Editör Mehmet UÇgun inceleme Komisyonu

Cennet Eylül DURMAZ

9/D 400

BİR DUVAR GİBİ
Yeni bir güne yeni bir sayfa açmakla başladım. Öncesinde bütün olanları unuttum ve

bugün yeniden doğdum. İşe güzel bir kahvaltı yapmakla başladım. Atmosferin nefis havasını

solumakla devam ettim. Açıkçası sokakta gördüğüm her yeni yüz için mutlu oldum ve insanlara iyi temennilerde bulundum. Yapmaktan hoşlandığım ve şimdiye kadar isteyip de

yapamadığım şeyleri yapmaya koyuldum. Artık yeni bir ben vardı ve yeni beni

tanımaya çalışıyordum.

Hayatta olan olumsuzluklar, aslında bizim için birer fırsattır. Bir daha bu olumsuzluklarla karşılaşmamamız ve tekrarlamamamız için tabi tutulan bir sınavdır. Zaten de hayat bir sınav değil midir? Bu yüzden hayatta bütün olumsuzluklara göğüs gererek yeniden, yeniden ve yeniden doğmalıyız. Asla yılmadan, pes etmeden savaşmalıyız. Kim bilir ki (Allah’tan başka) önümüze nelerin çıkacağını, nelerin yaşanacağını? Unutmayın ki güçlü olun bir duvar gibi.

Sımsıkı hayata tutunun ve bir daha hiç bırakmayın…


ANNEME…
Bugün mevsimlerden ilkbahar,

Ama ters giden bir şeyler var,

Çiçekler soluyor, ağaçlar yaprak döküyor;

Yoksa onlarda mı yasını tutuyor?

Bugün yağmur yağıyor,

Yoksa benim yerime mi ağlıyor?

Rüzgârın uğultuları,

Benim çığlıklarımla boy ölçüşüyor!

Güneş hiç doğmamış gibi,

Etraf zifiri karanlık.

Sesin çığlık gibi kulaklarımda,

Siman her an gözümün önünde.

Güneş tekrardan doğsa,

Çiçekler yeniden açsa,

Etraf günlük güneşlik olsa,

Her şey seninle yeniden başlasa…

Çiğdem DEVELİ
9/E 534

ALAY
Kapkara yüzüne baktığım deniz

Sordu bana:

-Koyayım yanına hemen şimdi, ister misin?

Ne yapacaktım,

Heyecandan bitkin

“İsterim.” dedim.

Deniz sanki ciddiydi.

“Ama sadece beş dakika, sonra karışacaksın derinliklerime, ister misin?”

Tereddüt eder miydim?

“İsterim.”

Ben hiçbir ikramı böyle gönüllü kabul edemezdim.

Sanki tam susuzluktan ölecekken,

Evren dolusu su teklif etti bana biri

Ki ben zaten ölürdüm oracıkta.

Ellerin, kokun, sesin ve hatta gözlerin

Sağ koyar mıydı beni?

Güneşle dip dibe nasıl eriyip bitmezdim?
Sustu deniz, ses yok.

Hala üşüdüğüme göre sen de yoksun.

Anladım ki karşımdaki denizden gelmiyormuş bu ses,

Açtığın büyük boşluktan yer bulup

İçime dolan denizdenmiş bu ses.

Alay etmiş yine benle, ne olsun.

Hayal kırıklığından bitkin

Kalktım ayağa,

Senin olmadığın her yerden,

Kendime gidecek bir yer seçtim.

Gittim.