HƏMD ETMƏYİN FƏZİLƏTİ "فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ" “Siz Məni yad edin ki, Mən də sizi yad edim! Mənə şükür edin, Məni inkar etməyin!”. (əl-Bəqərə 152). "وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا" “De: "Özünə heç bir övlad götürməyən, mülkündə heç bir şəriki olmayan, aciz qalmamaqdan ötrü Özünə kömək edəcək heç bir dosta möhtac olmayan Allaha həmd olsun!" Onu tərifləyərək uca tut”. (əl-İsra 111). "وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ" “O zaman Rəbbiniz bildirmişdi: "Əgər şükür etsəniz, sizə olan nemətimi artıraram, yox əgər nankorluq etsəniz, bilin ki, Mənim əzabım şiddətlidir". (İbrahim 7). "قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ" “De: "Həmd olsun Allaha, salam olsun Onun seçdiyi qullarına! Allah yaxşıdır, yoxsa Ona şərik qoşduqlarınız?”. (ən-Nəml 59). "وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ" “De: "Həmd olsun Allaha! O Öz dəlillərini sizə göstərəcək, siz də onları tanıyacaqsınız. Rəbbin sizin etdiyiniz əməllərdən xəbərsiz deyildir!". (ən-Nəml 93). عَبْدُ اللهِ بْنُ عُمَرَ , أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ حَدَّثَهُمْ ؛ أَنَّ عَبْدًا مِنْ عِبَادِ اللهِ قَالَ : يَارَبِّ،لَكَالْحَمْدُكَمَايَنْبَغِيلِجَلاَلِوَجْهِكَ, وَلِعَظِيمِسُلْطَانِكَ ، فَعَضَّلَتْ بِالْمَلَكَيْنِ ، فَلَمْ يَدْرِيَا كَيْفَ يَكْتُبَانِهَا ، فَصَعِدَا إِلَى السَّمَاءِ ، فَقَالاَ : يَا رَبَّنَا ، إِنَّ عَبْدَكَ قَدْ قَالَ مَقَالَةً لاَ نَدْرِي كَيْفَ نَكْتُبُهَا ، قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ , وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا قَالَ عَبْدُهُ : مَاذَا قَالَ عَبْدِي ؟ قَالاَ : يَا رَبِّ ، إِنَّهُ قَالَ : يَارَبِّ،لَكَالْحَمْدُكَمَايَنْبَغِيلِجَلاَلِوَجْهِكَ،وَعَظِيمِسُلْطَانِكَ ، فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُمَا : اكْتُبَاهَا كَمَا قَالَ عَبْدِي ، حَتَّى يَلْقَانِي فَأَجْزِيَهُ بِهَا. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Allahın qullarından bir qulu: “Yə Rabbi Ləkəl Həmdu Kəmə Yənbəğiy Li Cələli Vəchikə Vəl Aziymi Sultanikə - Ey Rəbbim! Sənin Üzünün Cəlalına və Hakimiyyətinin Əzəmətinə layiq şəkildə Həmd Sənə olsun” dedi. Bu həmdi yazmaq üçün görəvli olan iki mələk aciz qalaraq necə yazacaqlarını bilmədilər. Mələklər Səmaya qalxaraq: Ey Rəbbimiz! Sənin qulun elə bir (Həmd) etdi ki, necə yazacağımızı bilmirik” dedilər. Uca və Böyük olan Allah qulunun nə söylədiyini (ən gözəl) bildiyi halda buyurdu: “Qulum nə söylədi?”. Mələklər: “Yə Rabbi Ləkəl Həmdu Kəmə Yənbəğiy Li Cələli Vəchikə Və Aziymi Sultanikə” dedi. Allah: “Qulumun söylədiyi kimi yazın, hətta Mənimlə görüşüb mükafatını verənə qədər“ deyə buyurdu491.
وعن أَبي موسى الأشعري - رضي الله عنه - : أنَّ رسول الله - صلى الله عليه وسلم - قَالَ : « إِذَا مَاتَ وَلَدُ العَبْدِ قَالَ اللهُ تَعَالَى لِمَلائِكَتِهِ : قَبَضْتُمْ وَلَدَ عَبْدي ؟ فَيقولون : نَعَمْ ، فيقول : قَبَضْتُمْ ثَمَرَةَ فُؤادِهِ ؟ فيقولون : نَعَمْ ، فيقول : ماذا قَالَ عَبْدِي ؟ فَيقولون : حَمدَكَوَاسْتَرْجَعَ ، فيقُولُ اللهُ تَعَالَى : ابْنُوا لِعَبْدي بَيتاً في الجَنَّةِ ، وَسَمُّوهُ بَيْتَالحَمْدِ » قال الشيخ الألباني : حسن
Əbu Musa əl-Əşari rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Bir qulun uşağı vəfat etdiyi zaman Allah mələklərinə: “Siz Mənim qulumun uşağını aldınız”. Onlar: “Bəli” dedilər. Allah: “Qulumun könlünün meyvəsinimi aldınız”. Onlar: “Bəli” dedilər. Allah: “Qulum nə dedi?”. Onlar: “Sənə həmd etdi və: İnnə Lilləhi Və İnnə İleyhi Raciun – Biz Allahınıq və Ona tərəf da dönəcəyik” deyə cavab verdi. Uca və Böyük olan Allah: “Qulum üçün Cənnətdə bir ev tikin və adını da”Həmd Evi” qoyun” deyə buyurar492. عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ «إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ إِنَّ عَبْدِى الْمُؤْمِنَ عِنْدِى بِمَنْزِلَةِ كُلِّ خَيْرٍ يَحْمَدُنِى وَأَنَا أَنْزِعُ نَفْسَهُ مِنْ بَيْنِ جَنْبَيْهِ» قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Allah buyurur: “Mənim dərgahımda mömin qulum daima xeyir içindədir. Mən onun canını alarkən də o Mənə həmd edər”493.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « كُلُّ كَلاَمٍ لاَ يُبْدَأُ فِيهِ بِ لْحَمْدُلِلَّهِ فَهُوَ أَجْذَمُ ». قال الألباني: ضعيف.
Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Allaha həmd ilə başlanılmayan hər bir söz (bərəkətdən) qopuqdur”494.
عن أبي هريرة أن النبي صلى الله عليه و سلم كان : يقول الْحَمْدُلِلَّهِعَلَىكُلِّحَالٍ،رَبِّأَعُوذُبِكَمِنْحَالِأَهْلِالنَّارِ. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Əlhəmdulilləhi Alə Kulli Həli, Rabbi Əuzu Bikə Min Həli Əhlin Nəri – Hər bir halda Həmd Allaha məxsusdur, Rəbbim! Cəhənnəm əhlinin halından Sənə sığınıram”495.
