Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

golçomag: Eli sopalı zorba, kabadayı.

gor: Zırh, cebe, silah.

gorçi: Korucu, silah deposu sorumlusu.

gorçibaşı: Korucubaşı.

gor-hane: silahhane, silah deposu..

gorugçî/ qoruqçî: Korucu, muhafız, bekçi.→qoruq-konende: (T+F) Koruyan, muhafaza eden.

göz: Göz.

guldur: Zorba.

gullac: Kuvvetle çekilen yay.

gullug: Rüşvet.

gundag/ qundaq: 1.Tüfek namlusunun altında bulunan ağaç veya metal bölüm, kundak, 2.Yeni doğmuş çocuğun sıkıca sarıp sarmalamaya yarayan geniş bez.

gurnag/ qurnaq/ qırnaq: Hizmetçi.

gurug: Alıkoyma, tutuklama.

gurumsag/ qurumsaq: Pezevenk, deyus.

guş/ quş: Kuş. →quşçî: Kuşçu.

guşgun/ quşqun: Paldım.

ğaz-ayaqı: Ispanakgillerden, yaprakları kaz ayağına benzeyen sofralık bir bitki, kaz ayağı.
H

Hacetaş: (A+T) İl ve tayfa reisi.

ĥan/ xan: 1.Reis, emir, ilhan. 2.Eski Türk devlet reisleri.

ĥan-ı ĥaNan/ xan-ı xaNan: (Farsça isim tamlaması, ĥan+ân çoğul eki) Hanlar hanı.

ĥanĥanî/ xanxanî: Memleketin her bölgesinde bir hanın hükümran olması.

ĥanum/ xanum: Banu, hatun.→hanum bozorg: (T+F) Büyük hanım