Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

سجود التلاوة

TİLAVƏT SƏCDƏSİ OLAN AYƏLƏR
عَنْ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- أَقْرَأَهُ خَمْسَ عَشْرَةَ سَجْدَةً فِى الْقُرْآنِ مِنْهَا ثَلاَثٌ فِى الْمُفَصَّلِ وَفِى سُورَةِ الْحَجِّ سَجْدَتَانِ. قال الألباني : ضعيف .
Amr İbn Ass  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  mənə Quranda 15 səcdə ayəsini oxumuşdu. Bunlardan 3 Mufassalda, Həcc surəsində iki səcdə ayəsi vardır”¹⁵²⁴.
عُقْبَةَ بْنَ عَامِرٍ حَدَّثَهُ قَالَ قُلْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- أَفِى سُورَةِ الْحَجِّ سَجْدَتَانِ قَالَ « نَعَمْ وَمَنْ لَمْ يَسْجُدْهُمَا فَلاَ يَقْرَأْهُمَا ». قال الشيخ الألباني : ضعيف
Uqbə İbn Amr  rəvayət edir ki, Peyğəmbərə  dedim: “Yə Rəsulullah! Həcc surəsində iki səcdə ayəsimi var?”. O: “Bəli, səcdə etməyən həmən ayələri oxumasın”¹⁵²⁵.
عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ قَرَأْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- النَّجْمَ فَلَمْ يَسْجُدْ فِيهَا. قال الألباني : صحيح .
Zeyd İbn Sabit  rəvayət edir ki, Peyğəmbərə  Nəcm surəsini oxudum, lakin səcdə etmədi”¹⁵²⁶.
عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَرَأَ سُورَةَ النَّجْمِ فَسَجَدَ فِيهَا وَمَا بَقِىَ أَحَدٌ مِنَ الْقَوْمِ إِلاَّ سَجَدَ فَأَخَذَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ كَفًّا مِنْ حَصًى أَوْ تُرَابٍ فَرَفَعَهُ إِلَى وَجْهِهِ وَقَالَ يَكْفِينِى هَذَا. قَالَ عَبْدُ اللَّهِ فَلَقَدْ رَأَيْتُهُ بَعْدَ ذَلِكَ قُتِلَ كَافِرًا. قال الألباني : صحيح .
İbn Məsud  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Nəcm surəsini oxuyub səcdəyə qapandı. Qövümdən səcdəyə qapanmayan heç kimsə qalmadı. Yalnız bir nəfər bir ovuc çakıl daşı və ya torpaq götürüb üzünə tərəf qaldırdı və: “Bu mənə kifayətdi” dedi. İbn Məsud  deyir ki: “Mən o, adamın kafir olaraq öldürüldüyünü gördüm”¹⁵²⁷.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ سَجَدْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- فِى (إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ) وَ ( اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِى خَلَقَ ). قال الألباني : صحيح .
Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, biz Peyğəmbər  ilə birlikdə İnşiqaq və Aləq surələrində səcdə etdik”¹⁵²⁸.
عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ ، أَنَّ النَّبِىَّ  سَجَدَ بِالنَّجْمِ وَسَجَدَ مَعَهُ الْمُسْلِمُونَ وَالْمُشْرِكُونَ وَالْجِنُّ وَالإِنْسُ.
İbn Abbas  rəvayət edir ki, bir dəfə Peyğəmbər  Nəcm surəsini oxuyub səcdə etdi və onunla birlikdə müsəlmanlar və müşriklər, cinlər və insanlar da səcdə etdilər”¹⁵²⁹.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ  أَنَّهُ قَرَأَ: فَسَجَدَ بِهَا. فَقِيْلَ لَهُ فِي ذَلِكَ، قَالَ: لَوْ لَمْ أَرَ النَّبِىَّ  يَسْجُدُ لَمْ أَسْجُدْ.
Əbu Hureyra  rəvayət edir ki: «Göy yarılacağı zaman» surəsini oxuyub səcdə etdi. O (bu xüsusda) soruşulduqda dedi: “Əgər mən Peyğəmbərin  səcdə etdiyini görməsəydim, səcdə etməzdim”¹⁵³⁰.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَيْسَ (ص) مِنْ عَزَائِمِ السُّجُودِ وَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَسْجُدُ فِيهَا. قال الألباني : صحيح
İbn Abbas  deyir ki, Sad surəsində olan səcdə ayəsi “Səcdəi Azaim” deyildir. Lakin mən Peyğəmbərin  o, surədə səcdə edərkən gördüm”¹⁵³¹.
عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ أَنَّهُ قَالَ قَرَأَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- وَهُوَ عَلَى الْمِنْبَرِ (ص) فَلَمَّا بَلَغَ السَّجْدَةَ نَزَلَ فَسَجَدَ وَسَجَدَ النَّاسُ مَعَهُ فَلَمَّا كَانَ يَوْمٌ آخَرُ قَرَأَهَا فَلَمَّا بَلَغَ السَّجْدَةَ تَشَزَّنَ النَّاسُ لِلسُّجُودِ فَقَالَ النَّبِىُّ –صلى الله عليه وسلم- « إِنَّمَا هِىَ تَوْبَةُ نَبِىٍّ وَلَكِنِّى رَأَيْتُكُمْ تَشَزَّنْتُمْ لِلسُّجُودِ ». فَنَزَلَ فَسَجَدَ وَسَجَدُوا. قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Səid əl-Xudri  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  minbər üzərində Sad surəsini oxudu. Səcdə ayətinə gəldikdə enib səcdə etdi. Cəmaat da onunla birlikdə səcdə etdilər. Digər bir gündə yenə də eyni surəni oxudu və səcdə ayəsinə gəldikdə insanlar səcdə etməyə hazırlandılar. Peyğəmbər: “Bu bir Peyğəmbərin Tövbəsidir, lakin mən sizin səcdə etməyə hazırlandığınızı gördüm. Endi və səcdə etdi. Cəmaat da səcdə etdilər”¹⁵³².
عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَرَأَ عَامَ الْفَتْحِ سَجْدَةً فَسَجَدَ النَّاسُ كُلُّهُمْ مِنْهُمُ الرَّاكِبُ وَالسَّاجِدُ فِى الأَرْضِ حَتَّى إِنَّ الرَّاكِبَ لَيَسْجُدُ عَلَى يَدِهِ. قال الشيخ الألباني : ضعيف
İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Fəth günü (içində) səcdə ayəsi olan surə oxudu. Bütün insanlar səcdə etdilər. Kimisi minikli, kimisi də yerə səcdə etdi, minikli olan əlinə səcdə etdi”¹⁵³³.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَقْرَأُ عَلَيْنَا السُّورَةَ – قَالَ ابْنُ نُمَيْرٍ فِى غَيْرِ الصَّلاَةِ ثُمَّ اتَّفَقَا – فَيَسْجُدُ وَنَسْجُدُ مَعَهُ حَتَّى لاَ يَجِدُ أَحَدُنَا مَكَانًا لِمَوْضِعِ جَبْهَتِهِ. قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  bizlərə (namazdan xaric) Quran oxuyardı. Səcdə ayəsinə gəldiyi zaman səcdə edərdi. Biz də onunla birlikdə səcdə edərdik. Hətta elə olurdu ki, bizlərdən bəzisi alnını qoymağa yer tapa bilmirdi“¹⁵³⁴.