عَنْ أَنَسٍ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ : «مَا أَنْعَمَ اللهُ عَلَى عَبْدٍ نِعْمَهً فَقَالَ: الْحَمْدُللهِ إَلاَّ كَانَ الَّذِي أَعْطَاهُ أَفْضَلُ مِمَّا أَخَذَ». قال الشيخ الألباني : حسن
Ənəs rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Allah hər hansı bir qula bir nemət verdikdə, qul: “Əlhəmdulilləh” deyərsə, qulun verdiyi aldığından daha əfzəl olar”496.
عَنْ سفيان بن سعيد وذكر داود فقال: الحمدللهحمداكماينبغيلكرموجهربيعزجلاله فأوحى الله اليه يا داود أتعبت الملائكة.
Sufyan İbn Səidin rəvayətinə görə Davud buyurdu: «Əlhəmdulilləh Həmdən Kəmə Yənbəğiy Likərimi Vəchi Rabbiy Azzə Cələləh - Rəbbimin Cəmalının kəramətinə və Cəlalının izzətinə layiq Allaha həmd olsun!» Allah ona belə vəhy etdi: «Ey Davud! Mələkləri (savab yazmaqdan) yordun!»497.
عن الزبير بن العوام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم ما من صباح يصبح العباد فيه إلا ومناد ينادي سبحانالملكالقدوس قال الشيخ الألباني : ضعيف
Zubeyr İbn Avvam rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Hərə səhər Allahın qulları üçün görəvli olan carçı çıxaraq deyər: “Subhənəl Məlikil Quddus -Hər bir şeyin Məliki və Müqəddəs olan Allah pak və nöqsansızdır!”498.
عَنْ عِمْرَانَ بن حُصَيْنٍ : عَنْ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ: «إِنَّ أَفْضَلَ عِبَادِ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ الْحَمَّادُونَ، ثُمَّ لا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي يُقَاتِلُونَ مَنْ نَاوَأَهُمْ مِنْ أَهْلِ الشِّرْكِ حَتَّى يُقَاتِلُونَ الدَّجَّالَ». قال الشيخ الألباني : صحيح
İmran İbn Husayn rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Qiyamət günü Allahın ən fəzilətli qulları həmd edənlər olacaq. Sonra ümmətimdən bir dəstə, müşriklərdən onlara qarşı çıxanlarla döyüşməyə davam edə-edə, nəhayət Dəccalla döyüşəcəklər”499.
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ : عَنِ النَّبِيِّ قَالَ :«التأَنِّي مِنَ الله وَالْعَجَلَةُ مِنَ الشَّيْطَانِ، وَمَا شَيءٌ أكْثَرُ مَعَاذِيرَ مِنَ اللهِ، وَمَا مِنْ شَيءٍ أَحَبُّ إِلَى اللهِ مِنَ الْحَمْدِ». قال الشيخ الألباني: حسن
Ənəs İbn Məlik rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hövsələ Allahdan, tələskənlik isə şeytandandır. Allaha həmd etməkdən də Allaha daha çox üzrxahlıq edilən və Allaha daha sevimli olan heç bir şey yoxdur”500.
عن سلمان رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال قال رجل الحمدللهكثيرا فأعظمها الملك أن يكتبها فراجع فيها ربه عز وجل فقال اكتبها كما قال عبدي )كثيرا (قال الشيخ الألباني : صحيح
Salman rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Bir kişi: Əlhəmdulilləhi Kəsiran - Allaha çoxlu həmd olsun” dedi. Mələk (bu kəlimənin savabını) qeyd etməkdən aciz qaldı. Onunla Rəbbinə qayıtdı. Allah: “Qulumun dediyi kimi yazın (savabın çoxluğunu)” buyurdu501.
كُنُوزِ الْجَنَّةِ
CƏNNƏTİN XƏZİNƏLƏRİ عَنْ أَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ قَالَ: لَمَّا غَزَا رَسُولُ اللَّهِ خَيْبَرَ - أَوْ قَالَ لَمَّا تَوَجَّهَ رَسُولُ اللَّهِ أَشْرَفَ النَّاسُ عَلَى وَادٍ، فَرَفَعُوا أَصْوَاتَهُمْ بِالتَّكْبِيرِ اللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُ،لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ. )فِي غَزَاةٍ فَجَعَلْنَا لَا نَصْعَدُ شَرَفًا وَلَا نَعْلُو شَرَفًا وَلَا نَهْبِطُ فِي وَادٍ إِلَّا رَفَعْنَا( فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ : «ارْبَعُوا عَلَى أَنْفُسِكُمْ، إِنَّكُمْ لاَ تَدْعُونَ أَصَمَّ وَلاَ غَائِبًا، إِنَّكُمْ تَدْعُونَ سَمِيعًا )بَصِيرًا( قَرِيبًا وَهُوَ مَعَكُمْ». وَأَنَا خَلْفَ دَابَّةِ رَسُولِ اللَّهِ فَسَمِعَنِى وَأَنَا أَقُولُ لاَحَوْلَوَلاَقُوَّةَإِلاَّبِاللَّهِ، فَقَالَ لِى: «يَا عَبْدَ اللَّهِ بْنَ قَيْسٍ». قُلْتُ لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ: «أَلاَ أَدُلُّكَ عَلَى كَلِمَةٍ مِنْ كَنْزٍ مِنْ كُنُوزِ الْجَنَّةِ». قُلْتُ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ فِدَاكَ أَبِى وَأُمِّى. قَالَ: «لاَحَوْلَوَلاَقُوَّةَإِلاَّبِاللَّهِ».
Əbu Musa əl-Əşari rəvayət edir ki, Peyğəmbər Xeybərə yürüş etdikdə (yaxud o istiqamətə getdikdə) və insanlar (hər hansı bir) vadiyə yaxınlaşdıqda uca səslə təkbir gətirib deyərdilər: “Allahu Əkbər, Allahu Əkbər, Lə İləhə İlləllah(Başqa rəvayətdə: Biz yol gedərkən hər dəfə yüksək bir yerə qalxdıqda və hər hansı bir vadiyə endikdə yüksək səslə (qışqıraraq, bağıraraq) təkbir (Allahu Əkbər) edərdik)”. Peyğəmbər: “Özünüzə yazığınız gəlsin! Axı, siz kar və uzaqda olan (bir İlahı) çağırmırsınız. Həqiqətən, O, Eşidəndir, Yaxındır və O, (həmişə) sizinlədir (Başqa rəvayətdə: Hər şeyi Görəndir)”. Həmin vaxt mən Peyğəmbərin dəvəsinin arxa tərəfində idim. O mənim: “Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh -Qüdrət və güc yalnız Allaha məxsusdur!” - dediyimi eşitdi və mənə belə buyurdu: “Ey Abdullah İbn Qeys!” Dedim: “Hüzurundayam, ya Rəsulullah!” Dedi: “Cənnət xəzinələrindən sayılan bir kəlməni502 sənə öyrədimmi?” Dedim: “Bəli, ya Rəsulullah, atam-anam sənə qurban!” Peyğəmbər: “Lə Həulə Və Lə Quvvətə Illə Billəh - Qüdrət və güc yalnız Allaha məxsusdur!”503.
