atabegî/ atabekî:Atabeklik makamı.
atalıq: 1.Ananın kocası, üvey baba. 2.Mürebbi, lala, muhafız. “Atalık”a, “Lele” de denir.
atalıgâne/ atalıg-âne: Pederâne.
atalığî: Üvey baba.
atalıg Mirza: (Safevi dönemi) Atabeg.
atlığ/ atlıg: Cesur atlı.
ay: Ay.
ayağ/ ayag: 1.Ayak. 2.Şarap kedehi, bardak, kâse.
ayaz/ eyaz: Ayaz.
aybek: Ay, dolunay, bedir.
aynalı/ ayneli: Camı olan, pencereli, aynalı.
ayvaz: Eski dönemde âyân ve beylere hizmet eden kişilere verilen isim. Bu kelime Osmanlı sarayında; mutfak erzakını pazardan satın alan saray görevlilerine verilen isimdir. Bunların özel giyim kuşam tarzları vardı.
azug/ azuğa: Yiyecek, azık.
B
bâc: Bac, vergi.
baca/ bâce: Küçük pencere, hava deliği, baca.
bacanağ/ bacanag/ bacenağ/ bacinaq: Bacanak.
bacı/ abacı: (ağabacı) Büyük kız kardeş.
bacuglu/ bacuğlu: Bir tür altın sikke.
baha: (bağa) Kaplumbağa.
bahadur/ bahadır: Cesur, dilaver, pehlivan, bahadır, batur.
balestek: Küçük yastık, balıştık. Bâleşt / balışt, bâleş Küçük, bâleşk, bâleşçe/ balışça
balıg: Şehir, kasaba, yerleşim birimi.
Dostları ilə paylaş: |
