Doküman 7192-an

10.6 Dokümantasyon

Eğitim kursu, değerlendirme ve yeterlilik her personel için belgelendirilecek ve kaydı tutulacaktır.

Bölüm 11 – Devamlı Eğitim

11.1 Giriş

ICAO Devlet mektubu AN 7/5-01/52, Devletlerden ya da Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcılardan (Air Traffic Service Providers (ANSP)) kendi Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeline (ATSEP) tekrarlı olarak eğitim sağlamasını talep eder. Yeterlilik gereksinimleri ve uluslar arası ya da ulusal güvenlik düzenleme gereksinimlerini karşılamak için, Devletler ya da Hava Trafik Hizmet Sağlayıcıları kendi personellerine (ATSEP) yenileyici eğitim sağlamak zorundadır. Örneğin, Avrupada EUROCONTROL Güvenlik Düzenleme Gereklilikleri (ESARR 5), Avrupa Sivil Havacılık Konferansı (ECAC) alanı içerisindeki Hava Trafik Yönetimi (ATM) hizmetlerinin şartları içerisindeki güvenlikle ilgili görevlerden sorumlu olan tüm Hava Trafiği Yönetimi hizmet personeli için genel güvenlik gereksinimlerini düzenlemektedir. ATSEP ve ESARR5 için spesifik güvenlik gereklilikleri teknik ve mühendislik personelinin yeterli bilgi ve yeterliliğe sahip olmasını ve bunu sürdürmesini şart koşar.

Bu bölümde, Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli için Devamlı Eğitiminin hazırlanması ve sunulmasında Devletlere ve Hava Trafik Hizmet Sağlayıcılarına yönelik rehberler sunulmaktadır. Tekrarlanan eğitimin iki çeşidi Yenileyici Eğitim (Refresher Training) ve Acil Durum Eğitimidir (Emergency Training). Dönüşümlü Eğitim (Conversion training) Personelin (ATSEP) belirli bir çalışma alanından bir başkasına geçmesini sağlayan gelişimsel bir eğitimdir.

Bu kılavuzda, Devam Eğitimi (Continuation Training) aşağıdaki üç tip eğitimi tarif etmekte kullanılan bir ifadedir:

1. 
   Yenileyici eğitim (Refresher Training);
   
2. 
   Acil Durum Eğitimi (Emergency Training);
   
3. 
   Dönüşümlü Eğitim (Conversion Training).
   

Devamlı Eğitim mevcut bilgiyi ve becerileri arttırmak ve yeni teknolojilere hazırlamak için verilmektedir.

Devamlı eğitimin hedefi Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personelinin (ATSEP) gerekli tüm konularda güncel operasyonel bilgiye ve deneyime sahip olmasını sağlamaktır. Bu tip bir eğitimin hazırlanması Personelin becerilerinin gelişimine ve sürdürülmesine katkı sağlayacak, sağlanan hizmeti geliştirecek ve yeterlilik projesinin başlamasını kolaylaştıracaktır.

Koşul: Bir laboratuar ortamında, uygun ve yerinde eğitim materyali, referans dokümantasyonu, test ekipmanı ve araçlarla birlikte spesifik bir ekipman /sistem uygulanması:

Performans Kursiyer aşağıdakileri yapabilecektir:

1. 
   Koruyucu bakım;
   
2. 
   Onarım;
   
3. 
   Kalibrasyon;
   
4. 
   belgelendirme
   

Başarı Tüm bakım, kalibrasyon ve belgelendirme onaylanmış standartlara ve prosedürlere

standardı uygun olarak gerçekleştirilmelidir

11.2 Yenileyici Eğitim

11.2.1 Giriş

Yenileyici Eğitim, takım becerileri gibi mevcut bilgi ve becerileri gizden geçirmek, pekiştirmek ya da güncellemek için tasarlanır.

İdeal olarak yerinde olmalı ve değerlendirmeye özgü olmalıdır ve kuramsal bilgiyi, pratik becerileri ve bir takım simülasyonları ve/veya pratik alıştırmaları kapsamalıdır. Yenileyici Eğitim sadece başka bir eğitim çeşidi anlamında gelmemektedir, aynı zamanda tamamlayıcıdır ve düzenli olarak yapılmalıdır.

