Şunu anlatmaya çalışıyorum. Eski kuşaklar Türkiye’ye bakıyorlar, dolayısıyla size de Türkiye’deki politik ve örgüt sel performansınız üzerinden bakıyorlar. Bugün böyle bir nesnel güçlük olduğunu hesaba katmak durumundayız. Bi ze özgü olan çeşitli zaaflar bundan çok bağımsız değil. Bo zuk bir insan malzemesi var yurtdışında. Arif yoldaşın rapo runda da var bu gerçek. Ama bu insanlar zamanında bü yük fedakarlıklar yapmışlar, bu da bir gerçek. Biz şimdi bu insan malzemesine yılgın, yorgun, mülteciliği bir yaşam tarzı olarak yaşayan, fedakarlığa yanaşmayan, buradaki ayrı calıkların üzerine yatan bir kitle diye eleştiriyoruz, suçluyoruz. Ama bu insanlar bir dönem büyük fedakarlıklar yap mışlar. İçlerinden bazıları varını-yoğunu vermiş, gününü-zamanını vermiş, ama sonuçta hayal kırıklığına uğramışlar. Bu bozuk, bu tahrip olmuş insan malzemesi, sorunun bu yönü kavrandığı zaman bir anlam taşıyabiliyor. Ve devrimci hareketten umudunu kesmiş bu insanların, güven veren bir yurtsever harekete nasıl bağlanabildiğini, biz hiç değilse Kürt kitleleri üzerinden görebildik.
