Büyük bir sabır gösterdik, yerine göre nezaket gösterdik, ama tutucu ve iflah olmaz küçük-burjuvazi bizimle sonuçta hep alay etti. Her düzeyde gördüm ben bunu. İyi yoldaştır, iyiniyetlidir vb. diyoruz, üç gün sonra örgüte karşı provokasyon yapmaya kalkıyorlar. Bugün birileri tutanaklarımıza baktığı zaman, siz , bu edepsizi neden anında ihraç etmediniz, diyebiliyor bize. Neden? Sabır, sabır, sabır! Küçük-burjuvazinin bizim sabrımızı, iyiniyetimizi nasıl kullandığı belli değil mi? On yıllık deneyim bunu yeterince göstermedi mi?