RUKUDAN QALXARKƏN (EDİLƏN ZİKRLƏR) عن أبي هريرة كانَ رسولُ الله يقولُ:(( سَمِعَاللهلمنْحَمِدَه)) حينَ يرفَعُ صُلْبَهُ مِن الرُّكوعِ, ثم يقولُ وهو قائمٌ (( ربَّنا ولكَ الحمدُ )) وفي لفظ: (( ربَّنالـكَالحمْدُ)) وتارة يضيف إلى هذين اللفظين قوله:(( اللَّهُمَّ )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər belini rukudan qaldırıb qamətini düzəltdiyi zaman buyurdu: “Səmiallahu Limən Həmidəh –Allah Ona həmd edəni eşitdi!”864. Qamətini düzəltdikdən sonra buyurdu: “Rabbənə Və Ləkəl Həmd –Ey Rəbbimiz! Sənə həmd olsun”. Başqa rəvayətdə: “Rabbənə Ləkəl Həmd –Ey Rəbbimiz! Sənə həmd olsun”. Bəzən də bunların əvvəlinə: “Allahummə” sözünü əlavə edərdi865.
وكان يقول : (( إنّما جعل الإمام ليؤتم به.وإذا قال: سمع الله لمن حمده, فقولوا: (( اللهمربناولكالحمد)) يَسمع الله لكم, فإن الله تبارك وتعالى قال على لسان نبيه: سمعاللهلمنحمده)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Peyğəmbər buyurdu: “İmam (rukudan qalxıb) Səmiallahu Limən Həmidəh –dedikdə, siz də Allahummə Rabbənə Və Ləkəl Həmd –deyin. Allah sizi eşidər. Uca və Böyük olan Allah Peyğəmbərinin dili ilə: Səmiallahu Limən Həmidəh –deyir866.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: «إِذَا قَالَ الإِمَامُ سَمِعَاللَّهُلِمَنْحَمِدَهُ، فَقُولُوا اللَّهُمَّرَبَّنَالَكَالْحَمْدُ، فَإِنَّهُ مَنْ وَافَقَ قَوْلُهُ قَوْلَ الْمَلاَئِكَةِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ».
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: İmam: “Səmi Allahu Limən Həmidəh -deyəndə siz: “Allahummə, Rabbənə Ləkəl Həmd” deyin. Bilin ki, kimin sözü mələklərin sözü ilə üst-üstə düşsə, onun keçmiş günahları bağışlanar”867.
علي عن صلاة النبي وإذا رفع رأسه من الركوع يقولُ: (( سمعَاللهلمنحمدهُ, ربَّناولكَالحمدُ, ملءَالسماواتِ, وملءَالأرضِ, وملءَمابينهما, وملءَماشئتَمنشيءٍبعد)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əli rəvayət edir ki, bir gün Peyğəmbər ilə namaz qıldım. Rukudan başını qaldırdıqdan sonra buyurdu: “Səmiallahu Limən Həmidəh, Rabbənə Vələkəl Həmd, Mil′Əs-Səməvati Və Mil′Əl-Ardi Və Mə Bəynəhumə, Və Mil′Ə Mə Şi′Tə Min Şeyin Bə′D –Göylər dolusu, yer dolusu, onların arasında olanlar və bundan sonra dilədiyin şeylər dolusu (Sənə həmd olsun)”868.
كان رسول الله إذا رفع رأسهُ من الرُّكوعِ قال: ((اللَّهُمَّرَبَّنَالَكَالْحَمْدُمِلْءَالسَّمَاوَاتِوَمِلْءَالأَرْضِوَمِلْءَمَابَيْنَهُمَاوَمِلْءَمَاشِئْتَمِنْشَيْءٍبَعْدُأَهْلَالثَنَاءِوَالْمَجْدِ, أَحَقُّمَاقَالَالْعَبْدُوَكُلُّنَالَكَعَبْدٌاللَّهُمَّلاَمَانِعَلِمَاأَعْطَيْتَوَلاَمُعْطِىَلِمَامَنَعْتَوَلاَيَنْفَعُذَاالْجَدِّمِنْكَالْجَدُّ)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Peyğəmbər rukudan başını qaldırdıqdan sonra buyurdu: “Allahummə Rabbənə Ləkəl Həmd, Miləs Səməvati Və Miləl Ardi Və Mil′Ə Mə Bəynəhumə, Və Mil′Ə Mə Şi′Tə Min Şeyin BəaDu, Əhləs Sənai Vəl Məcdi, Əhaqqu Mə Qaləl Abdu, Və Kullunə Ləkə Abdun, Allahumə Lə Mani'a Limə A'təytə Və Lə Mu'tiyə Limə Mənə'tə Və Lə Yənfəu Zəl Cəddi Minkəl Cədd –Göylər dolusu, yer dolusu, onların arasında olanlar və bundan sonra dilədiyin şeylər dolusu (Sənə həmd olsun). Ey tərif və şərəf sahibi! Bəndənin – hamımız Sənin qulunuq – söylədiyi ən doğru söz budur: Allahım! Sənin verdiyinə mane olacaq, mane olduğunu da verəcək (bir kəs) yoxdur. Heç bir hörmət sahibinə Sənin yanında hörməti fayda verməz”869.
وقال رفاعة بن رافع كنّا يوماً نُصلي وراء النبي فلما رفع رأسهُ من الركعة قال: (( سمعَاللهلمنْحمدهُ )) فقال رجـلٌ وراءَه:(( ربَّناولكَالحمـدُحمداًكثيراًطيباًمباركاًفيه, فلمَّا انصرفَ قال: (( مَن المتكلم ؟)) قال: أنا, قال: (( رأيتُ بِضعةً وثلاثينَ ملَكاً يبتدِرونَها أيُّهم يَكتُبها أول )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Rifə İbn Rafi rəvayət edir ki, bir gün biz Peyğəmbərin arxasında namaz qıldıq. Nə zaman ki, Rukudan başını qaldırdıqa buyurdu: “Səmiallahu Limən Həmidəh”. Arxada olan bir kişi: “Rabbənə Və Ləkəl Həmd, Həmdən Kəsiran Tayyibən Mubarəkən Fih” dedi. Namazı bitirdikdən sonra Peyğəmbər: “Bu sözləri kim söylədi?” deyə soruşdu. Adam: “Mən” dedi. Peyğəmbər: “Mən otuzdan çox mələk gördüm ki, bu əcri sənin üçün hansı biri daha tez yazacaq deyə (birinci yazmaqdan) ötrü bir-birilə yarışa girmişdi”870.
وكان يقول :(( لربيالحمدُ, لربيالحمدُ )) يكرر ذلك. قال الشيخ الألباني : صحيح
Peyğəmbər (rukudan sonra) buyurdu: “Lirabbiyəl Həmdu, Lirabbiyəl Həmdu– Həm Sənədir, Həmd Sənədir – sözlərini (o, qədər çox təkrar edərdi ki, hətta qiyamda Bəqərə surəsini oxuduğu müddətə yaxın olardı)”871.