عن صفوان بن سليم قال : ما نهض ملك من الأرض حتى قال لاحولولاقوةإلابالله. قال الشيخ الألباني : صحيح
Saffan İbn Suleym rəvayət edir ki: “Yer üzünə enən elə bir mələk yoxdur ki: “Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh - Qüdrət və güc yalnız Allaha məxsusdur!” deməsin504.
عن أبي هريرة قال : قال لي رسول الله صلى الله عليه و سلم أكثر من قول لاحولولاقوةإلابالله فإنها كنز من كنوز الجنة. قال مكحول فمن قال لاحولولاقوةإلاباللهولامنجىمناللهإلاإليه كشفت عنه سبعين بابا من الضر أدناهن الفقر. قال الشيخ الألباني : صحيح دون قول مكحول فمن قال فإنه مقطوع
Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Allah Elçisi mənə buyurdu: “Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh - Qüdrət və güc yalnız Allaha məxsusdur! – kəliməsini çox söylə. Çünki o, Cənnət xəzinələrindəndir”. Məkhul deyir ki: “Hər kim: Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh Və Lə Məncə Minəllahi İllə İleyh -Qüdrət və güc yalnız Allaha məxsusdur! Allahın əzabından qurtuluş yalnız Ona sığınmaqladır – deyərsə Allah o, kimsəyə 70 zərər qapısını bağlayar ki, bu qapıların ən azı fəqirlikdir”505.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ يُحَدِّثُ عَنِ النَّبِىِّ أَنَّهُ قَالَ «أَلاَ أُعَلِّمُكَ - قَالَ هَاشِمٌ أَفَلاَ أَدُلُّكَ عَلَى - كَلِمَةٍ مِنْ كَنْزِ الْجَنَّةِ مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ لاَقُوَّةَإِلاَّبِاللَّهِ يَقُولُ أَسْلَمَ عَبْدِى وَاسْتَسْلَمَ». قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: «Sənə Cənnət xəzinəsindən və Ərşin altından gələn bir kəlimə öyrədimmi? Lə Quvvətə İllə Billəh -Qüdrət və güc yalnız Allahdadır!». (Qul bu kəliməni dedikdə) Allah buyurur: «Qulum boyun əydi və tabe oldu»506.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ : «أَكْثِروُا مِنْ غِرَسِ الْجَنَّةِ فَإِنَّهُ عَذْبٌ مَاؤُهَا، طَيِّبٌ تُرَابُهَا، فَأَكْثِروُا مِنْ غِرَاسِهَا: قالوا يا رسول الله وما غراسها قال ماشاءاللهلاَحَوْلَوَلاَقُوَّةَإِلاَّبِاللهِ». قال الشيخ الألباني : حسن
İbn Ömər rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Cənnətdə əkilən (ağacları) bitkiləri çoxaldın! Həqiqətən də, onun suyu şirin, torpağı isə xoşagəlimlidir”. Mən: “Orada əkilən ağaclar nədir?” dedim. O: “Elə isə “Məşə-Əllah -Lə Həulə Və Lə Quvvətə Illə Billəh -Qüdrət və güc yalnız Allahdadır” (deməklə) onun bitkilərini çoxaldın!”507.
عن حازم بن حرملة قال مررت بالنبي صلى الله عليه و سلم : فقال لي: ياحازم أكثر من قول لاحولولاقوةإلابالله. فإنها من كنوز الجنة. قال الشيخ الألباني : صحيح
Həzim İbn Hərmələ rəvayət edir ki, Peyğəmbər (yanımdan) ötdüyü zaman mənə buyurdu: “Yə Həzim! Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh –zikrini çox söylə. Həqiqətən bu kılimə Cənnət xəzinələrindəndir”508. قَالَ رَسُوْلُ اللهِ : «ألا أدلك على باب من أبواب الجنة ؟ لاحولولاقوةإلابالله. قال الشيخ الألباني : صحيح
Allah Elçisi buyurdu: “Sənə Cənnət qapılarından bir qapını xəbər verimmi? Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh”509.
وعن أبي أيوب الأنصاري رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم ليلة أسري به مر على إبراهيم عليه الصلاة والسلام فقال من معك يا جبرائيل قال هذا محمد فقال له إبراهيم عليه الصلاة والسلام يا محمد مر أمتك فليكثروا من غراس الجنة فإن تربتها طيبة وأرضها واسعة قال وما غراس الجنة قال لاحولولاقوةإلابالله. قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Əyyub əl-Ənsari rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: «İsra gecəsi İbrahimın yanından ötürdüm. Cəbrailə: “Yə Cəbrail! (Yanında olan kimdir?). O: “Bu Muhəmməddir” dedi. İbrahim: “Ey Muhəmməd! Ümmətinə əmr et ki, Cənnətdə əkilən ağacları çoxaltsınlar. Cənnətin torpağı xoş, ərazisi isə düzdür”. Mən: “Cənnətdə əkilən ağaclar nədir?” dedim. O: “Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh”510.
ما جاء في فضل لا إله إلا الله
LƏ İLƏHƏ İLLƏLLAHIN (ŞƏHADƏT) FƏZİLƏTİ BARƏSİNDƏ NƏ GƏLİB عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « مَنْ كَانَ آخِرُ كَلاَمِهِ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّةَ ».قال الألباني : صحيح.
Muaz İbn Cəbəl rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kimin son sözü Lə İləhə İlləllah – olarsa Cənnətə daxil olar”511.
عن أبي هريرة رضي الله عنه : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم ما قال عبد لاإلهإلاالله قط مخلصا إلا فتحت له أبواب السماء حتى تفضي إلى العرش ما اجتنب الكبائر. قال الشيخ الألباني : حسن
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Kim ixlas ilə: Lə İləhə İlləllah – deyərsə, böyük günahlardan çəkindiyi müddətdə göyün qapıları ona açılar və o, kəlimə Ərşə yüksələr”512.
أَبَا سَعِيدٍ الْخُدْرِىَّ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « لَقِّنُوا مَوْتَاكُمْ قَوْلَ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ». قال الألباني : صحيح. Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ölüm anında olan (yaxınlarınıza) Lə İləhə İlləllah – sözünü təlqin edin”513.
