+ (*) : Sorun olup mücadelesi yapılan türler
+ (**) : Önemli bulunan yararlı türler
Çalışmaların yürütüldüğü tüm bahçelerde Turtunçgil unlubiti ana zararlı olarak görülmüştür. Buna karşı ağaç başına yoğunluğa bağlı olarak 5-10 adet predatör C. mountrouzieri ve 10-20 adet parazitoit L. dactylopii salınarak başarılı bir biyolojik mücadele uygulanmıştır. Merkez bahçelere S. fallax da salınmıştır.
Turunçgil beyaz sineği tüm bahçelerde görülmesine rağmen sadece Merkezdeki bahçelerde ekonomik zarar eşiğini geçmiştir ve buna karşı da öncelikle predatörü S. parcesetosum ve parazitodi E. lahorensis salımları ile biyolojik mücadele uygulanmıştır. Doğal düşman salımlarının yapılamadığı bahçelere yazlık yağ uygulamaları ile mücadelesi yapılmıştır.
Kabuklu bitler (Aonidiella spp.) ve Kanlıbalsıra Kumluca-1 bahçesinde, Yumuşak koşniller ise Kumluca-2 bahçesinde ekonomik zarar eşiğini geçmiş ve bunlara da yazlık yağ uygulamaları ile mücadeleleri yapılmıştır. K1’de predatörler, diğerlerinde bunların yanında parazitoidler de önemli bulunmuştur.
Turunçgil kırmızıörümceği de zaman zaman Merkez-1 ve Finike’deki bahçelerde ekonomik zarar eşiğini geçmiş bunlara karşı akarisitler kullanılmıştır. Bu zararlı özellikle Kumluca ilçesindeki bahçelerde Phytosiid’ler tarafından baskı altına alınmıştır.
Bazı bahçelerde sorun olan Harnup güvesine karşı Phanerotoma flavitestacea ve Habrobracon hebetor salınmış ve Bacillus thuringiensis’li preparatlar kullanılmıştır.
Akdeniz meyve sineği görülen bazı bahçelerde kısmi dal ilaçlaması yapılmıştır.
Turunçgil yaprak galeri güvesi tüm bahçelerde bulunmuş ve C. lyncus, P. mediterraneus, S. petiolatus ve Chrysonotomyia sp. isimli dört tür parazitoidi ile C. carnea ve bazı Scymus türleri predatörleri olarak belirlenmiştir. Gelişmesini tamamlamış ağaçlarda kimyasal mücadele yapılmamış ve denge sağlanmıştır.
İlimizde ilk kez 2000 yılında görülen Pamuklu beyaz sinek (Aleurothrixus floccosus)’in yayılışı artmış, buna karşıda etkili parazitoidi ve diğer doğal düşmanlar ile yazlık yağlar kullanılmaktadır.
Turunçgil nematodu (Tylenchulus semipenentrans) Kumluca’daki bahçelerde ekonomik zarar eşiğinin altında olmasına rağmen Finike’deki bahçelerde eşiğin üzerinde yoğunluk göstermiştir. Bunun dışında önem arz etmeyen dört tür daha saptanmıştır. Ağaçlar kendilerini tolere edebilmiş ve nematosit uygulanmamıştır.
Entegre mücadele bahçelerinde 30 kadar yararlı tür saptanmış ve entegrasyonda büyük rol oynamışlardır. Bunların ekosistemde korunmaları, aktivitelerinin arttırılmaları ve doğaya takviyeleri ile ekolojik tarımda da bazıları önemli rol alabileceklerdir.
Kahverengi meyve çürüklüğü ve gövde zamklanma hastalığı, Uçkurutan ve Kavlama önem arzeden hastalıklar olarak görülmüş talimatlar doğrultusunda, ekolojik tarımda da uygulanabilecek mücadele metodlarıyla sonuca gidilmiştir.
Bahçelerde 30 kadar yabancıot türü saptanmış ve bunlardan topalak, semizotu ve tarla sarmaşığı hakim türler olarak belirlenmiştir. Yabancıot mücadeleleri sürümle gerçekleştirilmiştir.
Yaprak ve toprak analiz sonuçlarına göre başlıca çinko, manganez, mağnezyum ve demir noksan bulunmuş ve detaylı açıklayıcı rapor üreticilere ulaştırılarak gerekli olan uygulamalar yaptırılmıştır.
Sonuç olarak bahçelere ve yıllara göre zararlılara karşı 0-4, hastalıklar için 1-2 ilaçlamalar yapılmış, biyolojik mücadele ağırlıklı entegre mücadele uygulanmış ve sonuç başarılı olmuştur.
Buradan ekolojik tarıma baz teşkil edebilecek veriler toplanmış, çok daha seçici ilaçlarla, hatta hiç ilaç kullanmadan biyolojik mücadele ağırlıklı uygulamalarla iyi sonuçlar alınabileceği kanaatine varılmıştır.
Proje kapsamında eğitim, tanıtım ve veri tabanı oluşturulmasına yönelik anket çalışmaları da yapılmıştır.
KAYNAKLAR
Anonymous, 2001. T.K.B. 2001 yılı kayıtları
Uygun, N., İ. Karaca, M. R. Ulusoy, 1992. Türkiye’de turunçgil zararlılarına karşı entegre mücadele çalışmaları. Uluslararası Entegre Zirai Mücadele Simpozyumu Bildirileri. 15-17 Ekim 1992. İzmir.
Dostları ilə paylaş: |