Əcubə VƏ MƏHcubəNİn hekayəTLƏRİ “Yeni Poliqrafist” mmc baki 2016 Redaktor

Mülayimlik və ciddilik barədə Məhcubənin hekayəti

Xəbər söyləyənlər belə rəvayət etdilər ki, Bədəxşan diyarında bir padşah var idi. O, hədsiz dərəcədə təmiz ürəkli və gözəl xasiyyətli idi. Onun adına Çəhram deyirlərdi. Ölkə onun varlığı ilə şərəfli və əxlaq qaydalarını gözləmələri ilə tərifə layiq bir şəkildə rahat olmuşdu.

Bir gün məlik Çəhram ov etmək üçün ata minib səhraya getdi. Bir müddət səhrada at sürüb, hər tərəfi dolaşdı, sağına və soluna diqqətlə baxdı. Gözünə heç bir şikar dəymədi.

Bir odunçu həddən artıq kasıb olduğu üçün ceyran dərisini özünə bürüncək eyləmişdi. O gün həmin çöldə bir qədər odun kəsib yorulmuşdu. Bir az dincini almaq üçün bir ağac dibində yatıb qalmışdı. Məlik Çəhram uzaqdan onu gördü. Elə düşündü ki bu bir ceyrandır. Ox-kamanı əlinə götürüb, odunçunu nişan alıb atdı. O biçarəni vurub yaraladı. Padşah ov bilib vurduğu odunçunun yanına gəldi. Yazıq odunçunu bu halda görüb çox peşman oldu və dedi:

-Bu cəsarət mənə çox baha başa gəldi. O fağıra min dinar qızıl pul verib ondan üzrlər dilədi və əhd eylədi ki, bir daha heç bir işə tələsməsin, heç bir halda tələsikliyə yol verməsin.

Məlik Çəhramın gözəllikdə tayı-bərabəri olmayan bir cariyəsi var idi. Bu cariyə həm də xoş üzlü və könülaçan idi. Məlik Çəhram o kənizin vurğunu olmuşdu. Belə ki, öz kəbinli arvadının və başqalarının söhbətlərindən ayrıldıqdan sonra həmişə onunla sevişməklə məşğul olurdu. Məliyin arvadı isə qeyrət atəşi ilə ciyərini kabab edib, daim gözlərindən həsrət yaşını axıdırdı. Bir gün bu vəziyyəti bir qadına söylədi, ona bu möhnətin şiddətindən xəbər verdi və dedi:

-Məlik o cadugər kənizə dəlicəsinə aşiq olmuşdur. Mən də bu həsrətin atəşindən taqətdən kəsilib, yəqin ki axırda həlak olacağam.

Qadın ona təsəlli edərək cavab verib dedi ki, könlündən qəm-qüssəni çıxart. Sən ki məni bu iş üçün sir dostu eylədin, mən səni o cariyənin sənə verdiyi əzablardan xilas eylərəm. Mənə söylə görüm, məlik o cariyənin harasını daha çox sevib- oxşayır?

Məliyin qadını dedi ki, bir xəlvət vaxtı gördüm ki, məlik onun gümüşü rəngdə olan çənəsini daha çox öpərdi. Onun ağ bədəninin qoynunda məst olub, ürəkləri ovlayan böyük xəta edərdi.

Qadın dedi:

-İndi iş ona qalır ki, gərək mən qız-gəlinə bəzək vuran məşşatələr¹⁴ kimi bəzək qutusunu zinət əşyaları ilə dolduram və məliyin hərəmxanasına girəm. O kənizin hüzurunda xidmət şərtlərini yerinə yetirəm. Çox həvəslə mənim bəzək vurmağıma sevinəcək. Rənglərin içinə bir qədər həlahil zəhəri doldurub saxlayam. Bəzək işini qurtardıqdan sonra o zəhərli rənglərlə onun çənə çuxurunda bir zəhərli xətt çəkəm. Elə ki, məlik məst halda ona dodaq vurub, çənəsindən busə aldı, o saat zəhər ağzına gedib onu öldürəcək. Sən də bu qüssə və qəmdən qurtularsan.