11.2.2 Hedef Kitle

1. 
   Sadece tek bir değerlendirmeye sahip olan personel (ATSEP) bu değerlendirmeye özgü yenileyici eğitim almalıdır.
   
2. 
   Aynı birim içerisinde birkaç sistem ya da ekipman için değerlendirmeye sahip olan personel her sistem /ekipman için spesifik olan ya da ilgili tüm sistemleri / ekipmanı kapsayan geniş çaplı bir eğitim kursu aracılığıyla yenileyici eğitim alabilir.
   
3. 
   Çok değerlendirmeli personel olması durumunda (örneğin COM, NavAids, Gözetim vs.), bu değerlendirme ve/veya onaya özgü olan Yenileyici Eğitimin en etkili olması muhtemeldir, bununla birlikte birkaç değerlendirmeyi kapsayan bir genel bir kurs tasarlanabilir ve bu türden bir personele sunulabilir. Bu konuyla ilgili takdir hakkı ayrı ayrı Devletlere ya da kendi ulusal düzenleme otoritesinde onay almaya tabi olan Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcılara (ANSP) bırakılır.
   
4. 
   Sistem İzleme ve Kontrol görevine sahip olan personel, kontrolleri altındaki her sistem / ekipman üzerinde ve ayrıca yeni her türlü operasyonel prosedür üzerinde yenileyici eğitim almalıdır.
   

11.2.3 Eğitimin Amacı

Yenileyici Eğitim amaca odaklı olmalı ve personelin son eğitimden bu yana ortaya çıkabilen her türlü sistem / ekipman değişimine ya da prosedür ve pratik güncellemelerine aşina olması için tasarlanmalıdır. Doğrudan personelin (ATSEP) görevleri ile ilgili olmalı ve personelin değerlendirmeye tabi olmasını ve sistem / ekipman üzerinde güvenle çalışmasını sağlamalıdır.

Yenileyici bir Eğitim kursu geliştirirken aşağıdaki maddeler dikkate alınmalıdır:

1. 
   İlgili ICAO Ekleri / Dokümanları ve Havacılık Bilgi Yayınlarından (AIP) referans materyali üzerine güncellemeler;
   
2. 
   Yeni bakım prosedürleri;
   
3. 
   Yeni kalibrasyon prosedürleri;
   
4. 
   Yeni standartlar ve işletim prosedürleri;
   
5. 
   Koordinasyon prosedürleri;
   
6. 
   Sistem performansını etkileyen yeni faktörler;
   

g) Sistem izleme ve kontrol değişimleri;
h) Radyo Elektromanyetik Girişimin (EMI) idaresi;

i) Pratik yordamlar;

j) Gerektiği gibi programlanmış bakımın gerçekleştirilmesi;

k) Hataların teşhisi, yerleşik test yeteneklerini içeren sistem bakımı için sağlanan belirli test ekipmanlarının, araçlarının ve cihazlarının verimli kullanımının sağlanması;

l) Sistemin operasyonel servise geri yüklenmesi;

m) Yeni teknolojilerin tanıtılması;

n) Yeni projeler;

o) Personel (ATSEP) için mevcut olan ekipmanın yeni izlemesi, ayarlaması ve ölçümü;

p) Duruma yönelik farkındalık;

q) Liderlik;

r) Hizmetler arası koordinasyon;

s) Takım Kaynak Yönetimi (Team Resource Management (TRM));

t) Yeni operasyonel talep;

u) Alan Ziyaretleri;

v) İnsan faktörleri;

w) Personelin son eğitiminden bu yana değişmiş olan diğer maddeler.

11.2.4 Sıklık ve Süre

Yenileyici Eğitim tüm Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli için periyodik olarak bulunur hale getirilmelidir. Personelin Sistem / Ekipman Değerlendirme Eğitimlerini takiben her iki ila üç yılda bir Yenileyici Eğitim almaları önerilmektedir.

Yenileyici Eğitim için gereksinim ve kaynak talebi arasında bir denge oluşturulması gerekmektedir. Eğitimin süresi Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personelinin sorumluluğu altındaki sistemlerin ya da ekipmanın sayısına bağlı olacaktır. Bu süre her devletin kendi kararında bırakılır fakat her sistem ya da ekipman için minimum bir gün gerektiği düşünülmektedir.

