Oruc haqqında üç ayənin ardınca dərhal buyurur: “(Ey Rəsulum!) Bəndələrim səndən Məni soruşduqda (bilin ki,) Mən yaxınam“. Ey Peyğəmbər! Mənim bəndələrim mənim barəmdə səndən soruşduqda, de ki, mən yaxınam. Demir "onlara de ki, mən yaxınam", Özü onlarla həmsöhbət olur və deyir: "Mən yaxınam". “Dua edib Məni çağıranın duasını qəbul edərəm”. Dua edənin duasını qəbul edərəm, Məndən bir şey istəyənə cavab verərəm. “Gərək onlar da Mənim çağırışımı qəbul etsinlər və Mənə iman gətirsinlər”. Mənə cavab versinlər, Mənə iman gətirsinlər. Böyük alim mərhum Əllamə Təbatəbai bu şərafətli ayədə bir məqama diqqət yetirmişdir. O buyurur ki, aləmin Rəbbi bu ayədə yeddi dəfə birinci şəxs əvəzliyi işlətmişdir: “(Ey Rəsulum!) Bəndələrim səndən Məni soruşduqda (bilin ki,) Mən yaxınam. Dua edib Məni çağıranın duasını qəbul edərəm. Gərək onlar da Mənim çağırışımı qəbul etsinlər və Mənə iman gətirsinlər”.1 Quranın heç bir başqa ayəsində Allah-Taala özündən bu qədər danışmayıb. Belə bir qısa mətndə yeddi dəfə "mən" demişdir. Bu, Allahın, Ona ürəyini açan və sitayişinə dillənən bəndələrinə yaxınlığını isbat etmək üçündür.
