MÜSƏLMANLARA ZÜLM EDƏNLƏRƏ BƏD DUA ETMƏK OLAR عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ لَمَّا كَانَ يَوْمُ الْأَحْزَابِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَلَأَ اللَّهُ بُيُوتَهُمْ وَقُبُورَهُمْ نَارًا شَغَلُونَا عَنْ الصَّلَاةِ الْوُسْطَى حَتَّى غَابَتْ الشَّمْسُ.
Əli rəvayət edir ki, Peyğəmbər Əhzab günü buyurdu: “Allah onların evlərini və qəbirlərini odla doldursun. Bizi orta namazdan qoydular hətta günəş batana qədər”1634.
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رِعْلًا وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ وَبَنِي لَحْيَانَ اسْتَمَدُّوا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى عَدُوٍّ فَأَمَدَّهُمْ بِسَبْعِينَ مِنْ الْأَنْصَارِ كُنَّا نُسَمِّيهِمْ الْقُرَّاءَ فِي زَمَانِهِمْ كَانُوا يَحْتَطِبُونَ بِالنَّهَارِ وَيُصَلُّونَ بِاللَّيْلِ حَتَّى كَانُوا بِبِئْرِ مَعُونَةَ قَتَلُوهُمْ وَغَدَرُوا بِهِمْ فَبَلَغَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَنَتَ شَهْرًا يَدْعُو فِي الصُّبْحِ عَلَى أَحْيَاءٍ مِنْ أَحْيَاءِ الْعَرَبِ عَلَى رِعْلٍ وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ وَبَنِي لَحْيَانَ قَالَ أَنَسٌ فَقَرَأْنَا فِيهِمْ قُرْآنًا ثُمَّ إِنَّ ذَلِكَ رُفِعَ بَلِّغُوا عَنَّا قَوْمَنَا أَنَّا لَقِينَا رَبَّنَا فَرَضِيَ عَنَّا وَأَرْضَانَا...
Ənəs rəvayət edir ki, Rılən, Zəkvan, Useyyə və Bəni Lihyən qəbilələri Peyğəmbərdən düşmənə qarşı yardım istədilər. Peyğəmbər onlara 70 Ənsar köməyə göndərdi. O, vaxt biz onları Qarilər adlandırardıq. Onlar gündüzləri odun yığar, gecələri isə namaz qılardılar. Məunə quyusu yanında onlara xəyanət edərək onları öldürdülər. Bu xəbər Peyğəmbər çatdı. Biz sübh namazında Ərəb qəbilələrindən olan Rılən, Zəkvan, Useyyə və Bəni Lihyən qarşı qnut tutaraq bəd dua etdi. Ənəs: “Biz Qurandan (ölən səhabələr) haqqında ayələr oxuyardıq. Sonra bu ayələr qaldırıldı. (Ayə belə idi): Qövmümüzə çatdırın ki, biz Rəbbimizə qovuşduq. O bizdən razı qaldı və bizləri razı saldı...“1635.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ كَانَ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرَّكْعَةِ الآخِرَةِ )يَقُولُ فِى قُنُوتِه(ِ «اللَّهُمَّ أَنْجِ عَيَّاشَ بْنَ أَبِى رَبِيعَةَ، اللَّهُمَّ أَنْجِ سَلَمَةَ بْنَ هِشَامٍ، اللَّهُمَّ أَنْجِ الْوَلِيدَ بْنَ الْوَلِيدِ، اللَّهُمَّ أَنْجِ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ، اللَّهُمَّ اشْدُدْ وَطْأَتَكَ عَلَى مُضَرَ، اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا سِنِينَ كَسِنِى يُوسُفَ». وَأَنَّ النَّبِىَّ قَالَ: «غِفَارُ غَفَرَ اللَّهُ لَهَا، وَأَسْلَمُ سَالَمَهَا اللَّهُ».
Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər axırıncı rükətdə başını (rükudan) qaldırdıqdan Qnutda dua edib deyərdi: “Allahım, Ayyaş İbn Əbu Rəbiəni xilas et! Allahım, Sələmə İbn Hişamı xilas et! Allahım, Vəlid İbn Vəlidi xilas et! Allahım, möminlərdən zəif olanları xilas et! Allahım, Mudar qəbiləsinə olan əzabını şiddətləndir! Allahım, onlara Yusufun zamanında göndərdiyin yeddi (qıtlıq və quraqlıq) illəri kimi illər göndər!”. Peyğəmbər dua edib deyərdi: “Allah Ğifar qəbiləsini bağışlasın! Allah Əsləm qəbiləsinə salamatlıq nəsib eləsin!”1636.
