
.bilite:=
B/H=cmLo2
|
.elastisite
:Eu=
.cuLo2
|
|
.gravitas
.yongeçir
.genliği
gr=1/()
|
.birikim
Mac.
(13)
|
ò(2)dto
|
òBacdto
|
Yol:Y
=òvdto
|
açı:Y=
dto:
|
Manyetik
.akı:
f=òusdto:
|
.tümyük:
Qt=
òQdt:
|
|
|
|
.etki
.kuvet
Nac-(14)
|
ò9d(3)
|
òIac1dCac2
|
|
|
.elektrik
.kuveti
Nel12=
òIel1dCel2:
ò(U/Lo)1d(Q)2
|
|
|
|
|
Dostları ilə paylaş: |
