EğİTİm seti 2018-2019 aylik plan yarim güNLÜk egiTİm akişi etkiNLİk plani

Kazanım 18. Zamanla ilgili kavramları açıklar.

Göstergeleri:

Olayları oluş zamanına göre sıralar.

Kazanım 19. Problem durumlarına çözüm üretir.

Göstergeleri:

Probleme yaratıcı çözüm yolları önerir.
ÖĞRENME SÜRECİ:

Öğretmen çocuklara yedi keçi yavrusu adlı masalı okur. Hikayenin ardından draması yapılır. İki intaçı keçi şarkısı söylenir.

YEDİ KEÇİ YAVRUSU VE HAİN KURT

Bir zamanlar ormanın kıyısında küçük bir kulübe vardı. Bu kulübede bir anne keçiyle yedi yavrusu yaşardı. Anne keçi yavrularını çok sever, onları hain kurttan korurdu.

Bir gün yavrularına:

“Çocuklarım, şimdi dışarı çıkıp yiyecek bulmaya gidiyorum. Ben yokken hain kurda dikkat edin. Size kapıyı açtırmayı deneyecektir. Ama siz onu sesinden ve siyah ayaklarından kolayca tanıyabilirsiniz. Yalanlarına kanıp sakın içeri almayın, sonra sizi bir lokmada yutar” dedi.

Yedi küçük keçi yavrusu annelerine şöyle cevap verdiler:

“Sen merak etme anne. Biz kimseyi içeri almayız. Anahtar deliğinden bakar, kapıya gelenin kim olduğunu anlarız.”

Bunu duyan anne keçi rahatça evden ayrıldı.

Anne keçi gider gitmez hain kurt kapıda göründü. Kapıyı tıklattı:

“Kapıyı açın çocuklar, ben annenizim. Size çok güzel şeyler getirdim.” diye seslendi.

Ama yedi keçicik:

“Hayır, sen bizim annemiz değilsin. Onun sesi ince ve tatlıdır. Seninki ise çok kalın. Sen hain kurtsun!” dediler.

Bu sözleri duyan hain kurt gidip birkaç yumurta içti. Bir kavanoz bal yedi. Tekrar kulübenin yolunu tuttu. Kapıyı çaldı. İnce ve tatlı bir sesle:

“Kapıyı açın çocuklarım.” dedi. “Anneniz geldi ve hepinize güzel şeyler getirdi.”

Yavrular içerden:

“Annemizsen bize aldıklarını göster” diye seslendiler.

Kurt yanındaki paketlerden birini pencereye doğru uzatırken yavrular kurdun kara pençesini gördüler.

“Hayır hayır, sen bizim annemiz değilsin. Sen hain kurtsun. Sana kapıyı açmayacağız!” diye bağırdılar.

Hain kurt bunun üzerine hemen değirmenciye koştu:

“Değirmenci, çabuk pençelerimi una bula! Yoksa seni yerim!” dedi. Böylece değirmenci hain kurdun istediğini yapmak zorunda kaldı.

Hain kurt üçünçü kez kulübenin kapısına çaldı:

“Kapıyı açın çocuklar, ben sizin annenizim. Hepinize güzel şeyler getirdim.”

Keçi yavruları bu sese güvenmediler.

“Önce bize ayağını göster!” diye bağırdılar. Hain kurdun ayağının bembeyaz olduğunu görünce kapıyı açtılar. Kapı açılır açılmaz hain kurt yavruları yakalamak için evin içine daldı.

Zavallı yavrular, öyle korkmuşlardı ki!...

Kaçışıp saklanmaya çalıştılar. Biri masanın altına, ikincisi yatağın altına, üçüncüsü şöminenin içine, dördüncüsü kapının arkasına, beşincisi dolabın üstüne, altıncısı su küpünün yanına, yedincisi saatin arkasına saklandı.

Ama hain kurt tek tek yavruları buldu ve yuttu. Sadece en küçük keçi yavrusunu yani saatin arkasına saklananı bulamadı. Altı yavruyu yiyen kurdun karnı iyice şişmişti. Uyumak için serin bir yer aradı. Dışarıdaki ıhlamur ağacının altına uzandı. Ağırlaşan kurt hemen uykuya daldı.

Anne keçi eve geldiğinde korkuyla içeri girdi. Evin kapısı açık ve her yer darmadağınıktı.

Zavallı anne çaresizlik içinde yavrularını aramaya başladı. Sağa sola koşuyor, eşyaların altına bakıyordu. Sonunda en küçük yavrunun sesini duydu:

“Buradayım anneciğim, saatin arkasında!”

Anne keçi yavrusuna çıkması için yardım etti. Küçük keçi olanları annesine anlattı. Anne keçi çok üzüldü. Yine de yapılabilecek bir şeyler olmalıydı. Belki de hala kurdu bulup yavrularını kurtarabilirdi?

Kulübeden dışarı çıktı. Etrafına bakındı. Hain kurdun ağacın altında hala horul horul uyuduğunu gördü.

Anne keçi kurdun karnına dikkatle baktı. Bir şeylerin kımıldadığını fark etti. Acaba yavruları yaşıyor muydu? Acele ederse onları kurtarabilirdi belki!

Kurdun karnını açtı ve tek tek yavrularını çıkardı. Yavrular mutlulukla annelerine sarıldı. Anne keçi de onlara sıkıca sarıldı, öptü ve okşadı. Sonra hep beraber kurdun karnını taşla doldurdular.

Bir süre sonra hain kurt uyandı. Homurtuyla esnedi, gerindi. Çok susamıştı. Yedikleri midesine taş gibi oturmuştu sanki. “Keşke hepsini birden yemeseydim. Oburluk ettim.” diye düşündü. Su içerse belki rahatlardı.

Zorlanarak yerinden kalktı. Adım atmakta güçlük çekiyordu. Yürürken karnındaki taşlar birbirine çarpıyordu. Yerde sürünerek su kuyusuna doğru ilerledi. Bir yandan da düşünüyordu. “Karnımda ne var acaba? Sanki taşla dolu gibi.”

Kurt su kuyusuna doğru eğildiğinde karnı ağır geldi ve baş aşağı yuvarlandı. Kuyuya düştü ve suda boğuldu.

Yedi keçi yavrusu anneleriyle birlikte mutlu bir yaşam sürdüler.

Anneleri evde yokken de bir daha asla kapıyı tanımadıkları kişilere açmadılar.