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ بَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَاجِدٌ ح قَالَ وحَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ عُثْمَانَ قَالَ حَدَّثَنَا شُرَيْحُ بْنُ مَسْلَمَةَ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ يُوسُفَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنِي عَمْرُو بْنُ مَيْمُونٍ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ حَدَّثَهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يُصَلِّي عِنْدَ الْبَيْتِ وَأَبُو جَهْلٍ وَأَصْحَابٌ لَهُ جُلُوسٌ إِذْ قَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْض أَيُّكُمْ يَجِيءُ بِسَلَى جَزُورِ بَنِي فُلَانٍ فَيَضَعُهُ عَلَى ظَهْرِ مُحَمَّدٍ إِذَا سَجَدَ فَانْبَعَثَ أَشْقَى الْقَوْمِ فَجَاءَ بِهِ فَنَظَرَ حَتَّى سَجَدَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَضَعَهُ عَلَى ظَهْرِهِ بَيْنَ كَتِفَيْهِ وَأَنَا أَنْظُرُ لَا أُغْنِي شَيْئًا لَوْ كَانَ لِي مَنَعَةٌ قَالَ فَجَعَلُوا يَضْحَكُونَ وَيُحِيلُ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَاجِدٌ لَا يَرْفَعُ رَأْسَهُ حَتَّى جَاءَتْهُ فَاطِمَةُ فَطَرَحَتْ عَنْ ظَهْرِهِ فَرَفَع رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ عَلَيْكَ بِقُرَيْشٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ فَشَقَّ عَلَيْهِمْ إِذْ دَعَا عَلَيْهِمْ قَالَ وَكَانُوا يَرَوْنَ أَنَّ الدَّعْوَةَ فِي ذَلِكَ الْبَلَدِ مُسْتَجَابَةٌ ثُمَّ سَمَّى اللَّهُمَّ عَلَيْكَ بِأَبِي جَهْلٍ وَعَلَيْكَ بِعُتْبَةَ بْنِ رَبِيعَةَ وَشَيْبَةَ بْنِ رَبِيعَةَ وَالْوَلِيدِ بْنِ عُتْبَةَ وَأُمَيَّةَ بْنِ خَلَفٍ وَعُقْبَةَ بْنِ أَبِي مُعَيْطٍ وَعَدَّ السَّابِعَ فَلَمْ يَحْفَظْ قَالَ فَوَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَقَدْ رَأَيْتُ الَّذِينَ عَدَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَرْعَى فِي الْقَلِيبِ قَلِيبِ بَدْرٍ.
Abdullah İbn Məsud rəvayət edir ki, Peyğəmbər Kəbənin yanında namaz qılarkən Əbu Cəhl və onun dostları (yaxınlıqda bir yerdə) oturmuşdular. Onlardan biri digərlərinə: “Hansı biriniz filan qəbilənin (kəsdiyi) dişi dəvənin döl qişasını1637 gətirib Muhəmməd səcdə edərkən onun belinə qoya bilər?”– dedi. Onların ən bədbəxti gedib onu gətirdi və bir az gözlədi. Nəhayət, Peyğəmbər səcdə etdikdə onu Peyğəmbərin belinə – kürəklərinin arasına qoydu. Mən (bunu) görürdüm, lakin qarşısını almağa qadir deyildim. Kaş (bunun) qarşısını ala biləcək qədər gücüm olaydı. (İbn Məsud) dedi: “Onlar (barmaqla) bir-birlərinə işarə edərək gülməyə başladılar. Allahın Elçisi isə səcdədən başını qaldırmırdı. Nəhayət, Fatimə onun yanına gəldi və (qişanı) belindən götürüb kənara atdı. Peyğəmbər başını qaldırdı və (namazı bitirdikdən) sonra üç dəfə: “Allahım, Qureyşin cəzasını ver!”– dedi. Peyğəmbərin bəddua etməsi onlara pis təsir etdi. Çünki onlar bu şəhərdə edilən bədduanın qəbul olunacağına inanırdılar. Sonra Peyğəmbər adbaad sayaraq: “Allahım, Əbu Cəhlin cəzasını ver! Utbə İbn Rəbiyənin, Şeybə İbn Rəbiyənin, Vəlid İbn Utbənin, Umeyyə İbn Xələfin və Uqbə İbn Əbu Muitin cəzasını ver!”– dedi.”O, yeddincisinin də adını çəkdi, lakin (ravi) bunu yadda saxlaya bilmədi.(İbn Məsud) dedi: “Canım Əlində olan Allaha and olsun ki, Allahın Elçisinin adlarını çəkdiyi kəsləri Bədr quyularından birində yerə sərilmiş gördüm”1638.
