ƏQİQ – BARƏDƏ NƏ GƏLİB عَنْ دَاوُدَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ أُرَاهُ عَنْ جَدِّهِ قَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- عَنِ الْعَقِيقَةِ فَقَالَ «… مَنْ وُلِدَ لَهُ وَلَدٌ فَأَحَبَّ أَنْ يَنْسُكَ عَنْهُ فَلْيَنْسُكْ عَنِ الْغُلاَمِ شَاتَانِ مُكَافِئَتَانِ وَعَنِ الْجَارِيَةِ شَاةٌ ….». قال الألباني : حسن .
Amr İbn Şueyb atasından, o da babasından rəvayət edir ki, Peyğəmbərdən Əqiq barəsində soruşdum. Peyğəmbər: “Kimin övladı doğularsa heyvan kəsmək istədiyi zaman kəssin. Oğlan uşağı üçün iki qoyun, qız uşağı üçün bir qoyun kifayət edər”1319.
عَنْ سَمُرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « كُلُّ غُلاَمٍ رَهِينَةٌ بِعَقِيقَتِهِ تُذْبَحُ عَنْهُ يَوْمَ السَّابِعِ وَيُحْلَقُ رَأْسُهُ وَيُدَمَّى ».فَكَانَ قَتَادَةُ إِذَا سُئِلَ عَنِ الدَّمِ كَيْفَ يُصْنَعُ بِهِ قَالَ إِذَا ذَبَحْتَ الْعَقِيقَةَ أَخَذْتَ مِنْهَا صُوفَةً وَاسْتَقْبَلْتَ بِهِ أَوْدَاجَهَا ثُمَّ تُوضَعُ عَلَى يَافُوخِ الصَّبِىِّ حَتَّى يَسِيلَ عَلَى رَأْسِهِ مِثْلُ الْخَيْطِ ثُمَّ يُغْسَلُ رَأْسُهُ بَعْدُ وَيُحْلَقُ. قال الشيخ الألباني : صحيح دون قوله ويدمى والمحفوظ ويسمى.
Səmura rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hər bir oğlan üşağı qurbanlıq kəsilənə qədər girov hesab olunur. (Dünyaya gəldiyinin) yeddinci günü qurbanı kəsilir, saçı qırxılır, (kəsilmiş heyvanın) qanına boyanır. Qatadə (kəsilmiş heyvanın) qanı ilə uşağın başı necə boyanır? Əqiq kəsildikdən sonra ondan bir yun götürüb (heyvanın) kəsilmiş) şah damarının qarşısına tutursan. Sonra da uşağın başı yuyularaq qırxılır”1320.
عَنْ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدُبٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « كُلُّ غُلاَمٍ رَهِينَةٌ بِعَقِيقَتِهِ تُذْبَحُ عَنْهُ يَوْمَ سَابِعِهِ وَيُحْلَقُ وَيُسَمَّى ». قال الألباني : صحيح.
Səmura rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hər bir oğlan üşağı qurbanlıq kəsilənə qədər girov hesab olunur. (Dünyaya gəldiyinin) yeddinci günü onun qurbanlığı kəsilməli, saçı qırxılmalı və adı qoyulmalıdır”1321.
عَنْ سَلْمَانَ بْنِ عَامِرٍ الضَّبِّىِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « مَعَ الْغُلاَمِ عَقِيقَتُهُ فَأَهْرِيقُوا عَنْهُ دَمًا وَأَمِيطُوا عَنْهُ الأَذَى )إِمَاطَةُ الأَذَى حَلْقُ الرَّأْسِ (». قال الألباني : صحيح.
Salman İbn Amir əd-Dabbi rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Yeni doğulan uşaq üçün əqiqi vardır. Ona görə də hər doğulan uşaq üçün qurban kəsmək lazımdır və ona əziyyət verən (bütün şeylər) ondan qaldırın (başını qırxın)”1322.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- عَقَّ عَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ كَبْشًا كَبْشًا. قال الألباني : صحيح
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər Həsən və Hüseyn doğulması münasibətilə hər biri üçün iki qoç kəsdi”1323.
أَبِى بُرَيْدَةَ يَقُولُ كُنَّا فِى الْجَاهِلِيَّةِ إِذَا وُلِدَ لأَحَدِنَا غُلاَمٌ ذَبَحَ شَاةً وَلَطَخَ رَأْسَهُ بِدَمِهَا فَلَمَّا جَاءَ اللَّهُ بِالإِسْلاَمِ كُنَّا نَذْبَحُ شَاةً وَنَحْلِقُ رَأْسَهُ وَنَلْطَخُهُ بِزَعْفَرَانٍ. قال الألباني :حسن صحيح.
