Dış lastik bak lastik

Direktuvar 190

min ünlü toplulukları da Direklerarası'nda oyunlar sahneledi.

Direklerarası'nda oyunlar önceleri kıraathanelerde oynanıyordu. 1880'den sonra çeşitli tiyatro yapıları yaptırıldı. Bunlar Beyazıt yönünden gelirken solda üç, sağda iki olmak üzere beş taneydi. Ferah, Turan, Milli, Felek ve Hilal sinemaları da burada bulunuyordu. II. Meşrutiyet sonrası Sahne-i Heves, Sa- nayi-i Nefise Tiyatrosu, Mürebbi-i Hissiyat, Burhanettin Tiyatrosu, Darüttemsil-i Os- mani gibi topluluklar Direklerarası'nda kurulup gelişti. Odeon Tiyatrosu ve sonradan İstanbul Şehir Tiyatrosu'na dönüşecek olan Darülbedayi-i Osmani de burada kuruldu. 1924'ün ünlü "Ferah Sezonu", Muhsin Er- tuğrul yönetiminde Direklerarası'ndaki Ferah Sineması'nda gerçekleşti. İstanbul'da gece yaşamının Beyoğlu semtine kaymasıyla Direklerarası eski canlılığını yitirdi. Buradaki salonlar birer birer kapandı ve yakın zamana değin çalışan sinemalar, biri dışında iş hanına dönüştü.

Direktuvar, Fransızca directoire, Fransa' da dört yıl (26 Ekim 1795 - 9 Kasım 1799) süren siyasal rejim. Terör Dönemi'nin (1793-94) ardından Ağustos 1795'te kabul edilen III. Yıl Anayasası'yla kurulmuş, Napoleon Bonaparte'ın 18 Brumaire Dar- besi'yle son bulmuştur. Direktuvar rejiminde Corps Legislatif olarak bilinen iki meclisli yasama organı, Beş Yüzler Konseyi (Conseil de cinq-cents) ve Yaşlılar Meclisi'nden (Conseil des Anciens) oluşuyordu. Yasa önerileri 30 ya da daha ileri yaşta 500 delegeden oluşan Beş Yüzler Konseyi'nce hazırlanır, 40 ya da daha ileri yaşta 250 delegeden oluşan Yaşlılar Mecli- si'nce kabul ya da veto edilirdi. Yaşlılar Meclisi, Beş Yüzler Konseyi'nin önerdiği adlar arasından beş kişiden oluşan direktörler Meclisi'ni (Directeurs) de seçerdi. En az 40 yaşında ve daha önce milletvekili ya da bakan olarak görev yapmış olanlar arasından seçilen direktörlerden biri, her yıl dönüşümlü olarak yerini yeni bir direktöre bırakırdı. Direktörler Meclisi yürütmeden sorumlu bakanlan, büyükelçileri, ordu komutanlarını, vergi toplayıcılarını ve öteki memurları seçerdi. Kamu Güvenliği Komitesinin merkezî yetkilerini devralmış olmakla birlikte, tasarılarını uygulamak için gerekli parasal kaynaktan ve yaptırım gücü olan yargı kurumlarından yoksundu. Terör Dönemi'nin (1793-94) katı ahlakçı diktatörlüğüne karşı bir tepki olarak ortaya çıkan Direktuvar rejimi, kaçınılmaz olarak güçsüz yürütme erkine yol açtı ve yerini Napoleon Bonaparte'ın kurduğu daha disiplinli bir diktatörlüğe bıraktı.

Fransa'nın gördüğü en yoz rejim sayılan Direktuvar döneminin politikaları öncelikle siyasal ve ekonomik iktidarı elinde tutanların çıkarlarını koruyup geliştirmeye, ikinci olarak da Bourbonların dönüşünü ya da mülkiyetin yeniden dağılımı gibi yollarla iktidardakileri tehdit edebilecek başka bir rejimin kurulmasını önlemeye yönelikti. Direktuvar dönemi ayrıca giyim ve eğlencedeki aşırılıklar ve gevşek ahlak anlayışıyla da dikkat çekmiştir.