عن عائشة قالت : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم من دعا على من ظلمه فقد انتصر. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hər kim zülm edənə bəd dua edərsə mütləq yardım görər”1639.
عن عبيد بن رفاعة الزرقي عن أبيه – رضي الله عنه قال : لما كان يوم أحد وانكفأ المشركون قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ( استَوُوا حَتى أُثنِي عَلى رَبِي عَز وجَل ) فَصَارُوا خَلفَهُ صُفوفاً فَقال : ( اللهُم لَك الحَمدُ كُلُه اللهُمَّ لا قَابِضَ لِما بَسطتَ ولا مُقرِبَ لِما بَاعَدتَ ولا مُباعِد لِما قَربتَ ، ولا مُعطِي لِما مَنعتَ ولا مَانِع لِما أَعطيتَ ، اللهُم ابسُط عَلينَا مِن بَركَاتِك ورحمَتِك وفَضلِك ورِزقِك ، اللهُم إني أَسألُك النَّعيمَ المُقيمَ الذي لا يَحولُ ولا يَزولُ ، اللهُمَّ إني أَسأَلُك النَعيمَ يَومَ العَيْلَةِ والأمنَ يَوم الخَوف ، اللهُمَّ عَائذاً بِك مِن سُوء مَا أَعطيتَنَا وشَرِ مَا مَنعتَ مِنَّا ، اللهُمَّ حَبب إِلينَا الإيمَانَ وزَينْهُ فِي قُلوبِنا ، وكَرِّه إِلينا الكُفرَ والفُسوقَ والعِصيان ، واجعَلنَا مِن الرَّاشِدين ، اللهُمَّ تَوفَنَا مُسلِمينَ وأَحيِنَا مُسلِمينَ وأَلحِقنَا بِالصَالِحينَ غَير خَزايا ولا مَفتُونِين ، اللهُم قَاتل الكَفرةَ الذِّين يَصُدون عَن سَبيلِك ويُكذِبُون رُسُلَك ، واجعَل عَليهم رِجزَكَ وعَذابَك ، اللهُمَّ قَاتل الكَفرةَ الذين أُوتُوا الكِتاب إِلهَ الحَق) قال الشيخ الألباني : صحيح
Rifaa Zuraqi rəvayət edir ki, Uhud döyüşündə müşriklər geri çəkilərkən Peyğəmbər buyurdu: “Səf-səf düzlənin ki, Rəbbimə təriflər deyim”. (Səhabələr) onun arxasında səflərə düzüldülər. Peyğəmbər: “Allahım! Bütün həmdlər Sənə məxsusdur. Allahım! Sənin (Öz nemətlərindən) artırdığını azaldan, uzaqlaşdırdığını yaxınlaşdıran, yaxınlaşdırdığını uzaqlaşdıran, mane olduğunu verən verdiyinə də mane olan (bir kimsə) yoxdur. Allahım! Bizə verdiyin bərəkətlərini, rəhmətini, lütfünü və ruzini artır. Allahım! Səndən dəyişməyən və yox olmayan tükənməz nemətlər diləyirəm. Allahım! Səndən çətin gündə nemət və döyüş günündə əmniyyət diləyirəm. Allahım! Bizə verdiyin şeylərin pisliyindən və vermədiyin şeylərin şərindən (bunlara görə bəlaya düşməkdən) Sənə sığınıram. Allahım! Bizə imanı sevdir və qəlbimizdə onu gözəlləşdir. Bizdə küfrə, günaha və asiliyə qarşı nifrət oyat. Bizi doğru yolda gedənlərdən et. Allahım! Bizim canımızı müsəlman olaraq al, bizi müsəlman olaraq dirilt və bizi rüsvay etmədən, fitnəyə salmadan əməlisalehlərə qovuşdur. Allahım! (İnsanları) Sənin yolundan döndərən və Sənin elçilərini yalançı sayan kafirləri öldür. Onları cəzalandır və onlara əzab ver. Allahım! Özlərinə Kitab verilmiş kafirləri öldür. Ey haqq İlah!”1640.