Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

ilĥan/ il-ĥânî/ él-ĥânî: (‘î’ mensubiyet eki ile) İl/ ulusun reisi. İran Moğol sultanları, “ilhan” unvanını kullanmıştır.→Arapçalaştırılarak, “İlhâniyye”

ilĥı/ ilxı: 1.At sürüsü, yılkı. 2.Dört ayaklı ehli hayvanları otlamak üzere serbest bırakma. →İlhıçi

îlî: (Îl+î) Kulluk.

il-kerden: (F-T) İtaat etmek, başeğmek.

il-şoden: (F-T) İtaat etmek, teslim olmak.

îlyâtî/ îl-yât-î: (“ât/ yât” çoğul eki ile) İller, uluslar.

îlyât: (îl-yât; Arapça “yât/ ât” çoğul eki, Farsça “î” mensubiyet eki ile) İle/ ulusa mensup.

inag: Difteri hastalığı.

inağ/ inay/ iynak: Dost, arkadaş, musâhib, nedim. Çoğulu→ (T+F) İyNagât

incû: İlhanlılar döneminde “Halise” topraklara verilen isim.

iri gamla: Bir bitki türü.

istifadeçi: (A+T) Çıkarcı.

işik âgası: Eşik ağası, Safevi hanedanı dönemi unvanlarından. Divanhane muHafızı, saray hâcibi, saray protokolünden.