عَنْ رِفَاعَةَ الْجُهَنِيِّ ، قَالَ : أَقْبَلْنَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَتَّى إِذَا كُنَّا بِالْكَدِيدِ… فَحَمِدَ اللَّهَ وَقَالَ حِينَئِذٍ : أَشْهَدُ عِنْدَ اللهِ لاَ يَمُوتُ عَبْدٌ يَشْهَدُ أَنْ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ،وَأَنِّيرَسُولُاللهِ صِدْقًا مِنْ قَلْبِهِ ، ثُمَّ يُسَدِّدُ إِلاَّ سُلِكَ فِي الْجَنَّةِ... قال الألباني : صحيح.
Rifəi əl-Cuhəni rəvayət edir ki, Peyğəmbər ilə bərabər çıxdıq, hətta Kəbid adlanan yerə çatdıq... Allaha həmd etdi və buyurdu: “Allah yanında şahidlik edirəm ki, ölən elə bir qul yoxdur ki, sıdq qəlb ilə Şəhadəti söyləsin və düz yolda olsun bu kəlimə onu Cənnətə aparmasın”514.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:"مَنْ قَالَ: لاإِلَهَإِلااللَّهُ نَفَعَتْهُ يَوْمًا مِنْ دَهْرِهِ، (يصيبه) أَصَابَهُ قَبْلَ ذَلِكَ مَا أَصَابَهُ". قال الألباني : صحيح.
Allah Elçisi buyurdu: “Kim bir ömür boyu: Lə İləhə İlləllah – deyərsə, bundan öncə nə etməsinə baxmayaraq bir gün ona fayda verər!”515.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، عَنِ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ: أَكْثِرُوا مِنْ شَهَادَةِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلا اللَّهُ قَبْلَ أَنْ يُحَالَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهَا وَلَقِّنُوهَا مَوْتَاكُمْ. قال الشيخ الألباني : حسن
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Sizinlə onun (ölümün) arasına mane qoyulmadıqca şəhadəti çoxaldın və ölülərinizə də Lə İləhə İlləllahı - Təlqin edin”516.
عن الشعبي عن يحيى بن طلحة عن أمه سعدى المرية قالت مر عمر بطلحة بعد وفاة رسول الله صلى الله عليه و سلم . فقال مالك كئيبا ؟ أساءتك إمرة ابن عمك ؟ قال لا . ولكن سمعت رسول الله صلى الله عليه و سلم : يقول ( إني لأعلم كلمة لا يقولها أحد عند موته إلا كانت نورا لصحيفته . وإن جسده وروحه ليجدان لها روحا عند الموت ) فلم أسأله حتى توفي . قال أنا أعلمها . هي التي أراد عمه عليها . ولو علم أن شيئا أنجى له منها لأمره. قال الشيخ الألباني : صحيح
Yəhyə İbn Təlhə, anasından rəvayət edir ki, Peyğəmbərin vəfatından sonra bir gün Ömər (ərim) Təlhə (İbn Ubeydullah) yanından ötür. Ona: “Nə üçün bikefsən? Əmin oğlunun əmir olmasımı səni üzdü” dedi. Təlhə: “Xeyr, lakin mən Peyğəmbərin belə buyurduğunu eşitdim: “Heç şübhəsiz mən bir kəlimə bilirəm ki, hər hansı bir kimsə ölüm ayağında bu kəliməni söyləyərsə mütləq o, kəlimə o kimsənin səhifəsinə (əməl dəftərinə) bir nur olur və o kimsəni cəsədi (ruhu) rəhmət və razılıq tapar” deyə buyurdu. Lakin o, kəliməni vəfat edincəyə qədər ondan soruşmadım. Ömər: “Mən o, kəliməni bilirəm?” dedim. Peyğəmbərin əmisi (Əbu Talibə) ölüm anında təlqin etdiyi (Tövhid) kəliməsidir. Əgər Peyğəmbərin əmisi üçün Tövhid kəliməsindən daha nicat verici bir şey bilsəydi onu əmr edərdi” dedi517.
عن معاذ بن جبل قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: ما من نفس تموت تشهد أن لاإله إلا الله وأني رسول الله صلى الله عليه و سلم يرجع ذلك إلى قلب موقن إلا غفر الله لها. قال الشيخ الألباني : حسن صحيح
Muaz İbn Cəbəl rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ölərkən Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah olmadığına və mənim Allahın Rəsulu olduğuma şəhadət edən bir kimsə bunu yəqin ilə inanan bir qəlb ilə söyləmiş olarsa mütləq Allah o kimsənin (günahlarını) bağışlayar”518.
حدثني محمد بن عقبة عن أم هانئ قالت : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: لاإلهإلاالله لا يسبقها عمل ولا تترك ذنبا. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Ummu Həni rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Lə İləhə İlləlah – kəliməsini heç bir əməl (fəzilətdə) keçməz və bu kəlimə heç bir günahı (silmədən) buraxmaz”519.
عَنْ يَحْيَى بْنِ طَلْحَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ رَأَى عُمَرُ طَلْحَةَ بْنَ عُبَيْدِ اللَّهِ ثَقِيلًا فَقَالَ مَا لَكَ يَا أَبَا فُلَانٍ لَعَلَّكَ سَاءَتْكَ إِمْرَةُ ابْنِ عَمِّكَ يَا أَبَا فُلَانٍ قَالَ لَا إِلَّا أَنِّي سَمِعْتُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَدِيثًا مَا مَنَعَنِي أَنْ أَسْأَلَهُ عَنْهُ إِلَّا الْقُدْرَةُ عَلَيْهِ حَتَّى مَاتَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنِّي لَأَعْلَمُ كَلِمَةً لَا يَقُولُهَا عَبْدٌ عِنْدَ مَوْتِهِ إِلَّا أَشْرَقَ لَهَا لَوْنُهُ وَنَفَّسَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَتَهُ قَالَ فَقَالَ عُمَرُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ إِنِّي لَأَعْلَمُ مَا هِيَ قَالَ وَمَا هِيَ قَالَ تَعْلَمُ كَلِمَةً أَعْظَمَ مِنْ كَلِمَةٍ أَمَرَ بِهَا عَمَّهُ عِنْدَ الْمَوْتِ لَاإِلَهَإِلَّااللَّهُ قَالَ طَلْحَةُ صَدَقْتَ هِيَ وَاللَّهِ هِيَ. قال الشيخ الألباني : صحيح
Yəhyə İbn Təlhə atasından rəvayət edir ki, Ömər Təlhə b. Ubeydullahı bikef görür. Ona: “Nə olub sənə, ey Əbu Fulən? Bəlkə Əmin oğlunun əmir olması səni üzdü ey Əbu Fulən” dedi. Təlhə: “Xeyr, lakin mən Peyğəmbərdən ölənə kimi soruşmaqda qüdrətim çatmadığı bir hədis eşitdim. O belə bururdu: “Həqiqətən mən elə bir kəlimə bilirəm ki, hansı qul ölərkən onu söyləyərsə mütləq rəngi açılar və Allah onun sıxıntısını, məşəqqətini aparar”. Ömər: “Mən onun nə olduğunu bilirəm” dedi. Təlhə: “Nədir?” dedikdə. Ömər: “Əmisi ölərkən söyləməsini istədiyi daha əzəmətli bir söz bilirsənmi – Lə İləhə İlləllah” dedi. Təlhə: “Doğru söylədin, Vallahi odur!” dedi520.
قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: عرى الإسلام وقواعد الدين ثلاثة ، عليهن أسس الإسلام ، من ترك واحدة منهن فهو بها كافر حلال الدم : شهادة أن لاإلهإلاالله ، والصلاة المكتوبة ، وصوم رمضان. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Peyğəmbər buyurdu: “İslamın zirvəsi və dayaqları üçdür. İslamın əsasları onun üzərindədir. Kim onlardan birini tərk edərsə kafir olar və qanı halal olar: Şəhadət, fərz olunmuş namaz, Ramazan orucu”521.
قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: أوحى الله إلى عيسى عليه السلام يا عيسى آمن بمحمد وأمر من أدركه من أمتك أن يؤمنوا به ، فلولا محمد ما خلقت آدم ، ولولا محمد ما خلقت الجنة ولا النار ، ولقد خلقت العرش على الماء فاضطرب فكتبت عليه : لاإلهإلااللهمحمدرسولالله ، فسكن. قال الشيخ الألباني : لا أصل له مرفوعا
Peyğəmbər buyurdu: “Allah İsa belə vəhy etdi: “Ey İsa! Muhəmmədə iman et və ümmətindən də kimə çatsan onlara ona iman etməyi əmr et! Əgər Muhəmməd olmasaydı Adəmi xəlq etməzdim. Əgər Muhəmməd olmasaydı Cənnət və Cəhənnəmi xəlq etməzdim. Artıq Ərşi su üzərində xəlq etdim titrədi və üzərində Lə İləhə İlləllah Muhəmmədən Rəsulullah - yazdım o da sakit oldu”522.
قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: نزل آدم الهند واستوحش ، فنزل جبريل فنادى بالأذان الله أكبراللهأكبر،أشهدأنلاإلهإلاالله،مرتين،أشهدأنمحمدارسولاللهمرتين ، قال آدم : من محمد ؟ قال : آخر ولدك من الأنبياء صلى الله عليه وسلم. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Peyğəmbər buyurdu: “Adəm Hindistana endi və təklikdən vəhşətə büründü. Cəbrail nazil olaraq Azanın sözlərini ona nida etdi: Allahu Əkbər, Allahu Əkbər, Əşhədu Ənlə İləhə illəllah, Əşhədu Ənlə İləhə illəllah, Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rəsulullah, Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rəsulullah – çatdıqda Adəm: “Muhəmməd kimdir?” deyə buyurdu. Ona: “Peyğəmbərlərdən ən son övladındır”523.
قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: لاإلهإلاالله قبل كل شيء ، ولاإلهإلاالله بعد كل شيء ، ولاإلهإلاالله يبقي ويفني كل شىء ، عوفي من الهم والحزن. قال الشيخ الألباني : موضوع
Peyğəmbər buyurdu: “Lə İləhə İlləllah – hər bir şeydən qabaqdır, Lə İləhə İlləllah – hər bir şeydən sonradır, Lə İləhə İlləllah - Qalacaq və ondan başqa nə varsa fanidir. Hüzn və kədərdən müalicə edəndir”524.
قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: كان نقش خاتم سليمان : لاإلهإلاالله ، محمد رسول الله " . قال الشيخ الألباني : موضوع
Peyğəmbər buyurdu: “Süleymanın üzüyünün qaşında yazılmışdır: Lə İləhə İlləllah Muhəmmədur Rasulullah”525. رسول الله صلى الله عليه و سلم: كان إذا قضى صلاته مسح جبهته بيده اليمنى ثم قال : أشهدأنلاإلهإلااللهالرحمنالرحيم،اللهمأذهبعنيالهموالحزن. قال الشيخ الألباني : ضعيف جدا
Peyğəmbər namazı bitirdikdən sonra sağ əli ilə alnına sürtər və deyərdi: Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah Ər-Rahmənir Rahim, Allahummə Əzhib Anni Həmmi Və Həzəni”526.
عن ابن عمر قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: من شهد أن لاإلهإلاالله دخل الجنة . قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim şəhadət etsə ki, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur Cənnətə daxil olar”527.
عن عبادة قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: من شهد أن لا إله إلا الله و أن محمدا رسول الله حرم الله عليه النار . قال الشيخ الألباني : صحيح
Ubadə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim şəhadət etsə ki, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur və Muhəmməd onun qulu və Rəsuludur Allah ona Cəhənnəmi haram edər”528.
عَنْ عُثْمَانَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّةَ ».
Osman rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hər kim Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah olmadığını bilərək ölərsə Cənnətə girər”529.
عَنْ أَبِى مَالِكٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ « مَنْ قَالَلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ وَكَفَرَ بِمَا يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَرُمَ مَالُهُ وَدَمُهُ وَحِسَابُهُ عَلَى اللَّهِ ».
Əbu Məlik atasından rəvayət edir ki, Rəsulullahın belə buyrduğunu eşitdim: "Lə İləhə İlləllah deyib, Allahdan başqa ibadət olunan hər bir şeyi inkar edən insanın malına, canına qəsd etmək haramdır. Onunla haqq hesabı Allah özü çəkəcəkdir"530.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّهُ قَالَ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ أَسْعَدُ النَّاسِ بِشَفَاعَتِكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَقَدْ ظَنَنْتُ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ أَنْ لَا يَسْأَلُنِي عَنْ هَذَا الْحَدِيثِ أَحَدٌ أَوَّلُ مِنْكَ لِمَا رَأَيْتُ مِنْ حِرْصِكَ عَلَى الْحَدِيثِ أَسْعَدُ النَّاسِ بِشَفَاعَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَنْ قَالَ لَاإِلَهَإِلَّااللَّهُ خَالِصًا مِنْ قَلْبِهِ أَوْ نَفْسِهِ.
Əbu Hureyra deyir ki, bir gün: Ya Rəsulallah! Sənin şəfaətinlə Qiyamət günü ən xoşbəxt olan insan kimdir?”. Peyğəmbər: “Ey Əbu Hureyra, mən elə də bilirdim ki, bunu səndən öncə heç kəs soruşmayacaqdır, sənin (elmə) olan hərisliyindən. Rəsulullah buyurdu: "Qiyamət günü mənim şəfaətimlə ən xoşbəxt olan insan, qəlbində ixlas ilə Lə İləhə İlləllah - kəlməsini deyəndir"531.
