Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

Gecə Namazlarında: Əbu Səid əl-Xudri  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  gecə ikən namaza qalxdıqda Təkbir gətirdi və buyurdu: “Subhanəkə Allahummə Və Bihəmdikə Və Təbarəkəs Mukə Və Təalə Cəddukə Və Lə İlahə Ğayrukə - Allahım! Sən pak və müqəddəssən. Sənə həmd olsun. Sənin adın mübarək, əzəmətin ucadır. Səndən başqa ibadətə layiq haqq məbud yoxdur!» - Gecə namazlarında əlavə olaraq bu sözləri artırardı: “Lə İləhə İlləllah - 3 dəfə, Allahu Əkbəru Kəbiran – 3 dəfə, Əuzu Billəhis Səmiul Alimi Minəş Şeytanir Racim, Min Həmzihi Və Nəfxihi Və Nəfsihi – Lənətlənmiş Şeytandan – onun lovğalığından, sehrindən və vəsvəsəsindən Allaha sığınıram!” deyib oxuyardı (Quran)⁷⁵⁰.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ بَيْنَمَا نَحْنُ نُصَلِّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- إِذْ قَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا وَسُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « مَنِ الْقَائِلُ كَلِمَةَ كَذَا وَكَذَا ». قَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ أَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ « عَجِبْتُ لَهَا فُتِحَتْ لَهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ )لقد ابتدرها اثنا عشر ملكا( ». قَالَ ابْنُ عُمَرَ فَمَا تَرَكْتُهُنَّ مُنْذُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ ذَلِكَ. قال الألباني : صحيح
İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ilə bərabər namaz qıldıq. Bir qövümdən olan kişi: Allahu Əkbəru Kəbiyran, Vəl Həmdulilləhi Kəsiyran, Və Subhanəllahi Bukratən Və Əsiylən - Allah böyüklükdə ən Böyükdür! Allaha çoxlu-çoxlu həmd olsun! Səhər-axşam Allaha təriflər olsun!” – dedi. Peyğəmbər: “Kim filan filan kəlimələri” söylədi. Bir qövümdən olan kişi: “Mən Yə Rəsulullah!” dedi. Peyğəmbər: “Bunlara təəccüb etdim. Bunlar səbəbilə göylərin qapıları açıldı (Başqa rəvayətdə: Bu duanı Allhın dərgahına yüksəltmək üçün 12 mələyin yarşdığını gördüm)” deyə buyurdu. İbn Ömər  deyir ki: “Bu sözləri Peyğəmbərdən  eşitdikdən sonra heç vaxt tərk etmədim”⁷⁵¹.
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ رَجُلاً جَاءَ إِلَى الصَّلاَةِ وَقَدْ حَفَزَهُ النَّفَسُ فَقَالَ اللَّهُ أَكْبَرُ الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ فَلَمَّا قَضَى رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- صَلاَتَهُ قَالَ « أَيُّكُمُ الْمُتَكَلِّمُ بِالْكَلِمَاتِ فَإِنَّهُ لَمْ يَقُلْ بَأْسًا )أَيُّكُمُ الْقَائِلُ كَلِمَةَ كَذَا وَكَذَا». قَالَ فَأَرَمَّ الْقَوْمُ - قَالَ - فَأَعَادَهَا ثَلاَثَ مِرَارٍ( ». فَقَالَ الرَّجُلُ أَنَا يَا رَسُولَ اللَّه )فَقَالَ رَجُلٌ أَنَا قُلْتُهَا وَمَا أَرَدْتُ بِهَا إِلاَّ الْخَيْرَ(. جِئْتُ وَقَدْ حَفَزَنِى النَّفَسُ فَقُلْتُهَا. فَقَالَ « لَقَدْ رَأَيْتُ اثْنَىْ عَشَرَ مَلَكًا يَبْتَدِرُونَهَا أَيُّهُمْ يَرْفَعُهَا )فَقَالَ النَّبِىُّ  «لَقَدِ ابْتَدَرَهَا اثْنَا عَشَرَ مَلَكاً فَمَا دَرَوْا كَيْفَ يَكْتُبُونَهَا حَتَّى سَأَلُوا رَبَّهُمْ  قَالَ اكْتُبُوهَا كَمَا قَالَ عَبْدِى (( لقد فتحت لها أبواب السماء . فما نهنهها شيء دون العرش )». قال الألباني : صحيح
Ənəs İbn Məlik  rəvayət edir ki, bir kişi namaza gələrək Təkbir gətirdi və nəfsi onu bu sözləri (deməyə sövq) etdi: “Əlhəmdulilləhi Həmidən Kəsiran Tayyibən Mubarəkən Fih – Allaha həmd olsun (özü də) çoxlu, xoş, mübarək bir həmd!» dedi. Peyğəmbər namazını bitirdikdən sonra buyurdu: “Bu kəlimələri söyləyən kimdir? Çünki boş bir şey söyləməmişdir (Başqa rəvayətdə: “Bu kəliməni deyən kimdir!» İnsanlar susdular və o, bunu üç dəfə təkrarladı)”. Kişi: “Mən, Yə Rəsulullah! Namaza gəldim və içimdən bu sözlər keçdi (Başqa rəvayətdə: Həmin kişi dedi: «Mən söylədim və bunu söyləməkdə xeyirdən başqa bir şeylər qəsd etmədim)” dedi. Peyğəmbər: “Bu duanı Allhın dərgahına yüksəltmək üçün 12 mələyin yarşdığını gördüm (Başqa rəvayətdə: Peyğəmbər  dedi: «Artıq 12 mələk (onu yazmaq üçün bir-biri ilə) yarışdılar, lakin onu necə yazacaqlarını bilmədilər. Nəhayət Rəbblərindən  soruşdular, O da: «Qulumun söylədiyi kimi yazın! ⁷⁵²) (Başqa rəvayətdə: Onun üçün səma qapıları açıldı və Ərşə yüksəlməsi üçün heç bir şey mane olmadı⁷⁵³)» - deyə buyurdu⁷⁵⁴.
