Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

الدعاء للمريض

XƏSTƏNİ ZİYARƏT EDƏRKƏN EDİLƏCƏK DUA
وعن ابن عباس  قال: كان النبي  إذا عاد المريض جلس عند رأسه, ثم قال (سبع مرات) : ( أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِيمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ أَنْ يَشْفِيَكَ, فإن كان في أجله تأخير عوفي من وجعه)) قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  xəstəyə baş çəkdikdə onun baş tərəfində oturub (yeddi dəfə) deyərdi: “Əs’əlullahəl Aziymə Rabbəl Arşil Aziymi Ən Yəşfiyəkə – Böyük Ərşin Rəbbi olan Əzəmətli Allahdan diləyirəm ki, sənə şəfa versin!” Və əgər xəstənin əcəli (qəzavü-qədərlə) təxirə salınacaqsa, ağrıları keçib gedəcək və (sağalacaqdır)”¹³⁴³.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « )مَا مِنْ عَبْدٍ مُسْلِمٍ( مَنْ عَادَ مَرِيضًا لَمْ يَحْضُرْ أَجَلُهُ فَقَالَ عِنْدَهُ سَبْعَ مِرَارٍ أَسْأَلُ اللَّهَ الْعَظِيمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ أَنْ يَشْفِيَكَ إِلاَّ عَافَاهُ اللَّهُ مِنْ ذَلِكَ الْمَرَضِ». قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “(Başqa rəvayətdə: Hər hansı bir müsəlman) Kim əcəli gəlməmiş bir xəstəni ziyarət edər və onun yanında yeddi dəfə: “Əs’əlullahəl Aziymə Rabbəl Arşil Aziymi Ən Yəşfiyəkə – Böyük Ərşin Rəbbi olan Əzəmətli Allahdan diləyirəm ki, sənə şəfa versin!” deyərsə, Allah ona bu xəstəlikdən şəfa verməsin”¹³⁴⁴.
عن عبد الله بن عمرو  قال: قال رسول الله : (( إذا عاد أحدكم مريضاً فليقل: اللَّهُمَّ اشْفِ عَبْدَكَ يَنْكَأُ لَكَ عَدُوًّا أَوْ يَمْشِي لَكَ إِلَى صَلاةٍ )جَنَازَةٍ( قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Amr  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Sizdən biriniz xəstəni ziyarət etdiyi zaman desin: “Allahummə İşfi Abdəkə Yənkəu Ləkə Aduvvən Əv Yəmşiy Ləkə İlə Salətin (Cənəzəti) – Allahım! Quluna şəfa ver ki, düşmənini dəf etsin və sənin üçün namaza (cənazə) getsin“¹³⁴⁵.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ عَلَى أَعْرَابِيٍّ – يَعُودُهُ- قَالَ : وَكَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا دَخَلَ عَلَى مَرِيضٍ يَعُودُهُ قَالَ : ((لَا بَأْسَ طَهُورٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تعالى )) قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  xəstə bədəvi ərəbin yanına daxil olduqda dua edərək buyurdu: “Lə Bə’sə Tahurun İnşə Allah – Eybi yoxdur, inşallah (günahların) təmizlənir!”¹³⁴⁶.
عن سعد بن أبي وقاص  قال كان رسول الله  يعوُدُني عام حَجِة الوَداع وأنا في مكة من وجعٍ اشتدَّ بي, ثم مسح يده على وجهي وبطني ثم قال : (( اللهم اشْفِ سعداً )) (ثلاثاً). قال الشيخ الألباني : صحيح
Sad İbn Əbi Vaqqas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Məkkədə xəstələndiyim zaman, Vida həcci zamanı məni ziyarət etdi. Sonra əlini mənim üzümə və bədənimə məsh etdi və 3 dəfə: “Allahummə İşfi Sad – Allahummə! Səidə şəfa ver!” deyə buyurdu¹³⁴⁷.
