Hikâye: ARABALAR KONUŞUYOR burası eski arabaların dinlendiği bir garajdı işe yaramayan pek çok araba vardı. Bir gün aralarına eski bir otobüs katıldı. Otobüs büyük bir homurtuyla ağır ağır garaja girdi. İçeri girmesiyle motorun durması bir oldu."gır gırn"seslerinin arasında biraz ilerledi. Ve olduğu yerde kalakaldı sarı araba otobüse seslendi.
-hoş geldin kardeş biz de senin gibi eskidiğimiz için buradayız-otobüs-hoş bulduk sen kimsin? sarı araba-ben daha önce taksiydim. İnsanları bir yerden bir yere taşıyordum. ne güzel günlerdi onlar.sen ne iş yapıyordun?otobüs
-ben kızılayın otobüsüydüm sarı araba:
-o ne demek ben bilmiyorum ?otobüs
-felakete uğrayan insanlara insanlara yardım etmeye giderdim sarı araba:
-hadi canım sen ne yapabilirsin ki otobüs:
-Kızılay çadırı taşıyordum evi yıkılan veya yanan zavallı insanlara çadırları benimle götürüyorlardı bazende yemek taşıyorlardı.sarı araba:
-hımım anladım yardım etmek ne güzel bir şey otobüs:
-haklısın dünyanın dört bir yanına yardım götürdüm.şimdi artık çok yorgunum.
bu sırada parçaları dağılmış, lastikleri sönmüş yeşil motosiklet söze karıştı
-of puf ,of,puf sende bizim gibisin desene.eski günlerimizi birbirlerimize anlatınca burada canımız sıkılmıyor.kim bilir bize neler anlatacaksın otobüs öyle değilmi
-evet hiç unutmadığım bir bebek var.evleri yandığı için evsiz kalmışlardı gece anne babasıyla birlikte benim koltuklarımda yatmışlarda .minik bebeğin mışıl mışıl,uyumasını seyretmiştim anlatılacak daha o kadar çok olay var ki,size hepsini sonra anlatırım .ama şimdi biraz dinlenmem gerekli.
-eski otobüs derin bir uykuya daldı. Diğer arabalar onu rahatsız etmemek için sesizce
beklediler. İlerleyen günlerde otobüs garajdaki eski arabaların hepsiyle arkadaş. Başlarından geçen olayları birbirine anlatırken canları hiç sıkılmıyordu.