11.2.5 Eğitimin Verilmesi

Yenileyici Eğitim, hangisi daha pratikse ya ulusal bir eğitim akademisinde, yerel bir eğitim biriminde ya da doğrudan ortamda gerçekleştirilebilir. Mümkün olması durumunda, eğitim kısmının gerçek sistemler / ekipman üzerinde gerçekleştirilmesi avantajlıdır (örneğin, Yedek sistem vs.).

11.3 Acil Durum Eğitimi

Acil durumlarda eğitim, alışılmadık durumlarda eğitim ve bozulmuş sistemlerde eğitim gibi eğitimler. Bu eğitimlerin çoğunluğu yerine özgü olacaktır ya da olay ya da kaza analizinden yararlanabilir.

Yeni teknolojilerin güvenilirliği ile birlikte, personel herhangi bir tehlikeyle ya da acil durumla karşılaşmadan uzun sürelerle gözden geçirebilir. Yüksek güvenilirliğin bu eğilimi bir taraftan iyi karşılanırken, diğer taraftan personelin ortaya çıkabilen alışılmadık durumları idare etmesi için hazırlaman gerektiğine işaret etmektedir. Bu durum güvenliği arttıracaktır.

Sonuç olarak, hatalı davranışlarda bulunulmasını önlemek için (örneğin kötü ayar yapma, kötü kalibrasyon, hatalı ağ bağlantısı ya da sistem konfigürasyonu, vs.) ve Hava Trafik Güvenliğini tehlikeye atabilen temel bir arıza ya da acil duruma karşı zamanında yanıt verebilmek için tüm personelin periyodik Acil Durum Eğitimi alması gerekmektedir.

Bu eğitim aşağıdakileri içermelidir:

1. 
   Acil durumlar;
   
2. 
   Alışılmadık ya da kritik durumlar; ve
   
3. 
   Bozulmuş sistemler.
   

Bu eğitimlerin çoğunluğu yerine özgüdür ve gerçek olaylar, kazalar ve vaka raporları kullanılarak tasarlanabilir.

11.3.2 Acil Durumlar

Bu eğitim acil ve kusursuz hareket edilmesini gerektiren ciddi, beklenmedik ve çoğunlukla tehlikeli olan durumlara yöneliktir. Bu eğitim özellikle Sistem Yöneticisi ya da canlı ekipmanın izlenmesi ve yeniden konfigürasyonundan sorumlu olan personel için gereklidir.

11.3.3 Alışılmadık ve Kritik Durumlar

Bu eğitim, yaygın olarak tecrübe edilmeyen koşullar dizisine yöneliktir.

Acil bir durumdan asıl farkı istikrarsız bir durumunda bulunmasıdır ve eğer uygun bir hareket yapılmazsa temel bir arıza ya da acil durum ortaya çıkacaktır.

Bu eğitim en çok Sistem İzlemesini ve Kontrolünü gerçekleştiren personel için önemlidir. Bu eğitimin bir kısmı Hava Trafik Kontrolörü (ATCO) ile diyalog kurulmasını kapsamalıdır.

11.3.4 Bozulmuş Sistemler

Bu eğitim, sistem fazlalığının ya da servis elemanlarının kaybına yol açan bir sistem arızası ya da bozukluğunun sonucu olan alışılmadık durumları idare etmeye yöneliktir..

11.4 Dönüşümlü Eğitim

Bu eğitim iş kategorisi (yeni disiplin ya da yeni değerlendirme çeşidi), çevre (yeni bakım ya da diğer prosedürler) ya da sistem / ekipmandaki (sistem yükseltme ya da sistem değişikliği, yeni proje) bir değişime uygun bilgi ve beceriler sağlamak üzere tasarlanır.

Uygulamada, dönüşümlü eğitim yeni bir eğitim çeşidi değildir. Bir personel yaptığı işi her değiştirdiğinde, yeni bir değerlendirmeye ihtiyaç duyduğunda, yeni ekipmanla ilgilenmesi gerektiğinde ya da yeni proje ile ilgilendiğinde yeni ya da güncellenmiş bilgi ve becerilere gereksinim duyabilir.

Verimli olmak için ilk adım personelin gerçek bilgi ve becerileri ve yeni gereksinimler arasındaki farkın belirlenmesidir. Personel daha sonra kılavuzda tanımlanan fakat sadece bu açığı kapatmak için gerekli olan eğitimin farklı adımlarını tecrübe edecektir.

