Dış lastik bak lastik

Dickey, James 124

rine ile evlendi. Aynı yıl çalıştığı gazeteden ayrılarak aylık Bentley's Miscellany dergisinin yayın yönetmenliğini üstlendi. Oliver Twist (1838; Oliver Twist, 1949, 1992) adlı romanı 1837-39 arasında bu dergide tefrika olarak yayımlandı. Tefrika biçimini kârlı ve yazdıklarına uygun bulan Dickens, daha sonraki birçok yapıtını da önce bu biçimde yayımladı. Nicholas Nickleby (1939) 1838-39 arasında, The Old Curiosity Shop (1841, Antikacı Dükkânı, 1970) 1840-41 arasında, Barnaby Rudge da (1841) 1841'de tefrika edildi. Daha sonra beş ay süreyle Amerika'yı gezen Dickens, orada edindiği olumsuz izlenimleri American Notes for General Circulation (1842; Genel Okur İçin Amerika Notları) ve Martin Chuzzlewit'de (1844; Martin Chuzz- lewit, 1982, 2 cilt) yansıttı. İlk romanları. Dickens'ın bütün ilk yapıtlarında olduğu gibi Mr. Pickwick'in Serüvenleri' nde de o dönem tiyatrosunun, geleneksel halk mizahının, 18. yüzyıl İngiliz romancılarının ve Don Quijote (Don Kişot) gibi yabancı klasiklerin etkisi belirgindir. Yetersiz kurumlar ve toplumsal kötülüklerin eleştirisi, Londra'daki yaşam üzerine ayrıntılı bilgiler, karakter yaratmadaki ustalık, güçlü bir anlatı ve yardımseverlik duygusu gibi daha sonraki yapıtlarındaki birçok özelliğe bu ilk romanında rastlanır. Bu romanıyla popüler roman türünde yeni bir gelenek başlatan Dickens, bir sonraki romanı Oliver Twist'te daha kendine güvenen, daha usta bir yazar olarak belirir. Önceki romanı gibi komedi öğeleri içeren Oliver Twist'te, toplumsal ve ahlaksal kötülüğün eleştirisi daha merkezî bir önem taşır. Dickens roman karakterlerini ve olayların geçtiği yerleri tasarlarken, yapıtlarını resimleyen Cruikshank ve 1860'lara değin birlikte çalıştığı "Phiz" (Hablot K. Browne) gibi sanatçılardan da etkilenmiştir. Dickens'ın halk arasında çok tutulmasının bir nedeni de, yapıtlarının kolay sahnelebilir nitelikte olmasıydı. Dickens'ın bir yapıtının Londra' da 20 tiyatroda birden aynı anda sahnelendiği oluyordu. Böylece okurlar dışındaki kitleler de, romanları izleyebilme olanağını buluyorlardı.

Nicholas Nickleby'ât Mr. Pickwick'in Se- rüvenleri'nin biçim ve atmosferi yeniden ön plana çıkar. Dickens bir yandan da Yorkshi- re okullarındaki acımasız uygulamaları eleştirerek Oliver Twist'\e İngiliz romanına getirdiği önemli yeniliği sürdürür. Baskı altında kalan ya da telef olan çocukların durumunu sergileyerek topluma eleştiriler yönelten bu tutum, Antikacı Dükkânı'nda daha da yoğunlaşır. Dickens, 18. yüzyılın sonlarında geçen Bamaby Rudge'da ise tarihsel roman türünü dener. Martin Chuzzlewit'le birlikte ise yapıtlarında genel amaç ve yapıyı daha çok gözetmeyi ve daha dengeli bir çizgiye ulaşmayı dener. Daha sonra yazdığı Dombey and Son'da (1848; Dombey ve Oğlu) bunu bir ölçüde gerçekleştirdiği görülür. Ama Dickens'ın yazdıklarında daha tutarlı ve bütünlüklü bir yapıya ulaşması, Noel kitapları olarak bilinen, daha kısa ve tefrika edilmek üzere yazmadığı yapıtlarıyla olmuştur.

