Bu genel belirlemenin kadroların eğitimi, sınıfın öncüsü kadroların yetiştirilmesi sorunuyla sanıldığından da çok so mut bir bağı var. Gidip belli bir alanda 3-5 fabrikaya yö nelen, buna kapanan, ama toplum düzeyindeki sarsıntılarla ilgilenemeyen kadro tipi, sınıfın öncüsü bir kadro tipi ola maz ki. Lenin’in, bir sendika sekreteriyle halkın gerçek ön cüsü bir devrimci arasındaki farka yaptığı vurguya bu nok tadan da dikkat etmemiz gerekiyor. Çünkü orada ekonomizme, işçiciliğe her an düşmeye elverişli kritik eşikler vardır. Bu konularda donanımlı olmalıyız. Biz pratik süreçlerimi zin, zorlanmalarımızın getirdiği belli darlıklar yaşıyoruz ve bunun kendi içinde bir mantığı var. Ama perspektif düzeyin de donanımlı, dikkatli ve uyanık olmalıyız. Perspektif ala nında herhangi bir darlığa düşmemeliyiz. Bu noktada bel ki konuyu biraz dağıttım, ama ben, örgüt alanıyla politika alanı arasındaki bu organik ilişkiyi vesile doğdukça vur gulamanın yararlı olduğuna inanıyorum.
