Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

A

Aba/ ebe: Anne, büyükanne.

abağa: 1.Büyük, ulu kişi. 2.Saygıdeğer birader.

abacı/ Abacî/ bacı: Kız kardeş, büyük kız kardeş. Ağabacı, bacı.

abaze: Ayağın bir bölümü.

abDar-başı: (Farsça/ F-Türkçe/ T) Sucuların başı, sucubaşı, subaşı, saka.

ablay: Ak ve kara renkli at, ablak.

acudan başı: (Fransızca/ Fr.-T) Kacar dönemi unvanlarından. Bir bölgenin yöneticisi, “Emir-i Nizam”ın yardımcısı.

acudan başı küll: (Fr.-T-Arapça/ A) Kacar dönemi unvanlarından. Ordu başkumandanı.

açar: Anahtar; açar pîç-guştî: (T-F) Tornavida; açar du-ser: (T-F) Somun anahtarı; açar-féranse: (T+Fransa adı ile) İngiliz anahtarı.

açmaz: Satranç oyununda şahın hareket edemez hale gelmesi.

adaş/ ataş: (ad-daş) Adaş.

AfşaRi: (T+ “î” mensubiyet eki; Müzik) 1.Tanınmış Türk il/ ulusu. 2.İran klâsik Türk müziğinde Şor/ Şûr destgâhına mensup vurgulu makam/ şubelerden biri. Terkibinde; Camederân, Bayat-ı Râce, Maye, Şikeste-nehîb, Geray, Mesnevî ve Şah Hétay şubeleri dâhildir.