Noel kitaplarının ilki olan A Christmas Carol (1843; Bir Noel Şarkısı, 1947, 1985) kısa zamanda olağanüstü bir başarı sağladı. Bu kitapla çağdaş edebiyatta bir Noel miti yaratan Dickens, ayrıca yeni bir tür geliştirmiş oldu. 1867'ye değin her yıl (1847 dışında) Noel'le ilgili kitaplar, denemeler ve öyküler yazmayı sürdürdü. Halk arasında daha da çok sevilmesini sağlayan bu yapıtlar arasında The Chimes (1845; Çan Sesleri), The Cricket on the Hearth (1846), The Battle of Life (1846; Yaşam Mücadelesi), The Haunted Man (1848; Lanetli Adam) ve çok sayıda Noel öyküsü vardır. Dickens bir süre İtalya (1844-45), İsviçre ve Fransa'da (1846-47) kalmanın dışında sürekli olarak Londra'da oturdu. İlgilerini edebiyatla sınırlamayarak 1846'da Daily News gazetesini kurdu ve yayın yönetmenliğini üstlendi. Gazete kısa sürede İngiltere' nin önde gelen liberal yayın organlarından biri olduysa da bir süre sonra gazeteciliğe dönüşünün yanlışlığını anlayan Dickens, bu işi bıraktı. Dönemin varlıklı kadınlarından Angela Burdett-Coutts'un desteğiyle, suça itilmiş kızlar için kurulan bir ıslahevinin yöneticisi oldu. 1846-48 arasında tefrika olarak yayımlanan Dombey and Son Dickens'ın romancılığında bir dönüm noktasıdır. Önceki romanlarına göre daha bütünsel bir bakışın ve kusursuz bir tasarımın ürünü olan ve daha gelişmiş bir düşünce örgüsünü yansıtan Dombey and Son'da paranın kötülükleri, mevki tutkusu, "saygın" değerler eleştirilirken, erdem ve namus gibi ahlaksal değerler basit, yoksul insanlara özgü nitelikler olarak gösterilir. Dickens 1849-50 arasında tefrika edilen David Copperfield (1850; David Copperfield, 1937, 1991) adlı romanında toplumsal sorunlardan çok kendi deneyimlerine ağırlık verir. Günümüze değin en çok okunan kitaplarından biri olan bu romanda, ilk kez birinci şahıs anlatım tekniğim kullanır. Fabrika işçiliği, öğrenim yılları, Maria Bead- nell'e duyduğu aşk, parlamento muhabirliğinden roman yazarlığına geçişi gibi kendi deneyimlerinden yola çıkar.

Orta yaşları. Dickens'ın gazetecilik tutkusu, sonunda Household Words (1850-59) ve Ali the Year Round ile (1859-88) süreklilik kazandı. Roman, şiir, deneme gibi çeşitli türlere yer veren bu haftalık yayınlar, oldukça yüksek bir tiraja ulaştı. A Child's History of England (1851-53; Bir Çocuğun İngiltere Tarihi), Har d Times (1854; Zor Yıllar), A Tale of Two Cities (1859; İki Şehrin Hikâyesi, 1956, 1988). ve Great Ex- pectations (1861; Büyük Ümitler, 1947, mil Büyük Umutlar, 1983, 1990) adlı yapıtları bu dergilerde tefrika olarak yayımlandı. Bu dergilerde yayımlanan bazı denemeleri sonradan Reprinted Pieces (1858; Yeniden Basılan Yazılar) ve The Uncom- mercial Traveller (1861) adlı kitaplarda toplandı. Mrs. Gaskell, Wilkie Collins, Charles Reade, Bulwer Lytton gibi dönemin seçkin romancılarının yapıtları da dergilerde yer aldı.