Əbi Bureydə rəvayət edir ki: “Biz cahiliyyə dönəmində birimizin bir uşağı dünyaya gəlsəydi onun üçün bir qoyun kəsər və qanını uşağın başına sürtərdik. Allahın dini İslam gəldiyi zaman (doğulan uşaqlar) üçün bir qoyun kəsib, başlarını qırxdıqdan qonra zəfəranla boyamağa başladıq”1324.
عَنْ أَبِى الدَّرْدَاءِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « إِنَّكُمْ تُدْعَوْنَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِأَسْمَائِكُمْ وَأَسْمَاءِ آبَائِكُمْ فَأَحْسِنُوا أَسْمَاءَكُمْ ». قال الألباني: ضعيف.
Əbu Dərdə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizlər Qiyamət günü öz adlarınız və atalarınızın adları ilə çağırılacaqsınız. Ona görə də adlarınızı gözəl qoyun”1325.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « أَحَبُّ الأَسْمَاءِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى عَبْدُ اللَّهِ وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ ». قال الألباني: صحيح.
İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Allaha ən sevimli adlar: Abdullah Və AbdurRahmandır”1326.
حَدَّثَنِى عَقِيلُ بْنُ شَبِيبٍ عَنْ أَبِى وَهْبٍ الْجُشَمِىِّ وَكَانَتْ لَهُ صُحْبَةٌ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « تَسَمَّوْا بِأَسْمَاءِ الأَنْبِيَاءِ وَأَحَبُّ الأَسْمَاءِ إِلَى اللَّهِ عَبْدُ اللَّهِ وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ وَأَصْدَقُهَا حَارِثٌ وَهَمَّامٌ وَأَقْبَحُهَا حَرْبٌ وَمُرَّةُ ». قال الشيخ الألباني : صحيح دون قوله تسموا بأسماء الأنبياء
Səhabə olan Əbi Vəhb əl-Cuşəmiy rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Uşaqlarınızın) adlarını Peyğəmbərlərin isimləri ilə adlandırın. Allahın ən sevidiyi İsimlər: Abdullah və AbdurRahmandır. Ən doğru olanları: Həris və Həmməmdir. Ən çirkin olanları: Hərb və Murrədir”1327.
عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ وُلِدَ لِرَجُلٍ مِنَّا غُلَامٌ فَسَمَّاهُ الْقَاسِمَ فَقَالُوا لَا نَكْنِيهِ حَتَّى نَسْأَلَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ سَمُّوا بِاسْمِي وَلَا تَكْتَنُوا بِكُنْيَتِي. قال الشيخ الألباني : صحيح
Cabir rəvayət edir ki, bizdən bir kişinin övladı dünyaya gəldi. Onu Qasım deyə adlandırdılar. Biz: “Ona bu kunyəni verməyəcəyik hətta Peyğəmbərdən soruşmayana qədər. Peyğəmbərdən soruşduqda o, buyurdu: “Mənim adımla isimlənin, lakin Kunyəmlə (Əbul Qasim) kunyələnməyin”1328.
عَنْ جَابِرٍ أَنَّ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « مَنْ تَسَمَّى بِاسْمِى فَلاَ يَكْتَنِى بِكُنْيَتِى وَمَنْ تَكَنَّى بِكُنْيَتِى فَلاَ يَتَسَمَّى بِاسْمِى ». قال الشيخ الألباني : صحيح
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Mənim adımla İsimlənən kimsə Kunyəmi də götürməsin, Kunyəmi alan isə adımı almasın”1329.
عَنْ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِيَّةِ قَالَ قَالَ عَلِىٌّ رَحِمَهُ اللَّهُ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنْ وُلِدَ لِى مِنْ بَعْدِكَ وَلَدٌ أُسَمِّيهِ بِاسْمِكَ وَأُكْنِيهِ بِكُنْيَتِكَ قَالَ « نَعَمْ ». قال الشيخ الألباني : صحيح
Muhəmməd İbn Hənəfiyyə deyir ki, Əli: “Yə Rəsulullah! Əgər səndən sonra bir övladım dünyaya gəlsə həm sənin İsmini, həm də Kunyəni verəcəyəm” dedi. O: “Bəli” deyə buyurdu1330.