عن علي قال : كنت شاكيا فمر بي رسول الله صلى الله عليه و سلم وأنا أقول اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ أَجَلِي قَدْ حَضَرَ فَأَرِحْنِي ، وَإِنْ كَانَ مُتَأَخِّرًا فَارْفَعْنِي ، وَإِنْ كَانَ بَلاَءً فَصَبِّرْنِي فقال رسول الله صلى الله عليه و سلم كيف قلت ؟ قال فأعاد عليه ما قال قال فضربه برجله فقال اللهم عافه أو اشفه شعبة الشاك فما اشتكيت وجعي بعد. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Əli  rəvayət edir ki, rahatsız (xəstələndiyim) olduğum zaman Peyğəmbər  mənim yanıma gəldi. Mən (dua edərək): “Allahummə İn Kənə Əcəli Qad Hədəra Fə-ərciniy Və İn Kənə Mutəəxiran Fərfəaniy Və İn Kənə Bələ-ən Fə Sabbirniy – Allahım! əcəlim gəldisə canımı alaraq mənə rahalıq ver, əgər əcəlim (gəlmədisə) məni bu xəstəlikdən qurtar, əgər bu mənim üçün bir imtahandırsa mənə səbr ver”. Peyğəmbər: “Necə dedin?”. Əli  dediklərini təkrar etdi. Peyğəmbər  ayağı ilə mənə toxunub: Allahummə buna sağlamlıq (Ravi şübhə edir və ya) şəfa ver” deyə buyurdu. Əli  deyir ki: “(Bu duadan) sonra bir daha rahatsız olmadım”¹³⁴⁸.
عَنْ أُمِّ الْعَلاَءِ  - امْرَأَةٍ مِنَ الأَنْصَارِ – بَايَعَتِ النَّبِىَّ  أَنَّهُ اقْتُسِمَ الْمُهَاجِرُونَ قُرْعَةً فَطَارَ لَنَا عُثْمَانُ بْنُ مَظْعُونٍ، فَأَنْزَلْنَاهُ فِى أَبْيَاتِنَا، فَوَجِعَ وَجَعَهُ الَّذِى تُوُفِّىَ فِيهِ، فَلَمَّا تُوُفِّىَ وَغُسِّلَ وَكُفِّنَ فِى أَثْوَابِهِ، دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ  فَقُلْتُ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْكَ أَبَا السَّائِبِ، فَشَهَادَتِى عَلَيْكَ لَقَدْ أَكْرَمَكَ اللَّهُ. فَقَالَ النَّبِىُّ : «وَمَا يُدْرِيكِ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَكْرَمَهُ». فَقُلْتُ بِأَبِى أَنْتَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَنْ يُكْرِمُهُ اللَّهُ فَقَالَ: «أَمَّا هُوَ فَقَدْ جَاءَهُ الْيَقِينُ، وَاللَّهِ إِنِّى لأَرْجُو لَهُ الْخَيْرَ، وَاللَّهِ مَا أَدْرِى – وَأَنَا رَسُولُ اللَّهِ – مَا يُفْعَلُ بِى». قَالَتْ فَوَاللَّهِ لاَ أُزَكِّى أَحَدًا بَعْدَهُ أَبَدًا.
Ənsar qadınlardan Peyğəmbərə  beyət etmiş Ummu Əla  demişdir: “Mühacirlər püşk atma yolu ilə (ənsarın yanına) yerləşdirildikdə Osman İbn Məzun bizə düşdü və biz onu öz evimizdə sakin etdik. (Bir müddətdən) sonra o xəstələndi və elə həmin xəstəlikdən də vəfat etdi. O, öləndən sonra onu yuyub öz libasına bürüdülər. (Bu vaxt) Peyğəmbər  (bizə) gəldi və mən dedim: “Allah sənə rəhmət eləsin, ey Əbu Saib! Mən şahidlik edirəm ki, Allah səni hörmətli etmişdir.” Peyğəmbər: “Sən nə bilirsən ki, Allah onu hörmətli etmişdir?” Dedim: “Atam sənə qurban, ya Rəsulullah, Allah (ona hörmət göstərməyib) kimə hörmət göstərəcək?” Peyğəmbər: “Ona artıq ölüm gəlmişdir. Vallahi, mən ona xeyir arzulayıram. Mən Allahın elçisi olduğum halda, vallahi ki, başıma nələr gələcəyini bilmirəm”. Ummu Əla: “Vallahi, o vaxtdan bəri mən heç kəsi (bu cür tərifləyib) təmizə çıxarmıram”¹³⁴⁹.