Dickens'ın 1852-53 arasında tefrika edilen Bleak House (1853; Kasvetli Ev), Hard Times (1854) ve 1855-57 arasında tefrika edilen Little Dorrit (1857; Küçük Dorrit) adlı romanlarında, öncekilere göre daha "karanlık" bir hava vardır. Dickens bu romanlarda yaşadığı toplumu kapsamlı olduğu kadar kasvetli bir tablo içinde yansıtır. Siyasal açıdan eskisine göre daha umutsuz, duygusal planda daha trajiktir. Taşlamaları daha sert, mizahı daha sönüktür. Teknik bakımdan ise, bu dönem romanları daha tutarlıdır. Konu ile olay örgüsü arasındaki ilişki, kusursuz denebilecek düzeydedir. Karakterler de romanın genel yapısı ile daha uygunluk içinde, yapıyı daha tamamlayıcı niteliktedir. Dickens, okuyucuda karmaşık tepkiler doğuran daha karmaşık karakterler yaratmaya yönelmiştir.

1855 yılı, Dickens için sarsıntılarla geçti. Bir yandan Kırım Savaşı'mn getirdiği toplumsal huzursuzluk, öte yandan Maria Bead- nell'in yeniden yaşamına girmesi ruhsal durumunu altüst etti. 1858'de karısı kendisini terk etti. Bu ayrılıkta, Dickens'ın Ellen

Ternan adındaki genç bir oyuncuya duyduğu aşkın da payı vardı. Ternan'a derin bir bağlılık duyan Dickens, ilişkisini ölünceye değin sürdürdü.

Dickens 1858'de halk önünde okuma günleri düzenlemeye başladı. Noel kitapları ile romanlarından okuduğu bölümler ilgiyle karşılandı. Ölümünden kısa süre öncesine değin Londra'da, başka kentlerde ve ABD' de (1867-68) bu okumaları sürdürdü. Bunlar sayesinde hem bir gelir edindi, hem de okurlarıyla doğrudan ilişki kurdu.

Son yılları. Dickens, 1850'lerin sonunda yorgun ve hasta düşmesine karşın roman yazmaktan geri kalmadı. Fransız Devrimi sırasında geçen İki Şehrin Hikâyesi yoğun ve heyecanlı anlatımına karşın, Dickens'ın başyapıtlarından sayılmaz. Gene bu döneminin ürünü olan Büyük Ümitler, birinci şahıs anlatım tekniğinin kullanılması ve Dickens' ın kendi deneyimlerine yer vermesi bakımından David Copperfield'ı hatırlatır. Dickens'ın en iddialı olmasa da en başarılı romanlarından biri olan bu yapıtta, romanın kahramanı Pip'in düşünce yapısını büyük bir incelikle ele alınır. Gerek bireylerin zaaf ve başarısızlıkları gerekse çağın değerleri üzerinde duran Dickens, "büyük ümitler"in boşa çıkışını gösterir. 1864-65 arasında tefrika edilen Our Mutual Friend'de (1865; Ortak Dostumuz) sınıfsal ve paraya dayalı değerler acımışız biçimde eleştirilir. "Saygın" toplumun yüzeyselliğine, yozlaşmışlığına, kendini beğenmişliğine saldırılır. Yarım kalan The Mystery of Edwin Drood (1870; Edwin Drood'un Gizemi) Dickens'ın romanlarında yer yer beliren suç, kötülük, psikolojik bozukluk gibi temaların incelikle işlendiği bir yapıttır.

ABD gezisinden sonra sağlığı iyice bozulan Dickens, Gad's Hill'deki kır evinde öldü ve Westminster Abbey'e gömüldü.

