Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

hekimbaşı: (A+T) Hekimbaşı, baş hekim.

hîltaş: İl ve tayfa reisi.
I

ırgı/ ırğı: Horasan ve Elburz dağlarında yetişen müshil özelliği bulunan bir bitki. Şir-haşt/ Şir-hışk/ Şir-haşak; Haşt: Gülhatmi

ıylaq: Yaylak.
İ

iç ağası: Safevi dönemi saray unvanlarından. Onun izni olmadan saraya girilemezdi.

igri/ egri/ eyri: Doğru olmayan, doğruluğu bozulmuş, eğri.

il/ él: 1.İl/ ulus, aşiret. 2.Dost, yâr, yoldaş. 3.(Mecaz) Ram, Muti. Çoğulu(T+F)→Îlât

îl/ ıl: Yıl.

ilât: (il+“ât” çoğul eki ile) İller, uluslar.

ilbeg/ ilbegi: İl beyi, ilhan.

ilcar/ îlCar: 1.Bir işi bitirmek üzere işçilerin bir araya toplanması. 2.Özel bir emir yerine getiren grup. 3.ReayAdan çok sayıda insanın bir araya gelmesi.

ilçî/ élçi/ yelçi: 1.Sefir, elçi. 2.Aracı; İlhanlı, Safevi ve Kacar döneminde “ilçî”, ilçîgeRi/ elçilik” ve “ilçîhana” formları kullanılmıştır. Bkz.→ élçi/ ilçi

ilğar/ ilgar: 1.Söz verme, ahd-ü peyMan. 3.Sipâhilerin düşman üzerine seri şekilde hücum etmesi, gece baskını. (Terkip) İlger-kuNan/ ilgar-koNan