حَدَّثَنَا أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ أَنَّ نَبِىَّ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- وَمُعَاذُ بْنُ جَبَلٍ رَدِيفُهُ عَلَى الرَّحْلِ قَالَ « يَا مُعَاذُ ». قَالَ لَبَّيْكَ رَسُولَ اللَّهِ وَسَعْدَيْكَ. قَالَ « يَا مُعَاذُ ». قَالَ لَبَّيْكَ رَسُولَ اللَّهِ وَسَعْدَيْكَ. قَالَ « يَا مُعَاذُ ». قَالَ لَبَّيْكَ رَسُولَ اللَّهِ وَسَعْدَيْكَ. قَالَ « مَا مِنْ عَبْدٍ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ )صِدْقًا مِنْ قَلْبِهِ( إِلاَّ حَرَّمَهُ اللَّهُ عَلَى النَّارِ ». قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَفَلاَ أُخْبِرُ بِهَا النَّاسَ فَيَسْتَبْشِرُوا قَالَ « إِذًا يَتَّكِلُوا » فَأَخْبَرَ بِهَا مُعَاذٌ عِنْدَ مَوْتِهِ تَأَثُّمًا.
Ənəs rəvayət edirki, bir gün səfər ərəfəsində Peyğəmbərin miniyinin arxa hissəsində oturmuş Muaza buyurdu: «Ya Muaz!». O, da: «Buyur, hüzurundayam Ya Rəsulullah!» əmrinizə hazıram. Peyğəmbər bu sözləri üç dəfə təkrar etdi. Hər dəfə də Muaz eyni müraciət ilə ona cavab verirdi. Peyğəmbər: «Hər hansı bir qul Allahdan başqa ibadətə layiq İlah olmadığına və Muhəmmədin Allahın qulu və Rəsulu olduğuna (Başqa rəvayətdə: Doğruluq və səmimiyyətlə) şəhadət edərsə, heç şübhəsiz ki, Allah ona Cəhənnəm odunu haram edər». Muaz: «Ya Rəsulullah! Bunu insanlara xəbər verimmi ki, sevinsinlər?» deyə soruşdum. Peyğəmbər: «(Xeyr, söyləmə) o, zaman buna arxayın olub (xeyirli işlər etməzlər) deyə buyurdu. Muaz günahdan qaçınmaq üçün vəfatı əsnasında bu hədisi insanlara xəbər verir»532.
عن أبي سعيد الخدري : عن رسول الله صلى الله عليه و سلم أنه قال : ( قال موسى : يا رب علمني شيئا أذكرك به وأدعوك به قال : قل يا موسى : لاإلهإلاالله قال : يا رب : كل عبادك يقول هذا قال : قل : لاإلهإلاالله قال : إنما أريد شيئا تخصني به قال : يا موسى لو أن أهل السماوات السبع )و عامرهن غيري( والأرضين السبع في كفة ولاإلهإلاالله في كفة مالت بهم لاإلهإلاالله ) قال قال الشيخ الألباني : ضعيف
Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, Rəsulullah buyurdu: "Musa öz Rəbbinə dedi: "Ey Rəbbim! Mənə elə bir kəlimə öyrət ki, Səni onunla yada salım və dua edim". Allah: "Ey Musa! De: "Lə İləhə İlləllah" deyə buyurdu. Musa dedi: "Ey Rəbbim! Axı Sənin bütün qulların bu kəlməni Lə İləhə İlləllah - deyir". Mən (Səndən) özümə xas olancaq bir şeyi isəyirəm. Allah: "Ey Musa! Əgər yeddi qat göyü və yeddi qat yeri (və Məndən başqa) əhli ilə bir yerdə tərəzinin bir gözünə, Lə İləhəİlləllahkəlməsini tərəzinin digər bir gözünə qoysalar bu kəlimə ağır gələr"533.
عبد الله بن عمرو بن العاصي يقول : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : إن الله سيخلص رجلا من أمتي على رؤوس الخلائق يوم القيامة فينشر عليه تسعة وتسعين سجلا كل سجل مثل مد البصر ثم يقول : أتنكر من هذا شيئا ؟ أظلمك كتبتي الحافظون ؟ فيقول : لا يا رب فيقول : أفلك عذر ؟ )ألك عن ذلك حسنة ؟ ( فيقول : لا يارب فيقول : بلى إن لك عندنا حسنة فإنه لا ظلم عليك اليوم فتخرج بطاقة فيها : أشهدأنلاإلهإلااللهوأشهدأنمحمداعبدهورسوله فيقول : احضر وزنك فيقول : يارب ما هذه البطاقة مع هذه السجلات فقال : إنك لا تظلم قال : فتوضع السجلات في كفة والبطاقة في كفة فطاشت السجلات وثقلت البطاقة فلا يثقل مع اسم الله شيء. قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Amr İbn əl-As rəvayət edir ki, Allah Elçisi buyurdu: “Ümmətimdən olan bir kişi Qiyamət günü məxluqatın qarşısına çağırılacaq və ona doxsan doqquz ədəd kitab göstəriləcək. Hər bir kitabın ölçüsü gözün gördüyü son məsafəyə qədər olacaq. Sonra Allah buyuracaq: “Bunlardan hansınısa inkar edə bilərsənmi? (Əməlləri) yazan gözətçi mələklərim sənə zülm ediblərmi?”. O: “Xeyr, ey Rəbbim!”- deyə cavab verəcək. Bu qədər kitabın qabağında sənin savabın ola bilərmi? (Bəlkə üzürün var?)”. O, qorxu içində: “Xeyr!”- deyə cavab verəcək. Allah: “Əksinə, dərgahımızda sənin üçün savab vardır. Odur ki, bu gün sənə zülm edilməyəcək”. Bu vaxt onun qarşısına içində “Əşhədu Əllə İləhə İlləllah Və Ənnə Muhəmmədən Abduhu Və Rəsuluhu” yazılmış bir kağız parçası qoyulacaq. O deyəcək: “Ey Rəbbim! Bu qədər kitabın qabağında bu kağız parçası nə fayda verə bilər?” Allah: “Sənə zülm olunmayacaq!” Sonra kitablar tərəzinin bir gözünə, kağız parçası isə digər gözünə qoyulacaq. Bu kağız parçası ağır gələcəkdir. Bu gün Allahın İsmi ilə yanaşı heç bir şey ağır gələ bilməz (kitablar havaya qalxacaq)”534.