Değerlendirme. Romancılığının yanı sıra, gazeteciliği, tiyatro oyunculuğu, politikayla ilgisi, düzenlediği okuma günleri ile yaşamı süresinde büyük üne kavuşan Dickens, bugün de birçoklarmca İngiliz romanının en büyük adı sayılır. Victoria dönemi İngiltere- si'ndeki ve özellikle Londra'daki yaşamı, Sanayi Devrimi sırasındaki yoksul kitlelerin durumunu liberal ve insancıl bir bakışla yansıtmıştır. Toplumsal, ahlaksal, duygusal, psikolojik temaların ağırlık kazandığı yapıtlarında 19. yüzyıl İngiliz romanının unutulmaz tiplerini yaratmıştır. Yapıtlarında yer yer belgesel olarak nitelendirilebilecek bir gerçekçiliği yansıtmakla birlikte, mizah ve fantezi öğelerine de yer vermiştir. Bazı eleştirmenlere göre Dickens'ın en başarılı yapıtları, ilk romanlarıdır. Toplumsal kurumların eleştirisinin ağırlık kazandığı ikinci dönem romanları komik özünü yitirmiş ve simgeci bir üslup yüzünden başarısızlığa uğramıştır. Öte yanda 1950'lerde Dickens'ın yapıtlarının yeniden basılmasından sonra birçok eleştirmen Bleak House, Little Dorrit ve Büyük Ümitler gibi sonraki dönem romanlarını, daha derin ve incelikli bularak, öne çıkarmıştır.

ÖBÜR ÖNEMLİ YAPITLARI. Şketches of Young Gentlemen (1838; Genç Baylar Üzerine Karalamalar), Şketches of Young Couples (1840; Genç Çiftler Üzerine Karalamalar), Pictures from İtaly (1846; İtalya'dan Görüntüler), The Life of Our Lord (1934), Plays and Poems (1885, der. R. N. Shepherd; Oyunlar ve Şiirler), Misceltaneous Papers (1908, der. B. W. Matz; Çeşitli Yazılar).

Dickey, James (Lafayette) (d. 2 Şubat 1923, Atlanta, Georgia, ABD), ABD'li şair, romancı ve eleştirmen. Doğa gizemciliği, din ve tarih konularındaki şiirleri ve Deliverance (1970; Kurtuluş) adlı romanıyla tanınmıştır.

Güney Carolina'daki Clemson College'da öğrenim gördü. II. Dünya Savaşı'nda ABD

Hava Kuvvetleri'nde pilot olarak görev yaptı. Savaştan sonra Vanderbilt Üniversitesinden 1949'da lisans, 1950'de de lisansüstü derecelerini aldı. Kore Savaşı'nda, Hav? Kuvvetleri eğitim pilotu oldu.

Şiir yazmaya 24 yaşında, şiir kuralları konusunda pek bilgisi yokken başladı. Öğrenimini bitirdikten sonra bir dönem reklam şirketlerinde çalıştı. İlk şiir kitabı Into the Stone'u (Taşın İçine Doğru) 1960'ta yayımladı. Ertesi yıl Guggenheim Bursu'yla Avrupa'ya gitti. Dönüşünde çeşitli ABD üniversitelerinde ders verdi. 1977'de Başkan Jimmy Carter'ın göreve başlama töreninde "The Strength of Fields" adlı şiirini okudu.

Şiirlerini, Drowning with Others (1962; Başkalarıyla Birlikte Boğulmak), Helmets (1964; Miğferler), Buckdancer's Choice (1965; Buckdancer'm Seçimi), Poems 1957- 1967 (1967; Şiirler 1957-1967) ve The Zodiac (1976; Burçlar Kuşağı) adlı kitaplarda topladı. Edebiyat dışı düzyazı yapıtları arasında en önemlileri, Babel to Byzantium: Poets and Poetry Now (1968; Babil'den Bizans'a: Günümüz Şairleri ve Şiirleri), otobiyografik kitabı Self-Interviews (1970; Kendimle Konuşmalar) ve Jericho: The South Beheld'diî (1974; Ceriko: Güney Gözlemleri). John Boorman'm, Dickey'nin romanından uyarlayarak gene onun senaryosuyla çektiği Deliverance (1972; Kurtuluş) adlı film büyük başarı kazandı.