11.4.1 Uygulamalı Eğitim ve Simülasyon

Personel, uygulamalı alıştırmalarda nelerin gerektiğine ilişkin olarak önceden bilgilendirilmelidir. Mevcut kısıtlı zaman içerisinde yürütülebilecek olan alıştırmaların sayısı az olabilir ve gerçek ihtiyaçlar dikkate alınarak göre iyi seçilmelidir.

Eğitim merkezi ya da eğitimin yeri uygulamalı alıştırmaların başarılı olmasını sağlamak için gerekli olan materyallerle iyi teçhizatlandırılmış olmalıdır.

11.4.2 Yeterlilik Değerlendirmesi

İster canlı çevrede ister bir simülatör üzerinde ya da devamlı değerlendirme yoluyla gerçekleştirilsin yeterlilik değerlendirmesinin yapısı ve yürütülmesi üye her ülkenin / Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcının (ANSP) ve bunları düzenleyen otoritelerin kararına bırakılır.

11.4.3 Dokümantasyon

Eğitim kursu, değerlendirme ve yeterlilik her Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli için belgelendirilecek ve kaydedilecektir.

Bölüm 12 – Gelişimsel Eğitim

12.1 Giriş

Personel kariyerleri boyunca ilave bir eğitim seviyesi ve uzmanlık gerektiren mevkilerde bulunabilir.

Bu bölümde, genel anlamda bu mevkiler için gerekli olan eğitime vurgu yapacağız. Genel olarak, bu tip mevkiler personelin deneyimli olmasını ve aşama bir ve iki temel uzmanlık eğitiminin geçilmesini zorunlu kılar. Bu bölümde tanımlanan mevkiler ve fonksiyonları aşağıdaki gibidir:

1. 
   Teknik Uçuş Kontrolörü (Technical Flight Inspector (TFI));
   
2. 
   Sistem İzleme ve Kontrolü (System Monitoring and Control (SMC));
   
3. 
   Eğitmen (Training Instructor);
   
4. 
   ATSEP Mühendisliği / Tesisat Teknoloji Uzmanı.
   

12.2 Teknik Uçuş Kontrolörü (Technical Flight Inspector)

12.2.1 Giriş

ICAO Ek 10 Cilt 1 paragraf 2.8, devletlerin ya da Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcılarının (ANSP) havacılık telekomünikasyon sistemlerinde uçuş testleri gerçekleştirmelerini zorunlu kılar. Uçuş testleri, ICAO DOC 8071’de sağlanan rehberlik dokümantasyonun izlenmesi ile gerçekleştirilir. Uçuş testlerine katılan Devletler ya da Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcıları, ICAO DOC 8071’in şartlarını karşılayan dokümanlar, standartlar ve prosedürler geliştirmiştir. Radyo navigasyonel yardımların kalibrasyonu için bir hava taşıtında yüksek derecede hassas seyrüsefer alıcıları, sensörler, veri kaydediciler, bilgisayarlar ve sinyal çözümleyiciler gibi uzman elektronik test ekipmanı kurulmaktadır. Çoğu durumda, hava taşıtı sadece uçuş kalibrasyonu için kullanılmaktadır. Uçuş kalibrasyon ekipmanının bakımını yapmak ve işletmek için gerekli olan personel Teknik Uçuş Kontrolörü olarak tanımlanmaktadır ve Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli (ATSEP) içerisinden gelmektedir.

Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personelinin fonksiyonları, Teknik Uçuş Kontrolörü olarak genellikle havadan gelen ekipmanın kaydı ve konumlandırmasının işletilmesi ile ilgilidir ve aşağıdakileri içerir:

1. 
   Radyo navigasyonel alıcıların kalibrasyonu;
   
2. 
   Bilgisayarın işletilmesi ve veri kaydetme ekipmanının işletilmesi;
   
3. 
   Gerçek zamanlı analiz ve karar alma;
   
4. 
   Hava taşıtı konumlandırma ekipmanının (teodolit, laser tracker ya da diferansiyel GPS) hazırlanması ve işletilmesi;
   
5. 
   Yer personeli ile gerektiği gibi haberleşme;
   
6. 
   Kontrol raporu hazırlanması.
   

12.2.2 Eğitimin Amacı

Her öğrencinin eğitim programından tam olarak yararlanmasını sağlamak ve bu suretle de uçuş kalibrasyonunun tüm aşamalarında yüksek kalitede hizmet verilmesini sağlamak için her türlü çaba harcanmalıdır.

