Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

Səhər Və Axşam: Ənəs  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  belə buyurduğunu eşitdim: “Allahummə, İnniy Əsbəhtu (Axşam isə: Allahummə İnniy Əmsəytu) Uşhidukə Və Uşhidu Həmələtə Arşikə Və Mələikətəkə Və Cəmiya Xalqikə Ənnəkə Əntəllahu Lə İlahə İllə Əntə Və Ənnə Muhəmmədən Abdukə Və Rasulukə - Allahım! Mən Sənin (iznin və iradənlə) səhərə çıxdım, Ərşini daşıyanları, mələklərini və bütün yaratdıqlarını şahid tutaraq Səndən başqa ibadətə layiq haqq İlah olduğuna, Muhəmmədin Sənin qulun və rəsulu olduğunu! – söyləyərsə, (kim bunu bir dəfə deyərsə) Allah onun 4/1 (Oddan) azad edər. Kim bunu iki dəfə desə, Allah onun yarı hissəsini Oddan azad edər. Kim bu duanı üç dəfə deyərsə Allahı onun 3/1 (oddan) azad edər. Kim bunu dörd dəfə desə, Allah onu bütövlikdə Oddan azad edər”⁵⁵⁹.
أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « مَنْ قَالَ حِينَ يُصْبِحُ اللَّهُمَّ إِنِّى أَصْبَحْتُ أُشْهِدُكَ وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَمَلاَئِكَتَكَ وَجَمِيعَ خَلْقِكَ أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ إِلاَّ غُفِرَ لَهُ مَا أَصَابَ فِى يَوْمِهِ ذَلِكَ مِنْ ذَنْبٍ وَإِنْ قَالَهَا حِينَ يُمْسِى غُفِرَ لَهُ مَا أَصَابَ تِلْكَ اللَّيْلَةَ ». قال الشيخ الألباني : ضعيف
Səhər Və Axşam: Ənəs  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  belə buyurduğunu eşitdim: “Allahummə, Inniy Əsbəhtu (Axşam isə: Allahummə İnniy Əmsəytu) Uşhidukə Və Uşhidu Həmələtə Arşikə Və Məlaikətəkə Və Cəmiya Xalqikə Ənnəkə Əntəllahu Lə Ilahə Illə Əntə Vəhdəkə Lə Şərikə Ləkə Və Ənnə Muhəmmədən Abdukə Və Rasulukə - Allahım! Mən Sənin (iznin və iradənlə) səhərə çıxdım, Ərşini daşıyanları, mələklərini və bütün yaratdıqlarını şahid tutaraq Səndən başqa ibadətə layiq haqq İlah olmadığına, Tək və şəriksiz Allah olduğuna, Muhəmmədin Sənin qulun və rəsulun olduğuna! – deyərsə, o gündə etdiyi günahları bağışlanır, əgər bu kəlimələri axşam söyləyərsə gecə ikən qazandığı günahları bağışlanır”⁵⁶⁰.
عن أبَانَ بنِ عُثْمَانَ, قال: سَمِعْتُ عُثْمَانَ بْنَ عَفّانَ  يقُولُ: سمعتُ رسُولُ اللهِ : (( مَا مِنْ عبدٍ يقولُ في صباحِ كُلّ يومٍ, ومَساءِ كُلّ لَيْلَةٍ: بِسْمِ اللهِ الَّذِي لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي اْلأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ, ثلاثَ مرَّاتِ, لمْ تضرَّهُ شيءٌ )لَمْ تُصِبْهُ فَجْأَةُ بَلاَءٍ حَتَّى يُصْبِحَ وَمَنْ قَالَهَا حِينَ يُصْبِحُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ لَمْ تُصِبْهُ فَجْأَةُ بَلاَءٍ حَتَّى يُمْسِىَ) فكان أبَانُ بن عثمان قد أصابه طرف فَالجٍ, فجعل الرجلُ الذي سمع منه الحديث ينظرُ إليه! فقال لهُ أبانُ ما لك تنظر إلي؟‍‍‍ فوالله ما كذبت على عثمان ولا كذب عثمان على النبي  !ولكن اليوم أصابني فيه ما أصابني غضبت فنسيت أن أقولها. قال الشيخ الألباني : صحيح