Ama oluyor, oldu. Biz bunları yaşadık ve bunun zara rını çok çektik. İşte bunları tartışalım. Bunlardan sonuçlar çıkarmak ve örgüt yaşamına bu açıdan ölçü getirmek, dü zen getirmek, kural getirmek, norm getirmek yoluna gide lim. Bize burada gerekli olan öncelikle bu. Ötesi gerçek ten ayrıntı. Biz temel çizgileri iyi çizersek, o ayrıntılar da bunun içinde kendi anlamlı çözümünü bulur.
Biz devrimci yoldaşlar, ucu bize dokunduğunda canı mızı ne kadar yakarsa yaksın, içimizdeki küçük-burjuvazi nin acımasızca ezilmesi politikasını destekleyelim. Bundan devrim ve parti davası güçlü çıkacaktır. Arada ucu bize de değecek, bizim canımız da fena yanacaktır. Olsun! Geçmişe ait yanımız değil mi o? Hakedilen yerde ucu bize de değsin, canımızı da yaksın. Eğer biz, gerçekten devrimi arzuluyorsak, gerçekten sınıfın davasını bir parça ileriye götürmek(140)istiyorsak, buna katlanalım. Değer buna! Biz bir sürü şeyimi zi feda etmedik mi? Bir sürü fedakarlık yapmadık mı, bu davaya adım atarken? O halde, canımızın yanmasına da kat lanalım, bu konuda da fedakarlık yapalım. Fedakarlığımız tam olsun, tutarsız davranmayalım.
