Sözləri:- Bəxtiyar Vahabzadə.
Musiqisi:- Şahid Əbdülkərimovun.
“Gecələr, ay gecələr” mahnısı səslənir.
II Aparıcı- Ömrümüz boyu muğamlara qulaq asmışıq. Yanıqlı səslər, şikayət dolu nalələr bizi gözlə görünə bilməyən sehrlər dünyasına aparmış, qəlbimizi qəribə fikirlərin qoynuna atmış, bizi düşündürmüş, düşündürmüşdür. Ömründə alnını qırışdırmayan, dünyaya nə üçün gəldiyinin fərqinə varmayan, mühitə mədəsinin gözü ilə baxan adamcığazlar belə bu sehrli səslərin dalğaları üstündə üzməyə-düşünməyə məcbur olur.
Oxucu:- Muğam.
Daş ürəklərdə yanıb daşları sındırdı muğam.
Haqqa düşmən olanı haqqa tapındırdı muğam.
Nə güman eyləmisən ondakı tilsimləri sən,
“Kürü ahıyla qurutdu”, “Salı yandırdı” muğam.
Onun hər guşəsi bir xatirə, bir canlı kitab,
Keçilən yolları hərdən bizə andırdı muğam.
Su çilər kinli ürəklərdə qəzəb tonqalına,
Neçə qəsdin önünü kəsdi, dayandırdı muğam.
O, ürək yanğısı, göz yaşları, bir çəngə bulud,
Oyadıb yaddaşı, vicdanı utandırdı muğam.
Dəfn edin siz məni Zabul segahın mayəsinə,
Deyirəm, bəlkə, məni bir gün oyandırdı muğam.
Çox kitablar oxudum, zənn elədim bəxtiyaram,
Mənə çox mətləbi ahəstə qandırdı muğam.
II Aparıcı:-Bəxtiyar Vahabzadənin şeirlərində doğma vətən torpağı, onun təbii gözəllikləri böyük məhəbbətlə tərənnüm edilir. Bu torpaqda boy atan şairin şeirləri torpaq ətirlidir. Bu şeirlərbizi qurmağa, yaratmağa, daha böyük işlər görməyə ruhlandırır, qəlbimizdə müqəddəs duyğular oyadır.
IAparıcı:-O, şeirin sözlü rübabını coşqun sinəsinə basıb Odlar Yurdunun oğul-qızlarının alovlu hisslərindən söhbət açır, onların pak məhəbbətinin qüdrətini tərənnüm edir. O, gözəl, xeyirxah məhəbbətin fədaisidir.
Dostları ilə paylaş: |
