Ekolojik tarimda iÇ pazarin geliŞİMİ

ABSTRACT

Strawberry, adapted plenty of regions and conditiosn as a result of breeding studies, is getting more and more important as a alternative crop. Furthermore , for small-scale growers the reason for it is more profitable the most of the other encourages wide-spreadness. Hovewer, in organic strawberry culture, some kinds of costs added to production cost increases over all cost.

In organic culture, the usage of artifical fertilizers and pesticites are prohibited, and it is improved the soil structure and enable biological diseases and pests control.

Growers, in this prossess, have to obey with the conditios determined by represent of certificate organizations. Especially, digging, mulching, soil solarization and steam prossess are used to control herbs and, so the usage of herbisits are decreased. It is base for organic strawberry culture that some organic items (compost, dried blood, bone meal, fish scrap, seawed extract, leaf putrefied, wood waste, sawdust, green manure like leguminosae and animal manure) are used for soil to have enough organic substance.

After all, that the methods of organic strawberry culture are considered by growers makes some prossess like crop rotation, selecting suitable cover crop, controlling herbs, biological control of diseases and pests, and fertilizing manure required. Additional costs of organic culture are compensated by due to the fact that the organic products are more valuable than the others.

In this study, some , information is given about the culture prossess of strawberry according ecological bases.

GİRİŞ

Üzümsü meyveler grubuna giren türlerden en önemlisi çilektir. Fragaria cinsine bağlı olan çileğin, Avrupa, Asya, Güney ve Kuzey Amerika’da 12 kadar türü doğal olarak yetişmektedir (Konarlı, 1986).

Çilek, turfanda yetiştiriciliğe uygun, ihracat ve iç satış imkanları iyi, otsu fakat çok yıllık bir meyve türü oluşu ve ayrıca üzerinde yapılan çok sayıdaki ıslah çalışmaları sayesinde dünya üzerinde yaygınlığı gün geçtikçe artan bir türdür. Özellikle karlı bir alternatif ürün olarak önemli olması, organik olarak yetiştirilen ürünlerdeki ek maliyetlere rağmen ekolojik olarak yetiştiriciliğini de yaygınlaştırmaktadır. Nitekim şu anda dünyada toplam 3.028.548 ton çilek yetiştirilmektedir. Bu ürün miktarının tahminen % 4.8’ i ekolojik yöntemlerle yetiştirilmektedir (Anon, 1999 a). Ülkemizde ise son istatistiklere göre 110.000 ton olan toplam çilek üretiminin % 2.07’si (2279,90 ton) organik yöntemlerle üretilmektedir (Anon, 1999 b).

Ekolojik yöntemlerle yapılan çilek yetiştiriciliği geleneksel yetiştiriciliğe oranla daha masraflı ve zahmetli bir uygulamadır. Yabancı ot mücadelesinde kullanılan örtü bitkileri, malçların temin edilmesi, uygulanması masraflı ve yoğun emek isteyen uygulamalardandır. Yine, hastalık ve zararlılarla mücadelede sentetik pestisitlerden tamamen arındırılmış bir prosedür uygulanmakta, özellikle biyolojik mücadele yöntemlerine başvurulmaktadır. Bu yöntemler çoğu zaman sentetik uygulamalar kadar etkili olmamakta, tek başına yapılan ekolojik uygulamalardan ziyade, kombineli olarak kısmen de olsa başarı sağlanabilmektedir. Genel olarak organik uygulamalarla elde edilen ürünün kalitesi ve kantitesi, geleneksel çilek yetiştiriciliğinin seviyesine ulaşamamaktadır (Er, 1999).

Ekolojik çilek yetiştiriciliğindeki tüm ek uygulamalara, verim ve kalitedeki düşüklüklere rağmen; çevre bilincinin artması, doğal ürünlere talebin yükselmesi çilek yetiştiriciliğinde ekolojik uygulamaları teşvik etmektedir. Ekolojik yöntemlerle çilek yetiştiriciliğine ilgi gün geçtikçe artmakta, organik olarak yetiştirilen çileklerin pazar payı büyümektedir (Anon, 1999 a).

Bu makalede; çilek yetiştiriciliğinin değişik kademelerinde organik uygulamalar ve etkileriyle ilgili bilgiler derlenmiş ve aşağıda özetlenmiştir.