Kursiyerler Devlet ya da Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcı tarafından onaylanan standartlara ve prosedürlere uygun olarak uçuş test görevlerini gerçekleştirmelidir.

Koşul: a) Gerçek ortamda havada, uygun ve yerinde eğitim materyali ve referans dokümantasyonu ile birlikte uçuş kalibrasyonunun belirli durumunda maruz kalma.

b) Alternatif olarak, gerçek ekipmana ihtiyaç duymadan amacın gerçekleştirilmesini sağlamak için laboratuar simülasyonu ya da senaryolarının kullanımı.

c) Uçuş kalibrasyonu ile ilgili belirli bir durumun tarifinin yapılması.
Performans Teknik Uçuş Kontrolörü Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli (TFI ATSEP) aşağıdakileri yapabilmelidir:

1. 
   Uçuş kalibrasyonu sırasında kullanılacak olan tüm hava ve yer sistemlerinin / ekipmanının işletilmesi;
   
2. 
   Kontrol altındaki radyo navigasyonel yardım ile ilgili teknik sorunların analizi ve değerlendirilmesi;
   
3. 
   Uygulanabilir standartlarla uyum sağlama amacıyla yer personeline öneri ve tavsiye sağlanması;
   
4. 
   Bir uçuşun tüm aşamalarında kullanılan alet prosedürlerinin anlaşılması;
   
5. 
   İlgili standart ve prosedürlerin tarif edilmesi.
   

Başarı a) Tüm tarifnameler belirli durumun temel noktalarını kapsamalıdır;

standardı

b) Tüm çalışmalara onaylı standart ve prosedürlere uygun olarak gerçekleştirilmelidir.

12.2.3 Teknik Uçuş Kontrolörü Eğitim Programı

Bu bölümde, tipik bir eğitim programının parçası olacak konuların genel bir listesi sağlanmaktadır. Bu bölümde tavsiye edilen eğitim programı bazı Devletlerde ya da Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcılarına uygulanamayabilir.

Radyo Navigasyon

ICAO Ek 10 Cilt 1’de tarif edilen tüm radyo navigasyonu eğitim programına dahil edilmeli ya da bir ön şart olmalıdır. Tavsiye edilen ön şart radyo navigasyon yardımlarında üç yıllık çalışma deneyimidir. Radyo navigasyon yardımları aşağıda listelenmektedir:

• 
  Uçak yaklaşımı için aletli iniş sistemi (ILS);
  
• 
  Uçak yaklaşımı için mikrodalga iniş sistemi (MLS);
  
• 
  VHF çok yönlü radyo menzili (VOR);
  
• 
  Yönsüz radyo beacon (NDB);
  
• 
  UHF mesafe ölçüm ekipmanı (DME);
  
• 
  Yön Bulucu (DF);
  
• 
  İkincil gözetim radarı (SSR);
  
• 
  VHF/UHF haberleşme sistemleri.
  

Radyo navigasyon yardımları ile ilgili kalifikasyon eğitimine ilave olarak, bu eğitim aynı zamanda kaydedilecek olan ve daha sonra her sistem için tavsiye edilen toleransla karşılaştırılacak olan uçuş kontrol parametrelerine yöneliktir.

Eğitim bu nedenle aşağıdaki maddeleri kapsamalıdır:

1. 
   ILS - Lokalizer: (uçuş yolu / klerans alan şiddeti, klerans, Tanımlama, modülasyon derecesi, Birleşik aşamalandırma (Composite phasing), Modülasyon derecesi tutarlılığı, uçuş yolu, uçuş yolu yapısı, uçuş yolu izleme ikazları, yer değiştirme hassasiyeti, Dijital sinyal (DS) monitör ikazları, polarizasyon, maksimum DS’de klerans, Menzil…)
   

2. 
   ILS – Glidepath: (uçuş yolu/alt yol klerans alan şiddeti, alt yol kleransı, modülasyon derecesi, modülasyon derecesi tutarlılığı, uçuş yolu, uçuş yolu yapısı, uçuş yolu izleme ikazları, yer değiştirme hassasiyeti, DS monitör ikazları, polarizasyon, maksimum DS’de klerans, Menzil…)
   
