Eksen yayincilik

Kürt harketinin saplandığı çıkmaz

Aynı dönem Kürt hareketinin de ciddi gerilemeler yaşadığı bir dönem oldu. Bu gerileme ilkin mücadele mevzilerinde, ikinci ve asıl olarak da izlenen siyasal çizgide kendini gösterdi. Kürt hareketi kendisini Türkiye’deki işçi ve emekçi dinamiğiyle buluşturacak bir stratejik çizgiye yönelmekten ısrarla geri duruşun sonuçlarını yaşıyor bugün. En dar anlamıyla bir ulusal istemler çizgisine kayan ve kurulu düzen çerçevesinde bir “siyasal çözüm”ü erken çözüm adına bir saplantı haline getiren PKK, ‘80’li yıllarda önünü açtığı, 90’lı ilk yıllarda ileri bir noktaya taşıdığı özgürlük mücadelesini gelinen yerde bir çıkmaza saplamış durumda. Emperyalist dünyanın ağırlığını kullanarak ulusal özgürlüğün kazanıldığına tarih henüz tanıklık etmedi. Dünyada devrim dalgasının dibe(26)vurmuş olmasının verdiği bir umutsuzlukla devrimci çözümü gerçekçi bulmayanlar ve “siyasal çözüm”ü dünya ve Türkiye koşullarında tek gerçekçi yol sayanlar, gerçekte sorunu tam bir belirsizliğe ve çözümsüzlüğe sürüklemişlerdir. Kürt sorunu ya devrimle çözülür ya da Güney Kürdistan örneğinde olduğu gibi emperyalizmin ve bölge gericiliğinin politik hesap ve manevraları içinde sürünür. Bu ikisinin ortası yoktur. PKK’nin kendi deneyimi bile bunun ortasının olmadığını daha bugünden göstermektedir.

PKK’nin devrimci çizgide ısrarlı olduğu bir evrede toplumda bugünkü türden bir şovenizm cereyanı yaratılamadığı gibi, düzen kamuoyunun hatırı sayılır bir kesimi bile “siyasal çözüm” tartışmalarını yapmak zorunda kalabiliyordu. Oysa “siyasal çözüm” çizgisinin biricik strateji haline geldiği bugün düzen cephesinde “sorun”un varlığı bile ağza alınmıyor. Düzen koro halinde “terörizm” üzerine dizginsiz bir kampanya yürütüyor. Devrimci çizgide yükseliş sürüyorken Kürt sorunu konusunda kendi içinde bölünenler, bugünkü reformist uzlaşma platformu karşısında inkarcılıkta birleşiyorlar. Bu çarpıcı olgu da bir kez daha gösteriyor ki, temel toplumsal ya da siyasal bir sorunda nispi kazanımlar bile, ancak devrimde ısrarın yan ürünleri olarak elde edilebiliyorlar.

Türkiye’nin tüm öteki toplumsal ve siyasal sorunları gibi Kürt sorunu da ancak işçi sınıfı önderliğinde Türk ve Kürt emekçilerinin birleşik devrimci mücadelesiyle çözülebilir. Kürt özgürlük mücadelesinin 15 yıllık zorlu deneyimi, bu temel bilimsel gerçeği farklı bir düzeyde bir kez daha doğrulamıştır.