Bu yolla məkrinə hiylə qarışdırıb, o tərtibi necə demişdisə, tamam hazırlayıb zəhərli rəngləri kənizin çənəsinə sürtdü.

Məliyin bir qulu var idi ki, həmişə hərəmxanada olardı. Məliyə məxsus xidməti işləri ancaq o görərdi. Pərdə arxasından bunların bu gizli söhbətlərini eşidib istədi ki cariyəni bu təhlükəli hiylədən xəbərdar eyləyə. Ancaq heç cür fürsət tapa bilmədi. Məliyi də məst halda görüb, bu sirri agah etməyə bir yol tapa bilmədi.

Məlik həmişəki adəti üzrə kənizlə yataq otağına girdi. Məst idi, dərhal kənizi qucaqlayıb yuxuya getdi. Həmin qulam yavaş-yavaş cariyənin yanına gəldi. Başı ucunda durub dəsmal ilə o zəhərli xətti onun çənəsindən silməyə başladı. Qəfildən məlik Çəhram yuxudan oyandı. Baxıb gördü ki qulam əlini kənizin çənəsinə uzadıb. Bu Məlik Çəhramı bərk qəzəbləndirdi və qılıncı çəkib istədi ki tez bir zamanda qulamın başını bədənindən ayıra. Bu vaxt odunçu ilə olan əhvalat yadına düşdü. Mülayimlik və səbrlə nəfsinə təskinlik verib o qulamın günahından keçdi və soruşdu:

-Bu nə cürət idi sən elədin? Bunun səbəbi nədir ki, bu kənizə şəhvət yolu ilə mənim yatağımda və mənim yanımda təcavüzə cəhd edirsən?

Qulam cavab verib dedi:

-Şah sağ olsun. Sizin xanımınızın məşşatəsi rənglərə zəhər qarışdırıb bu kənizin çənəsinə sürtdü. Belə ki, bəzəkli surətdə pislik və hüsn pərdəsində qəbahət özünü göstərə. Mən də istədim ki o zəhərli xətti onun çənəsindən silib təmizləyəm.

Məlik dərhal arvadını yanına gətirdib bu məsələnin izahını ondan tələb eylədi.

Məliyin arvadı dedi:

-Mən neçə kərrə görmüşəm ki, bu qulam o kəniz ilə bir-birinə necə aşiqdirlər. Bu cür əməlləri çox etmişlər. Lakin mən məlikdən bunu gizlədərdim. Düşünürdüm məliyin ağlına belə gələr ki, bunu mən iftira üçün deyirəm. Elə ki məliyin özü bu işi müşahidə eylədi, daha nə deyə bilərəm? Əmr padşahındır.

Qulam dedi:

-Mən inanıram ki, o zəhərli rəng hələ məşşatənin qutusundadır. Əgər məlik buyurub məşşatəni bura gətirtsə bu şübhədən qurtarar.

Odur ki məlik əmr eylədi, məşşatəni qutusu ilə birlikdə şahın hüzuruna gətirdilər və təkid etdilər ki, o rəngi agzına alsın. Qadın can qorxusundan aman dilədi və günahını etiraf eylədi.

Məlik Çəhram buyurdu:

-Arvadımı boğun, məşşatəni də odda yandırın!

O qulama da gözəl xələtlər bağışlayıb, bir neçə böyük şəhərin əmirliyini ona tapşırdılar. O məlik böyük səbir və dəyanətlə o işdə araşdırma apardı. Mülayimlik və ciddiyyətin bərəkətiylə haq nahaqdan ayrıldı. Allah-Təala buyurur: “Haq gəldi və batil yox oldu!”

Məhcubə dedi:

-Bu məsəli onun üçün gətirdim ki, ta zəmanə hakimləri və cahan padşahlarına məlum olsun ki, vüqarlı olmanın və mülayimliyin nəticəsinin sonu yoxdur. Hər kim bu xasiyyətlərə diqqət göstərsə həmişə qəlbi şad və fərəhli olar. Xalq içində də qəbul olunar və nəzərə alınar. Haq-Təala səltənət mülkünün sahiblərini vüqar bəzəyi və gözəlliklərlə müzəyyən eyləsin. Həmişə könül muradı və qəlb səfası hasil olsun.