Dickey şiirlerinde, doğadaki, toplumdaki ve kişinin kendi içindeki çatışmalarla dolu bir dünyayı lirik biçimde yansıtmıştır.

Dickinson, ABD'de, Kuzey Dakota'nm batı kesimindeki Stark ilinde (county) kent. 1884'ten beri il merkezidir. Heart Irmağı üzerinde yer alır. 1880'de Kuzey Pasifik Demiryolu üzerinde Pleasant Valley Siding adıyla kuruldu; 1883'te emlak komisyonculuğu ve çiftçilik yapan New York eyaleti eski senatörü Wells S. Dickinson'ın adını aldı. Kente ilk yerleşen Ruslarla Almanlar bir Katolik misyonunun bulunması nedeniyle yöreye gelmişti. Dickinson çiftlik hayvanları, buğday ve süt ürünleri üreten geniş bir tarımsal alanın ticaret merkezidir. Ekonomik etkinlikleri hayvan pazarlama, et paketleme, sütçülük, mobilya imalatıdır; bir petrol yatağı tesisi ve linyitle çalışan bir briket fabrikası vardır. Dickinson Eyalet Yüksekokulu 1918'de eyalet öğretmen okulu olarak açılmıştır. Kentin tam batısında, Missouri Irmağı vadisi için geliştirilen toprak ıslah planının bir parçası olan Dickinson Barajı'nın oluşturduğu Dickinson Gölü vardır. Nüfus (1990) 16.097.

Dickinson, Emily (Elizabeth) (d. 10

Aralık 1830, Amherst, Massachusetts - ö. 15 Mayıs 1886, Amherst, Massachusetts, ABD), ABD'li lirik şair. Şiirde yeni ritim ve uyaklar denemiş, "New England gizemcisi" olarak anılmış, yapıtlarının hemen hepsi de ölümünden sonra yayımlanmıştır.

Emily Dickinson ailenin ortanca çocuğuydu. Üç kardeşin yakınlığı yetişkin çağlarında da sürdü. Hiç evlenmeyen küçük kız kardeşi Lavinia evden ayrılmadı; ağabeyi Austin ise Emily'nin bir arkadaşıyla evlenip bitişikteki eve yerleşti. Büyükbabası Sa- muel Fowler Dickinson, Amherst College'm kurucularındandı; babası Edward Dickinson da 1835-72 arasında bu okulun saymanlığını yaptı. Avukat olan ve bir dönem (1853-55) Kongre'de görev yapan Edward Dickinson çocuklarına karşı sert ve biraz uzak duran bir insan olmakla birlikte kötü bir baba değildi. Emily'nin annesi de çocuklarıyla yakınlık kurmamıştı.

Emily önce Amherst Akademisi'nde, 1847-48 arasında da Mount Holyoke Kız

İlahiyat Okulu'nda öğrenim gördü. Mount Holyoke'de öğrencilerin zihinsel gelişimi kadar dinsel eğitimine de ağırlık veriliyordu. Emily inançlı bir Hıristiyan olarak ant içmesi için baskı gördüyse de buna karşı direndi. Şiirlerinin çoğunda Tanrı konusunu

Emily Dickinson'ın daguerreotype tekniğiyle çekilmiş bir fotoğrafı, y. 1847

Harvard College Library

işlemekle birlikte, yaşamı boyunca şüphecilikten ayrılmadı. Bununla birlikte yaşadığı güçlü dinsel duygular yazılarına gerilim kattı.