عَنْ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنَّهُ كَانَ إِذَا قَامَ إِلَى الصَّلاَةِ قَالَ: ((وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَوَاتِ وَاْلأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلاَتِي، وَنُسُكِي، وَمَحْيَايَ، وَمَمَاتِي للهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ. اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ. أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي، فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي جَمِيعًا، إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ. وَاهْدِنِي لأَحْسَنِ اْلأَخْلاَقِ، لاَ يَهْدِي لأَحْسَنِهَا إِلاَّ أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لاَ يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ. لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، وَالْخَيْرُ كُلُّهُ بِيَدَيْكَ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْكَ، أَنَا بِكَ وَإِلَيْكَ، تَبَارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ)). قال الألباني : صحيح
Əli İbn Əbu Talib  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  namaza durduğu zaman buyurdu: “Vəccəhtu Vəchiyə Lilləzi Fətaras Səməvati Vəl Arda Hənifən Və Mə Ənə Minəl Muşrikin, İnnə Salətiy Və Nusukiy Və Məhyəyə Və Məmətiy Lilləhi Rabbil Aləmin, Lə Şərikə Ləhu Və Bizəlikə Umirtu Və Ənə Minəl Muslimin, Allahummə Əntəl Məliku Lə İlahə İllə Ənt, Əntə Rabbiy Və Ənə Abdukə Zaləmtu Nəfsiy Va'təraftu Bizənbiy, Fəğfir Liy Zunubiy Cəmiyan, İnnəhu Lə Yəğfiriz Zunubə İllə Ənt, Vəhdiniy Liəhsənil Əxlaqi Lə Yəhdi Liəhsənihə İllə Ənt, Vəsrif Anniy Seyyiəhə Lə Yəsrifu Anniy Seyyiəhə İllə Ənt, Ləbbeykə Və Sə'deykə, Vəl Xayru Kulluhu Fiyədəykə, Vəş Şərru Leysə İleykə, Ənə Bikə Və İleykə, Təbarəktə Və Təaleyt, Əstəğfirukə Və Ətubu İleyk - Üzümü hənif (ixlasla Allaha ibadət edənlərdən) olaraq göyləri və yeri yaradana çevirdim. Mən müşriklərdən deyiləm. Şübhəsiz ki, mənim namazım da, qurbanım da, həyatım da, ölümüm də aləmlərin Rəbbi Allah üçündür. Onun heç bir şəriki yoxdur. Mənə belə buyurulmuşdur və mən müsəlmanlardanam. Allahım! Hökmdar Sənsən. Səndən başqa ibadətə layiq haqq olan məbud yoxdur. Sən mənim Rəbbimsən, mən isə Sənin qulun. Özümə zülm etdim və günahımı etiraf etdim. Mənim bütün günahlarımı bağışla! Şübhəsiz ki, günahları ancaq Sən bağışlaya bilərsən. Mənə ən gözəl əxlaq nəsib et! Onun ən gözəlini ancaq Sən bəxş edə bilərsən. Onun pisindən məni uzaq et! Məni onun pisindən ancaq Sən uzaqlaşdıra bilərsən. Buyur, əmrinə müntəzirəm! Xeyir bütünlüklə Sənin iki Əlindədir. Şər isə Sənə aid deyildir. Mən Səninləyəm, Sənə də dönəcəyəm. Mübarək və Ucasan! Səndən bağışlanma diləyir və Sənə tövbə edirəm”⁷⁵⁵.
حَدَّثَنِى أَبُو سَلَمَةَ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ قَالَ سَأَلْتُ عَائِشَةَ أُمَّ الْمُؤْمِنِينَ بِأَىِّ شَىْءٍ كَانَ نَبِىُّ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَفْتَتِحُ صَلاَتَهُ إِذَا قَامَ مِنَ اللَّيْلِ قَالَتْ كَانَ إِذَا قَامَ مِنَ اللَّيْلِ افْتَتَحَ صَلاَتَهُ: ((اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْرَائِيلَ، وَمِيكَائِيلَ، وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَاْلأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ. اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ)).