KİŞİLƏRİN NAMƏHRƏM QADINLARA SALAM VERMƏSİ عن أم هانئ قالت: ذهبت إلى النبي وهو يغتسل, فسلمت عليه فقال: (( من هذه )) قلت: أم هانىء. قال: (( مرحباً بأم هانىء )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Ummu Hani rəvayət edir ki, mən Peyğəmbərin yanına gəldim. O, qüsl edirdi. Mən ona salam verdim. O soruşdu: “Bu kimdir?” Mən: “Ummu Hanidir”- dedim. O dedi: “Ummu Hani xoş gəlib!”1053.
عن أسماء: أن النبي مرّ في المسجد, وعُصْبَةٌ من النساء قعود, قالت: فالسلام علينا. قال الشيخ الألباني : صحيح
Əsma rəvayət edir ki, Peyğəmbər məsciddən keçdikdə bir dəstə qadın orada oturmuşdu. Peyğəmbər əli ilə işarə edib onlara salam verdi”1054.
عن الحسن قال: كن النساء يسلمن على الرجال. قال الشيخ الألباني : صحيح
Həsən deyir ki: “Qadınlar kişilərə salam verərdi”1055.
عن أسماء ابنة يزيد الأنصارية مر بي النبي صلى الله عليه وسلم وأنا في جوار أترابلي فسلم علينا وقال اياكن وكفر المنعمين وكنت من أجرأهن على مسألته فقلت يا رسول الله وما كفران المنعمين قال لعل إحداكن تطول أيمتها بين أبويها ثم يرزقها الله زوجا ويرزقها منه ولدا فتغضب الغضبة فتكفر فتقول ما رأيت منك خيرا قط" قال الشيخ الألباني : صحيح
Əsma Binti Yezid əl-Ənsariyyə rəvayət edir ki, mən qızlardan olan həmyaşıdlarımla bir yerdə ikən Peyğəmbər yanımızdan keçib bizə salam verdi. Sonra dedi: “Nemət verənlərə qarşı nankorluq etməkdən çəkinin”. Rəfiqələrim arasında bu məsələyə aydınlıq gətirmək üçün ona söz deyəcək ən cəsarətli qadın mən idim. Mən dedim: “Ey Allahın elçisi! Nemət verənlərə qarşı nankorluq etmək nə deməkdir?” O dedi: “Birinizin ata-ana yanında qalıb ərə getməyi uzanır. Sonra Allah ona həyat yoldaşı nəsib edir və həyat yoldaşından övlad nəsib edir. Sonra isə qəzəblənib nankorluq edərək deyir: “Mən heç vaxt səndən bir xeyir görmədim”1056.
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ مَسْلَمَةَ ، حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي حَازِمٍ ، عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَهْلٍ قَالَ : عَنْ سَهْلٍ قَالَ كُنَّا نَفْرَحُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ قُلْتُ وَلِمَ قَالَ كَانَتْ لَنَا عَجُوزٌ تُرْسِلُ إِلَى بُضَاعَةَ قَالَ ابْنُ مَسْلَمَةَ نَخْلٍ بِالْمَدِينَةِ فَتَأْخُذُ مِنْ أُصُولِ السِّلْقِ فَتَطْرَحُهُ فِي قِدْرٍ وَتُكَرْكِرُ حَبَّاتٍ مِنْ شَعِيرٍ فَإِذَا صَلَّيْنَا الْجُمُعَةَ انْصَرَفْنَا وَنُسَلِّمُ عَلَيْهَا فَتُقَدِّمُهُ إِلَيْنَا فَنَفْرَحُ مِنْ أَجْلِهِ وَمَا كُنَّا نَقِيلُ وَلَا نَتَغَدَّى إِلَّا بَعْدَ الْجُمُعَةِ. قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Məsləmə, İbn Əbi Həzmdən, o da atasından, o da Səhldən rəvayət edir ki, o dedi: “Biz Cümə günü sevinər və fərəhlənərdik”. (Ravi) Dedi: “Nə üçün?”. O: “Bizim bir qoca nənəmiz vardı. Ona Mədinədəki xurmalıqdan azuqə göndərərdik. İbn Məsləmə deyi ki: Qadın (çuğundur) bitkisinin kökündən götürər və onu bir qazana atardı. Bir miqdar da arpa əzib ora atardı. Biz də Cümə namazından sonra gedər və o qadına salam verərdik. O, da bişirdiyi bu yeməkdən bizə də verərdi. Biz də bu yeməkdən ötrü sevənər və fərəhlənərdik. Biz gündüz yuxusunu və yeməyini yalnız Cümədən sonra alardıq”1057.