Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

ag/ ağ: Ak, beyaz.

aga: Büyük erkek kardeş, ailenin tüm erkek büyükleri.

aqabânu: (T+F) İnce çiçekli, kadınların çargat dedikleri bir kumaş cinsi.

agçe/ ağçe/ ahçe/ akçe: Akçe.

ag-hazek: Ispanakgillerden bir bitki tütü. (Hazek: Yosun)

ag-kereng: Bir tür söğüt.

ağa/ aga: 1. İsimlerden önce ve sonra gelen “bay” ve “sayın” karşılığı saygı ifadesi. 2. Büyük kardeş. 3. Emir, reis, bey, Hace, efendi. 3.Hanım, hatun. Çoğulu→ Aqayân, aqavân

ağabacı: Büyük kız kardeş.

ağacî: Samani hükümdarları nezdinde sarayda görevli mansab sahibi kişi, tarhan.

ağaç: Ağaç.

ağaSi: (T+ “î” mensubiyet eki) 1.Padişah ile emir ve kumandanlar arasında aracılık yapan, haber getirip götüren hâcib. PerdeDar da denir. 2.Büyük reis, lider. 3.Köy ağası, mahkeme muhafızı.

âğı/ ağı-I: 1.Mersiye, novha, ağıt. 2.Ağıt okuma.