Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

Yayçı: Seracu nahiyesi/ Merağa.

Yay-garı: Kırh-bulağ dağı/ Sain-Kale

Yeddi-bulağ: Siyah-Mansur nahiyesi/ Bicar.

Yeddi-göl: Zencan.

Yeduk: Künbed nahiyesi/ Hemedan.

Yeher-alan: KâğızkuNan/ Miyane.

Yekebağ: Hâregân/ Save.

Yeke-çınar: Hacıdağ/ Künbed-i Kavus.

Yeke-kûh: Miyan-Vilayet nahiyesi/ Tayyibad.

Yeke-sine: Sorha nahiyesi/ Simnan.

Yelli-kaya: Azerşehr/ Tebriz-Sehend-Bozguş.

Yemen-dağ: Kuzey Horasan.

Yemulug: Kuzey Horasan.

Yengiabad: Kürdistan BV’de yerleşim birimi.

Yengice: Savalan dağı/ Doğu Azerbaycan.

Yenkanlı: Eski adı Dağlık Vilayet olan Kürdistan BV yerleşim birimlerinden. Türkçe olduğu gerekçesiyle 1937 yılında adı “Tîkân” olarak değiştirilmiştir. (Hamid DebBağî)

Yetim: Verzag nahiyesi/ Feriden.

Yoğrul: Eski adı Dağlık Vilayet olan Kürdistan BV yerleşim birimlerinden. Türkçe olduğu gerekçesiyle 1937 yılında adı “Yârgül” olarak değiştirilmiştir. (Hamid DebBağî)

Yolgeşdi: Kürdistan BV’de çay adı.

Yuharı-Altun: Eski adı Dağlık Vilayet olan Kürdistan BV yerleşim birimlerinden. Türkçe olduğu gerekçesiyle 1937 yılında adı “Zerrinerud-bâlâ” olarak değiştirilmiştir. (Hamid DebBağî)

Pehlevilerin ilk dönemlerinde, Pan-İranist/ Pan Aryaistlerin de etkisiyle Kürdistan’ı (Dağlık Vilayet) Azerbaycan etkisinden uzaklaştırmak için özellikle bu Vilayetteki Türkçe isimlerinin değiştirilmesine öncelik verildiği görülmektedir.