Emily'nin ilk şiirlerini yaklaşık 1850'de Ralph Waldo Emerson ve Emily Bronte'nin etkisi altında olduğu sıralarda, babasının bürosunda hukuk eğitimi gören Benjamin F. Newton adlı bir gencin desteğiyle yazdığı sanılır. 1858'e değin pek az şiir yazdı; bu tarihte ise şiirlerini el yapımı kitapçıklarda toplamaya başladı. 1850'lerde yazdığı mektuplar, canlı, mizah dolu, biraz çekingen bir genç kadının mektuptandır. 1855'te Kongre'de görevli babasını görmek için kız kardeşiyle birlikte Washington, D. C.'ye gitti. Yolculuk sırasında Philadelphia'dan geçerken ünlü rahip Charles Wadsworth'ün vaazını dinlediler. Sonradan Emily'nin "bu dünyadaki en yakın dostu" olan Wadsworth bir çeşit romantikti. Çok acı çekmiş biri olduğu söylenirdi; kürsüdeki belagati ile kendi kendine derin düşüncelere dalması arasında bir karşıtlık vardı. Emily'nin ruhani konularda yazıştığı bu Kalvenci rahibin inançlılığı belki de kendi şüpheci, kurgusal akıl yürütme alışkanlığını sınamasına olanak veriyor, Emerson ve öbür Transandan- talistlerin iyiliklerle dolu bir evren varsayımının kolaycılığını da dengeliyordu.

1850'lerde mektuplaşmaya başladığı Dr. Josiah G. Holland ve eşi ile Samuel Bovvles'a yazdıklan Emily'nin yazışmalannda önemli yer tutar. Holland ve Bowles, Mas- sachusetts'te edebiyat konularına eğilen, hatta şiir bile yayımlayan Springfield Re- publican adlı bir gazete çıkarıyorlardı. Mektuplaşmaları uzun yıllar sürdü, ama Emily 1850'lerden sonra Holland'lara yazdığı mektupların çoğunu zeki bir kadın olan Bayan Holland'a gönderdi. Şiirlerine ilgisini çekmeye çalıştığı Bowles'ın edebi beğenisinin gelenekçilikle sınırlı olması ve bu şiirlerin değerini anlamaması Emily'yi çok sarstı.

1850'lerde yazdığı şiirler duygu ve biçim açısından oldukça gelenekseldi. Yaklaşık 1860'ta Dickinson hem dil, hem de nazım teknikleri konusunda yenilikler aramaya başladı; gene de bu dönemde kullandığı ölçüler açısından İngiliz ilahi yazarı Isaac Watts, Shakespeare ve Kitabı Mukaddes'in Kral James uyarlamasının etkisindeydi. En çok kullandığı şiir biçimi her biri iambos

125 Dickinson, Emily

ölçüsüyle yazılmış üç ayaktan oluşan dörtlüklerdi. Bu şiir biçiminin açıklaması Emily'nin kitaplığında duran Watts'm kitaplarından birinde bulunmuştur. Birçok başka biçimi de kullanan Dickinson, düşünceleri ile ölçü arasında uyum sağlamak için ölçüyü sürekli değiştirdi; bir yavaş, bir hızlı ya da duraksamalı tempo kullanarak basit ilahi ölçülerine bile karmaşıklık kattı. Çok çeşitli yollar deneyerek sık sık tam uyaktan uzaklaşması bu konuda yepyeni ufuklar açtı. Bu denemeler onun kendi şiirinde de düşüncesini ve düşüncesindeki gerilimi daha iyi aktarmasını sağladı. Özlülük arayışı içinde dili gereksiz sözcüklerden arındırarak yalnızca yaşayan, kesin anlamlı sözcükler kullanmaya özen gösterdi. Sözdizimini hiç çekinmeden bozdu; alışılmış sözcükleri akla gelmedik bağlamlarda kullanarak okurlarını şaşırtıp dikkatlerini yoğunlaştırmaya ve şiiri keşfetmeye yöneltti.

15 Nisan 1862'de edebiyatçı Thomas Wentworth Higginson'a bir mektup yazıp dört şiirini göndererek şiirlerinin "diri" olup olmadığım sordu. Higginson, Emily'ye şiirlerini özgün bulduğunu söyledi, ama yayımlamamasını öğütledi. Bundan sonra da yaşamı boyunca Emily'nin "eğitmeni" oldu. Emily Dickinson 1862'den sonra dostlarının bütün çabalarına karşın şiirlerini yayımla- mamakta direndi. Bunun sonucunda, beşi Springfield Republican'da olmak üzere ancak yedi şiiri sağlığında yayımlandı.

