Türkmen/ Türkemen: Türkmen. Çoğulu→TürkMaNiyan, TürkeMaNiyan; Terkekeme/ TErakime
türk-Taz/ türkTazi: Eski Türklerde akın, hücum, baskın. (Türk+Tazi; “Türk” adı, Arapları küçümseyici “Tazî” ifadesi ile birlikte kullanıldığında hakaret duygusunu da barındırır)
tüzek: Talim ve terbiye, nizam, düzen.
U
uc: Bir şeyin sivri, ince tarafı.
ucgar: Uzak.
uğur: Baht, mutluluk.→bed-uğur: Uğursuz
ulağ: Eşek.
ulag/ ulaq: Ulak. (İlhanlılardan Kacar dönemine kadar)→ulağçî/ ulagçî: Ulaklık yapan, ulak
ulcamişi: Bkz.→ elcamişi/ olcamışı
ulcî: Savaş ganimeti.
uldurrem: Öldürürüm ha!
uluğ/ ulu: Ulu, yüce. →uluğ-kök: Hıtay ilinin 160 dalının biri
ulus: İl, tayfa.
uma: Umma, aşerme.
umac/ ovmac: Umac aşı.
uruğ/ urug: Aile, nesil, tayfa, kabile.
uruk: Erik.
uşag: Çocuk.
Ü
ülgû: Örnek; elbise modeli, patron.
ülka/ ülke/ ulka: Ülke, memleket, yurt.
ümid/ ümit: Bu kelimenin Pehlevice olduğu ifade edilmekle birlikte, Türkçe olduğu kesinleşmiştir.
ütü: 1.Belâ, kötülük, sıkıntı 2.Ütüleme aleti.
Dostları ilə paylaş: |
