FATİHƏ SURƏSİNİN OXUNUŞU عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّهَا سُئِلَتْ عَنْ قِرَاءَةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَتْ كَانَ يُقَطِّعُ قِرَاءَتَهُ آيَةً آيَةً { بِسْمِاللَّهِالرَّحْمَنِالرَّحِيمِ } ثم يقف { الْحَمْدُلِلَّهِرَبِّالْعَالَمِينَ } ثم يقف { الرَّحْمَنِالرَّحِيمِ } ثم يقف { مَالِكِيَوْمِالدِّينِ } وهكذا إلى آخر السورة, وكذلك كانت قراءته كلها, يقف على رؤوس الآي ولا يصلها بما بعدها. قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Əbu Muleykə rəvayət edir ki, Ummu Sələmədən Peyğəmbərin qiraəti barəsində soruşdum O: (Fatihə surəsini) ayət-ayət (tələsmədən) aramla oxuyardı: Bismilləhir Rahmənir Rahim –bir az durar, sonra: Əlhəmdulilləhi Rabbil Aləmin –deyər və bir anlıq durar, sonra: Ərrahmənir Rahim –deyər və bir müddət dayanar və yenə: Məəliki Yəvmuddin –deyər və surə bitənə qədər bu şəkildə oxuyardı. Peyğəmbərin bütün oxuyuşları belə idi. Ayət başlarında durar və ayəni sonrakı ayə ilə bitişdirməzdi779.
وكان تارة يقرؤها: مَلِكِيومالدين وهذه القراءة متواترة كالأولى )مالك(.