En soluklu dönemi İç Savaş yıllarına rastlayan Emily Dickinson, bu süre içinde yaklaşık 800 şiir yazdı. Şiirlerinin konularını savaşta değil, iç dünyasında aradı; ama savaş yıllarının gergin havası, belki de onu yazmaya zorlayan bir baskı yarattı. En gergin yıl 1862'ydi; bu sırada Emily'nin dostları hem uzakta, hem de tehlike içindeydiler.

Emily ileri yaşlarında birçok sevdiğini kaybetmenin üzüntüsüyle yaşadı. En yıkıcı olanları 1874'te babasının, 1883'te de sekiz yaşındaki yeğeni Gilbert'in ölümleriydi; en iyi mektuplarından bazılarını bu ölümlerin ardından yazdı. Ayrıca 1878'de Bowles'un, 1881'de Holland'm, 1882'de annesinin ve Charles Wadsworth'ün, 1884'te Otis P. Lord'un, 1885'te de Helen Hunt Jackson'ın yasını tuttu. Massachusetts'in Salem kentin- te yargıç olan Lord, Emily'nin babasının en yakın dostuydu; Emily ona yaklaşık 1878'de âşık olmuş, mektuplarında Lord'un da karşılıksız bırakmadığı bu olgun, duyarlı aşkı açığa vurmuştu. Şair ve popüler roman yazarı Jackson ise Emily'nin şiirlerindeki değeri sezmiş, yayımlaması için üstelemiş ama o buna yanaşmamıştı.

Emily Dickinson şiirlerinde büyük bir içtenlikle, gündelik dilden örülen söz sanatlarıyla aşk, ölüm ve doğa gibi konuları işledi. Doğup öldüğü evinde sürdüğü sessiz, kapalı yaşamıyla özlü şiirlerinin derinliği ve yoğunluğu arasındaki karşıtlık, kişiliği ve özel ilişkileri konusunda çeşitli varsayımlara yol açtı. Hemen hepsi günümüze ulaşan 1.775 şiiri ve bir o kadar da mektubu, onun coşkulu, esprili bir kadın, şiirleri kadar yazışmaları ve yaşamını da bir sanata dönüştürmesini bilen titiz bir usta olduğunu ortaya koyar.

Emily Dickinson'ın ölümünden kısa bir süre sonra kız kardeşi Lavinia şiirlerini yayımlamaya karar verdi. T. W. Higginson ve Mabel Loomis Todd tarafından derlenen ilk kitap Poems by Emily Dickinson'ı (1890; Emily Dickinson'dan Şiirler), Poems: Se- cond Series (1891; Şiirler: İkinci Dizi) ve Poems: Third Series (1896; Şiirler: Üçüncü

Dickinson, John 126

Dizi) izledi. İki cilt olarak yayımlanan Letters of Emily Dickinson da (1894; Emily Dickinson'ın Mektupları) da bazı şiirleri yayımlandı. Daha sonra yayımlanan şiir kitapları; The Single Hound: Poems of a Lifetime (1914; Yalnız Tazı: Bir Ömrün Şiirleri), Further Poems of Emily Dickinson: Withheld from Publication by Her Sister Lavinia (1929; Emily Dickinson'ın Kardeşi Lavinia Tarafından Yayımlatılmayan Şiirleri), Unpublished Poems of Emily Dickinson (1935; Emily Dickinson'ın Yayımlanmamış Şiirleri), Bolts of Melody: New Poems of Emily Dickinson (1945; Ezgi Yıldırımları: Emily Dickinson'ın Yeni Şiirleri).

Dickinson'la ilgili en son ve en kapsamlı bibliyografya S. T. Clendenning'in, Emily Dickinson: A Bibliography, 1850-1966 (1968; Emily Dickinson: Bibliyografya, 1850-1966) adlı yapıtıdır.