عن عبد الله بن عمرو قال كنا جلوسا عند رسول الله صلى الله عليه وسلم فجاء رجل من أهل البادية عليه جبة سيجان حتى قام على رأس النبي صلى الله عليه وسلم فقال إن صاحبكم قد وضع كل فارس أو قال يريد أن يضع كل فارس ويرفع كل راع فأخذ النبي صلى الله عليه وسلم بمجامع جبته فقال ألا أرى عليك لباس من لا يعقل ثم قال إن نبي الله نوحا صلى الله عليه وسلم لما حضرته الوفاة قال لابنه إني قاص عليك الوصية آمرك باثنتين وأنهاك عن اثنتين آمرك بلا إله إلا الله فإن السماوات السبع والأرضين السبع لو وضعن في كفة ووضعت لاإلهإلاالله في كفة لرجحت بهن ولو أن السماوات السبع والأرضين السبع كن حلقة مبهمه لقصمتهن لاإلهإلااللهوسبحاناللهوبحمده فإنها صلاة كل شيء وبها يرزق كل شيء وأنهاك عن الشرك والكبر فقلت أو قيل يا رسول الله هذا الشرك قد عرفناه فما الكبر هو أن يكون لأحدنا حلة يلبسها قال لا قال فهو أن يكون لأحدنا نعلان حسنتان لهما شرا كان حسنان قال لا قال فهو أن يكون لأحدنا دابة يركبها قال لا قال فهو أن يكون لأحدنا أصحاب يجلسون إليه قال لا قال يا رسول الله فما الكبر قال سفه الحق وغمص الناس". قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Amr rəvayət edir ki, biz Peyğəmbərin yanında oturmuşduq. Bədəvilərdən olan bir kişi gəldi. Onun əynində yaşıl atlasdan bir cübbə var idi. O gəlib Peyğəmbərin başının üstə durub dedi: “Sizin qardaşınız hər bir adlı-sanlı adamı alçaldır, yaxud hər bir adlı-sanlı adamı alçaltmaq istəyir və hər bir çobanı ucaldır. Peyğəmbər onun cübbəsinin ətəyindən tutub dedi: “Məgər mən sənin əynində ağılsız adamın geydiyi libasın olduğunu görmürəm?” Sonra (sözünə davam edib) dedi: “Allahın peyğəmbəri Nuh vəfat edərkən oğluna belə demişdi: “Mən sənə vəsiyyətimi söyləyirəm: Sənə iki şeyi əmr edir və iki şeyi qadağan edirəm. Sənə “Lə İlahə İlləllahi” əmr edirəm. Əgər yeddi göy və yeddi yer tərəzinin bir gözünə və “Lə İlahə İlləllah” digər gözünə qoyulsaydı, bu tövhid kəlməsi ağır gələrdi. Və əgər yeddi göy və yeddi yer ucsuz bucaqsız bir halqa olsaydı, “Lə İlahə İlləllah” onu sındırardı. (Həmçinin) Sübhanəllah Və Bihəmdihi kəlmələrini (əmr edirəm). Çünki, bu kəlmələr hər şeyin duasıdır. Bunun sayəsində hər şeyə ruzi verilir. Və iki şeyi sənə qadağan edirəm: (Allaha) şərik qoşmağı və təkəbbürlük etməyi. (Peyğəmbərə ) deyildi ki: “Ey Allahın Elçisi! Bu şirki bildik. Bəs təkəbbürlük nədir? Məgər birimizin özündə olan (gözəl) əbasını geyməsi təkəbbürlükdürmü?” (Peyğəmbər ): “Xeyr”- deyə cavab verdi. (Kişi) dedi: “Məgər birimizdə gözəl qaytanlı gözəl ayaqqabıların olması təkəbbürlükdürmü?” (Peyğəmbər ): “Xeyr”- deyə cavab verdi. (Kişi) dedi: “Məgər birimizin minəcək heyvana sahibi olması təkəbbürlükdürmü?” (Peyğəmbər ): “Xeyr”- deyə cavab verdi. (Kişi) dedi: “Məgər birimizlə oturub-duran dostların olması təkəbbürlükdürmü? (Peyğəmbər ): “Xeyr”- deyə cavab verdi. (Kişi) dedi: “Bəs təkəbbürlük nədir, ya Rəsulallah?” (Peyğəmbər ) dedi: “Haqqı danmaq və insanlara xor baxmaqdır”535.
عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ أَنَّهُ قَالَ دَخَلْتُ عَلَيْهِ وَهُوَ فِى الْمَوْتِ فَبَكَيْتُ فَقَالَ مَهْلاً لِمَ تَبْكِى فَوَاللَّهِ لَئِنِ اسْتُشْهِدْتُ لأَشْهَدَنَّ لَكَ وَلَئِنْ شُفِّعْتُ لأَشْفَعَنَّ لَكَ وَلَئِنِ اسْتَطَعْتُ لأَنْفَعَنَّكَ ثُمَّ قَالَ وَاللَّهِ مَا مِنْ حَدِيثٍ سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- لَكُمْ فِيهِ خَيْرٌ إِلاَّ حَدَّثْتُكُمُوهُ إِلاَّ حَدِيثًا وَاحِدًا وَسَوْفَ أُحَدِّثُكُمُوهُ الْيَوْمَ وَقَدْ أُحِيطَ بِنَفْسِى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ « مَنْ شَهِدَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ النَّارَ ».
Ubadə İbn Samit Ölum ayağında ikən, onun yanına getdim. Sonra ağladım, o məndən: “Bir dayan, niyə ağlayırsan?” deyə soruşdu və belə dedi: “And olsun Allaha! Şahidlik etmək tələb olunsa sənin üçün şahidlik edərəm. Şəfaətçilik etmək tələb olunsa sənin üçün şəfaət edərəm, bacarsam sənə faydalı olam, olaram”. Sonra: “And olsun Allaha! Peyğəmbərdən eşitdiyim, sizin üçün xeyirli olan hər bir hədisi sizin üçün danışdım, yalnız bir hədisdən başqa, onu da sizə bu gün danışacağam. Artıq nəfəsim kəsilib, ölüm məni haqlayıbdır. Peyğəmbərin belə dediyini eşitdim: “Kim Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah olmadığına və Muhəmmədin Onun Rəsulu olduğuna şəhadət edərsə, Allah ona Cəhənnəmi haram edər”536.
