DAĞLAMAQ BARƏSİNDƏ NƏ GƏLİB عن عمران بن حصين : أن رسول الله صلى الله عليه و سلم نهى عن الكي قال فابتلينا فاكتوينا فما أفلحنا ولا أنجحنا قال الشيخ الألباني : صحيح
İmran İbn Huseyn rəvayət edir ki, Peyğəmbər dağlamaq ilə müalicə etməyi qadağan edərək buyurdu: “Bizim başımıza bir xəstəlik gəldi. Dağlamaq ilə müalicə etdik nə (bu xəstəlidən) qurtulduq, nə də müalicə olunduq”1754.
عن عقار بن المغيرة بن شعبة عن ابيه قال : قال رسول الله صلى الله عيله وسلم من اكتوى أو استرقى فقد برئ من التوكل قال الشيخ الألباني : صحيح
Muğira İbn Şöbə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim dağlamaq ilə müalicə olunmağa çalışarsa və Amulet daşıyarsa Allaha təvəkkül etməkdən uzaqlaşmışdır”1755.
عن الزهري عن أنس : أن النبي صلى الله عليه و سلم كوى اسعد بن زرارة من الشوكة قال الشيخ الألباني : صحيح
Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər Əsəd İbn Zurarəni bədənində çıxan bəzi qırmızılıqdan dolayı dağlamaqla müalicə etmişdir”1756.
عَنْ جَابِرٍ قَالَ بَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- إِلَى أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ طَبِيبًا فَقَطَعَ مِنْهُ عِرْقًا ثُمَّ كَوَاهُ عَلَيْهِ.
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər Ubey İbn Kəbin yanına bir həkim göndərdi. O, da ondan bir damar kəsdi və dağladı”1757.
جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ رُمِىَ أُبَىٌّ يَوْمَ الأَحْزَابِ عَلَى أَكْحَلِهِ فَكَوَاهُ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم-.
Cabir rəvayət edir ki, Ubey İbn Kəb Əhzab günü qolunda olan qan damarından vuruldu (kəsildi). Peyğəmbər onu dağladı”1758.
عَنْ جَابِرٍ قَالَ رُمِىَ سَعْدُ بْنُ مُعَاذٍ فِى أَكْحَلِهِ – قَالَ – فَحَسَمَهُ النَّبِىُّ –صلى الله عليه وسلم- بِيَدِهِ بِمِشْقَصٍ ثُمَّ وَرِمَتْ فَحَسَمَهُ الثَّانِيَةَ.
Cabir rəvayət edir ki, Sad İbn Muaz qan damarından vuruldu (kəsildi). Peyğəmbər əlində olan uzun dəmir parçası (oxun ucunda olan dəmir parça) ilə onu dağladı. Sonra şişti və onu ikinci dəfə dağladı”1759.
سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِيِّ قَالَ لَمَّا كُسِرَتْ عَلَى رَأْسِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْبَيْضَةُ وَأُدْمِيَ وَجْهُهُ وَكُسِرَتْ رَبَاعِيَتُهُ )فَقَالَ مَا بَقِيَ مِنْ النَّاسِ أَحَدٌ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي) (إني لأعرف يوم أحد من جرح وجه رسول الله صلى الله عليه و سلم. ومن كان يرقيء الكلم من وجه رسول الله صلى الله عليه و سلم ويداويه. ومن يحمل الماء في المجن. وبما دووي به الكلم حتى رقأ( وَكَانَ عَلِيٌّ يَخْتَلِفُ بِالْمَاءِ فِي الْمِجَنِّ وَجَاءَتْ فَاطِمَةُ تَغْسِلُ عَنْ وَجْهِهِ الدَّمَ فَلَمَّا رَأَتْ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلَام الدَّمَ يَزِيدُ عَلَى الْمَاءِ كَثْرَةً عَمَدَتْ إِلَى حَصِيرٍ فَأَحْرَقَتْهَا وَأَلْصَقَتْهَا عَلَى جُرْحِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَرَقَأَ الدَّمُ
Səhl İbn Sad rəvayət edir ki: “(Peyğəmbərin yarasından danışarkən bunları söylədi): “(Bu döyüşdə) onun ön dişi qırılmış, üzü yaralanmış, başında olan miğfəri isə qırılmışdı. (Mən, Peyğəmbərin yarasını kim yuyurdu, onun üzərinə kim su tökürdü və nə ilə müalicə edilirdi? Bunları məndən daha yaxşı bilən bir kimsə bilirəm). Peyğəmbərin qızı Fatimə onun qanını silir, Əli qalxanı ilə daşıdığı suyu tökürdü. Fatimə suyun qanın qarşısını kəsmədiyini gördükdə həsirdən bir az götürərək yandırdı və külünü yaraya basdı. Bundan sonra qan kəsildi»1760.
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ: أَذِنَ رَسُولُ اللَّهِ لأَهْلِ بَيْتٍ مِنْ الأَنْصَارِ أَنْ يَرْقُوا مِنْ الْحُمَةِ وَالأَذُنِ قَالَ أَنَسٌ كُوِيتُ مِنْ ذَاتِ الْجَنْبِ وَرَسُولُ اللَّهِ حَيٌّ وَشَهِدَنِي أَبُو طَلْحَةَ وَأَنَسُ بْنُ النَّضْرِ وَزَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ وَأَبُو طَلْحَةَ كَوَانِي.
Ənəs İbn Malik demişdir: “Peyğəmbər ənsardan olan bir ailəyə (zəhərli heyvan) sancmasını və qulaq ağrısını (müalicə etmək üçün) ruqya oxumağa izn vermişdi. Peyğəmbərin sağlığında plevrit xəstəliyimdən dolayı mənim bədənimə dağ basmışdılar. Əbu Təlhə, Ənəs İbn Nədr və Zeyd İbn Sabit bunun şahidi olmuşlar. Məni dağlayan isə Əbu Təlhə olmuşdur”1761.