3. 
   Markerlar (Tanımlama, modülasyon
   
4. 
   Güzergah üniteleri DME, VOR: (Modülasyon derecesi, tanımlama, cone of confusion, düzenleme, yapı, alan şiddeti, mesafe doğruluğu, kapsam, …)
   
5. 
   Güzergah NDB’leri. (Tanımlama, Kapsam, Sinyal dalgalanması,…)
   

Uçuş kalibrasyon çeşidi

Teknik Uçuş Kontrolörü aynı zamanda farklı uçuş kalibrasyon çeşitleri gerçekleştirmek için de eğitim almalıdır.

1. 
   Ekipman hizmete alınmadan önce ya da temel onarımları takiben hizmete alınmadan önce gerçekleştirilen ilk uçuş kalibrasyonu.
   
2. 
   Önceden belirlenen bir uçuş kalibrasyon aralığından sonra gerçekleştirilen rutin uçuş kalibrasyonu.
   
3. 
   Önceden belirlenen sayıda uçuş kalibrasyon aralığından sonra gerçekleştirilen temel uçuş kalibrasyonu.
   
4. 
   Talep üzerine, onarımdan sonra, dış etmen yüzünden girişim nedeniyle ya da hava kazası incelemesi durumunda gerçekleştirilen özel uçuş kalibrasyonu.
   

Bu eğitim aynı zamanda aşağıdaki konuları içermelidir:

1. 
   Uçuş kalibrasyon süreci (aralıklar, planlama, uçuş hazırlığı, performans, dokümantasyon, izleme (follow-up) ve dosyalama);
   
2. 
   Teknik gereklilikler (ICAO EK 10 ve Doc 8071’de belirtilen standartlar ve tavsiyeler);
   
3. 
   Göreve ve sorumluluklar;
   
4. 
   Uçuş kalibrasyon ekipmanı ve belirtilen prosedürler;
   
5. 
   Planlama ve uçuş kalibrasyonlarını gerçekleştirme;
   
6. 
   Kaydedilen değerlerin analizi ve değerlendirilmesi;
   
7. 
   Geçici uçuş kalibrasyon raporunu derleme ve yayınlama;
   

h) Kaydedilen ve değerlendirilen değerlerin özet sonuçları ile birlikte nihai uçuş kalibrasyon raporunu derleme ve yayınlama;

i) Bakım ve gözetim ünitesi;

j) Uçuş kalibrasyon ekipmanının bakımı ve işletilmesi;

k) Uçak yer belirleme sisteminin bakımı ve işletilmesi (teodolit, laser tracker, DGPS).

12.3 Sistem İzleme ve Kontrol (SMC)

12.3.1 Giriş

CNS ve ATM sistemlerinin / ekipmanının hızla çoğalması Sistem İzleme ve Kontrol sağlamada yeni yolların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Çoğu Hava Seyrüsefer Hizmet Sağlayıcı, Sistem İzleme ve Kontrol fonksiyonlarını coğrafi bir bölge içerisinde, genellikle de Uçuş Bilgi Bölgesi (FIR) içerisinde toplamıştır. Genel olarak, her alan kontrol merkezi (ACC) bir Sistem İzleme ve Kontrol (SMC) takımına ya da kalifiye Sistem İzleme ve Kontrol Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli (SMC ATSEP) ile donatılan konuma sahiptir. Bu personel, kendi Uçuş Bilgi Bölgelerindeki tüm operasyonel sistem / ekipmanının günden güne işletilmesinden sorumludur (normal olarak günde 24 saat, haftada 7 gün). Sistem İzleme ve Kontrol Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli (SMC ATSEP), sorunu teşhis ederek, geri çekilme (fall back) prosedürlerini aktive ederek ve onarımı başlatarak arıza ya da bozulmalara hızlı bir tepki verir. Bütün bunlar çok fazla koordinasyonu zorunlu kılar ve Sistem İzleme ve Kontrol Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli bütün bir Uçuş Bilgi Bölgesindeki operasyonel Haberleşme Seyrüsefer ve Gözetim (CNS) ve Sistem İzleme ve Kontrol Hava Trafik Güvenliği Elektronik Personeli (SMC ATSEP) ve operasyonel kontrolörler arasındaki bağlantıdır. Aynı zamanda Uçuş Bilgi Bölgesi arasındaki koordinasyon da SMC ATSEP tarafından yapılır.

