TİLAVƏT SƏCDƏSİNİN FƏZİLƏTİ عن أبي هريرة قال: قال رسول الله : ((إِذَا قَرَأَ ابْنُ آدَمَ السَّجْدَةَ فَسَجَدَ اعْتَزَلَ الشَّيْطَانُ يَبْكِى يَقُولُ يَا وَيْلَهُ – وَفِى رِوَايَةِ أَبِى كُرَيْبٍ يَا وَيْلِى – أُمِرَ ابْنُ آدَمَ بِالسُّجُودِ فَسَجَدَ فَلَهُ الْجَنَّةُ وَأُمِرْتُ بِالسُّجُودِ فَأَبَيْتُ فَلِىَ النَّارُ ». قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Adəm oğlu səcdə (ayəsini) oxuyub səcdə etdikdə şeytan ağlayaraq deyər: “Vay olsun mənə! Adəm oğlu səcdə etmək əmr edildi, səcdə etdi və ona Cənnət (vacib) oldu, mənə də səcdə etmək əmr olundu, imtina etdim Cəhənnəm (vacib) oldu“1535.
