HÜNDÜR YERƏ QALXDIQDA TƏKBİR, ENDİKDƏ İSƏ TƏSBİH ETMƏK كان رسول الله وأصحابُهُ إذا عَلَوا الثَّنايا )المرتفعات من الطرق( كبَّروا, وإذا هَبَطُوا سبَّحوا. قال الشيخ الألباني : صحيح
Peyğəmbər və səhabələri yüksəyə qalxanda təkbir edər “Allahu Əkbər” deyər, aşağı enəndə isə təsbih edərdik “Subhanəllah” deyərdik!”1413.
دعاء دخول القرية أو البلدة إذا أراد دخولها
ŞƏHƏRƏ VƏ YA KƏNDƏ DAXİL OLMAQ İSTƏYƏRKƏN EDİLƏN DUA عن صهيب كان إذا أرادَ دخولَ قريةٍ لم يدخلها حتى يقولَ: (( اللَّهُمَّرَبَّالسَّمَوَاتِالسَّبْعِوَمَاأَظْلَلْنَ،وَرَبَّالأَرَضِينَالسَّبْعِوَمَاأَقْلَلْنَ،وَرَبَّالشَّيَاطِينِوَمَاأَضْلَلْنَ،وَرَبَّالرِّيَاحِوَمَاذَرَينَ. أَسْأَلُكَخَيْرَهَذِهِالْقَرْيَةِوَخَيْرَأَهْلِهَا،وَخَيْرَمَافِيهَا،وَأَعُوذُبِكَمِنْشَرِّهَا،وَشَرِّأَهْلِهَا،وَشَرِّمَافِيهَا)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Peyğəmbər bu duanı etmədikcə kəndə daxil olmazdı: “Allahummə Rabbəs Səmavətis Səb’i Və Mə Əzləlnə, Və Rabbəl Əradiynəs Səb’i Və Mə Əqləlnə, Və Rabbəş Şəyatiyni Və Mə Ədləltə, Və Rabbər Riyəhi Və Mə Zəraynə, Əs’əlukə Xayruhə Həzihil Qaryəti Və Xayra Əhlihə, Və Xayra Mə Fiyhə, Və Əuzu Bikə Min Şərrihə, Və Şərri Əhlihə, Və Şərri Mə Fiyhə –Allahım! Yeddi qat səmanın və kölgələndirdiklərinin Rəbbi! Yeddi qat yerin və daşıdıqlarının Rəbbi! Şeytanların və azdırdıqlarının Rəbbi! Küləklərin və sovurub apardıqlarının Rəbbi! Səndən bu kəndin xeyrini, onun əhalisinin xeyrini), orada olanların xeyrini diləyirəm! Onun şərindən, onun əhalisinin şərindən, orada olanların şərindən Sənə sığınıram!”1414.
عن أنس: أن النبي صلى الله عليه و سلم كان إذا قدم من سفر فنظر إلى جدرات المدينة أوضع راحلته وإن كان على دابة حركها من حبها. قال الشيخ الألباني : صحيح
Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər səfərdən qayıtdığı zaman şəhərin evləri göründüyü zaman ordunu surətləndirir, əgər mink üzərində olsaydı Mədinə sevgisindən miniyinin surətini artırardı”1415.