SMC ATSEP, yeterli olmak ve bu yeterliliği muhafaza etmek için uygun eğitime gerek duyar. Bu eğitim CNS/ATM elektronik sistemleri ve ekipmanla ilgili olan ve aynı zamanda Takım Kaynak Yönetimi (TRM) ve diğer İnsan Makine Arabirimi (HMI) ve İnsan İnsan Arabirimi (HHI) becerilerini de içeren iş fonksiyonlarının gerçekleştirilmesine yönelik olmalıdır.

Bu eğitim:

1. 
   Kalifikasyon standartları oluşturmak;
   
2. 
   Öğrenci performansının değerlendirilmesine karşı bir temel sağlamak; ve
   
3. 
   Öğrenciye Eğitim Planının kapsamlı bir tarifini sağlamak.
   
4. 
   SMC ATSEP’e detaylı SMC fonksiyon bilgileri ve uygulamalı standart ve prosedürlerin operasyonel pratikleri ve alıştırmaları sağlamak üzere tasarlanacaktır.
   

SMC ATSEP’in başlıca görevlerinin gruplamada genel bir liste kullanılabilir. Listede her görevin tamamlanması için yan prosedürler tarif edilmektedir. Sınıflandırma için isimlendirmede geleneksel yöntemleri takiben her Sorumluluk Alanındaki görevleri tanımlamak için numaralandırma sistemi aşağıdaki gibidir:

1. 
   LR – Sıralı kayıt ve Raporlama (Logging and Reporting);
   
2. 
   MC – İzleme ve kontrol (Monitor and control);
   
3. 
   RR – Serbest bırakma ve eski durumuna dönme (Release and Restoration);
   
4. 
   PI – Problem İzolasyonu ve Hizmetin eski durumuna dönmesi )Problem Isolation and Service Restoration);
   
5. 
   PO – Pozisyon Operasyonu (Position Operation);
   
6. 
   SS – Alan Özgü SMC Görevleri (Site Specific SMC Tasks).
   

12.3.2 Eğitimin Amacı

SMC Yeterlilik Eğitim Programı, iş fonksiyonlarına bağlı olarak geliştirilecek, uygulanacak ve verilecektir ve İş Başı Eğitimi tarafından geliştirilecektir. Her öğrencinin eğitim programından tam olarak yararlanmasını sağlamak ve bu suretle de SMC pozisyonu / fonksiyonunu yönetmede güven sağlamak için her türlü çaba harcanmalıdır.

Kursiyerler sistem izleme ve kontrol görevlerini onaylanan prosedürlere uygun olarak gerçekleştirecektir ve Takım Kaynak Yönetimi (TRM), İnsan Makine Arabirimi (HMI) ve İnsan İnsan Arabirimi (HHI) kavramlarına başvuracaktır.
Koşul: a) Bir SMC ortamında, uygun ve yerinde eğitim materyali, referans dokümantasyonu ve araçlarla birlikte belirli sistem izleme ve kontrol ekipmanına maruz kalma.

2. 
   Alternatif olarak, operasyonel ekipmana ihtiyaç duymadan amacın gerçekleştirilmesini sağlamak için simülasyon ya da senaryo kullanılması.
   
3. 
   Bir Uçuş Bilgi Bölgesi / Alan Kontrol Bölgesi (FIR/ACC) ile ilgili belirli bir durumun tarifinin yapılması.
   

Performans Bu bölümde kapsanan izleme ve kontrol sistemleri üzerinde SMC ATSEP aşağıdakileri yapabilecektir:

• 
  SMC konumunda kurulan tüm sistem ve ekipmanların işletilmesi;
  
• 
  Bu sorumluluk altında tüm sistem / ekipmanın izlenmesi ve kontrolü;
  
• 
  İlgili hava boşluğunun tarif edilmesi;
  
• 
  Takım Kaynak Yönetimi (TRM), İnsan Makine Arabirimi (HMI) ve İnsan İnsan Arabirimi (HHI) becerilerine başvurulması;
  
• 
  İlgili standart ve prosedürlerin tarif edilmesi.