حَدَّثَهُ أَنَّ أَبَا ذَرٍّ حَدَّثَهُ قَالَ أَتَيْتُ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- وَهُوَ نَائِمٌ عَلَيْهِ ثَوْبٌ أَبْيَضُ ثُمَّ أَتَيْتُهُ فَإِذَا هُوَ نَائِمٌ ثُمَّ أَتَيْتُهُ وَقَدِ اسْتَيْقَظَ فَجَلَسْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ « مَا مِنْ عَبْدٍ قَالَ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ ثُمَّ مَاتَ عَلَى ذَلِكَ إِلاَّ دَخَلَ الْجَنَّةَ ». قُلْتُ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ « وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ ». قُلْتُ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ « وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ ».ثَلاَثًا ثُمَّ قَالَ فِى الرَّابِعَةِ « عَلَى رَغْمِ أَنْفِ أَبِى ذَرٍّ » قَالَ فَخَرَجَ أَبُو ذَرٍّ وَهُوَ يَقُولُ وَإِنْ رَغِمَ أَنْفُ أَبِى ذَرٍّ.
Əbu Zərr rəvayət edir ki, bir dəfə Peyğəmbər əynində ağ paltar yatmış ikən mən onun yanına gəldim. (Mən onun yatdığını görüb çıxıb getdim və bir müddətdən) sonra yenə onun yanına gəldim. O artıq oyanmışdı. (Məni görəndə) buyurdu: “Lə İlahə İləllah”– deyib ölən hər bir qul mütləq Cənnətə daxil olacaqdır!”. Mən: “Zina və oğurluq etsə də belə?”. Peyğəmbər: “Zina və oğurluq etsə də belə”. (Yenə) soruşdum: “Zina və oğurluq etsə də belə?”. Peyğəmbər: “Zina və oğurluq etsə də belə”. (Bir daha) soruşdum: “Zina və oğurluq etsə də belə?”. O: “Zina və oğurluq etsə də belə, Əbu Zərin xoşuna gəlməsə də belə”. Əbu Zərr hər dəfə bu hədisi danışarkən deyərdi: “Əbu Zərin xoşuna gəlməsə də belə!”537.
فَقَالَ « يَا أَبَا هُرَيْرَةَ ». وَأَعْطَانِى نَعْلَيْهِ قَالَ « اذْهَبْ بِنَعْلَىَّ هَاتَيْنِ فَمَنْ لَقِيتَ مِنْ وَرَاءِ هَذَا الْحَائِطِ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ فَبَشِّرْهُ بِالْجَنَّةِ » فَكَانَ أَوَّلَ مَنْ لَقِيتُ عُمَرُ فَقَالَ مَا هَاتَانِ النَّعْلاَنِ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ. فَقُلْتُ هَاتَانِ نَعْلاَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- بَعَثَنِى بِهِمَا مَنْ لَقِيتُ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ بَشَّرْتُهُ بِالْجَنَّةِ. فَضَرَبَ عُمَرُ بِيَدِهِ بَيْنَ ثَدْيَىَّ فَخَرَرْتُ لاِسْتِى فَقَالَ ارْجِعْ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ فَرَجَعْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَأَجْهَشْتُ بُكَاءً وَرَكِبَنِى عُمَرُ فَإِذَا هُوَ عَلَى أَثَرِى فَقَالَ لِى رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « مَا لَكَ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ ». قُلْتُ لَقِيتُ عُمَرَ فَأَخْبَرْتُهُ بِالَّذِى بَعَثْتَنِى بِهِ فَضَرَبَ بَيْنَ ثَدْيَىَّ ضَرْبَةً خَرَرْتُ لاِسْتِى قَالَ ارْجِعْ. فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « يَا عُمَرُ مَا حَمَلَكَ عَلَى مَا فَعَلْتَ ». قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِى أَنْتَ وَأُمِّى أَبَعَثْتَ أَبَا هُرَيْرَةَ بِنَعْلَيْكَ مَنْ لَقِىَ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ بَشَّرَهُ بِالْجَنَّةِ. قَالَ « نَعَمْ ». قَالَ فَلاَ تَفْعَلْ فَإِنِّى أَخْشَى أَنْ يَتَّكِلَ النَّاسُ عَلَيْهَا فَخَلِّهِمْ يَعْمَلُونَ. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « فَخَلِّهِمْ ».
Peyğəmbər: “Ey Əbu Hureyrə: “Ayaqqabılarımla get, divarın arxasında qarşılaşdığın, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah olmadığına qəlbi ilə yəqin olaraq şəhadət verən hər bir kəsi Cənnətlə müjdələ.” Ən birinci qarşılaşdığım Ömər oldu. Mənə: “Ey Əbu Hüreyrə, bu ayaqqabılar nədir” deyə soruşdu? Dedim ki: “Bunlar Peyğəmbərin ayaqqabılarıdır, bunları mənə verərək divarın arxasında qarşılaşdığım, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah olmadığına qəlbi ilə yəqin olaraq şəhadət verən hər bir kəsi Cənnətlə müjdələmək üçün göndərib. Əbu Hureyrə: “Ömər mənim sinəmin ortasından elə vurdu ki, arxam üstə oturdum”. O mənə: “Ey Əbu Hüreyrə, qayıt” deyə əmr etdi. Peyğəmbərin yanına gələrək hönkür-hönkür ağlamağa başladım. Ömər də mənim arxamca gəlib çatdı. Peyğəmbər: “Ey Əbu Hureyrə, sənə nə olub?” deyə məndən soruşdu? Ona belə cavab verdim: “Ömərlə qarşılaşdım, sənin mənə əmr etdiyin kəlamı ona xəbər verdikdə mənim sinəmin ortasından elə vurdu ki, arxam üstə oturdum, sonra mənə qayıtmamı əmr etdi.” Peyğəmbər: “Ey Ömər, səni belə etməyə nə vadar etdi?” deyə ondan soruşdu. O belə cavab verdi: “Ey Allahın Elçisi, atam, anam sənə fəda olsun. Əbu Hureyrəyə ayaqqabılarını verərək divarın arxasında qarşılaşdığı, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah olmadığına qəlbi ilə yəqin olaraq şəhadət verən hər bir kəsi Cənnətlə müjdələməyi sən əmr etdinmi?” Peyğəmbər : “Bəli mən!” deyə cavab verdi. Ömər: “Belə etmə, qorxuram ki, insanlar ona arxayınlaşarlar, qoy əməl etməkdə davam etsinlər,” Peyğəmbər də : “Qoy davam etsinlər” deyə onunla razılaşdı”538.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنِّى رَسُولُ اللَّهِ لاَ يَلْقَى اللَّهَ بِهِمَا عَبْدٌ غَيْرَ شَاكٍّ فَيُحْجَبَ عَنِ الْجَنَّةِ )إِلاَّ دَخَلَ الْجَنَّةَ(».
Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Rəsulullah buyurdu: "Mən şəhadət edirəm ki, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah yoxdur və mən onun elçisiyəm. Kim bu iki şəhadətə şübhə etmədən Allahın hüzuruna gedərsə, Cənnət ona vacib olar (Cənnətdən məhrum olmaz)"539.