Oxucu:- “Şəhidlər”.
Qatil gülləsinə qurban gedirkən,
Gözünü sabaha dikdi şəhidlər.
Üçrəngli bayrağı öz qanlarıyla
Vətən torpağına çəkdi şəhidlər.
Zalım öyünməsin zülümləriylə,
Min bir böhtanıyla, min bir şəriylə.
Həqiqət uğrunda ğlümləriylə
Ölümü kamına çəkdi şəhidlər.
O şənbə gecəsi, o qətl günü,-
Mümkünə döndərdik çox namümkünü.
Xalqın qəlbindəki qorxu mülkünü,
O gecə dağıdıb sökdü şəhidlər.`
I Aparıcı:- Şair “Şəhidlər” poemasını cəmi dörd aya, özü də əvvəldən axıradək göz yaşı ilə yazıb. Başqa cür ola bilməzdi. Ona görə ki, şairin müşahidə etdiyi səhnələrin hamısı dəhşətlidir, qan, barıt qoxuludur, ağbirçək nənələrimizin naləsi, ana və bacılarımızın göz yaşıdır, nişanlı qızlarımızın fəryadı, vaxtsız ağarmış telidir, körpələrimizin güllələnmiş gülüşüdür, sevincidir.
Dostları ilə paylaş: |