Dış lastik bak lastik

dingincilik, yetkinliğe ulaşmanın ruh dinginliğinden geçtiğini, tannsal gücün etkisini eksiksiz gösterebilmesi için her türlü insan çabasına son verilmesi gerektiğini savunan dinsel öğreti. Gerek Hıristiyanlıkta, gerek Hıristiyanlık dışı bazı akımlarda dinginci eğilimler görülür. Ama bu terim çoğunlukla, 17. yüzyılın ikinci yarısında Roma'da büyük saygınlık kazandıktan sonra, Katolik Kilisesi'nce heretiklikle suçlanan İspanyol rahip Miguel de Molinos'un öğretileri için kullanılır.

Molinos'a göre, tannsal güçten destek alan her Hıristiyan, batini tefekkür yoluyla yetkinliğe ulaşabilir ve bu durum yıllarca, hatta bir ömür boyu sürebilirdi. Tann'yı bulanık, belirsiz biçimde görmeyi sağlayan bu tefekkür insanın iç güçlerine ket vuruyor ve ruhun her türlü belirgin düşünceyi ve iç edimi dışlayan edilgen bir arınma durumunda kalmasını sağlıyordu. Molinos'a göre eylemde bulunma isteği, Tanrı'ya karşı bir başkaldırıydı. Eylemsizlik, ruhu kaynağındaki ilkeye, yani tanrısal varlığa geri döndürüyor, ona dönüştürüyordu. Tek gerçeklik olan Tann, bu mistik ölümü yaşayan ruhlarda hüküm sürmekteydi. Önlar yalnızca Tanrı'nın istediğini isteyebilirlerdi, çünkü kendi iradeleri ellerinden alınmıştı. Kurtuluşla, yetkinlikle ya da başka herhangi bir şeyle ilgilenmemeli, her şeyi Tanrı'ya emanet etmeliydiler. Onlann olağan ibadet kurallarına da uyması gerekmezdi. Şeytan' ın kışkırtmaları karşısında bile, tefekkür durumundaki kişi eylemsiz kalmalıydı. Şeytan belki kişinin vücuduna söz geçirebilir ve onu günah işlemeye zorlayabilirdi, ama kişinin rızası olmadığı sürece bunlar günah sayılmazdı. Molinos'un öğretileri 1687'de Papa XI. Innocentius tarafından mahkûm edildi ve Molinos ömür boyu hapis cezasına çarptınldı.

Protestanlar arasında da Pietistlerin ve Ouaker'larm bazı öğretileri ile dingincilik arasında benzerlik kurulabilir. Fransa'da etkili bir mistik olan Jeanne-Marie Bouvier de la Motte Guyon'un öncülüğünde dingincilik ılımlı bir biçimde ortaya çıktı. Arı bir sevgi öğretisi geliştiren Cambrai başpisko- pusu François de Salignac de la Mothe Fenelon da Guyon'un görüşlerini destekledi. 1699'da Papa XII. Innocentius bu öğretiyi mahkûm etti. Fenelon ve Guyon görüşlerini reddettiler.